• در یکصدمین روز از بازداشت دانشجویان دانشگاه امیرکبیر و در اعتراض به فشارهای وارد بر دانشجویان، بازداشت ها، شکنجه دانشجویان در بند و ... جمعی از اعضای انجمن های اسلامی دانشگاه های سراسر کشور در چهار شهر جمع شده و به اعتراض و برگزاری «روزه سیاسی» اقدام کردند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۶ مرداد ۱٣٨۶ -  ۱۷ اوت ۲۰۰۷

در یکصدمین روز از بازداشت دانشجویان دانشگاه امیرکبیر و در اعتراض به فشارهای وارد بر دانشجویان، بازداشت ها، شکنجه دانشجویان در بند و ... جمعی از اعضای انجمن های اسلامی دانشگاه های سراسر کشور در چهار شهر جمع شده و به اعتراض و برگزاری «روزه سیاسی» اقدام کردند.

مشهد
کمیته شرق کشور برنامه خود را در مشهد در محل مسجد دانشگاه برگزار نمود.
حاضرین در این مراسم از ساعت ۱۷ در محل گردهم آمده و پیش از اذان به بیان نظرات خویش پرداختند.
در ابتدا آقای پناه آبادی دبیر دانشگاه پیام نور با اشاره به اتفاقات صورت گرفته در دانشگاه امیر کبیر و بازداشتهای ۱٨تیر امسال و یورش به دفتر ادوار تحکیم این چنین برخوردهایی را تقبیح کردند.
پس از ایشان آقای حامد منزه عضو انجمن اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به فشارهای بیش از حد در ماه های اخیر، انجام اعمال خلاف قانون و نسبت دادن آن به دانشجویان و دستاویز قرار دادن آن جهت حمله به دانشجویان، خطر زمینه سازی برای حمله جدید در مهرماه را ذکر کردند. چرا که با توجه به شرایط فعلی(تحریمها، بنزین، نارضایتی های اجتماعی و...) باید صدای منتقد را خاموش کرد. ایشان باز نشسته کردن اساتید، بستن روزنامه ها آتش زدن دفتر احزاب و... را در همین جهت ارزیابی کرده اما این رفتار را شکست خورده به حساب آوردند. ولی نگرانی از برخورد شدیدتر را یادآور شدند.
ایشان ادامه دادند با آزاد شدن جمعی از دوستان بازداشتیمان یاد دوستان در بند را فراموش نخواهیم کرداز قبیل دکتر کیوان انصاری که حدود یک سال است که در بازداشت است و همچنین احمد قصابان، مجید توکلی و احسان منصوری و شمشیر نقد را تیز نگه خواهیم داشت تا احساس نشود که نقدهای دانشجویان ضعیف و کند شده است.
پس از ایشان علی قلی زاده نماینده انجمن اسلامی دانشگاه شاهرود با ذکر تصمیم دولت نسبت به فشاربر دانشگاه پس از روی کار آمدن، شروع این برخوردها را به مدتها قبل تر ارجاع داده از قبیل تعلیق جمعی از تشکلات مانند انجمن اسلامی (۴۴انجمن در کشور) مجمع اسلامی، جمعیت اسلامی و... که وزیر علوم آن را با افتخار تحت عنوان ساماندهی تشکلها معرفی می کند که این برخوردها در امیر کبیر به اوج خود رسید. امیرکبیر به عنوان قلب تپنده جنبش دانشجویی از مدتها قبل مرتباً با مشکلاتی مواجه بود تا اینکه به عنوان محل اجرای شوی احمدی نژاد انتخاب شد که حتی با فراخواندن طرفداران از سراسر دانشگاه ها باز با انبوه انتقادات مواجه گردید که به طبع آن کینه دولن مردان شکل گرفت.
هدف از این پروژه و حوادث ۱٨تیر ایجاد ارعاب و وحشت در جامعه و به زیر سلطه کشیدن صدای منتقد بوده است که خوشبختانه نتوانستند به هیچ کدام از انتظاراتشان دست یابند.
حتی شکنجه های قرون وسطایی دانشجویان در بند را نیز باید از این منظر نگریست که با مقاومت این ٣ اسوه مقاومت و پایداری جنبش دانشجویی و حمایت های گسترده در داخل و ابراز نگرانی های بیشمار جوامع بین المللی این تفکر را نیز به شکست رسانید.
علی صابری دبیر اسبق انجمن اسلامی دانشگاه پلی تکنیک (امیرکبیر) که چندی است آزاد گردیده نیز با جمله " من به عنوان یکی از کسانی که شرایط را تا حدودی دیده ام..."بیان نظرات خویش را آغاز نمود.
همین جمع شدن ها و حمایت ها باعث بالا رفتن روحیه و قوت قلب دانشجویان در بند است. زمانی که ما در بند بودیم و اخبار گهگاه از بیرون به درون نفوذ می کردبسیار باعث امیدواری ما بود. این که چه شد که شراتیط این چنین شدو... داستان تکراری است اما من به کمیته انضباطی دانشگاه می خواهم اشاره کنم که یکی از جنایت کارانه ترین رفتارهای تاریخ را از خود نشان داده است که متاسفانه در زیر سایه بازداشت ها چندان به چشم نیامد. اخطارها و تعلیق از تحصیلهای گسترده و بیشمار و...
این رفتارها را باید تحت شرایط عمومی اجتماع مبنی بر ایجاد خفقان دید اما بعید می دانم موفقیتی را که می خواهند به دست آورده باشند و جامعه پیروی مورد نظرشان به وجود آمده باشد.
در ادامه آقای فرزین از فعالین سیاسی کشور نظرات خود را بیان کردند.
من در ابتدای سخن به عنوان یک پدر وظیفه خودم می دانم که از همه عذرخواهی کنم که کاری ٣۰ سال پیش کردیم که باعث شد بچه های ما امروز داخل این چنین بازداشت شوند. مشکل ما این بود که کار بدون تفکر کردیم و هیچ نمی دانستیم که چه خواهد شد. من هم شکنجه ساواک داشتهخ ام و هم جمهوری اسلامی. امروز شرایط ما به نحوی است که کوچکترین حرکت و تحلیل نتیجه ای به بار می آورد که بر سر بچه هایمان آمد. اما زمانی که ما وسایل بیان افکارمان همچوه نشریات و... را نداریم از هر فرصتی برای این منظور استفاده خواهیم کرد چه در اتوبوس چه بر سر چهارراهی و...
تنها کاری که الآن باید کرد این است که دست در دست هم دهیم ما شویم تا هیچ کس نتواند ما را بشکند. دیگر دوره کارهای پشت پرده و شیخوخیت گذشته و این کارها جواب نمی دهد و باید عیان دفاع کرد. باید خانواده های آنها تنها نگذاشت و همراهشان بود.
دکتر جمشیدی یکی دیگر از فعالین سیاسی نیز نظرات خویش را این چنین بیان کردند.
در ایران هر چه سعی شده استبداد ایجاد شود ولی در گذر زمان این استبداد محدود تر شده و فضا به مرور بازتر شده است. درست است که در مقاطع کوتاهی فشار زیاد شده اما هیچگاه استبداد قبلی برگشت پذیر نبوده است. در زمان انقلاب ما می گفتیم استقلال آزادی جمهوری اسلامی. حال عده ای روی اسلام آن بیشتر پافشاری می کنند اما نمی توان آن را ابزاری برای نیل به اهداف خود استفاده کنند.
اما ما در فضای امروزیم حال چه باید کرد؟ بی تفاوت باشیم؟ که مسلماً خیر می خواهیم تغییر کنیم و این تغییر باید به سمت مطلوب باشد. اما ما می نگریم و می بینیم این مجموعه مطلوب ما نیست. امام علی (ع) را می بینیم و مقایسه می کنیم که با منتقدین و مخالفین خود چگونه برخورد می کرد. حاکمیت باید با منتقدین که تنها هدف اصلاح دارند، نحوه رفتار خود را تغییر دهد.
در ادامه اشکان آرشیان عضو انجمن اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد با ذکر بخشی از شکنجه های وارده بر دانشجویان در بند رنجنامه چهارم خانواده دانشجویان بازداشتی که شامل زیر شکنجه های وارده بر دانشجویان است را قرائت کرد که حضار را بسیار منقلب گردیدند.
امیر خدابنده عضو انجمن اسلامی معلمان نقد وارد بر فضای فعالین اجتماعی را عدم هماهنگی و تعامل با هم دانست و با ابراز امیدواری جهت تقویت روابط هرچه بیشتر نهادهای مدنی خواستار مقابله با این گسست و همیاری تشکلهای مختلف گشت.
در انتها با فرا رسیدن زمان اذان مغرب حاضرین پس از برپایی نماز جماعت افطار کردند.
همچنین حامد منزه عضو انجمن اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد بیانیه پایانی مراسم را قرائت نمود


شیراز
دانشجویان از ابتدای صبح در جوار مسجد دانشگاه نشستند که از همان ابتدا با برخوردهای حراست دانشگاه مواجه شدند که سعی در پراکنده کردن دانشجویان داشت. با مقاومت دانشجویان و اجرای برنامه خانواده ی چند تن از دانشجویان در طی برگزاری مراسم از طرف افرادی که خود را حراست دانشگاه معرفی می کردند، مورد تهدید و ارعاب تلفنی قرار گرفتند. به خانواده ی این دانشجویان گفته شده که فرزندانشان از دانشگاه اخراج خواهند شد. دانشجویان در محل استقرار خود پلاکاردهایی با مضامین غیر قانونی بودن برخورد با دانشجویان، زنده و پویا بودن جنبش دانشجویی و… نصب کرده بودند. این مراسم تا افطار و نماز مغرب و عشا ادامه یافت.


شاهرود
دانشجویان پیش از ظهر با حضور در دفتر انجمن اسلامی دانشجویان، با اجرای برنامه روزه سیاسی، بازداشت دانشجویان امیرکبیر و نیز حکم لغو مجوز انجمن اسلامی دانشاه صنعتی شاهرود را محکوم کردند و پلاکاردهایی نیز با مضامین زیر در دست داشتند: حمله ناجوانمردانه به دانشگاه محکوم است، دانشجویان در بند را آزاد کنید، پروژه انقلاب فرهنگی دوم محکوم به شکست است.


ایلام:
در این دانشگاه نیز جمعی از دانشجویان در دفتر انجمن اقدام به برگزاری روزهی سیاسی کردند که با فشار های حراست مجبور به ترک دانشگاه شده و مراسم را در بیرون دانشگاه ادامه دادند.


بیانیه ی دانشجویان سراسر کشور به مناسبت صدمین روز بازداشت دانشجویان امیر کبیر

دیر گاهی است که آزدی را در بند کرده اند و آزادمردان را به غل و زنجیر کشیده اند وبه اسم عدالت نام عدالت را آلوده و با نام مهر ورزی چهره مهر را تیره و تارکرد ه اند. گروهی را به نام کودتای خزنده طرد کرده اند و گروه دیگر را با نام براندازی نرم . آزادی را آزادی موافق می دانند و با چسباندن انواع و اقسام برچسب ها و اتهامات به منتقددان و دگراندیشان ابتدایی ترین حقوق را از آنان سلب نموده اند . با بستن و محدود کردن فضای عمومی فکر را در ذهن زندانی و آزادی بیان را آزادی « نفس کشیدن » به شرط حلقه به گوش بودن می خواهند .
نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان / گر شما را نه بس این سود و زیان ما را بس
پروژه برخورد با جنبش دانشجویی رسماً از اردیبهشت ماه ٨۶ کلید خورد روسیاهان ۲۰ آذر به تلافی چنان ننگی ٨ تن از آزادگان امیبر کبیر را به بند کشیدند تا نه تنها به خیال خام خود ، دانشگاه ، این آخرین سنگر مقاومت و ایستادگی در مقابل جهل و استبداد را برای همیشه ساکت کنند ؛ بلکه سرپوشی هم بگذارند بر ناتوانی و بی لیاقتی خود . اما از قضا سرکنگبین صفرا فزود ودر سالروز هتک حرمت حریم دانشجو و دانشگاه ، اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت که در اعتراض به این همه مظلومیت و اعمال خلاف قانون در تحصنی شش نفره آرام و بی جنجال ، در مقابل دانشگاه امیر کبیر دستگیر شدند و ساعتی بعد اعضای ادوار تحکیم بی هیچ جرمی با شلیک هوایی و شکاندن قفل و ضرب شتم به یاران خود پیوستند تا معنای "مهرورزی" و "آزادی ٣۶۰ درجه ای" روشن و واضح تبیین شود. ما دانشجویان سراسر کشور اعتراض وایستادگی در مقابل اینهمه ظلم و تجاوز را وظیفه ی خود می دانیم و معتقدیم که اعمال فشار ،زندان،شکنجه و زیر پا گذاشتن حقوق انسانی هر منتقدی به معنای زیر پا گذاشتن حقوق تمام ملت ایران و محروم کردن جامعه از موهبت نقد و زمینه سازی برای استبداد مطلق و پایمال کردن تمامی ارزش های انسانی این مردم شریف است. بنابر این اعتراضات خود را در موارد زیر بیان می کنیم:
۱.    علیرغم رد قاطعانه ی اتهامات از سوی مدیر مسئولان این نشریات و شواهدی که دال بر بی گناهی آنان وجود دارد ما شاهد بازداشت و برخورد غیر قانون با این دانشجویان بودیم این در حالیست که طبق اصل ٣۲ قانون اساسی « در صورت بازداشت موضوع اتهام باید با ذکر دلائل بلافصله و کتباً به متهم ابلاغ و تفهیم گردد و حداکثر مدت ۲۴ ساعت پرونده مقدماتی به مراجع صالحه قضایی ارسال و مقدمات محاکمه فراهم می شود » اما نه تنها چنین روندی طی نشد بلکه اکنون قریب به ۱۰۰ رور است که این دانشجویان به طرز غیر قانونی در بازداشت به سر می برند و از حداقل حقوق قانونی یک متهم بی بهره اند
۲.    طبق اصل ٣۵ قانون اساسی « در همه دادگاهها طرفین دعوی حق دارند برای خودوکیل انتخاب نماییند و اگر توانایی انتخاب وکیل را ندارند باید برای آنان امکانات تعین وکیل فراهم گردد » اما در مورد دانشجویان دانشگاه امیر کبیر شاهد آنیم که در طول این مدت وکیل آنان نه تنها قادربه ملاقات با آنان نبوده بلکه پرونده موکلان نیز در اختیار وی قرار نگرفته است .
٣.    در حالی که اصل ٣٨ قانون اساسی صریحاً عنوان می دارد که « هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع ممنوع است و اجبار شخص به شهادت ،اقرار یا سوگند مجاز نیست .و چنین شهادت ، اقرار وسوگند فاقد ارزش و اعتبار است و متخلف از این اصل طبق قانون مجازات می شود » اماخبرهای واصله از بند ۲۰۹ اوین و اظهارات خانواده های ایشان حاکی از آن است که تحت شدید ترین شکنجه های جسمی ، روحی و حتی جنسی قرار گرفته اند . ما دانشجویان نه تنها خواهان پایان دادن به این گونه اقدامات خلاف قانون و غیر انسانی ستیم بلکه طبق اصل مذکورخواستار مجازات کسانی هستیم که این اعمال خلاف قانون ، از قبیل : ضرب و شتم ، ایستادن همزمان ۷ نفر بر روی اعضای مختلف بدن آنان ، مجبور نمودن آنان به ایستادن های طولانی مدت « حتی تا ۴٨ ساعت» ، توهین به آنان و خانواده هاشان ، آزار جنسی دانشجویان ، چشم بند زدن و رو به دیوار قرار دادن آنان ، گرسنه نگه داشتن آنان به مدت ۲٨ ساعت ، بازجویی های طولانی مدت حتی تا مدت ۲٨ ساعت و...
۴.    در طول این مدت طولانی بازداشت موقت ؟!!! خانواده ای این دانشجویان تحت شدید ترین فشار روحی و تهدیدات قرار گرفته اند به طوری که آنان را از هرگونه مصاحبه با رسانه ها و اظهار نظر در مورد وضعیت فرزندشان منع نموده بودند.و پس از هرگونه اعتراض نسبت به اینروند تهدید به مسایلی از قبیل جلوگیری از کسب و کار ، تفتیش منازل آنان ، اعمال فشار بیشتر به فرزندان بازداشتی شان و حتی قتل شده اند .سوال ما این است که کدام اصل از اصول شرعی حقوق بشری و یا قانونی این گونه اقدامات شنیع را تایید می کند
۵.    روند بازداشت ،بازجویی و تحت فشار قرار دادن دنشجویان موید این است که بازجویان و آمران این پروژه نخ نما شده ، درصدد آنند که اعترافات خاصی از این دانشجویان بی گناه اخذ نموده و بر اساس همین اعترافات آنان را محاکمه نماید این در حالی است که طبق ماده ۲۴ آیین دادرسی کیفری « دلائل کافی برای بازداشت باید قبل از احضار متهم فراهم شده باشد نه اینکه در بازداشتگاه این دلایل فراهم شوند»
۶.    در حالی که اصل ۲۷ قانون اساسی صراحتاً بیان می دارد « تشکیل اجتماعات و راهپیمایی بدون حمل سلاح به شرطی که مخل مبانی اسلام نباشد آزاد است » متاسفانه با تحصن آرام تنها ۶ تن از اعضای شورای مرکزی تحکیم وحدت به اسم اقدام علیه امنیت ملی به شدت برخورد شد و دانشجویان را قریب به یک ماه بازداشت می نمایند و در طول این مدت نه تنها از حداقل حقوق یک متهم از قبیل حق برخورداری از وکیل و ملاقات با وی ، تفهیم اتهام وارسال پرونده ظرف مدت ۲۴ ساعت به مراجع صالحه قضایی و... محروم بودند بلکه تحت فشار های شدید جسمی و روحی قرارداشتند و به خانواده آنان نیز همانند خانواده دانشجویان امیر کبیر برخورد شد .طنز تلخ ماجرا اظهار نظر قاضی پرونده پس از آزادی این دانشجویان است که تحمل یک ماه آزار،اذیت و شکنجه را ، « تنبه » و نه « تنبیه » دانست . حال سوال ما این است که « تنبیه » یا « تنبه » به چه جرمی و به کدامین گناه ؟ و اگر این « تنبه » است پس « تنبیه»از دید آنان چیست ؟
۷.    برخورد های قهری ، حذفی و فشار های غیر قانونی تنها محدود به جنبش دانشجویی نشد ؛ دفتر حزب قانونی و رسمی سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی ( ادوار تحکیم وحدت ) مورد یورش و تهاجم قرار گرفت وچند تن ازاعضای این سازمان بازداشت و به مدت یک ماه « تنبه » شدند . هنوز داغ توقیف روزنامه هم میهن و فیلتر شدن خبرگزاری ایلنا کهنه نشده بود که تاریک اندیشان حضور شرق را نیز برنتافتند تا فقط این دانشجویان نباشند که از خان مهرورزی عدالت گستران طرفی برده باشند
در پایان ما دانشجویان ضمن استقبال از آزادی اعضای دفتر تحکیم وحدت و سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی نه تنها بر ضرورت آزادی هر چه سریع تر دگر یاران دبستانیمان تاکید می کنیم بلکه خواهان مجازات متخلفین و متعرضین به حقوق قانونی وانسانی دانشجویان می باشیم .

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه پیام نور مشهد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سجاد مشهد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شاهرود
مجمع اسلامی دانشجویان دانشگاه سمنان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه زنجان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه ایلام
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پایه دامغان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سبزوار
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهرکرد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه اراک
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه ارومیه
جمعی از فعالین انجمن دمکراسی خواه دانشگاه تهران
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز و علوم پزشکی