• روزنامه ی اعتماد در شماره ی روز یکشنبه ی خود در مقاله ای تحت عنوان «ظهور کارگزاران جدید» به بررسی تحولات جبهه متحد اصولگرایان و احتمال انشعاب در آنان پرداخته است. رقابت شدید برای سهم بیشتر در لیست های انتخاباتی از جمله عوامل مهم این اختلافات است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۴ بهمن ۱٣٨۶ -  ٣ فوريه ۲۰۰٨

روزنامه ی اعتماد در شماره ی روز یکشنبه ی خود در مقاله ای به قلم ایرج جمشیدی تحت عنوان «ظهور کارگزاران جدید» به بررسی تحولات جبهه متحد اصولگرایان و احتمال انشعاب در آنان پرداخته است. در این گزارش آمده است که رقابت شدید برای سهم بیشتر در لیست های انتخاباتی از جمله عوامل مهم این اختلافات است

آیا علی لاریجانی با همراهی محمدباقر قالیباف و در کنار محسن رضایی جریان کارگزاران جدید را به راه می اندازند؟ اگرچه شهاب الدین صدر دبیر اجرایی جبهه متحد اصولگرایان احتمال انشعاب از جریان اصولگرایان را تکذیب کرده و چنین اخباری را ساخته و پرداخته مخالفان اصولگرا می داند اما اخبار منتشره حکایت از آن دارد که حکمیت آیت الله مهدوی کنی دبیرکل جامعه روحانیت مبارز هم نتوانسته از میزان اختلاف نظرها میان اضلاع سه گانه جبهه متحد اصولگرایان بکاهد و اینک احتمال ظهور جریانی جدید مشابه آنچه در حوادث مجلس پنجم رخ داد، وجود دارد. چند ماه پیش از انتخابات مجلس پنجم ۱۶ تن از وزرا، معاونان و مشاوران دولت هاشمی رفسنجانی از تحولات درونی جناح محافظه کاران ابراز نارضایتی کرده و با صدور بیانیه یی موجودیت جریانی قدرتمند و بانفوذ به نام کارگزاران سازندگی را اعلام کردند؛ کارگزاران سازندگی که بعداً یک حزب سیاسی شد اما از آن دوره تا پایان مجلس ششم و دولت خاتمی نقش مهمی را در تحولات سیاسی نظام جمهوری اسلامی به ویژه خلق دوم خرداد ۱٣۷۶ ایفا کرد. اگرچه اینک کارگزاران سازندگی روزهای سختی را می گذراند و تقریباً از حاکمیت کنار گذاشته شده است اما با این وجود احتمال وقوع رخدادی مشابه آن سال ها وجود دارد چرا که طیف های وسیعی از جناح محافظه کاران که اینک به اصولگرایان تغییر نام داده اند از سیاست های حاکم بر این جناح ابراز نارضایتی می کنند. همین نارضایتی ها هم می تواند زمینه ساز خروجی دیگر به جبهه متحد اصولگرایان باشد. اکنون حمایت از دولت محمود احمدی نژاد به مهم ترین مشخصه جبهه متحد اصولگرایان تبدیل شده و همین مساله هم زمینه نارضایتی ها را میان اصولگرایان منتقد فراهم کرده است. گو اینکه از دید مدیران جبهه متحد اصولگرا هر عنصر نامطمئنی ولو اینکه از اصولگرایان استخوان دار و باسابقه هم باشد، شایسته جذب نیست و البته ظاهراً شرط اعتمادسازی هم حمایت قاطع از ایده های حاکم بر دولت محمود احمدی نژاد است. این در حالی است که از همان ابتدای ورود احمدی نژاد به کاخ ریاست جمهوری طیف هایی از اصولگرایان هم به مشی احمدی نژاد منتقد و حتی معترض بودند و حرکات، رفتار، گفتار و سیاست های رئیس جمهور نوظهور را در راستای مصالح و منافع ملی کشور نمی دانستند. این جریان بعداً به صورت رسمی از هسته اصلی اصولگرایان در مجلس انشعاب کردند و برای اولین بار نشانه های خروجی دیگر در جناح محافظه کار را به نمایش عمومی گذاشتند. البته این آغاز کار بود چرا که تحولات بعدی به گونه یی پیش رفت که لاجرم به خروج نیروهایی دیگر از حلقه اصولگرایان مشهور به حامیان احمدی نژاد منجر شد. بدون شک اوج این تحولات به کناره گیری غیرمنتظره علی لاریجانی از سمت دبیری شورای عالی امنیت ملی برمی گردد؛ کناره گیری که ظاهراً هر دو سوی ماجرا یعنی احمدی نژاد و لاریجانی از آن استقبال کردند. اما این کناره گیری راه را برای تشکیل جریانی جدید مشابه حوادث دی ماه ۱٣۷۴ بازکرده است. به خصوص اینکه پیشتر دو عضو شاخص اصولگرا یعنی محمدباقر قالیباف و محسن رضایی تکلیف خود را با اردوگاه اصولگرایان حامی احمدی نژاد روشن کرده و اعلام داشته اند اگر سهم شایسته آنان در جبهه متحد اصولگرایان رعایت نشود الزامی به ادامه حضور در این جبهه ندارند، ضمن اینکه حاضر به تایید سیاست های احمدی نژاد نخواهند بود. اما با آمدن علی لاریجانی به جمع این دو شخصیت اصولگرا دو اتفاق جدید رخ داده است که در واقع تسریع کننده روند خروج به شمار می آید زیرا علی لاریجانی علاوه بر اینکه خواستار گنجانده شدن افراد مورد نظرش در لیست انتخاباتی جبهه متحد شده است اما در سوی دیگر خواسته دومی را مطرح کرده که به مشکلات موجود در اردوگاه اصولگرایان افزوده است. علی لاریجانی به صراحت محبوبیت، شایستگی و شانس رای افراد منتسب به محمود احمدی نژاد را زیر سوال برده و اعلام داشته وجود چنین کاندیداهایی در لیست انتخاباتی جبهه متحد اصولگرایان به معنای اولویت داشتن ملاحظات دوستانه در چینش لیست انتخاباتی است که این خود به معنای خروج از دایره اصولگرایی است.
در واقع اگر تا پیش از آمدن لاریجانی و یارانش به عرصه انتخابات، راضی کردن قالیباف و رضایی به عدم خروج از دایره اصولگرایان معضل اصلی جبهه متحد به شمار می آمد اما اکنون این معضل چند برابر شده است چرا که جبهه متحد علاوه بر اینکه باید افراد مورد نظر لاریجانی را در لیست انتخاباتی اصولگرایان قرار دهد از سوی دیگر برخی نام ها را هم باید حذف کند تا رضایت نهایی لاریجانی را برای باقی ماندن در جبهه متحد کسب کند؛ امری که تقریباً ناممکن می نمایاند چرا که لاریجانی خواستار حذف کسانی است که در شمار کاندیداهای اختصاصی حامیان احمدی نژاد قرار می گیرند. از دید لاریجانی شانس رای این افراد بسیار ضعیف است و البته از دید حامیان احمدی نژاد هم شانس رای لاریجانی پایین است. آنان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری اشاره می کنند که علی لاریجانی به زحمت توانست آرای خود را در سراسر کشور از مرز یک میلیون عبور دهد. حامیان احمدی نژاد اکنون با یادآوری نتایج انتخابات ریاست جمهوری به لاریجانی طعنه می زنند و محبوبیت او را به چالش می کشانند و البته لاریجانی هم به نتایج انتخابات شوراها اشاره می کند و شکست حامیان دولت را به رخ آنان می کشد. همین اختلاف نظرها و کنایه گویی های متقابل منجر به آن شده است که حتی وساطت های جامعه روحانیت مبارز و در راس آن آیت الله مهدوی کنی هم افاقه نکند. نتیجه آن شده که علی لاریجانی، محمدباقر قالیباف و محسن رضایی اعلام شرط کرده اند اگر جبهه متحد در چینش کاندیداها از مبانی اصولگرایی عدول کند و ملاحظات رفاقتی را بر معیارهای شایستگی اولویت دهد آنگاه تکلیف بر آنان معلوم است. اگرچه این سه شخصیت منتظر تحولات بعدی هستند تا تصمیم نهایی خود را اتخاذ کنند اما آن گونه که از شواهد برمی آید به احتمال قوی این سه شخصیت استوانه جریان جدید سیاسی را که قرار است تحت عنوان جنبش مردمی اصولگرایان فعالیت کنند، تشکیل می دهند؛ جریانی که اشتیاق دارد اولین فعالیت مستقل سیاسی خود را در انتخابات مجلس هشتم ایفا کند. اگر این اتفاق رخ بدهد آنگاه انتخابات مجلس هشتم رقابتی خواهد بود بین جبهه متحد اصولگرایان با سرلیستی غلامعلی حدادعادل و جنبش مردمی اصولگرایان با سرلیستی علی لاریجانی.در چنین حالتی لیست انتخاباتی جبهه متحد اصولگرایان با نام و نشان حامیان محمود احمدی نژاد شناخته می شود و جنبش مردمی اصولگرایان هم به عنوان حامیان سابق احمدی نژاد؛ حامیانی که زمانی متحد پروپاقرص احمدی نژاد به شمار می آمدند در کابینه او وزیر و مدیر و معاون رئیس جمهور بودند اما اینک به هر دلیلی از کابینه کناره گیری کرده اند و به عضویت اصولگرایانی درآمده اند که اصطلاحاً اصولگرایان منتقد نامیده می شوند. ظاهراً در این ماراتن انتخاباتی جایی برای رقابت اصلاح طلبان باقی نمانده است چرا که پیشاپیش اکثریت کاندیداهای آنان ردصلاحیت شده اند و اینک میدان برای اصولگرایان باز شده است تا طی یک رقابت درون جناحی ترکیب سیاسی مجلس هشتم را تعیین کنند.