اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲٨ مهر ۱٣٨۶ -  ۲۰ اکتبر ۲۰۰۷

اینجا ایران است. آزادترین کشور دنیا. اما این آزادترین کشور دنیا سال نوی تحصیلی را در حالی آغاز کرد که دیگر در آن سخن از دانشجویان زندانی و محروم از تحصیل تبدیل به امری عادی و روزمره شده است. روز بیستم آذرماه سال ۱٣٨۵ آقای احمدی نژاد در دانشگاه پلی تکنیک، اعتراض دانشجویان به حضور خود را نشانه ی وجود آزادی بیان در کشور دانست و خدای بزرگ را شاهد گرفت که نمی خواهد برای این دانشجویان معترض مشکلی پیش بیاید. اکنون بسیار از همان دانشجویان، طعم محرومیت از تحصیل و ممنوعیت ورود به دانشگاه را چشیده اند؛ هشت نفرشان طعم زندان را؛ و سه نفرشان که هنوز آزاد نشده اند، سه شنبه ی هفته ی گذشته پس از شش ماه بازداشت، جمعاً به هفت و نیم سال زندان محکوم شدند. مسأله وقتی دردناک تر می شود که بدانیم دادگاه بر اساس اعترافاتی که طبق گفته ی خود دانشجویان، تحت شکنجه اخذ شده اند این حکم را صادر کرده است.
این آزادترین کشور دنیا سال نوی تحصیلی را در حالی آغاز کرد که دانشگاه، هرگز تا این حد فشار چکمه ی سرکوب را بر گلوی خود احساس نکرده بود. دانشگاه علامه طباطبایی هم بهار علم و دانش را با سی دانشجوی محروم از تحصیل آغاز کرد که حتی نمی توانند وارد خانه شان دانشگاه شوند. با دو دانشجوی زندانی به نام های محبوبه مقدم و هدایت غزالی آغاز کرد که همکلاسی هایشان هنوز حتی نمی دانند اتهامشان چیست و یا این که بازداشت موقتشان چرا این قدر طولانی شده است. در دانشگاههای دیگر نیز سیل احکام انضباطی و قضایی است که برای فعالان دانشجویی صادر می شود.
البته این آزادترین کشور دنیا را فقط به دانشگاهش نمی شناسند. برخورد با فعالان مدنی که نمونه ی آن بازداشت عمادالدین باقی رییس کانون دفاع از حقوق زندانیان در هفته ی گذشته بود، نشان می دهد که جامعه ی مدنی هم مشمول "آزادی مطلق" دولت نهم شده است که هفته ی گذشته شاهد جلوه های بیشتری از آن نیز بودیم، مانند ممانعت از برگزاری نماز عید فطر عده یی از فعالان سیاسی در هنرستان کارآموز. حال تکلیف آزادی های آکادمیک در دولتی که برگزاری یک نماز را بر نمی تابد معلوم است.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علامه، صدور حکم زندان برای مجید توکلی، احمد قصابان و احسان منصوری سه دانشجوی بی گناه پلی تکنیک را محکوم می کند و سوال می کند کدام قانون و کدام خرد و کدام اخلاق و کدام شرع می پذیرد که اعترافات تحت شکنجه، بعنوان مدرک برای محکوم کردن افراد استفاده شوند؟ ما خواستار آزادی هر چه سریعتر این سه دانشجو و نیز دادرسی عادلانه برای دیگر دانشجویان زندانی، بخصوص دو دانشجوی زندانی دانشگاه علامه هستیم. و به دولت آقای احمدی نژاد، دلسوزانه انذار می دهیم که دست از سرکوب دانشگاه بردارد زیرا دانشگاهی که با گورستان تفاوت نکند، بود و نبودش فرقی ندارد و بدون دانشگاه پویا و با نشاط و منتقد، شعار این دولت مبنی بر "رسیدن به قله های علمی" افسانه یی بیش نخواهد بود.

انجمن اسلامی دانشجویان
دانشگاه علامه طباطبایی