• اکنون در افق نوینی قرار گرفته ایم، رویاهای شکست خورده نفت و بمب اتم در پشت سرمان دفن شده اند و با حرکتی حساب شده می توان شکست قاطع بنیادگرایان را در مجلس هشتم جشن گرفت! مجلس هشتم، تیر خلاص به جریان بنیادگرایی – اصول گرایی است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۷ شهريور ۱٣٨۶ -  ۲۹ اوت ۲۰۰۷

پیروزی ظاهری بنیادگرایان در مقابل جریان دوم خرداد، این تصور را برای آنان بوجود آورد که از این پس سیر تحولات به سودشان پیش خواهد رفت و سوای مجموعه ای از چالش های مقطعی و قابل رفع، هیچ مشکل عمده ای در مسیر آنان پیش نخواهد آمد. درآمد فراوان نفت، مشکلات آنان را در عرصه داخلی حل خواهد کرد و دستیابی به بمب اتم در عرصه خارجی!
نفت و بمب اتم، دو اکسیر حیات بخشی بودند که قرار بود بنیادگرایان را به سرمنزل مقصود برساند!
مجموعه ای از نهادهای امنیتی و نظامی، به این جمع بندی غلط رسیده بودند که در صورت دستیابی ساخت سیاسی به بمب اتم مشکلات امنیتی آنان تا حد رضایت بخشی حل می شود، از طرف دیگر درآمد فراوان نفت قادر بود هر گونه مشکل داخلی را از پیش پای آنان بردارد!
فقر، نابسامانی های اقتصادی، ناهنجاری های روانی _ اجتماعی، اعتیاد و... همه و همه با اتکا به درآمدهای خیره کننده نفت قابل حل بودند! این دو تحلیل غلط، مجموعا و در کنار هم چارچوب رفتاری خاصی را رقم زدند که بسیار شبیه به اوایل دهه ۶۰ و بینش بنیادگرایانه حاکم بر آن زمان بود.
بنیادگرایان حاکم بر دهه ۱٣۶۰، خصلتی ایدئولوژیک برای جامعه قایل بودند که البته شانی فراملی داشت. نه فقط کنش های سیاسی، بلکه رفتارهای اجتماعی، تحصیل و نظام آموزشی، زندگی خصوصی و شخصی افراد و... باید در خدمت بازتولید ایدئولوژیک نظم سیاسی موجود قرار می گرفت! یک جامعه سراسر بین بنتامی که همه چیز را تحت نظارت دولت قرار می داد!
حرکت بنیادگرایانه دهه ۱٣۶۰ با وقوع جنگ، ترورها و تصفیه حساب های داخلی به شکست انجامید، به نحوی که بنیادگرایان آن روز به اصلاح طلبان دهه ۱٣۷۰ بدل شدند و حرکت دوم خرداد را به پیش بردند.
با شکست اصلاح طلبان در خرداد –تیر ۱٣٨۴ (و نه در اسفند ۱٣٨۲) ، احمدی نژاد با تقلب به مقام ریاست جمهوری دست یافت و به عنوان مسیحایی ظاهر شد که گویی قرار است جسد مرده بنیادگرایی را زنده کند!
پول نفت و بمب اتم، دو رویایی بودند که بنیادگرایان دهه ۱٣٨۰ را به تکاپو واداشت، تکاپویی که پس از ۲ سال شکست آن از هم اکنون آشکار است.
احمدی نژاد قرار بود کشور را به قبل از دوم خرداد بازگرداند و حتی فراتر از آن به سال های ۱٣۶۰، اما این بار با ظاهری مدرن و عامه پسند.
خیلی زود مشکلات و ناتوانی های این جریان آشکار شد، زیرا این جریان اساسا هیچ پشتوانه نظری نداشت و اشخاصی مثل مصباح یزدی، فاقد صلاحیت تئوری پردازی در این زمینه بودند. مساله ورود خانم ها به ورزشگاه ها، آشکارا ناتوانی های تئوریک این جریان را نشان داد.
افزون بر این، آنان از توانایی و تجربه سیاسی لازم بی بهره بودند. کافی است شکست تاریخی گروه مضحک رایحه خوش خدمت را به یاد بیاوریم تا بر هرگونه بلندپروازی بنیادگرایان بخندیم! بدین ترتیب و بسیار زود در دو حوزه اجتماعی و سیاسی، طلیعه شکست بنیادگرایان آشکار شد. پول نفت نمی توانست و نمی تواند مشکلات سیاسی و اجتماعی را حل کند.
بنابراین آنان به اقتصاد پناه بردند، جایی که تصور می کردند که نقطه اتکای شان باشد. اما حتی در این جا هم کاری از پیش نبردند و در تحلیل نهایی، اقتصاددانان مستقل معتقدند که برآیند حرکت اقتصادی دولت، منفی است. بدین گونه، رویای نخست (نفت) خیلی زود نقش بر آب شد!
رویای دوم (بمب اتم) داستان طولانی و پیچیده ای دارد، داستانی که پس از گذشت ۱۵ سال فقط به نقطه تکنولوژی صلح امیز هسته ای رسیده، در آن متوقف شده و حتی یک گام نمی تواند جلو برود!
درواقع، پروژه هسته ای ایران در مقایسه با کشورهایی مثل عراق، لیبی و کره شمالی بسیار کند و آهسته پیش رفته و این واقعیتی است که در پس هیاهوهای بسیار مفغول مانده است. دستیابی به نقطه صلح آمیز هسته ای پس از ۱۵ سال، هرگز دستاورد مهمی محسوب نمی شود و در اصل نشانگر نوعی بی کفایتی در این زمینه است. مجموعه حرکت های کشورهای غربی، باعث گردید که حرکت ایران حداکثر تا نقطه صلح آمیز پیش رود و هیچ امکانی برای پیگیری آن تا مرز دستیابی به بمب اتم وجود نداشته باشد و در این زمینه بیش از همه نهادهای امنیتی و کارشناسان و تحلیل گران شان مقصر بودند که رفتارشان «بازتابی» از رفتار احمدی نژاد بود! بدین گونه رویای دوم (بمب اتم) نیز نقش بر آب شد!
اکنون در افق نوینی قرار گرفته ایم، رویاهای شکست خورده نفت و بمب اتم در پشت سرمان دفن شده اند و با حرکتی حساب شده می توان شکست قاطع بنیادگرایان را در مجلس هشتم جشن گرفت! مجلس هشتم، تیر خلاص به جریان بنیادگرایی – اصول گرایی است.