• منبع مورد استناد من در مورد شایعه ی ساواک پیرامون مرگ صمد بهرنگی، مقاله ای ست از زنده یاد استاد آریان پور. در حد اطلاع من استاد آریان پور قلم بدستی نبود که روی هوا حرف بزند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ٣۰ دی ۱٣٨۶ -  ۲۰ ژانويه ۲۰۰٨

آقای نادر ثانی در مقاله ای باعنوان "مرگ مشکوک بهرنگی و تختی، شایعه یا واقعیتی پنهان!؟" , مقاله ی " دیکتاتور ها, شایعه و" خودکشی قهرمان"( مندرج در سایت اخبار روز) را نقد کرده اند. ایشان درمقاله شان ازمن خواسته اند پیرامون برخی نقل قول ها منبع ارایه دهم . ایشان اگر به منابع انگلیسی ای که در زیرنویس مقاله ی من آمده مراجعه کنند پاسخ سوال های شان در باره ی پدیده ی "شایعه" را خواهند یافت. اما در مورد یک نکته حق با ایشان است , و من فراموش کردم منبعی معرفی کنم , و این کار را می کنم . این درخواست البته یکبار به نام " شاگرد همیشگی صمد " در سایت پیک ایران و بار دیگر بنام " نادر ثانی" در سایت گویا و اخبار روز مطرح می شود . سوال ها یکسانند و پس از ارایه منبع اظهار نظر ها هم یکسان,( نگاه کنید به زیر نویس مقاله ی آقای ثانی در باره ی منبع ارایه شده و کامنت های شاگرد همیشگی صمد در سایت پیک ایران) , با این حال برای اطلاع خوانندگان اخبار روز این چند سطر را می نویسم ؟
آقای ثانی می نویسند:
".......آقای نقره‌کار نوشته ‌اند: "رژیم و ساواک ‌اش نیز برای "بدل زدن" شایع کردند صمد به دلیل نوشیدن مشروبات الکلی در رودخانه غرق شده است". عجبا! من به عنوان کسی که از دوران شاه همواره با علاقه مطالبی که در مورد صمد بهرنگی گفته و یا نوشته شده اند را دنبال کرده ام، هیچوقت از رژیم شاه و ساواکش نشنیده ام که چنین ادعائی کرده باشند. مطمئناً خوانندگان این مطلب نیز با من توافق دارند که این اتهام به ساواک هرگز در میان مردم مطرح نبوده است. پس آقای نقره کار چرا چنین چیزی را به عنوان "شایعه" مطرح کرده است؟ پاسخ را خود ایشان بدهند و در هر حال باید با هشیاری از اشاعه چنین اتهامی که می تواند در خدمت گمراهی اذهان نسبت به واقعیت مرگ مشکوک صمد بهرنگی و مخدوش کردن آن قرار گیرد، جلوگیری نمود."
منبع مورد استناد من مقاله ای ست از زنده یاد استاد آریان پور با این عنوان :
* ا.ح . آریان پور, اعتیاد در دانشگاه های ما, بازتاب ( نشریه روانشناسی و روانپزشکی ) , ویژه
اعتیاد,شماره ۳ , پاییز سال ۱۳۵۹- تهران – ایران). استاد آریان پو ر در بخشی از مقاله ی خود می نویسد:
" دستگاه پلیس طبقه حاکم..... مزاحمان دانش گاهی خود را به تباهی هایی مانند دارو بارگی و روان بیماری و... متهم می کرد.... برای انصراف جوانان از جست و جوی علت مرگ معلم و نویسنده غیور, صمد بهرنگی, به دروغ شایع کردند که بهرنگی در حال مستی به رودخانه پریده و غرق شده است و....."
در حد اطلاع من استاد آریان پور قلم بدستی نبود که روی هوا حرف بزند و تعصب ایدیولوژیک به نا بینایی سیاسی و فرهنگی , و دروغگویی و " شهید سازی" مبتلای اش کرده باشد . اینکه آقای ثانی این شایعه را نشنیده است دلیل بر عدم وجود چنین شایعه ای نمی تواند باشد , مگر آنکه اثبات شود آقای ثانی از تمامی شایعاتی که حتی در سطح گروه ها و محافل مختلف اجتماعی مطرح می شد, اطلاع داشتند جز شایعه ی " این اتهام به ساواک"!.
قضاوت در باره ی ما بقی آنچه که آقای نادر ثانی , و یا ( شاگرد همیشگی صمد ) در این مقاله, و در بخش " کامنت " های پایانه ی مقاله ی من درسایت "پیک ایران " مطرح کرده اند , می ماند به عهده ی اهل نظر و خوانندگان.