اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱ بهمن ۱٣٨۶ -  ۲۱ ژانويه ۲۰۰٨

کوچک سازی حجم بودجه بدون کاهش حجم دولت؟
٣۶ میلیارد دلار از درآمدهای نفتی دربودجه ٨۷
تحمیل هزینه به ملت بدتر از ترک نماز است
زیبایی عاشورا، زیبایی شهادت است

روزنامه همشهری با عنوان: میزان کارآمدی تغییرات بودجه ٨۷ نوشته است: بودجه، مهم ترین سند مالی کشور و برنامه مالی یک ساله دولت متشکل از هسته مرکزی دولت، شرکت ها و بانک های دولتی است.در شرایطی که تقریباً بین کارشناسان در مورد قدیمی بودن روش بودجه نویسی در ایران اجماع عمومی وجود دارد، دولت در تدوین لایحه بودجه سال ٨۷ کل کشور اقدام به اصلاحاتی در زمینه بودجه ریزی کرده که نکاتی در این زمینه قابل ذکر است:
۱ .یکی از اقدامات دولت، کوچک سازی حجم بودجه و تلاش برای تحقق بودجه نویسی عملیاتی عنوان شده است. اما با وجود کوچک سازی حجم لایحه بودجه پیشنهادی، کاهش مشهودی در زمینه کوچک سازی حجم دولت به چشم نمی خورد، به نحوی که از حدود ۲۷۰ هزار میلیارد تومان بودجه کل کشور، ۲۰٣ هزار میلیارد تومان یعنی ۷۵ درصد آن متعلق به شرکت های دولتی بوده و از مابقی آن نیز فقط ۲۴ هزار میلیارد تومان بودجه طرح های عمرانی است که اصولاً زیربنای توسعه و سرمایه گذاری قلمداد می شود.
۲ . در بودجه سال ٨۷ عملاً با واگذاری بودجه به بالاترین دستگاه اجرایی مرتبط، گرچه به نوعی اختیارات بودجه ای واگذار شده به وزرای دولت با میزان توقع پاسخگویی از ایشان متناسب تر شده ولی باید دقت کرد که آیا متعاقب این تغییر، سازوکارهای نظارتی مرتبط هم تغییر کرده و به روز شده یا تصور شده است که با روش ها و قوانین نظارتی متناسب با روش های قدیمی بودجه نویسی می توان بر بودجه دگرگون شده سال ٨۷ نظارت کرد.
٣ .با کاهش حجم بودجه، تعداد دستگاه های اجرایی دریافت کننده بودجه از ۶۱۰ دستگاه در سال های گذشته به ۶۹ دستگاه در لایحه بودجه ٨۷ کاهش یافته است. این تغییر در مواردی همراه با بروز تناقض هایی با برنامه چهارم توسعه به عنوان سند بالادستی بودجه کشور همراه بوده است.به عنوان مثال اعتبارات دانشگاه ها و موٌسسات پژوهشی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ذیل این ۲ وزارتخانه تجمیع شده است و وزرای علوم، تحقیقات و فناوری یا بهداشت و درمان می توانند تا ٣۰ درصد بودجه دانشگاه ها را جابه جا کنند که به این ترتیب ماده ۴۹ قانون برنامه چهارم توسعه نادیده گرفته می شود.
۴ .در قانون برنامه ۵ ساله و سند چشم انداز مقرر شد که وابستگی دولت به درآمدهای نفتی کاهش یابد. در گزارش بودجه به صراحت اعلام شده که ٣۶ میلیارد دلار از درآمدهای ارزی در بودجه دیده شده در حالی که طبق قانون برنامه این رقم باید کاهش می یافته است.
۵ . با توجه به حذف برخی از احکام و تبصره ها در لایحه بودجه پیشنهادی و تفویض اختیار ٣۰درصد از ارقام به بالاترین مقام دستگاه ها باید دقت شود که در قالب بودجه یکسال تعهدات مالی و توقعات غیرقابل پاسخگویی برای سال های آتی ایجاد نشود.
۶ .تغییرات صورت گرفته در زمینه شیوه تخصیص منابع ریالی در قالب بودجه سال ٨۷ با برخی از مواد قانون بالادستی بودجه ـ قانون برنامه چهارم ـ در تناقض است. با وجود تاکید قانون برنامه چهارم توسعه میزان استفاده از ارز حاصل از فروش نفت افزایش داشته است.
همچنین روند کسری بودجه در سال های اخیر روند رو به رشدی داشته است. درصورتی که دولت قصد کسب توفیق در زمینه بهبود شرایط اقتصادی کشور خصوصاً در بکارگیری توان بخش خصوصی را دارد باید مسئله انضباط مالی به عنوان یکی از ارکان بودجه عملیاتی را بیش از پیش در دستور کار خود قرار دهد.
۷ . با توجه به اینکه فقط ٣۶ میلیارد دلار از درآمدهای نفتی به مصرف بودجه سالانه کشور رسیده است، باید دقت شود سهم بخش خصوصی از درآمدهای نفتی در سرمایه گذاری های اساسی با مکانیسم حساب ذخیره ارزی محفوظ بماند.

بدتر از ترک نماز و روزه
روزنامه آفتاب یزد اظهارات دکتر حسن روحانی را در مراسم شب عاشورا با عنوان تحمیل هزینه به ملت بدتر از ترک نماز و روزه است چنین منعکس کرده است: رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: فرهنگ عاشورا به عنوان یک سرمایه بزرگ معنوی به ما می گوید یک مسلمان و یک شیعه نباید بگذارد تا ظلم در جامعه حاکم شود و دروغ و اتهام و تهمت به عنوان معروف قلمداد شده و کارها برای یک جامعه با هزینه بالا انجام شود.
به گزارش ایسنا، حسن روحانی در مراسم شب عاشورای حسینی در مرقد مطهر امام خمینی(ره) با بیان اینکه حادثه عاشورا و واقعه کربلا بی تردید نسبت به وقایع و حوادث طول تاریخ، یک حادثه خاص است گفت: تأکید بر زنده نگهداشتن تاریخ کربلا به این دلیل است که این واقعه از یک حادثه تاریخی خارج است و به یک سرمایه بزرگ برای همه مسلمانان و آزادیخواهان جهان تبدیل شده است. کربلا حادثه ای نیست که در زمان و مکان بتوان آن را مستور کرد بلکه یک فرهنگ زنده امتداددار برای همه زمانها و سرمشقی حیات بخش برای تمام مسلمانان و آزادگان جهان است.
رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک با طرح این سوال که آیا فرهنگ عاشورا و قیام امام حسین(ع) تنها برای مبارزه با حکومت باطل و حاکمیت ضد دین است؟ خاطرنشان کرد: اگر در جامعه ای حکومت ستمگری مانند رژیم طاغوت بر سر کار بود حادثه کربلا و واقعه عاشورا به ما درس می دهد که چگونه در برابر این حکومت ظالم بجنگیم. اگر در جامعه حکومت ضددین و ضدمردم حضور داشت این واقعه پیام و سرمشقی برای ما دارد و به ما می گوید در برابر حاکم ظالم و ستمگر نباید تسلیم باشیم و مسلمانان و پیروان حسین(ع) باید به دنبال روابط عادلانه در جامعه باشند، ولی این تنها سرمشق برای مسلمانان نیست بلکه حادثه کربلا می گوید حتی در جامعه اسلامی نیز باید با شهامت و رشادت زندگی کنیم و در جامعه اسلامی هم باید برای استقرار معروفها و مبارزه با منکرها به پا خیزیم.
وی با تأکید بر اینکه معنای معروف بسیار وسیع است اظهار کرد: تمام امور پسندیده از لحاظ شرع، عقل و جامعه معروف است. نباید فکر کنیم امر به معروف تنها در ایران و جامعه اسلامی وجود دارد درحالی که جوامع غربی این مسأله را شدیدتر دنبال می کند برای امر به معروف باید پیش از آنکه امر کنیم مسأله را برای افراد تشریح کنیم آنگاه امر به معروف انجام دهیم.
روحانی با اشاره به اینکه جامعه زنده جامعه ای است که امر به معروف و نهی از منکر دارد، خاطرنشان کرد: حادثه کربلا معروف و منکرها را به ما نشان می هد و به ما می گوید معروف تنها در برخی مبانی اسلامی و منکر تنها در گناهان روشن و واضح منحصر نشده است در جامعه و حکومت اسلامی بسیاری از وظایف مهم به عنوان امر به معروف عنوان شده که باید آن را توسعه بدهیم. اگر مسلمانی روزه ماه مبارک رمضان و نماز را ترک کند، برای خداوند بدتر است یا اینکه من مدیر بدون کارشناسی کاری را انجام دهم؟ اگر من بدون کارشناسی هزینه ای را بر ملت تحمیل کنم این منکر بالاتر از خوردن روزه ماه مبارک رمضان است، چون روز ه ماه مبارک رمضان را می توان با کفاره و طلب بخشش بخشید، اما اگر هزینه ای را به ملت تحمیل کرد چه زمان می توان آن را جبران کرد؟ درست است نماز به عنوان یک معروف است اما مشورت با کارشناسان برای امور عمومی یک جامعه، معروفی بالاتر است.
وی ادامه داد: ما می خواهیم نظامی به وجود آوریم تا اسلام پیاده شود و فرهنگ دینی را تبلور بخشیم. اگر این نظام دین را از بین ببرد هیچ سودی ندارد یزید هم اسلام و نظام اسلامی را برای حاکمیت بنی امیه فدا کرده بود. امروز هم اگر در انتخابات برای برنده شدن گروه خود به نظام و حکومت لطمه زدیم این انتخابات سودی ندارد، ما نظام و انتخابات را برای اخلاق می خواهیم.
نماینده رهبری در شورایعالی امنیت ملی، با تأکید بر اینکه اگر در جامعه دروغ، اتهام و تخریب برای برنده شدن گروه خود به کار ببریم کاری یزیدی انجام داده ایم، خاطرنشان کرد: امام حسین(ع) بر همین اساس قیام کرد اگر قرار شد دروغ، تهمت و استفاده از بیت المال به عنوان بالاترین منکرها تکرار شود، این منکر تبدیل به معروف می شود آیا می توان به این سادگی این جامعه با این ویژگیها را اصلاح کرد؟ وی با اشاره به اینکه اگر جامعه ای سنتها را فراموش کند و بدعتها را جایگزین کند کسی قادر به درست کردن آن جامعه نیست، تصریح کرد: ما در یک کشتی هستیم که سوراخ کردن آن همه ما را غرق می کند چه ناخدا، چه مسافر، چه مخالف و چه موافق ضربه بزند ما غرق می شویم و زمانی به سلامت می رسیم که این کشتی سالم بماند اگر در جامعه ای حزب گروه و جناح از نظام و اسلام بالاتر شد، اسلام از بین می رود و منکر جای معروف را می گیرد.
روحانی با بیان اینکه اگر جامعه هوشیار و بیدار نباشد باید منتظر کنار گذاشتن یاران اصلی نظام اسلامی باشیم، عنوان کرد: شما دیدید در زمان امیرالمومنین به عزیزترین و نزدیکترین فرد به پیامبر(ص) دشنام دادند و لعن فرستادند کار به جایی رسید که حتی خود امیرالمومنین گفت: اگر جان شما هم به خطر افتاد شما نیز به من دشنام دهید آیا باور کر دنی است که در یک جامعه اسلامی ـ یاران اصلی حرکت بزرگ اسلام مورد لعنت قرار بگیرند؟ نباید بگذاریم آن روزی فرا برسد که بگویند زمانی به تو فلان پست را می دهیم که فلان یار امام را لعن کنی، نباید آن روزی برسد که عزیزترین یاران امام خمینی(ره) مورد لعن قرار بگیرند. اگر شهامت سخن گفتن را نداشته باشیم. آن روز دور نیست.
وی افزود: چگونه می شود جامعه ای به اینجا برسد که عده ای بگویند چون ما حق هستیم و چون دیگران سر کار می آیند. به اسلام ضربه می زنند، می توانیم هرچه بخواهیم علیه آنها بگوییم و بگویند هدف وسیله را توجیه می کند. این درحالیست که تفاوت ما با قدرتهای شرقی و غربی دراین مسأله بود که آنها می گفتند: هدف وسیله را توجیه می کند و ما می گوییم هدف راه باید حق باشد و برای رسیدن به حکومت و مقام نباید حق را زیر پا گذاشت، دروغ گفت و آمارهای دروغین به جامعه داد.
روحانی با اشاره به اینکه پیام امام خمینی(ره) از سال ۴۱ تا پیروزی انقلاب اسلامی، جدا نبودن دین از سیاست بود خاطرنشان کرد: اگر این مساله مبنای تفکر قرار بگیرد امر به معروف و نهی از منکر در دنیای سیاست نیز حضور پیدا می کند، نباید به روزی برسیم که ارائه آمارهای دروغین به گونه ای جا بیفتد که عده ای بگویند این مسائل منکر نیست، ولی اگر روسری خانمی عقب رفت آن منکر است. چرا ما منکرات بزرگ اجتماعی را در دنیای امروز فراموش کرده ایم، اگر جامعه ما جامعه ای حسینی باید باشد، همه باید امر به معروف کنند و آنچه به نفع جامعه است را بگویند اگر راهی برای خودکفایی کشور وجود دارد و واردات را کمتر می کند، باید به عنوان معروف به دنبال آن برویم و اگر پول نفت به واردات بی رویه تبدیل شود آن را به عنوان یک منکر کنار بگذاریم؟

گوش کنید!
حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان در سرمقاله این نشریه: گوش کنید! این صدای حسین(ع) است نوشته است:
شاید آن روزها ـ چند صد سال پیش ـ این سخن که کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا… همه روزها عاشورا و همه سرزمین ها کربلاست در ذهن مردم آن روزگار، گستره ای محدود و کم دامنه داشت و باور جاری بر آن بود که باید در همه جا و در همه حال خاطره عاشورای حسینی(ع) و شهادت مظلومانه و حماسی سیدالشهداء و یارانش را به خاطر داشت و هیچگاه و هیچ جا گوش دل از واقعه آن روز برنگرفت و چشم جان از آن فرو نبست. شاید مردم آن روزگار و یا ـ حداقل ـ بسیاری از آنان، صبح های جمعه وقتی در نیایش ندبه به این فراز می رسیدند این الطالب بدم المقتول بکربلا… کجاست آن که به خونخواهی شهید کربلا قیام کند ؟ در این تصور بودند که باید صبوری پیشه کنند تا مراد غایب شیعیان و نجات بخشی که همه جهانیان ـ هر یک به گونه ای ـ چشم به راه او هستند، ظهور کند و انتقام خون شهیدان کربلایی را باز ستاند…
اینها همه به جا بوده و هست، اما همه ماجرا، این نبوده و نیست. امسال در روزهای تاسوعا و عاشورا پیامی کوتاه ولی پرمعنا روی تلفن های همراه دست به دست می شد و در میان عزاداران حسینی(ع) دهان به دهان می چرخید. در این پیام به جمله معروف دعای شریف ندبه، این الطالب بدم المقتول بکربلا اشاره شده و آمده بود، اگرچه برای انتقام خون شهیدان کربلا باید منتظر طلوع خورشید مهدی(عج) بود، اما نباید فراموش کرد که وقتی خورشید طلوع می کند، نماز صبح قضا می شود باید قبل از طلوع خورشید بیدار بود. زیرا، آنان که پیش از برآمدن آفتاب، قامت بسته اند، به قیام می پیوندند. این پیام، امروزه و در پی وقوع انقلاب اسلامی از عرصه تئوری و نظر به میدان کاربردی و عمل آمده است. باورها بر آن است که کربلا سرزمینی است به پهنای همه دنیا و عاشورا روزی است به درازای همه روزها… یاد امام راحلمان(ره) به خیر و درجاتش افزون باد که از عاشورا برخاست و بار دیگر پرچم از کف افتاده کربلا را برافراشت تا راهیان راه حسین(ع) راه گم نکنند و از کربلای سال ۶۱ هجری تا کربلاهای امروز در ایران، فلسطین، لبنان و همه جای جهان اسلام، خوش به نشان راه بسپارند. آن بزرگوار چه حکیمانه بر فرهنگ عاشورایی پای می فشرد و تأکید می فرمود ما می گوئیم تا شرک و کفر هست مبارزه هست و تا مبارزه هست، ما هستیم… ما تصمیم داریم پرچم لااله الاالله را بر قلل رفیع کرامت و بزرگواری به اهتزاز درآوریم . هم او بعد از حمله ناو آمریکایی به هواپیمای مسافربری ایران خطاب به آمریکا نهیب برداشت همیشه اینگونه نیست که هواپیماهای مسافربری ما توسط ناوهای جنگی شما سرنگون شود، که ممکن است فرزندان انقلاب ناوهای جنگی شما را به قعر آبهای خلیج فارس بفرستند و فرستادند.
امسال سرمای سخت و زیر صفر درجه نه فقط از شور حسینی(ع) و حضور عاشورایی مردم چیزی کم نکرده بود، بلکه همه جا، حضور ملت از همیشه پررنگ تر و پرشورتر بود. نوحه ها نشان می داد که حتی کودکان دبستانی هم، یزید زمان را می شناسند و نقشه سیاسی این روزها را در دست دارند، نقشه ای که برخی از مردان سالخورده آن روزها ـ در عاشورای سال ۶۱ هجری ـ در دست نداشتند.
امسال هم مانند سایر سال های بعد از پیروزی انقلاب، یزید و عمرسعد و شمر و ابن زیاد، برای مردم نقش ستون جمره را داشتند و سنگ های برگرفته از مشعر شعور اگرچه به سوی این ستون های بی روح پرتاب می شد، اما، آمریکا و اسرائیل و انگلیس و بقیه مستکبران زورگو را نشانه رفته بودند. در این میان برخی از گروه های سیاسی که خوشبختانه اندک و کم شمارند، زبان به گلایه گشوده بودند که عاشورا را سیاسی نکنید! و توضیح نمی دادند این توصیه! چه تفاوتی با بینش و منش بنی امیه و بنی عباس و پهلوی ها دارد؟! و اگر این توصیه کنندگان در قدرت بودند، آیا مانند هارون الرشیدها و رضا خان ها و… بر مراسم عزای حسینی(ع) نمی شوریدند؟! و عزاداران سالار شهیدان را به خاک و خون نمی کشیدند؟!… مگر می توان از حسین(ع) و یارانش گفت و یزیدیان زمان، یعنی آمریکا و اسرائیل را از یاد برد؟
دیروز، سیدحسن نصرالله، در اجتماع میلیونی عزاداران حسینی(ع) در بیروت از زبان حسین بن علی علیه السلام با بوش سخن گفت، او را دعی بن الدعی نامید و هنگامی که به اتمام حجت با رئیس جمهور آمریکا رسید، میلیون ها عزادار حسینی(ع) هم نوا با او فریاد هیهات مناالذله سر دادند و به قول سیدحسن نصرالله در فریاد خود صادق بودند، چرا که دو سال قبل، تابستان ۲۰۰۶ و در جریان جنگ ٣٣ روزه با اسرائیل، پایمردی عاشورائیان این روزها را نشان داده بودند. رهبر حزب الله لبنان با پشتوانه آنچه از عاشورا آموخته و با روح و جان مسلمانان لبنان آمیخته است خطاب به آمریکا و اسرائیل گفت؛ اگر بار دیگر به لبنان حمله کنند، پاسخ حزب الله سرنوشت منطقه را تغییر خواهد داد و راست می گفت، آنجا که به بوش و اولمرت گفت: شما می دانید که من به آنچه می گویم عمل می کنم و عزاداران یکصدا فریاد لبیک یا حسین(ع) سر دادند.
خالد مشعل می گفت؛ انقلاب اسلامی در ایران، نهضت فلسطین را به بستر اصلی کشانده است و راه حسین(ع) را پیش روی مردم فلسطین گشوده است. شهید خالد اسلامبولی، مجازات کننده انور سادات، در توضیح اقدام انقلابی خود، کربلا را آدرس می داد و هنگامی که رئیس دادگاه او را به حمایت بیرونی متهم کرد، در پاسخ گفت؛ اگر منظور شما ایران است، ما هیچ رابطه ای با آن نداشته ایم و اگر منظورتان خمینی (ره) است، به پیروی از او افتخار می کنیم و مردم امروز مصر، به گواهی شواهد و قرائن غیرقابل انکار، در بینش و منش به عاشورا نزدیک شده اند و…
مولای شهیدمان حسین بن علی(ع) که عصر عاشورای سال ۶۱ هجری در میان یزیدیان تنها مانده بود، در عصر کنونی ـ که عصر خمینی شایسته ترین نام برای آن است ـ دیگر تنها نیست. گوش کنید! صدای یا حسین(ع) است که از جای جای جهان اسلام برمی خیزد. پاسخی به ندای هل من ناصر فرزند رسول خدا(ص) که عصر آن روز غم انگیز بی جواب ماند و بعدها در گوش فلک پیچید و پیچید تا به عصر خمینی رسید و امروز از چهارگوشه جهان، لبیک می شنود و به قول امام(ره) خوشا به حال مجاهدان، خوشا به حال وارثان حسین علیه السلام .
آمریکا را به خاطر آورید. تا همین چند سال قبل با چه غروری به جهان اسلام می نگریست! بر این باور بود که همه جا از آمریکایی ها دستور دادن است و از مردم جهان، شنیدن و اطاعت کردن! امروز را هم با آن روزها مقایسه کنید و سفر اخیر جرج بوش به خاورمیانه را به ارزیابی بنشینید. همه جا با نفرت ملت های مسلمان روبرو شد، و با فریادهای مرگ بر آمریکا ، قاتل مسلمانان برو گمشو ، بوش آدمکش خفه شو و… . تا آنجا که اکثر نزدیک به اتفاق محافل سیاسی و رسانه های مطرح آمریکایی و اروپایی، تنها دستاورد سفر بوش به خاورمیانه را افزایش قدرت ایران ارزیابی کردند و یوهان هری در روزنامه ایندیپندنت جرج بوش را اردک لنگ نامید. اردک لنگ ـ LAME DUCK ـ اصطلاحی است که آمریکایی ها برای نامیدن آدم های دست و پاچلفتی و شکست خورده به کار می برند آدم هایی که به قول یوهان هری فقط کواک کواک می کنند بی آن که کاری از آنان ساخته باشد و یا کسی سر و صدای آنها را به حساب آورد.
عبرت انگیز آن که علی رغم اعتراف آمریکایی ها به درماندگی بوش و برخلاف تظاهرات ملت های مسلمان علیه حضور وی در منطقه، حاکمان بحرین و امارات به این اردک لنگ نشان لیاقت! دادند و با اهدای این نشان به جهانیان نشان دادند که تا چه اندازه برای ادامه حاکمیت تحمیلی خود بر کشورهایی که با زور بیگانگان بر آنها حاکمیت یافته اند، بی لیاقت هستند.

زیبایی عاشورا
دکتر عطاءاله مهاجرانی در سایت خود درباره عاشورا نوشته است: وقتی از زینب(س) خواستند؛ عاشورا و کربلا را تعریف کند. گفت: جز زیبایی ندیدم.
چگونه می توان این سخن زینب علیها سلام را تبیین کرد؟ تاریخ سرشار از قساوت و آدم کشی ست. اما در کربلا اتفاق دیگری افتاد. کمتر از شصت سال پس از رحلت پیامبر اسلام؛ مسلمانان پسر او را کشتند و خاندانش را به اسارت بردند. این اتفاق در تاریخ همان یک بار پدید آمده است. شاید هیچ چراغی و هیچ آفتابی نمی توانست ؛ مثل خون امام حسین و یاران او، آن همه تاریکی و تزویر و قساوت را آشکار کند. به تعبیر اقبال لاهوری:
خون تو تفسیر این اسرار کرد
ملت خوابیده را بیدار کرد
مسلمانان در زیر سایه ستم و سرکوب معاویه و یزید خوابزده و بی هویت شده بودند. قدرت ملاک اصلی همه ارزش ها بود. یزید به صراحت سرود: نه خبری آمده است و نه وحی از آسمان نازل شده است.
کربلا برای او ساحت کینه جویی از خاندان پیامبر بود. باز هم سروده بود:
و لقد قضیت من الغریم دیونی من حسابم را تسویه کردم. حساب جنگ بدر. کشته شدن اقوام یزید.
زیبایی عاشورا زیبایی شهادت است. شهادت یعنی تماشای خداوند!
امام حسین علیه السلام در زیارت عرفه خود خدا را با کلمه تماشا کرده است. عاشورا تماشای خداوند با دل و دیده بود. کدام زیبایی، زیباتر از تماشای خدا، از قله عاشورا؟

منبع: روزنامه ی اطلاعات بین المللی