پناهندگی یک ورزشکار زن به سوئد
بیانیه ی مطبوعاتی مرضیه سنگوری زاده
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
يکشنبه
۴ شهريور ۱٣٨۶ -
۲۶ اوت ۲۰۰۷
مردم آزاده!
حکومت اسلامی ایران، امروز بیش از هر زمان دیگری به سرکوب زنان، کارگران، دانشجویان، نویسندگان و هنرمندان ادامه می دهد. هیچ انسانی، حتی در حریم خصوصی اش از تعرض مامورین حکومتی در امان نیست. حکومت اسلامی ایران، در ماه های اخیر اعدام جوانان در ملاء عام را تشدید کرده است.
حجاب اجباری، قوانین موجود که از سوی حکومت اسلامی ایران، به جامعه تحمیل شده است عرصه فعالیت اجتماعی، فرهنگی، ورزشی و ... هر روز بیشتر از گذشته بر زنان ایرانی را تنگ می کند.
سرکوب روزمره ای که توسط نیروهای انتظامی، مامورین لباس شخصی، بسیج و سپاه پاسداران، تحت عنوان مقابله با بدحجابی صورت می گیرد قسمتی از سرکوب های حکومت ایران است که زن ایرانی را از سطح جامعه بتواند خارج و خانه نشین کنند.
در این میان حکومت اسلامی ایران، در مقابله با حضور زنان در جامعه سال هاست که زنان ورزشکار ایران را از حضور در مسابقات بین المللی محروم کرده است. زنان در ایران، تنها در سالن های در بسته بدون حضور تماشاچی و خبرنگاران می توانند مسابقه دهند، این در حالی است که زنان ورزشکار ایرانی از داشتن تیم های ملی در رشته های مختلف ورزشی مانند شنا، دو میدانی، والیبال و ... محروم هستند؛ اگر حتی در مسابقه ای نیز شرکت کنند به دلیل پوشش اجباری که دارند توسط داوران و کمیته های بین المللی از شرکت آنان در مسابقه جلوگیری می شود و بشکل دیگر با تمام توانمندی هایی که دارند مورد تحقیر قرار می گیرند. از سوی دیگر دولت ایران، هیچ گونه حمایت مادی و یا معنوی از ورزش زنان نمی کند.
این ها بخش ناچیزی از شرایط زنان ورزشکار در ایران است. به همین دلیل من مرضیه سنگوری زاده، دارای کمربند سیاه و چندین مدال که به همراه تیم کاراته ایران در تاریخ ۰۴ - ۰٨ - ۲۰۰۷ که برای شرکت در مسابقات جهانی کاراته در سبک ریوبوکای (شوتوکان) به کشور سوئد در شهر کالمار آمده بودم، تصمیم گرفتم تیم ایران را ترک کنم و جهت افشای سیاست های غیرانسانی حکومت اسلامی، به ویژه شرایط زنان ورزشکار ایران، به کشور سوئد پناهنده شوم تا بتوانم صدای آنان را به گوش جهانیان برسانم.
من شخصا نیز به دلیل روشنگری در میان دختران جوان و به دلیل شرکت در اعتراضات اجتماعی تحت تعقیب قرار گرفته و حتی از سوی ماموران لباس شخصی تهدید شده ام.
با امید این که هر چه زودتر بساط این حکومت ضدانسان، توسط مردم ایران برچیده شود تا مردم این کشور، در فضایی آزاد و دموکراتیک حکومت دلخواه انسانی خود را به وجود آورند و به سرکوب و شکنجه، اعدام و سنگسار، تبعیض و نابرابری و فقر و فلاکت پایان دهند.
مرضیه سنگوری زاده
استکلهم
|