اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۰ شهريور ۱٣٨۶ -  ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۷

بی بی سی: هاله اسفندیاری، پژوهشگر ایرانی-آمریکایی که پس از رهایی از زندان اوین به آمریکا بازگشته است در یک کنفرانس خبری در واشنگتن گفت در زندان مورد بد رفتاری جسمی یا روحی قرار نگرفته، اگرچه زندان در هر حال تجربه خوشایندی نیست.
خانم اسفندیاری که مدیر بخش خاورمیانه مرکز پژوهشی وودرو ویلسون در واشنگتن است، پس از حدود ۴ ماه بازداشت در زندان اوین به اتهام "اقدام علیه امنیت ملی" با وثیقه سیصد میلیون تومانی از زندان آزاد شد .
او که اتهام " تلاش برای براندازی" حکومت ایران را رد کرده در گفتگو با خبرنگاران گفت هنوز هم معتقد است دولت ها باید با یکدیگر گفتگو کنند.
هاله اسفندیاری تاکید کرد که در مدت بازداشت و بازجویی هیچگاه با او درباره محاکمه و یا وجود یک پرونده قضایی علیه اش صحبت نشده بنابراین امیدوار است این ماجرا فیصله یافته باشد.
خانم اسفندیاری که در این کنفرانس خبری ازتمام افرادی که خواستار آزادی او از زندان شده بودند، از جمله زنان عراقی که با ارسال نامه ای خواهان آزادی اش شده بودند و به ویژه از شیرین عبادی-فعال حقوق بشر-که حاضر شده بود وکالتش را برعهده بگیرد، تشکر کرد.
هاله اسفندیاری گفت در چهارچوب محدودیت های زندان، مسوولان امکاناتی برایش فراهم کردند که زندگی را برای او تحمل پذیر کرد.
خانم اسفندیاری همچنین تاکید کرد محل حبس او در زندان اوین یک سلول انفرادی کوچک و تاریک نبوده بلکه به گفته وی اتاق نورگیر نسبتا بزرگی بوده که در آن، در فاصله بازجویی ها برنامه مرتب ورزش، مطالعه و نگارش کتابی در ذهنش را پی می گرفته است.
او گفت بازجویانش از وی سوالات زیادی در زمینه فعالیت های مرکز تحیقیقاتی وودرو ویلسون، بخش خاورمیانه و پروژه ایران آن کردند و او تلاش کرده به آنها بفهماند هیچ کدام از فعالیت های این موسسه مخفی نیست.

به نام دموکراسی
خانم اسفندیاری گفت از نحوه برخورد مقامات زندان با سایر زندانیان خبری ندارد اما با او با احترام رفتار شده، همیشه او را شما یا خانم اسفندیاری خطاب کرده اند به جز یک مورد پیش از آنکه وارد زندان اوین شود.
او در توضیح گفت تنها در یک مورد پیش از ورود به زندان اوین یکی از بازجویان بر سر او فریاد کشیده و او نیز در جواب گفته آخرین بارت باشد که با من بلند صحبت می کنی.
در کنفرانس خبری که در مرکز وودرو ویلسون برگزار شد از خانم اسفندیاری درباره فیلمی جنجالی که از او و دو پژوهشگر دیگر در تلویزیون ایران پخش شده نیز سوال شد.
خانم اسفندیاری گفت این فیلم را که "به نام دموکراسی" نام گرفته هنوزتماشا نکرده است.
او افزود: "زمانی که از من خواستند در برابر دوربین صحبت کنم، من متن صحبتم را آماده کردم. این یک جلسه پرسش و پاسخ نبود. حدود یک ساعت درباره مرکز وودرو ویلسون و دیگر سازمان های تحقیقاتی تا آنجایی که می دانستم حرف زدم. فکر می کنم که ویدیوی صحبت های من را ویرایش کردن و از بخشی هایی از حرف هایم برای تولید آن ویدیو استفاده کردند."
این پژوهشگرمی گوید تجربه ٨ ماه اخیر در ایران موجب ناامیدی اش شده اما از کسی کدروتی به دل نگرفته است.
خانم اسفندیاری گفت برای همه، به ویژه کسانی که در ششمین دهه زندگی شان هستند، گذراندن ۴ ماه در سلول انفرادی و در انزوا و تنهایی خسران بزرگی است.
به گفته خانم اسفندیاری، دیپلمات های متعددی از کشور های مختلف در کنار موسسات و افراد گوناگون برای آزادی او تلاش کرده اند.
او گفت تنها پس از آن که در زندان روزنامه در اختیارش گذاشتند از آنچه در دنیای خارج از اتاقش در زندان می گذشت بی خبر بوده و حتی تا پیش از ازادی از زندانی بودن علی شاکری، دیگر زندانی ایرانی امریکایی خبر نداشته است.
خانم اسفندیاری در عین حال گفت نامه ای را که لی همیلتون، رییس مرکز وودرو ویلسون به رهبر ایران نوشته ندیده و محتوای این نامه و سه نامه دیگری که آقای همیلتون به چند مقام ایرانی دیگر نوشته و یا پاسخ هایی که در مقابل دریافت کرده منتشر نخواهد شد.
به گفته این پژوهشگر، مقامات زندان هرگز به او نگفتند که رهبر ایران پاسخ نامه آقای همیلتون را داده است.
خانم اسفندیاری گفت هرگز نفهمیده که چرا مانع خروجش از ایران شده اند اما افزود بعد از چند ماه مورد بازجویی قرار گرفتن متوجه شده که عواملی در وزارت اطلاعات ایران معتقدند حال که آمریکا از نظر نظامی در عراق گرفتار است، برای پیشبرد اهدافش در ایران به راه اندازی انقلابی از نوع انقلاب های اوکراین و گرجستان متوسل خواهد شد.
خانم اسفندیاری افزود بخشی از وزارت اطلاعات ایران موسسات مطالعات استراتژیک و بنیاد ها را واسطه راه اندازی این انقلاب ها می دانستند و به همین دلیل و بری دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص مرکز وودرو ویلسون او را دستگیر کرده اند.