اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۴ آبان ۱٣٨۶ -  ۱۵ نوامبر ۲۰۰۷

هر بار که حکایت دیگرباربازداشت مهندس طبرزدی ره توشه کاروان خبر می گردد این تلنگر استفهام برانگیز نوازشگر اذهان است که اگر هموندان و همراهان جبهه دمکراتیک ایران ویا جبهه متحد دانشجویی از مبارزات طبرزدی و اهداف این مبارزه حمایت می کنندهیچ پدیده بدیع و غیرقابل پیش بینی رخ نداده است وامری است قابل انتظار اما پرسش آنجاست که افراد و جریاناتی که همبستگی و هماهنگی در اهداف مشترک را پی می جویند یا دست کم سرلوحه شعارهای خود قرار می دهند آنگاه که دراین مسیر کم سو یا بی فروغ ظاهر می شوند آیا برخلاف باورها و معیارهای خود گام بر نمی دارند؟
اگر برآیند بخشی از آسیب شناسی اپوزیسیون جمهوری اسلامی ایران بدرستی نا ظر بر این امر باشد که فاقد رهبری (خواه فردی یا جمعی) است. تدبیر این کاستی درگرو آن نیست که افراد یا جریان ها و احزاب با توصیه و توصیف ذهنی ویا خواهش و دست به دامن شدن درصدد رهبر سازی باشند . در واقع این مهم پروسه ای است که تنها در جریان عمل به هویت یابی عینی نایل خواهد شد. ازدیگر سو لحاظ این مولفه نیز طبیعی است که احزاب ، گروهها و جریانات سیاسی آنجابه مرزبندی و بازشناسی از یکدیگر نایل گردند که قادرباشند ازمشی ، باورها واهداف خاص خود پیروی کنند اما بطور قطع نیروها و جریان هایی که در امر مبارزه تنها خود را می بینند و در فرصت های مغتنم از کنشگری مناسب و تاثیر گذار در مقاطعی که نیازبه واکنش و تعامل مثبت است بازمی مانند به طور طبیعی در جایگاهی که شایسته وسعت نظراست قرارنخواهند گرفت.
اینکه حاکمیت مترصد آن باشد از هر روندی که غایت آن به پیدایی آلترناتیو یاری رساند ممانعت بعمل آورد امری شگفت آور نیست ضمن آنکه تشخیص اینگونه رویکردها هم دشوارنیست اما اینکه اپوزیسیون نسبت به درس ها ی پیاپی سال های برباد رفته بی اعتنا گردد و با تنیدن در تارتنگ نظری باز هم داعیه دار پویش درمسیر گره گشایی گره سیاسی ایران باشد عجیب است.
بی تردید موارد نقض حقوق انسان ها در کشور ما ن به مرتبه ای از شیوع و وفور رسیده که حتی شمارش آن در عرصه های مختلف برای هر آنکه خواهان وقوف به مرزهای این پهنه مرارت انگیز باشد خالی از اشکال و دشواری نخواهد بود اما آیا در انبوه این عرصه های پرتعب نقاط روشن و قابل اتکا یافت نمی شود که اجماع نیروهای سیاسی اپوزیسیون را موجب شود. آیا نقطه ای وجود ندارد که با حربه توانمند همبستگی بتوان بر آن بنیادی را ساز کرد و گام ها بعدی را برآن استوار ساخت .
شاید بازداشت طبرزدی را بتوان یکی ازآن نقاط برشمرد . حمایت ازآزادی طبرزدی آن هم دربرهه ای که شتاب زدگی رژیم در این مرحله از بازداشت وی موجب شد تا ظواهر امرنیز مراعات نشده و به رغم مستندات موجود درزندان اوین که حاکی ازآن است دوره حبس و محکومیت وی به پایان رسیده درشیوه ای که مقررات ناقص حاکم بر کشور نیز نافی آن است ومبین حرکتی غیرقانونی است بدون طرح اتهام جدید و محکومیت تازه و بی هیچ توضیح مراجع رسمی حکومت اورا به زندان بازگردانده اند.آیا این همان حرکت اشتباه نیست که باید بخوبی ازآن بهره جست.
به نظر می رسد این فرصت مغتنمی است برای تمهید کارزاری گسترده. گرچه درداخل وخارج همواره روزنه هایی فرا راه جویندگان این عرصه هاقابل یافتن است و البته انتظار از آن بخش اپوزیسیون که آزادی عمل بیشتری دارند نیزافزونتراست. آیا درایتی درما هست تا این تهدید را به فرصت بدل سازیم.

http://rozane۱.blogspot.com