اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱٣ آبان ۱٣٨۶ -  ۴ نوامبر ۲۰۰۷

اگر چه سایه سنگین استبداد هیچ گاه از سر دانشگاه کوتاه نبوده است، اما یورش برنامه ریزی شده دستگاه سرکوب در چند ماه گذشته، فشارهای زیادی را بر فعالان دانشجویی وارد کرده است، تا شاید خیال خام فتح دوباره دانشگاه، این آخرین سنگر آزادی، به واقعیت تبدیل شود.
این سرکوب برنامه ریزی شده از فردای اتمام تعطیلات دوم خردادی، و به روی کار آمدن دولت نهم، با تغییر در مدیریت دانشگاه ها و انتصاب افرادی خارج از مجموعه دانشگاه برای اعمال فشار گسترده تر همسو با فشار به جامعه مدنی و فعالان آن از سوی دولت، آغاز شد.
نتیجه این انتصاب ها، موج گسترده ای از توقیف نشریات دانشجویی، برخورد با تشکل های محدود موجود در دانشگاه و فعالان دانشجویی بود که نمونه های بیشماری از آنها را دیده ایم، از هر دانشگاه و در هر کجای کشور که باشیم. اما سرکوب های معمول که تا آن روز در داخل مجموعه دانشگاه در جریان بود، خواست دستگاه سرکوب را برآورده نمی کرد، چرا که دانشجویان با مقاومت خود اقدامات انها را بی اثر کردند، و از آن پس جریان سرکوب دانشجویان در سطجی بالاتر دنبال شد.
اینک شاهد بدعتی خطرناک در سرکوب دانشگاه هستیم؛ اگر تا دیروز تنها در شرایط ویژه ای چون فاجعه ۱٨ تیر ۱٣۷٨ یا خرداد ٨۲ ، نیروهای شبه نظامی به میدان می آمدند امروز نیروهای نظامی و امنیتی آشکارا به میدان آمده اند و بر تن نحیف دانشگاه تازیانه می زنند.
دستگیری دانشجویان پلی تکنیک در پی سناریوی رسوا شده نشریات موهن، دستگیری دانشجویان دانشگاه مازندران، احکام سنگین و گسترده انضباطی در دانشگاه علامه که دامن گیر بیش از ٣۰ دانشجو شده است، دستگیری دانشجویان در دانشگاه اهواز با سناریویی مشابه سناریوی امیرکبیر، و دست آخر ربودن ٨ دانشجو از مقابل دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه نشان از عزم راسخ حکومت برای سرکوب و در مقابل تصمیم قاطع دانشجویان به دفاع از این آخرین سنگر آزادی دارد. اگر آن روز که بیرون از دانشگاه کارگران، زنان و معلمان زیر فشار خرد کننده نهادهای امنیتی به تنهایی مقاومت می کردندو بازداشت و اخراج از کار و زندگی در شرایط دشوار را تحمل می کردند، و نهادهای جامعه مدنی یکی پس از دیگری به محاق توقیف می رفتند، دانشگاه به حمایت قاطع از آنها بر می خواست و در کنار آنها می ایستاد، امروز دانشگاه آخرین سنگر مقاومت نبود، که این درسی است آموختنی برای فردا.
ما دانشجویان چپ شورایی دانشگاه علامه، رویکرد خصمانه دستگاه سرکوب به دانشگاه و به بند کشیدن فعالان دانشجویی را محکوم کرده و نسبت به وضعیت مازیار سمیعی، بهنام سپهرمند و آرمان صداقتی که از روز سه شنبه در بازداشت نیروهای امنیتی به سر می برند اعلام نگرانی می کنیم و بدین وسیله ضمن اعلام حمایت خود از دانشجویان و دیگر فعالان اجتماعی دربند، خواهان همبستگی بیشتر بین نیروهای اجتماعی و دانشجویان هستیم.
باشد که این همبستگی راه را بر سرکوب بیشتر فعالان اجتماعی بسته و دانشگاه و جامعه را از زیر یوغ ستم برهاند.

دانشجویان چپ شورایی دانشگاه علامه طباطبائی