اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۱ دی ۱٣٨۶ -  ۱۱ ژانويه ۲۰۰٨

۱ - جنبش دانشجویی در ایران همیشه به عنوان نیرو محرکه ی اصلی حرکت های اجتماعی محسوب می شده است. تاریخ پنجاه و چند ساله ی مبارزات دانشجویی ایران تا به امروز اثبات کرده است که تنها زمانی جنبش دانشجویی می تواند به جنبشی مترقی در جامعه تبدیل شود که اهل مسامحه نباشد و به عبارتی خود را از بدنه ی حاکمیت مستقل سازد. باید گفت استقلال راه دانشجو در هر برهه ای از تاریخش که به دست آمده، توانسته تاثیری جدی بر ساختار سیاسی نظام های استثمارگر ایران بگذارد.
آری بار دیگر در این مقطع از تاریخ، مبارزات دانشجویی به معنای واقعی شکل گرفته است و اصلا بعید نبود که حاکمیت مرتجع، این جهت گیری اصیل جنبش را که اینک با پرچم سرخ کمونیسم به اهتزاز در آمده، تاب نیاورد. به راستی اینک جهل و علم در تقابل با یکدیگرند.

۲ - اکنون بیش از یک ماه از یورش بی سابقه ی نیروهای امنیتی به دانشگاه ها می گذرد. برای چندمین بار حاکمان برای وارونه جلوه دادن حقایق، هجمه ی بی سابقه ای را نسبت به مبارزان دانشجو شروع کرده اند. برای نمونه در دانشگاه مازندران به شیوه ی مضحکی، فعالین چپ دانشجویی را با اتهاماتی از قبیل جریحه دار کردن عفت عمومی، بلند بودن صدای موسیقی در منزل شخصی، رابطه ی نامشروع و موارد دیگر که به زعم عناصر وزارت اطلاعات و امنیت کشور، می تواند اذهان عمومی را راضی نگه دارد، زندانی کرده اند.
اما فاحشگی تا کجا؟؟؟ تا کی می توان بدیهی بالذات را انکار کرد؟ تا کی می توان چهره بحران زده ی جامعه ی ایران را لاپوشانی کرد؟

۳ - سناریوی وزارت اطلاعات و امنیت کشور به این جا ختم نمی شود، ۸ نفر از فعالین دانشگاه مازندران را نزدیک یک ماه در سیاه چالهای خود نگه داشتند و آن ها را زیر شدیدترین شکنجه های جسمی و روانی قرار دادند .بی خوابی های دادن طولانی، لخت کردن مبارزان دانشجو در سرما، شکنجه با باتوم برقی وشلاق، آویزان کردن از سقف، تهدید خانواده های دانشجویان،‌ بازجویی های بی وقفه، برپایی دادگاه های تفتیش عقاید با اتهامات واهی از قبیل ارتباط با خارج کشور و سوالات مضحکی مانند این که چه کتاب هایی خوانده اید تنها نمونه هایی از شیوه ی برخورد این مزدوران با دانشجویان مبارز ما در مدت اسارت آنها در بندهای انفرادی اطلاعات و امنیت رژیم اسلامی بوده است. این طنزنامه با بمب گذاری توسط عوامل رژیم در دانشگاه صنعتی بابل به صورت کاملاْ ناشیانه و خنثی کردن آن گویای این است که این حکومت غیرمردمی هنوز از نظر آرتیست بازی و نقش بازی کردن در سطح آماتوری قرار دارد.

۴ - و اما بازداشت، شکنجه و مقاومت رفیق آرش پاکزاد با اعتصاب غذا، خود حکایت دیگری دارد. ۱۵ روز پیش دستگاه قضایی رژیم حکم آزادی رفیق آرش را از بند انفرادی اطلاعات ساری صادر کرده است. اما عناصر امنیتی رژیم از آزادسازی وی خود داری می کنند. گویی آن ها ارزش رفیق را دریافته اند و به این سادگی بازگشت رفیق آرش را به جنبش دانشجویی را برنمی تابند.
اینک ما به عنوان جمعی از دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب دانشگاه های مازندران این ستم گری رژیم را محکوم کرده و به حاکمیت درنده ی ایران هشدار می دهیم در صورتی که رفیق آرش پاکزاد و دیگر رفقای زندانی ما را آزاد نکنند، ما نیز به حکم روش قهری خود مبارزاتمان را وارد فاز جدیدی خواهیم نمود.

زنده باد آزادی و برابری
دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب دانشگاه های مازندران