اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۵ مرداد ۱٣٨۶ -  ۶ اوت ۲۰۰۷

سرکوب دانشجویان و کارگران و هر صدای حق طلبانه به همراه اعدام های دسته جمعی تحت عنوان اراذل و اوباش، بار دیگر اوج قصاوت و جنایت کارگزاران نظام دینی در ایران را به نمایش گذاشت. اعدام های روزهای گذشته نه تنها از طرف نهادهای مدافع حقوق بشر مورد اعتراض قرار گرفته بلکه به اعتراف کارگزاران رژیم بدون طی مراحل قانونی به اجرا درآمده است.

اتحادیه اروپا و چند کشور اروپایی از جمله فرانسه نیز در حالی به اعدام های گسترده و غیرانسانی در ایران اعتراض کرده اند که هنوز اقدام درخورد توجهی از جامعه ایرانیان دیده نشده است. سران کشورهای اروپائی با اعترض خود به اعدام های ناجوانمردانه در ایران و نیز گسترش سرکوب ها، نشان دادند که نقض حقوق بشر در ایران همچنان به عنوان موضوع مهمی در دنیا تلقی می شود.

در چند ماه گذشته، یکی از دغدغه های مدافعان حقوق بشر و مدافعان استقرار نظام دمکراتیک در ایران توجه کمتر جامعه جهانی به موضوع نقض حقوق بشر در ایران بود. اینک که چندین کشور مهم اروپایی، و از طرفی پرتغال رئیس دوره ای اتحادیه اروپا نسبت به سرکوب های غیرانسانی رژیم استبدادی در ایران واکنش نشان داده اند، جامعه ایرانیان طرفدار آزادی، دمکراسی و حقوق بشر می تواند این موقعیت را به فرصت مناسب برای راه اندازی یک کارزار جهانی یک صدا مورد استفاده قرار دهد؛ تا نگاه نا امید جهانیان به تحولات داخلی در جهت استقرار دمکراسی و حقوق دمکراتیک بشر، با راه اندازی این کارزار به حداقل میزان خود برسد. قطعا حضور گسترده ایرانیان برون مرز در حرکتهای اعتراضی نسبت به سرکوب های داخلی موجب می شود تا نقش ایرانیان در ایجاد تغیرات داخلی تقویت شود. ضمن آنکه بدست آوردن حمایت های بین المللی و جلب توجه مردمان دنیا بدون اقدام خود ایرانیان امکان پذیر نخواهد بود.

از طرفی دیگر، دلسردی و فضای یاس در داخل ایران با فعالیت های حمایتی ایرانیان برون مرز، و در همین راستا با جلب حمایت های بین المللی ، به فضای امید و پویایی تبدیل خواهد شد بطوریکه آنها نیز با امیدهای فراوان اهمیت حضور موثر خود در روند تحولات داخلی را بازخواهند یافت. این مهم

کوشندگان حرکت هایی حول محور ائتلاف اپوزیسیون و همبستگی، از جمله نشست پاریس که فارغ از اندیشه های سیاسی و ایدئولوژیک به دنبال ایجاد نیرویی یک صدا می باشند، می توانند در گسترش فعالیتهای حمایتی در برون مرز نقش مهمی بر عهده داشته باشند. تقویت هر چه بیشتر یک صدایی و همبستگی به تقویت مبارزات داخلی منجر خواهد شد. از آنجائیکه سطح اعتماد مردم ایران به اپوزیسیون داخلی و خارجی به دلایل متعددی کاهش یافته است، هم صدایی و همبستگی اپوزیسیون دمکرات ایران که به دنبال سعادت مردم ایران است مهمتریت اقدام به شمار می رود.

آن زمان که در زندان های رژیم دینی ایران بودم تاثیر حرکت های خارجی را کاملا حس می کردم و حتی متوجه نگاه هموطنان به خارج از کشور می شدم. آن عده ای که معتقدند در برون مرز نمی شود اقدام مهمی انجام داد به اهمیت موضوع توجهی نمی کنند و دایره دید خود را محدود می کنند. همه امکانات و وسایل لازم برای حمایت و پشتیبانی از حرکت های داخلی در خارج قرار دارد. از طرفی افراد مبارز زیادی در خارج زندگی می کنند که در صورت کنارگذاشتن استبداد درونشان و البته پذیرش سعادت ایرانیان در سایه تلاش همگانی، نیروی قدرتمندی در برابر استبداد دینی خواهند بود.

تجربه برگزاری تظاهرات سراسری به مناسبت سالگرد ۱٨ تیر در ۱۲ شهر به صورت هماهنگ نشان داد که چنین نیروی توانمندی در برون مرز وجود دارد. اینک با توجه به روند رو به رشد سرکوب در ایران، می توان تظاهرات وسیع و هماهنگی را در شهرهای مختلف دنیا سازمان داد تا بدین وسیله قدم های اول برای راه اندازی کارزار جهانی بر علیه سیاستهای رژیم مذهبی ایران برداشته شود.

در این شرایط که جمهوری اسلامی ایران اعدام های غیرقانونی و غیرانسانی ، سرکوب جنبش دانشجویی و کارگری و هر صدای انتقادی و حق طلبانه را دو چندان کرده است، به سالگرد درگذشت اکبر محمدی نماد مقاومت جنبش دانشجویی و سالگرد کشتار سراسری ۶۷ نزدیک می شویم. آیا می شود سکوت کرد؟

* سخنگوی سابق جبهه متحد دانشجویی، سردبیر نشریه توقیف شده جامع و محکوم به هفت سال زندان در بیدادگاه انقلاب

zarezade@gmail.com