اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۰ آذر ۱٣٨۶ -  ۱ دسامبر ۲۰۰۷

ژاله اصفهانی، کهنسال ترین عضو انجمن قلم ایران در تبعید، در بیست و نهم نوامبر در لندن درگذشت.
او بیش از شصت سال از عمر هشتاد وشش ساله اش در تبعید به سر برد و آثار ارجمندی برجای نهاد .
ژاله اصفهانی، رساله‍ی فوق لیسانس را در مورد « سیمای شیرین در داستان خسرو وشیرین نظامی» نوشت و تزدکترای او در رشته ادبیات « پیرامون زندگی و آثار ملک الشعرای بهار » است.
انجمن قلم ایران درنظرداشت در مجمع عمومی آینده ، بنا بر سنت خجسته‍ی پن بین الملل ، به پاس بیش ازشصت سال فعالیت ادبی و فرهنگی و مبارزه پیکیرش به خاطر آزادی بیان و قلم، عنوان پرزیدنت افتخاری انجمن رانثارش کند. دریغا که دیده ازجهان فروبست . یاد و یادگارهایش گرامی باد.                                     انجمن قلم ایران در تبعید
سی نوامبر ۲۰۰۷

آثار منظوم ژاله اصفهانی :
۱ـ گل های خود رو ، تهران ۱٣۲۴
۲ـ زنده رود ، مسکو، ۱٣۴۴
٣ـ زنده رود ، چاپ دوم، تهران ۱٣۵٨
۴ـ کشتی کبود، تاجیکستان، ۱٣۵۷
۵ـ نقش جهان ، مسکو، ۱٣۵۹
۶ـ اگر هزارقلم داشتم ، تهران، ۱٣۶۰
۷ـ البرز بی شکست ، لندن ، ۱٣۶۲
٨ـ البرز بی شکست ، چاپ دوم، واشینگتن،۱٣۶۵
۹ـ ای باد شرطه ، لندن ، ۱٣۶۵
۱۰ـ هر گل بویی دارد: ترجمه‍ی اشعارخارجی به قارسی، لندن ۱٣۶۵
۱۱ـ خروش خاموشی، سوئد، ۱٣۷۱
۱۲ـ سرود جنگل، لندن، ۱٣۷۲
۱٣ـ ترنم پرواز، لندن، ۱٣۷۵
۱۴ـ موج در موج ، تهران، ۱٣۷۶
سایر آثار او:
ـ نیما یوشیج، پدر شعر نو.
ـ عارف قزوینی: شعر و موسیقی مبارزش.
ـ ترجمه‍ی چند نمایشنامه از زبان آذری.
ـ آثار تحقیقی و تطبیقی در باره شعر معاصر ایران، افغانستان و تاجیکستان.
ـ سایه های سال، خاطرات .