• همه ی این تعطیل شدن ها به باور من خللی در روند کلی ِ حیات ما ایرانیان ایجاد نمی کند. دولت ِ ما یک دولت ِ نفت فروش است که تعطیلی بردار نیست. او بشکه ای صد دلار نفت ِ خود را می فروشد و اگر همه ی جامعه تعطیل و معطل هم باشد، خلل زیادی در کار او ایجاد نمی شود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱٣ دی ۱٣٨۶ -  ٣ ژانويه ۲۰۰٨

برف نو،برف نو ،سلام،سلام!
بنشین، خوش نشسته ای بر بام.
پاکی آوردی – ای امید سپید!-
همه آلودگی ست این ایام (احمد شاملو)

برف که می بارد، شادمانی ِ شگرف و وصف ناشدنی ای سراپای وجودم را در بر می گیرد. البته نه از این برف های زود گذر، بلکه از آن برف هایی که زندگی را کاملا مختل می سازد. آمد و شدها با مشکل مواجه می شوند، مدارس تعطیل می شوند و کارمندان و کارگران دیر به محل کار خود می رسند و یا اصلا سر ِکار نمی روند. شاید تعجب کنید. اما این یک احساس درونی است که شاید دلیل ِ قانع کننده ای هم نداشته و همه "علت" داشته باشد.
همه ی این تعطیل شدن ها به باور من خللی در روند کلی ِ حیات ما ایرانیان ایجاد نمی کند. دولت ِ ما یک دولت ِ نفت فروش است که تعطیلی بردار نیست. او بشکه ای صد دلار نفت ِ خود را می فروشد و اگر همه ی جامعه تعطیل و معطل هم باشد، خلل زیادی در کار او ایجاد نمی شود. شاید اگر بارش برف سنگین باشد و همه ی ادارات تعطیل، تنها اتفاقی که بیافتد این باشد که از مخارج اضافی و هزینه های بی فایده و بی قاعده، کمی کم شود. آموزش و پرورش ِ تعطیل ِ ما نیز چندان زیان بار نخواهد بود. مدارسی که دروس آن و سود مندی اش را تا کنون کمتر کسی دریافته است. کسی در نیافته است که ادبیات اش کجای ِ زندگی به کار می آید. ادبیاتی که لیسانسیه هایش هنوز در رو خوانی ِ اشعار حافظ و سعدی و مولانا در مانده اند. "تعلیمات ِ دینی" اش، در اثبات ِ وجود ِ خدا، هنوز در برهان نظم در جا می زند برهان ِ نظمی که هیوم در قرن ِ هجده در رد ِ آن استدلال های ِ متقن ِ بسیاری ارائه کرده است. زبان ِ عربی و انگلیسی اش را که می خوانی، در پایان نه یک جمله ی ِ عربی می توانی بگویی و نه انگلیسی. فلسفه و منطق و جبر و ... نیز وضعیت ِ بهتری ندارند. تاریخ و جغرافیااش را که می خوانی، نمی فهمی در کجای ِ تاریخی، و جغرافیا ات کجاست. نمی فهمی که سهم ِ خزرت چقدر بوده و نمی فهمی که خلیج ات فارس بوده یا عربی و یا خلیج ِ مهر و دوستی!! در تاریخ ات مصدق همه خیانت بوده و کاشانی همه خدمت و روحانیت نیز هیچ گاه پای ِ هیچ قرارداد ِ استعماری را امضا نکرده است. قبل از اسلام،هیچ نداشته ایم. نه هویتی، نه تاریخی و نه تمدنی و هر چه نیکی و بزرگی داشته ایم، همه بعد از حمله ی اعراب بوده است. قبل از این سی سال، همه وطن فروشی و استعمار بوده است و بعد از آن همه رشد و ترقی، پیشرفتی که از دوران مادها تاکنون بی سابقه بوده است!
آری وقتی برف می بارد و زندگی کند می شود، بسیار لذت بخش است. شاید در خانه بمانیم و بیاندیشیم. به ادبیات و دین و تاریخ و جغرافی و فلسفه و منطق. بیاندیشیم که در این قرون بر ما چه گذشته است. بیاندیشیم که اگر کار نکنیم، پول نفت نمی گذارد نه در زندگی ی ِ روزمره مان خلل ِ چندانی ایجاد شود و نه در مدیریت ِ کلان ِ کشور ِمان. بیاندیشیم که اگر نفت نبود و دولت از جیب ِ من و تو ارتزاق می کرد، بارش ِ برف و تعطیلی چه خلل هایی در زندگی مان ایجاد می کرد. که اگر نفت نبود، این همه بی کاری چه زندگی ِ مشقت بارتری از آن چه داریم، برای ِ ما رقم می زد. البته شاید اگر این بلای ِ سیاه نبود، روزگار ِ به تری می داشتیم. دولت از جیب ِ من و تو تغذیه می کرد و مجبور بود که پاسخ گو باشد. مجبور بود که هر سخنی که می گوید، ابتدا در مورد آن اندیشه کند. اگر نفت نبود شاید به این گستردگی خرافات دامان ما را نمی گرفت. شاید اگر نفت نبود، مردم سالاری داشتیم و از مردم سواری خبر ِ کم تری بود. شاید آن زمان کار بود و تلاش. آن زمان شاید اگر برف می بارید و اختلال در کارها ایجاد می شد، جای ِ خوش حالی نبود. شاید آن وقت مدیریتی می داشتیم که اندک بارش ِ برف و باران، زندگی را فلج نمی کرد.
راستی آیا فرزندان ِ در بند ِ این مرز و بوم،از سلول های تنگ و تاریک ِ ۲۰۹ در می یابند که امروز برف باریده است؟ آیا علی کلایی می داند که در خیابان برف می بارد؟ امیر حسن مهرزاد چطور؟ سعید حبیبی؟ عماد الدین باقی؟ اسالو؟ طبرزدی؟ جهاندار؟ قاسم شیرزادیان چطور؟ عباس خرسندی؟ بهروز جاوید تهرانی؟ فرزندان ِ دربند ِ امیر کبیر چطور؟....؟ بچه ها امروز برف باریده است.
پشت شیشه برف می بارد/ پشت شیشه برف می بارد/ در سکوت سینه ام دستی/ دانه ی اندوه می کارد         (فروغ فرخ زاد)

www.behzadmehrani.blogfa.com