اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱٨ بهمن ۱٣٨۶ -  ۷ فوريه ۲۰۰٨

پیام هیئت سیاسی - اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
به مناسبت فرا رسیدن سی و هفتمین سالگرد بنیان گذاری جنبش فدائی
باورمند به آزادی و دمکراسی
پایدار در مبارزه برای عدالت اجتماعی و سوسیالیسم



فداییان خلق!
به شما درود می‌فرستیم و به نمایندگی از سوی اعضای سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) فرا رسیدن سی و هفتمین سالگرد بنیان گذاری جنبش فدائی را به یکایک شما شادباش می‌گوییم.
در سالگشت ۱۹ بهمن یاد رنج و رزم صدها و هزاران فدایی خلق در دوران طولانی حیات جنبش‌مان را ارج می‌نهیم و به همه‍ی رفقائی که در سالیان دراز با مایه گذاشتن از جان و جوانی خود در این راه پرسنگلاخ طی طریق کرده‌اند، احترام می‌گذاریم و در برابر آنان سر تعظیم فرو می‌آوریم.
۱۹ بهمن پیش و بیش از هر چیز یک نماد است، نماد وحدت گروه‌های مختلف و رادیکال چپ و زایش جنبشی پوینده در راه سوسیالیستم در بطن خفقان رژیم سلطنتی. هم از این روست که گر چه وحدت گروه‌های بنیان‌گذار و تشکیل "چریک‌های فدایی خلق" در بهار سال ۱٣۵۰ جامه‍ی عمل پوشید، ۱۹ بهمن به عنوان روز بنیان‌گذاری جنبش فدایی، به تاریخ معاصر کشور ما راه یافته است و به این عنوان همواره و هر ساله از سوی فداییان خلق در هر جا و تحت هر شرایطی بزرگ داشته می‌شود.
سال‌ها و دهه‌ها از ۱۹ بهمن می‌گذرد. در گذر این ایام بسیار چیزها در میهن و جهان ما تغییر یافته است. ما نیز تغییر کرده‌ایم. جنبش ما دیگر آن جوانه‍ی نورسته نیست، بلکه بیش از سه دهه و نیم از عمر آن میگذرد. دهه های پربار و پرثمر.
ما فداییان خلق در درازای این همه سال‌ها از انحراف و اشتباهاتی مبرا نبوده‌ایم. اما ادعای ما این است که نیروهای جنبش فدایی از گذر این سال‌ها و دهه‌ها و از خطاهای خود بسیار آموخته‌اند و آنها را در عمل بکار بسته اند.
اما دگرگونی‌ها، خطاها و درس‌آموزی‌ها در یک چیز خللی وارد نیاورده است، در باور ما به سرانجامی عادلانه برای جامعه‍ی بشری و در تلاش بی‌دریغ ما برای برپایی جامعه ای که حرف اول و آخر را در آن دمکراسی و عدالت اجتماعی می‌زند.
جنبش ما در دورانی از حیات خود خواسته و ناخواسته، خودآگاه و ناخودآگاه به برخی از ارزش‌های انسانی و عادلانه چون آزادی و دمکراسی کم‌ بها داده است. از این رو است که ما امروزه در نگاه خود جای برجسته ای را برای آزادی، حقوق بشر و دمکراسی قائل هستیم و عمیقا اعتقاد داریم که آزادی با عدالت اجتماعی ، دمکراسی با سوسیالیسم پیوند عمیقی دارند و از هم تفکیک ناپذیرند. به نظر ما همه انسانها از خرد برخوردارند و خردمندی و آزادی دو جز بهم پیوسته اند و سلب آزادی از فرد به معنی نفی خردورزی آن است. اما آزادی بدون عدالت اجتماعی به شکل گیری جامعه ای منجر میشود که در آن تنها اقلیتی از جامعه از آزادی بهره میگیرند و بقیه در قید تامین حداقل معاش میمانند. از نگاه ما سوسیالیسم بدون دمکراسی به توتالیتاریسم می انجامد و دمکراسی بدون سوسیالیسم به تداوم حیات نظام استثماری سرمایه داری منجر میگردد. ما عمیقا به سوسیالیسم دمکراتیک باور داریم.

دوستان عزیز!
سالگرد ۱۹ بهمن همزمان با سالگرد انقلاب بهمن است. انقلاب بهمن سال ۱٣۵۷ به عمر نظام سلطنت پهلوی نقطه پایان گذاشت و جای آن را نظام جمهوری اسلامی گرفت. اما در این دگرگونی نه آزادی در کشور ما تامین گردید، نه دمکراسی استقرار پیدا کرد و و نه اکثریت مردم ما به رفاه نسبی دست یافت. آنچه نصیب مردم ما شد همانا داغ و درفش، فقر و فلاکت بود.
از سوی دیگر رشد بیش از صد در صدی جمعیت در ٣۰ سال گذشته، توسعه‌نیافتگی، استیلای سرمایه‌داری لگام‌گسیخته‍ی تجاری و دلالی بر شئونات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور، رشد بی سابقه رانت خواری و فساد، بی‌برنامگی و برنامه‌های مخرب اقتصادی حکومت و حیف و میل سرمایه‌ها و دارایی‌های کشور منجر به افزایش نرخ بالای بیکاری، گسترش فقر، تورم روزافزون و تعمیق شکاف‌های اجتماعی و طبقاتی در جامعه گردیده است. از جمله نشانه‌های این وضعیت نامطلوب فحشا، کودکان خیابانی و کارتون‌خوابی است.
جمهوری اسلامی که با شعار دفاع از مستضعفین و برچیدن حلبی‌آبادها قدرت را در دست گرفت، بانی جامعه ای گردید که در یک قطب آن فقر و بیکاری در ابعاد عظیمی انباشته شده و در قطب دیگر ثروتهای بیکران در دست اقلیتی غارتگر متمرکز شده است.

یاران گرامی!
در طی دو دهه اخیر نظام سرمایه‌داری پس از فروپاشی اتحاد شوروی و کشورهای هم پیمان آن، بر جهان مسلط شده است. پی‌آمد سلطه‍ی جهانی سرمایه‌داری افزایش شکاف میان کشورهای فقیر و غنی، میان اقشار مختلف اجتماعی حتی در کشورهای سرمایه‌داری پیشرفته است. روند پس گرفتن امتیازات اجتماعی که طبقات و اقشار زحمتکش در طی دهه‌ها مبارزه‍ی اجتماعی در کشورهای سرمایه‌داری پیشرفته به دست آورده بودند، کماکان ادامه دارد.
پیامدهای تسلط سرمایه‌داری زمینه را برای رشد جنبشهای اجتماعی عدالت‌خواهانه و نیرو گرفتن چپ فراهم آورده است. به حکومت رسیدن نیروهای چپ‌ در بیشتر کشورهای آمریکای جنوبی و نیز چرخش به چپ در تعدادی از کشورهای اروپایی نشانه بارز این امر است.
در کشور ما نیز بجهت گسترش فقر، بیکاری، تعمیق شکاف طبقاتی و رشد ناهنجاری‌های اجتماعی، گرایش به اندیشه‌های چپ در حال رشد است. هم اکنون گرایش چپ در دانشگاههای کشور به یک نیروی جدی تبدیل شده و با سیمای چپ و با شعار آزادی و برابری برآمد کرده است. چپ نیروئی پویا و ماندگار در جامعه ما است و با سرکوب ارگانهای امنیتی از صحنه سیاسی کشور حذف نخواهد شد. جمهوری اسلامی در دهه ۶۰ صدها تن از نیروهای چپ را به جوخه های اعدام سپرد و هزاران تن از آنان را وادار به مهاجرت کرد، اما قادر نشد ریشه چپ را از جامعه ما بکند. امروز ما شاهد سربرآوردن نسل جدیدی از چپ هستیم. دستگیری گسترده دانشجویان چپ توسط ارگانهای امنیتی جمهوری اسلامی هم به ریشه کن شدن چپ در جامعه ما منجر نخواهد گشت.

یاران عزیز!
امروز چپ ایران از تجربه گرانبار چندین دهه فعالیت در صحنه سیاسی کشور و تجربه جهانی چپ برخوردار است. ضرورت دارد که آن تجربیات به کار گرفته شود، نگرشهای حاکم بر چپ در سطح ملی و جهانی مورد نقد قرار گیرد و برپایه آن، نگرشها و برنامه چپ سوسیالیستی تدوین گردد. سازمان ما در دهه گذشته گامهائی در این جهت برداشته است و کنگره دهم در ادامه این اقدامات با آگاهی بر این ضرورت، کمیسیونی را انتخاب و وظیفه تدقیق نگرشهای چپ و تدوین برنامه را به آن سپرد.
کمیسیون با این نگاه فعالیت خود را آغاز کرده است که کار سترگ تدوین نگرشها و برنامه چپ دمکرات نه وظیفه یک سازمان، بلکه کار مشترک نیروهائی است که بر پیوند تنگاتنگ بین دمکراسی و سوسیالیسم باور دارند.   

رفقای گرامی!
کنگره دهم سازمان ما بر ضرورت تشکیل حزب چپ فراگیر، دمکرات و مدرن پای فشرد و از ارگانهای سازمانی خواست که در راه تحقق آن گام بردارند. ما برآنیم تا همراه با تدوین نگرشها و برنامه چپ سوسیالیستی، لازم است گامهای عملی برای همکاری و سرانجام وحدت نیروهائی که به دمکراسی و سوُسیالیسم اعتقاد دارند، برداشت و برای تحقق آن برنامه ریزی کرد. به نظر ما لازمه تشکیل حزب چپ فراگیر، دمکرات و مدرن پیوند بین نیروهای چپ معتقد به دمکراسی و سوسیالیسم در داخل و خارج از کشور و پیوند بین نسل جدید چپ با نسلهای قبلی چپ است. امیدواریم تلاشها برای وحدت چپ سوسیالیسی و سرانجام تشکیل حزب چپ به ثمر نشیند و چپ دمکرات بتواند در صحنه سیاسی کشور و در دفاع از منافع کارگران و مزد بگیران نقش شایسته ایفا کند.

هیات سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران(اکثریت)
۱۷ بهمن ۱٣٨۶