اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۲ شهريور ۱٣٨۶ -  ٣ سپتامبر ۲۰۰۷

دوستان گرامی!
اخبار نگران کننده بالا گرفتن اختلافات درونی شما و آمادباش های نظامی در اردوگاهای تان در منطقه کردستان عراق، بیم تکرار فاجعه سال ۱٣۵۴ و همچنین فاجعه ۴ بهمن ۱٣۶۴ در گاپیلون کردستان را که طی آن تعدادی از فعالان سازمان های سیاسی ایران در اثر حل مسلحانه اختلافات درونی جان باختند، در میان اپوزیسیون ایران افزایش داده است. بنا به اخبار واصله، در پی تحریم کنگره اخیر کومله از سوی اقلیت کمیته مرکزی و بخشی از کادرها و افزایش تشنج بین نیروهای دو جناح، خطر رویارویی نظامی آنچنان اوج گرفته است که به مداخله سازمان آسایش (امنیت) کردستان عراق برای جلوگیری از بروز فاجعه انجامیده است.
در شرایط کنونی جامعه ایرانی بیش از هر زمان دیگر نیازمند نزدیکی صفوف نیروهای اپوزیسیون دمکرات و جمهوری خواه به یکدیگر برای برچیدن نظام جمهوری اسلامی است. این نیاز به ویژه برای آنان که با حمله نظامی آمریکا به ایران، تجزیه ایران و یا بدیل سازی بیگانگان مخالفند وبرای برپائی یک نظام دمکراتیک، مبتنی بر عدالت اجتماعی، برابرحقوقی جنسی، فرهنگی بین تمامی آحاد مردم و در تمامی نقاط ایران میکوشند اهمیتی دوچندان دارد. مردم ایران خسته تر و زخم خورده تر از هر زمان دیگر در پی هر انشعاب درونی اپوزیسیون، بی اعتمادی و نومیدی اشان فزونی میابد. ما از انشعابات اخیردر میان گروه های گوناگون اپوزیسیون سخت متاسفیم و آنرا به سود کارزار دمکراتیک نمیدانیم. در این میان به ویژه از اوجگیری اختلافات درونی سازمان شما که بدین مرحله رسیده است جدا متاسفیم و توجه همگی شما را به مسئولیت خطیرتان در جلوگیری از ادامه تشنجات، ممانعت از هر گونه امکان وقوع درگیری بین نیروهای تان و حفظ آرامش و خویشتنداری و جستجوی راه کارهای سازنده و دمکراتیک از طریق گفتگو برای حل اختلافات جلب میکنیم.
دشواری درونی بسیاری از نیروهای اپوزیسیون ایرانی، نابردباری، عدم مداراجویی و فقدان مکانیسم های دموکراتیک حقوقی ( که در عمل نیز به عرف و ارزش بدل گردد) در برخورد به اختلاف و تفاوت آرا است. برسمیت شناختن حق گرایش های نظری- سیاسی به جای دوراهی انکار اختلافات و یا تن دادن به انشعاب طلبی در پی هر تفاوت جدی آرا، شاید بتواند مکانیسم مناسب تری برای همزیستی و پیکار مشترک را فراهم آورد. راه حلی که ما خود در گردهمایی هانور آن را تصویب نمودیم. با اینهمه آن چه در نحوه برخورد شما به اختلافات تان به ویژه نگران کننده است، نه نفس خطر انکار اختلافات و یا جدایی زودرس، بلکه خطر حل تراژیک مسلحانه اختلافات درونی است که بیش از همه تاثیر خردکننده ای بر آینده مجموعه شما خواهد گذاشت.
ما مصرانه از همه شما میخواهیم تا با مذاکرات رسمی - و در صورت نیاز با میانجیگری دیگر نیروها - قرارداد عدم تعرض به یکریگر را امضا کرده و ضمن تلاش برای عادی سازی مناسبات، بر سر چگونگی حل دمکراتیک اختلافات به توافق برسید. گرچه ما خواستار پیدا کردن راه حلی برای غلبه بر بحران کنونی کومه له و حفظ یکپارچگی آن در کنار برسمیت شناختن گرایشات سیاسی – نظری و تضمین حقوق دمکراتیک آن ها هستیم، اما بر این باوریم در صورت ناممکن بودن این امر و اجتناب ناپذیر بودن جدایی نیز باید شرایط مسالمت آمیز و دمکراتیک طی شدن این پروسه تضمین گردد. ما به عنوان جریانی که به سرنوشت شما اهمیت میدهیم و مایلیم در همکاری ها و نزدیکی جامعه جمهوری خواه ایران، همه شما را نیز در کنار خود داشته باشیم آمادگی خود را برای هر گونه رایزنی به قصد جستجوی راه چاره ای مناسب اعلام می داریم.

شورای هماهنگی جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران
۱ سپتامبر ۲۰۰۷