• شاعری سپید
گیسوانش را
به خانه های باد
می سپارد
نگاه کن
دستی بر آتش است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۹ تير ۱٣٨۶ -  ۲۰ ژوئيه ۲۰۰۷

به یا د احمد شا ملو که شاعر بود و
انسا ن بود


انسا ن و درد

انسا ن و مرگ

میدانی بی سرنوشت

که هرگز

رهایت نکرده بود

تا آینه های پاییز را

چندان به جد خوا نده باشی

شعله ای سو زا ن

جسارتی که در چشم های تو

می جوشید

آنگاه که

با دهانی از شکوفه و

عشق

آسمان های کوچک را

می سروده ای

فکر می کنم

مردی برشانه های تو

از دریایی به دریایی

عبور می کند

تو

بر باروهای جهان

با رویاهای من

همیشه گریسته ای

آه

اینک فرما ن مرگ

سرشتی از ترا

آرام

به غرفه های آسمان

می کشد

می ایستد

با دنیایی که هنوز

خروج بزرگ ات را

به یادگار می شناسد

بر نردبانی تاریک

اینک

شاعری سپید

گیسوانش را

به خانه های باد

می سپارد

نگاه کن

دستی بر آتش است


مرداد ۷۹