یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

یانیه شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت
اعتراض به بازداشت علی عزیزی و علی نیکو نسبتی


• دفتر تحکیم وحدت با صدور بیانیه ای نسبت به بازداشت علی عزیزی و علی نکونسبتی، اعضای شورای مرکزی این اتحادیه، به شدت اعتراض کرده و خواهان آزادی آنها شد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۱ آبان ۱٣٨۶ -  ۱۲ نوامبر ۲۰۰۷


خبرنامه امیرکبیر: دفتر تحکیم وحدت با صدور بیانیه ای نسبت به بازداشت علی عزیزی و علی نکونسبتی، اعضای شورای مرکزی این اتحادیه، به شدت اعتراض کرد. متن این بیانیه به شرح زیر است:

آرمان خواهی و آزادگی دانشجویان عنصری است که باعث طراوت و تازگی در صدای اعتراض دانشجویان می شود. با وجود فشار های فزاینده ایی که در این روزها بر دانشگاه و جنبش دانشجویی می رود ولی صدای حق خواهی دانشجویان رساتر و فریادشان بلندتر خواهد شد.

این خصوصیت در تک تک دانشجویان مبارز و آزادی خواه وجود دارد اما مضحک آن است که عده ایی گمان می برند که با احضار یا بازداشت دانشجویان می توانند تمام دانشگاه را به سکوت وا دارند!!! دانشگاه و جنبش دانشجویی متکی به یک فرد ، جریان و یا تشکل نیست. در هفته گذشته آقایان علی عزیزی و علی نیکو نسبتی دو تن از اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت به دستور دادستانی تهران بازداشت شدند.

این بازداشتها در عین آزرده کردن خاطر اعضای این مجموعه هیچ خللی در عزم شان در بیان حقوق مردم و دانشجویان نخواهد گذاشت. اما بازداشت دوستان ما نشان دهنده آن است که حاکمان حتی تاب تحمل کوچکترین انتقادات را نیز ندارند. این بازداشتها بعد از طرح سوالهای منطقی و متواضعانه از آقای احمدی نژاد و برگزاری چند تجمع مسالمت آمیز در دانشگاههای تهران صورت گرفت. اما افسوس و صد افسوس که تصمیم گیرندگان مسائل امنیتی گمان می کنند با حذف و سرکوب منتقدین، انتقادات را نیز حل خواهند کرد. زنهار که با حذف صورت مساله ، مساله حل نخواهد شد.

تشدید نگاه امنیتی به دانشگاه در سالهای اخیر باعث اتفاقاتی نظیر اخراج دانشجویان، احضار و بازداشت گسترده آنان، ستاره دار کردن آنها، بستن درب انجمن های اسلامی، اخراج اساتید منتقد، توقیف نشریات مستقل دانشجویی و...شده است. مسلم است اعتراض به نقض گسترده و پی در پی حقوق ،وظیفه انسانی هر دانشجوی آزاده ایی است.

دانشجویان در چند ماه گذشته به جز دفاع مشروع و طبیعی از حقوقشان مرتکب جرمی دیگر شده اند؟ مساله غیر طبیعی و شگفت آور نوع رفتار و عمل نهاد های امنیتی بوده است که همچون گذشته هر بار بحرانی در پس بحرانی دیگر ایجاد کرده اند.

نهاد های تصمیم گیرنده به خیال آنکه با اجرای سیاست پوچ النصرو بالرعب می توانند بر مطالبات به حق دانشجویان و سایر اقشار اجتماعی سرپوش نهند هر روز فعال دانشجویی ، یا فعال حوزه زنان و یا فعالین کارگری ، معلمان ،حقوق بشر و ... را باز داشت می کنند یا پس از احضارهای پی در پی دادگاه آنها را به حبس های طویل المدت محکوم می نماید.

در همین راستا نحوه بازداشت آقایان علی عزیزی و علی نیکو نسبتی به صورت صدور حکم جلب برای آنان از سوی معاونت دادستانی ، مراجعه ی ماموران امنیتی به خانه پدری ایشان و تفتیش منزل و... تنها و تنها عملی برای ترویج فضای ارعاب و وحشت در جامعه است.

اما از کسانی که امروز تصمیم گرفته اند که با حذف کردن دگر اندیشان و تحمیل فضای خشونت و ترس برای تحمیل فرهنگ خود سانسوری به دانشجویان ، روشنفکران ، سیاستمداران آزادی خواه بقای خود را تداوم بخشند باید پرسید؛مگر دانشگاهِ امروز در ادامه انقلاب فرهنگی در سال ۶۲ که منجر به حذف دهها هزار دانشجو و هزاران استاد انجامید، نیست؟ آیا با اجرای آن فاجعه علمی و فرهنگی توانستید به مطامع خود دست یابید؟ پس چرا بر اجرای طرح های شکست خورده ، اصرار می ورزید؟

مسلماً سکوت مرگ بار هیچگاه نخواهد توانست برای طولانی مدت و حتی میان مدت بر دانشگاه مستولی شود. از سوی دیگر باید اضافه کرد در زمانی که روشنفکران مدعی ، احزاب فرصت طلب و سیاستمداران مذبذب خود را در پشت نام دموکراسی ، حقوق بشر و... پنهان کرده اند و به وظیفه اخلاقی و انسانی خود توجهی ندارند قدر مسلم تاوان غفلت آنها از حقوق ملت ایران را باید امثال علی عزیزی و علی نیکونسبتی بپردازند. بدیهی است این افراد اگر می خواهند نظر مثبت جامعه را به دست آورند باید در منش و روش خودتجدید نظر کنند.

در پایان اعلام می کنیم دفتر تحکیم وحدت تمامی اعمال خود را مبتنی بر حقوق طبیعی خویش دانسته و اعمال و رفتار نهاد های امنیتی و قدرت را بر خلاف قانون و حقوق ملت و تشکل ها می داند. به همین دلیل ضمن محکوم کردن بازداشت علی عزیزی و علی نیکونسبتی و سایر دانشجویان در بند ، استفاده از تمام راهکار های مناسب برای آزادی یارانمان را حق طبیعی خود می دانیم.

و بر این اساس به نهاد های تصمیم گیرنده نیز پیشنهاد می کنیم که با به رسمیت شناختن حقوق خود و دیگران به عنوان انسان صاحب کرامت، با ترک قدرت محوری، به عمل بر اساس آزادی دست زنند. زیرا راهی شرافتمندانه جز این باقی نمانده است.

دفتر تحکیم وحدت


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست