• با گذشت سه ماه از شروع اقدامات دولت مبنی برسهمیه بندی بنزین ، میتوان این سیاستگذاری را هم به لیست اقدامات شتاب زده و فاقد منطق اقتصادی که دولت احمدی نژاد از زمان به روی کار آمدنش انجام داده است، اضافه نمود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٣ مهر ۱٣٨۶ -  ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۷

با گذشت سه ماه از شروع اقدامات دولت مبنی برسهمیه بندی بنزین ، میتوان این سیاستگذاری را هم به لیست اقدامات شتاب زده و فاقد منطق اقتصادی که دولت احمدی نژاد از زمان به روی کار آمدنش انجام داده است، اضافه نمود. اجرای سیاست سهمیه بندی بنزین، دولت احمدی نژاد توجه عمومی را از دو واقعیت منحرف میکند:

- اولاً، سهمیه بندی بنزین بلائی نیست که تنها به سبب رفتار خلاف و نادرست جامعه
بین المللی از آسمان نازل شده باشد، بلکه این امر نتیجه مستقیم سیاست خارجی   ایران است.
- ثانیاً، سهمیه بندی بنزین نه تنها به اقتصاد ایران صدمه زده بلکه این روند در آینده نیزجزلطمه ای غیر قابل جبران به طبقه محروم ایران ثمره ای ببار نخواهد آورد   گذشته از اینکه سهمیه بندی بنزین چاره ای برای مقابله با تحریمات اقتصادی، نخواهد بود .

شکی نیست که اعمال سیاست سهمیه بندی بنزین بیشترین صدمه را به ا قشار کم در امد و محروم جامعه ایران وارد کرده چرا که:
- سهمیه بندی بنزین، قیمت فرآورده های غذائی را در برخی مناطق به میزان بیست درصد بالا برده .
- هزینه رفت و آمد با وسایل نقلیه به میزان بیست تا هشتاد درصد بالا رفته است.
- بازار سیاه بنزین در ایران براه افتاده است.
- فرایند رانت جویی و رانت خواری در جامعه بدنبال این اقدام روز به روزعمیقتر میشود.

بعلاوه انتظار میرود که سهمیه بندی بنزین رشد اقتصادی ایران را کاهش دهد و تورم مالی و اقتصادی را، بمراتب بیشتر از سال گذشته کند . همچنین به خاطر محدود بودن امکانات افزایش حقوق در بودجه سال جاری، انتظار میرود که سهمیه بندی بنزین باعث کاهش ارزش واقعی دستمزدهای شهروندان ایران شود.

بگفته رئیس جمهور آقای احمدی نژاد پرداخت این قیمت سنگین برای پایداری در مقابل   تهدیدات دشمنان برای تحریم اقتصادی ایران اجباری است. این گفته به دو دلیل متضاد منطق و متناقض با هر گونه تعریف اقتصادی اجتماعی و عدالت است.

اولاً، خوشبینانه ترین برآوردها و آمارهای اقتصادی هم نمی توانند بوسیله سهمیه بندی بنزین عدم وابستگی ایران به واردات بنزین را تضمین کنند یا لزوم روزمره آنرا کنسل کنند . ممکن است که با اعمال سهمیه بندی بنزین، بتوانیم حجم مصرف بنزین را کاهش دهیم (طبق گزارش مقامات عالیرتبه مصرف بنزین بین ده تا بیست و پنج درصد در روز کاهش یافته است)، اما این   کاهش فقط تا حدمحدودی انجام شده است و بعد از آن هم هنوز بیشتر از بیست در صد از مصرف فرآورده های نفتی که بالغ بر حدود ۱۵ میلیون لیتر در روز میشود را، از خارج وارد میشود و انتظار نمیرود که این نیاز در آینده کاهش یابد.

دلایل این امر نیز تقاضای شدید بنزین، حجم عظیم واردات بنزین و نیازواقعی به زمان کافی برای اجرای طرح های کاهش وابستگی به فرآورده های نفتی میباشد (این برنامه، از جمله، شامل احداث پالایشگاه هائی در داخل و خارج ایران و بهینه سازی در زمینه ترابری و رفت و آمد وسایل نقلیه عمومی میباشد).

با این وصف ، اعمال سهمیه بندی بنزین نمیتواند به هیچ وجه باعث مصونیت اقتصادی ایران در برابر تحریم صدور بنزین به ایران باشد.

سخنان رئیس جمهور آقای احمدی نژاد شهادت مبرمی از شانه خالی کردن دولتمردان از بعهده گرفتن مسئولیت در رابطه با وضعیت کنونی ایران است . تحریماتی که امروزه کشور را تهدید میکند یک شبه بدلیل اوهام و خیالات و حالت هذیانی دشمنان ایران ظهور نکرده است، بلکه نتیجه مستقیم سیاست خارجی دولت احمدی نژاد میباشد.

دولت ایران دانسته راهی را انتخاب کرده است که یکی ازپیامدهای بسیار ناخوشایند آن سیاست تحریم اقتصادی غرب بر ضد ماست و دولت مطمئن و خاطر جمع است که مردم فراموش کردند چطوردر عرض یک سال   تحریمات اقتصادی بوسیله سران اقتصادی به باد مسخره گرفته شد .

گذشته از این اگر معضلات اساسی اقتصاد ایران به موقع مورد رسیدگی قرار میگرفت، این تحریمات تا این اندازه تهدید کننده نبود و این جبنه دیگری از عدم تقبل مسئولیت دولت و فعالان اقتصادی است . موثر بودن این تحریمات نتیجه مستقیم نواقص و نارسیائیهای و عدم کارآیی واقعی نظام اقتصادی است، که موجب سیاسگذاری سهمیه بندی شده .

شناخت نادرست و مخدوش نظام اقتصادی که موجب اختلال و نارسائیها مانند نرخ بالای تورم و بیکاری و وابستگی مطلق به فرآورده های نفتی ، یک شبه بوجود نیامده وزنگ خطرآن خیلی قبل از تهدید تحریمات اقتصادی بگوش رسیده بود . آقای احمدی نژاد و دولت ایشان با عدم رسیدگی به این معضلات در واقع بطور خود آگاه به تحریک جهان غرب ادامه دادند.