• ما همیشه گفته و میگوییم که درد و رنج ما آمیخته با مهرورزی ما به شغلمان است. عدم سکوت و پیگیری حقوق مسلم برای ما غیرتی است که با فریادهای هرچه بلندتر از قبل به آن خواهیم پرداخت. هدف تنها راه رفتن نیست, این بار هدف ما رسیدن به مقصد خواهد بود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱٨ آذر ۱٣٨۶ -  ۹ دسامبر ۲۰۰۷

بعد از اعتراضات گسترده معلمین بخصوص در اسفند و اردیبهشت ماه گذشته شاهد اخراج و یا بهتر است بگوییم تصفیه معلمان بودیم ,جرم بسیاری از همکاران به خطر انداختن امنیت ملی عنوان شده است و این جرم در حالی به آنها نسبت داده میشود که معمان هنوز نمیدانند چرا باید هزینه بی تدبیری مسئولین را بپردازند؟ هیچ یک از ما نمیدانیم آیا صدایمان که بر علیه تبعیض و بی عدالتی بلند میشود اقدام علیه امنیت ملی است؟
مگر برای ما امنیت شغلی و حداقلهای معیشتی یک زندگی ساده حل شده که صحبت از امنیت ملی است؟؟ اوضاع معلمان و سایر اقشار روز به روز رو به وخامت میگذارد و به جد میتوان گفت که یک اراده پشت این اقدامات و اعمال محدودیتها نهفته است, چرا باید این میزان کسری بودجه در هزینه آموزش و پرورش وجود داشته باشد؟ همه ما در جریان هستیم که تعداد بسیاری از معلمان با طرح متراکم کردن کلاسها, به بیان مودبانه! اخراج شدند. حال آنکه به طور استاندارد در هر کلاس باید تعدادی حدود بیست دانش آموز وجود داشته باشد در حالی که هم اکنون سر کلاسها ٣۰ تا ۴۰ دانش آموز هست و با این اوصاف معلوم است که این تعداد از همکارانمان از کار بر کنار میگردند .....
در باره مشکلات و مسایل معیشتی که فرهنگیان با آن مواجه هستند به ذکر نمونه ای میپردازیم: به گزارش خبرنگار اجتماعی فارس، محمد عباسی در دومین روز از همایش منطقه‌ای اقتصاد آموزش و پرورش که در اردوگاه شهید باهنر برگزار شده بود، گفت: دانایی با سازمانی به نام آموزش و پرورش شکل گرفته است و عامل اساسی که خیلی از کشورها را به نقطه بهینه رسانده، توجه به آموزش و پرورش است. وی ادامه داد: بحث سرمایه‌گذاری بر روی انسان امری دقیق است و مطالعات اساسی نیز توسط اندیشمندان روی آن شده است. عباسی با طرح این پرسش که مالک آموزش و پرورش چه کسی است، اظهار داشت: در حال حاضر ۶ تا ۷ درصد از درآمد ناخالص ملی جهان برای آموزش و پرورش هزینه می‌شود. وزیر تعاون گفت: در حال حاضر مسائل مالی آنقدر ذهن متولیان آموزش و پرورش را معطوف کرده است که دغدغه آن بیش‌تر از تربیت است و این خود پرت منابع است.

اشاره به گوشه ای - تنها گوشه ای - از مشکلات همکاران حق التدریس خود گویای همه چیز است:

۱- عدم بهره مندی از بیمه خدمات درمانی، با توجه به این مهم که همینک با پی گیری های انجام گرفته تقریبا تمامی اقشار جامعه و از جمله روستائیان و کارگران نیز از مزایای بیمه برخوردارند و با کمال تاسف این قشر زحمنتکش باید بابت درمان هزینه سنگینی بپردازند ۲- عدم وجود امنیت شغلی برای معلمین حق التدریس باعث شده این قشر نا امید و با اضطراب از دست دادن شغل خود روزگار را سپری کنند ٣- عدم پرداخت حقوق در تابستان ، عید و تعطیلات رسمی که مزید بر علت مشکلات معیشتی شده است ۴- لحاظ نشدن سابقه خدمت حق التدریس در آموزش و پرورش ۵- تمام حق التدریسی ها با آزمون وارد آموزش و پرورش شده اند و لی باز می بایست مجددا امتحان دهند آیا با این مشغله وقتی برای کتاب خواندن مواد آزمون می ماند ؟ عده ای که قبول نمی شوند تکلیفشان چیست ؟ ۶- نداشتن مرخصی استعلاجی با تشخیص پزشک حتی مرخصی زایمان خانم ها ۷- صادر نشدن حکم ماموریت و پرداخت نشدن آن ، چون برای گذراندن دوره های ضمن خدمت به شهر های دیگر باید حکم ماموریت صادر که اگر اتفاقی افتد بیمه جوابگو باشد و درنهایت هم هزینه حکم نیز پرداخت شود ولی برای حق التدریسان حکمی صادر نمی شود ٨-پرداخت حقوق ناچیز به صورت نامنظم و چند ماه یک بار یکی از این معلمین گفت که : البته برای حل همین مشکلات و احقاق حقوق حد اقل , این معلمین به هر اقدام متوسل شدند ولی جز با سردوندان مواجه نشدند .

این درد را به چه کسی باید گفت وقتی که شریف ترین قشر در تامین حداقل های معیشتی برای یک زندگی ساده دچار مشکل باشد . یکی از همکاران به دلیل اینکه برای تامین قوت لایموت خانواده اش شغل دوم خود را بقالی انتخاب کرده است محکوم به ده ماه انفصال از خدمت شده است , در برگه حکم وی گفته شده به جرم اعمال و رفتار خلاف شـون شغلی !!! حال نمیدانیم از چه زمانی شغل بقالی جزء مشاغل خلاف شون به ثبت رسیده است ؟؟؟!!!
هشتاد و شش نفر از معلمان هم طی ماههای اخیر به جرم شرکت درتجمعات اخیر پرونده قضایی مفتوح دارند و سی و نه نفر دیگر بر اساس اختیارات وزیر آموزش پرورش حکم منتظر خدمت از سه تا نه ماه دریافت کردند کسانی که چنین حکمی دریافت میکنند حقوقشان به زیر صد هزار تومان نتزل پیدا میکند . و این در حالی است که بسیاری
روشن است که کلیه این اقدامات برای مرعوب کردن معلمان است اما آیا این اعمال میتواند جلوی فریادهای حق طلبانه ما را بگیرد ؟

هفته ها و ماههای آینده این حقیقت را نشان خواهد داد, دل ما از این قدرت طلبی عده ای که در پوشش مهرورزی, حق ما را به هیچ گرفته اند آشوب است. امامگر نه اینکه دانش عین آزادگی است و جامعه برای پیشبرد علم و آگاهی نیاز به معلمینی دارد که از جان مایه میگذارند؟ آنگاه با کسانی که این منصب را دارند چنین برخورد ناشایستی میشود؟
ما همیشه گفته و میگوییم که درد و رنج ما آمیخته با مهرورزی ما به شغلمان است. عدم سکوت و پیگیری حقوق مسلم برای ما غیرتی است که با فریادهای هرچه بلندتر از قبل به آن خواهیم پرداخت. هدف تنها راه رفتن نیست, این بار هدف ما رسیدن به مقصد خواهد بود .....