اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۷ دی ۱٣٨۶ -  ۷ ژانويه ۲۰۰٨

با گرامیداشت جان باختگان کشتار کارگران مس خاتون آباد بدست دژخیمان رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی، همبستگی طبقاتی با کارگران ایران را هرچه بیشتر گسترش دهیم، صدای حق طلبانه آنان را هرچه رساتر منعکس نمائیم و حاکمیت سرمایه را در ایران افشا کنیم.

دراوآخردیماه ۱٣٨۲ بیش از ۲۰۰ نفرازکارگران اخراجی مس خاتون آباد بهمراه خانواده ها وسایریاران شان، برای باز گشت بکارشان اقدام به اعتصاب کردند. بیش ازیکهفته ازاعتصاب نگذشته بود که نیروهای سرکوبگررژیم ارتجاعی کارگران را با اسلحه گرم مورد یورش وحشیانه خود قرار دادند که منجر به جان باختن یک نفر و زخمی شدن تعدادی از کارگران گردید.
اعتراضات عمومی به داخل شهر کشیده می¬شود. در شهر بابک کرمان نیروهای اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی از زمین وهوا کارگران را به گلوله بستند که، این¬بار منجربه جان باختن چهار نفرازکارگران به¬نام¬های ریاحی ، جاویدی ، مهدوی، مومنی و یک دانش آموز بنام پور امینی و زخمی شدن دهها نفرشد.

تاریخ مبارزات طبقه کارگر درجهت دفاع ازمطالبات حق¬طلبانه¬شان مملوازکشت و کشتارتوسط مرتجعین حاکم برایران بوده است. دستاوردهای طبقاتی جنبش کارگری درنبرد طبقاتی خود علیه استثمارگران از دل آتش و خون بیرون آمده است. سرمایه داری ازهر امکان و فرصتی استفاده کرده است که از دستیابی کارگران به حقوق خود جلوگیری کند و ازهمین نقطه نظراست که رژیمهای سرمایه داری در ایران دستاوردهای جنبش کارگری را مصادره و آنان را سعبانه سرکوب کرده است. مسلما عدم برخورداری کارگران ایران از یک تشکل مستقل کارگری و عدم توازن قوا، از دلایل اصلی آن بوده است. طبقه کارگرو جنبش کارگری درتلاش است تا با گسترش تفکر ضرورت اتحاد وکسب نیرو درمیان کارگران ازموضع مستقل طبقه کارگر و با ایجاد تشکلات مستقل کارگری این ضعف بزرگ را برطرف نماید. متقابلا رژیم ددمنش جمهوری اسلامی با پی بردن به این حقیقت درتلاش است تا با سرکوب و ترور، مانع پبشروی جنبش کارگری درجهت تحقق اهدافش شود.
اما نه کشتارخاتون آباد و نه به گلوله بستن کارگران بندردیلم، نه سرکوب و به بند کشیدن فعالین جنبش زنان، نه قتلهای زنجیره ای فعالان سیاسی و نویسندگان و نه کشتاردانشجویان در تهران، نه یورش و ضرب شتم و به بند کشیدن کارگران شرکت واحد، نه به زندان¬بردن فعالین اول ماه مه سقز، کارگران هفت¬تپه ¬شوش، نساجی شاهو سنندج، فرش البرز بابلسر، نازنین قزوین و ..... و نه ترورمجید حمیدی هیچکدام نتوانست و نمی¬تواند مانع پیشروی و ایجاد خللی در اراده استوارفعالین جنبش کارگری و فعالین سایرجنبش های اجتماعی شود.
کارگران اعتراض می¬کنند، و فریاد می¬زنند؛

" مزدهای ماهیانه معوقه که نتیجه تلاش و زحمت ماست را پرداخت کنید،
ما را اخراج و بیکار نکنید، ما باید ازحق مسکن،
حق بهداشت و درمان و تحصیل رایگان برخوردار باشیم.
تشکل مستقل کارگری و تجمع و اعتصاب حق ماست.
زندانیان کارگر، دانشجو، زنان و روشنفکران باید آزاد شوند."

متقابلا کارفرمایان و سیستم ضد کارگری جمهوری اسلامی کارگران را اخراج و بیکار می کنند، حقوق معوقه شان را پرداخت نمی کنند، تهدیدشان میکنند، دستگیر، زندانی و شکنجه شان میکنند و به گلوله شان می بندند.
اتخاذ روش سرکوب و، ترور و وحشت از سوی جمهوری اسلامی بعلت بحران اقتصادی و عدم پاسخ¬گویی به خواست¬ها ومطالبات جنبش¬های اعتراضی و هم¬چنین جلوگیری از رشد و پیشروی این جنبش¬ها بویژه جنبش کارگری است.
ریشه این بحران و تورم و گرانی را درماهیت سرمایه داری جمهوری اسلامی و سیستم سرمایه داری جهانی و پیشبرد سیاستهای نئولیبراستی و خصوصی¬سازی شان باید جستجو کرد.
ما تحریم اقتصادی و سیاست جنگ طلبانه و تجاوزگرانه امپریالیسم آمریکا و متحدین سرمایه داری¬اش را که تحت پوشش پرچم دروغین دموکراسی خواهی در جهت کسب سود و سرمایه و موقعیت هژمونی طلبانه شان در منطقه است وهمچنین سیاست جنگ افروزانه جمهوری اسلامی را محکوم می کنیم اما هوشیارانه زمینه سازش و مذاکره، در جهت تثبیت موقعیت مرتجعین هر دو سو را در منطقه و ایران با حساسیت دنبال کرده و افشاء می کنیم و براین باوریم که تغییر و تحول بنیانهای اجتماعی فقط بوسیله طبقه کارگر وجنبش کارگری ومردم زحمتکش ایران به پیش برده می شود.

انسانهای آزاده، فعالین و مدافعین جنبش کارگری!
حال درچنین موقعیتی و در تقابل با چنین رژیم ارتجاعی، با دریافت پیام¬هایی از یاران و هم¬رزمان¬مان در ایران مبنی بر مبارزه در جهت رفع تمامی این نابرابری ها و ستم در جامعه و در بطن چنین تغییر و تحولاتی سکوت کردن به هیچ عنوان جایز نیست.

بیائیم در چنین روزی (۴ بهمن) به یاد جانباخته گان، کارگران خاتون آباد گردهم آییم و بکوشیم تا با یادمان وسیع آن، ننگ عملکرد سبوعانه رژیم را همچون طوقی به گردن مدافعین سرمایه جاودانه کنیم.
بیائیم دست در دست¬هم، یک¬صداومتحد حمایت و همبستگی طبقاتی مان را در دفاع از جنبش کارگری    و سایر جنبشهای آزادی خواهانه و برابری طلبانه اعلام نمائیم.
بیائیم یاری دهنده صدای رسایشان در این کارزار جهانی باشیم.
بیائیم با اتحاد و هماهنگی مان تقویت کننده گام¬های استوار جنبش کارگری باشیم.
بیائیم هفته کارزار مشترک که از تاریخ ۱٨ ژانویه تا ۲۶ ژانویه ۲۰۰٨ را با برنامه¬های اعتراضی خود در خارج از کشور هر چه بیشتر نظام سرمایه¬داری جمهوری اسلامی را افشاء کنیم.
ما فعالین کانون¬های ۱٣ گانه در حمایت از جنبش کارگری، در کشورهای مختلف بر مبنای امکانات خود صدای رسایی در جهت افشای این جنایت خواهیم شد.
به این کارزارمشترک بپیوندیم.

زنده و پایدار باد اتحاد و همبستگی جنبش جهانی کارگران
نابود باد رژیم سرمایه¬داری جمهوری اسلامی ایران
۱۶ دیماه ۱٣٨۶
۶ ژانویه ۲۰۰٨

اسامی انجمنها و نهادهای همبستگی کارگری در خارج کشور؛
کمیته همبستگی با کارگران ایران – استرالیا
کمیته حمایت از کارگران ایران – تورنتو کانادا
کانون حمایت از کارگران ایران – نروژ
جمعی از کارگران پیشرو تبعیدی – سوئیس
کمیته همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران – فرانسه
کانون همبستگی با کارگران ایران – کلن
کانون همبستگی با کارگران ایران – فرانکفورت و حومه
کانون همبستگی با جنبش کارگری ایران – هانوفر
کمیته همبستگی با کارگران در ایران – هامبورگ
کمیته همبستگی کارگران ایران و سوئد – استکهلم
گروه همبستگی با جنبش کارگری– برلین.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
کانون همبستگی با کارگران ایران – گوتنبرگ ( سوئد )