اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٣ آذر ۱٣٨۶ -  ۲۴ نوامبر ۲۰۰۷

در تبیین موقعیت کنونی دفتر تحکیم وحدت باید گفت که تئوری دیده‌بانی عرصه‌ی عمومی واقعاً با مشکل اساسی مواجه گردیده است. فراتر از این موضوع کسانی که قرار بود این عرصه را دیده‌بانی نمایند امروز در حصار سرد زندان قرار گرفته‌اند و توانایی این کار به معنی واقعی از آنان گرفته شده است. بینش سابق دفتر تحکیم مبنی بر دیده‌بانی عرصه‌ی عمومی توسط دانشجویان سخن نادرستی از دیدگاه تئوریک و فلسفی نمی‌باشد زیرا در عرصه‌ی عمومی، گفتمان‌های موجود در جامعه، افکار و اندیشه‌های خود را ارائه می‌نماید و برآیند تمام گفتمان‌ها به صورت الگوی ایده‌آل در یک جامعه در می‌آید. مشکل اساسی این است که در جامعه‌ی فعلی ما چیزی به نام عرصه‌ی عمومی وجود ندارد. ما داعیه‌داران دیده‌بانی عرصه‌ی عمومی تصور نادرستی از فضای کشور داشته‌ایم و به تصور اینکه در فضای سیاسی موجود، گفتمان‌های مختلف می‌توانند فرصت عرضه پیدا کنند، شیفته‌ی عملکرد نادرست خود گشته‌ایم. شرایط موجود از این واقعیت ناشی می‌شود که در عرصه‌ی عمومی فعلی ایران قدرت سیاسی به جای قدرت مدنی و اجتماعی حاکم گردیده است. شیوه‌ی زندگی کنونی مردم ایران بیش از آنکه تحت تاثیر خواست اقلیت‌ها و اکثریت‌ها باشد تحت تاثیر قدرت سیاسی موجود است. اعتقاد راسخی وجود دارد که اگر قدرت سیاسی فعلی، وجود نداشت، پوشش زنان جامعه‌ی ایران تغییر پیدا می‌کرد. با این تفاسیر، هنگامی که قدرت سیاسی در عرصه‌ی عمومی حق دخل و تصرف و ترویج گفتمان خاص خود را دارد آیا می‌توان به این عرصه امیدوار بود. قدرت سیاسی نشان داده است که اجازه‌ی حضور دانشجویان در عرصه‌ی عمومی را نمی‌دهد. داستان جامعه‌ی مدنی و نهادهای سیاسی هم از این ماجرا مستثنی نمی‌باشد.
پیروی توهم موجود در دفتر تحکیم مبنی بر دیده‌بانی عرصه‌ی عمومی که به طرز دردآوری به دیده‌بانی عرصه‌ی عمومی از درون زندان اوین تبدیل گردیده است، مجموعه‌ی انجمن‌های اسلامی عضو این اتحادیه‌ی ٣۰ ساله (تحکیم وحدت) هم به بازبینی برخی از شرایط پرداختند. دیده‌بانی عرصه‌ی عمومی سبب غفلت از واقعیت‌های موجود در دانشگاه‌ها گردید و حرکت جنبش دانشجویی را از مسیر حقیقی خویش باز داشت. با تمام اینکه کمترین امیدی به سرانجام رسیدن پروژه‌ی دیده‌بانی ما وجود ندارد اما اصرار مداوم به آن در حقیقت سبب متلاشی شدن و منحل گردیدن بسیاری از انجمن‌های اسلامی ‌شده است. در شرایطی که قدرت سیاسی عرصه‌ی عمومی را به تصرف خود درآورده است، دیده‌بانی این فضا منجر به چنین شرایطی می‌شود.
رسالت حقیقی ما این است که عرصه‌ی عمومی را از دست نهاد قدرت خارج سازیم وگرنه پرداختن به حقوق بشر، جامعه‌ی مدنی، آزادی عمل گرو‌ه‌ها و نهادهای صنفی و اجتماعی تا پیش از رهایی این عرصه از سلطه‌ی قدرت امری محال است.
از آخرین نشست سراسری دفتر تحکیم چنین برآمد که سیاست کلی این مجموعه به سوی دفاع از حقوق بشر و صلح در ایران در پرتوی دیده‌بانی عرصه‌ی عمومی است. تمام دلائل ما برای شکست پروژه‌ی عرصه‌‌ی عمومی در شکست خوردن دفاع از حقوق بشر هم مصداق دارد زیرا حقوق بشر در ذیل عرصه‌ی عمومی به معنای ارائه شده‌ی قرار می‌گیرد. به نظر می‌آید اتحادیه‌ی انجمن‌های اسلامی مسیری مشابه با دو سال پیشین خود را طی می‌کنند که در اثر ایدئولوژی نادرست، منجر به انحلال، تعطیلی و تعلیق انجمن‌های اسلامی سراسر کشور همچون ۲ سال گذشته می‌گردد.

دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان