اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۴ بهمن ۱٣٨۶ -  ۱٣ فوريه ۲۰۰٨

نادیده گرفتن فشار غرب برای تعلیق غنی سازی
اختلافات اعضای گروه ۱+۵ بسیار جدی است
سیاست نظام در مورد پرونده هسته ای و نقش عنایات غیبی در پرونده هسته ای
هرگونه خدشه در فرآیند انتخابات براساس یک نظام دموکراتیک آسیب وارد می کند

روزنامه ایران با عنوان رهیافتی دیگر نوشته است: بار دیگر بیانات رئیس جمهوری درباره پرونده هسته ای ایران مورد توجه محافل و رسانه های داخلی و خارجی قرار گرفت و آنان دریافتند با توجه به پیشرفت هایی که ایران اسلامی طی دو سال اخیر در این پرونده داشته است، سخنرانی یاد شده در روز ۲۲ بهمن (سالروز پیروزی انقلاب اسلامی) به معنای گام جدیدی است که ملت ما در این حوزه، آن را خواهد پیمود.واقعیت این است که اگر کارشکنی بیگانگان و خیانت برخی از افراد نبود، تاکنون ملت ایران قله های بزرگتری از پیشرفت های هسته ای را پیموده بود اما با این حال پیشرفت های به دست آمده نیز ثابت کرده است مردم کشورمان بدون توجه به هشدارهای غیرمنطقی کشورهای سلطه جو، هر چه را که اراده کنند، می توانند به دست آورند و این، رمز موفقیتی است که از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی و با رهنمودهای امام خمینی (ره) در سایه استراتژی وحدت کلمه حاصل شده است.جمهور فضلا بر آنند که پیشرفت های هسته ای ایران حاصل مقاومت و ایستادگی مردم در برابر قدرت هایی است که از طریق دشمنی و مخالفت با خیزش و بیداری اسلامی، درصددند ملت های دیگر از دایره هژمونی آنها خارج نشوند.
اما ایران اسلامی توانست با تکیه بر اصول و ارزش های راستین اسلام، جایگاه خود را در حوزه بین المللی تثبیت کند زیرا روشن است که دستیابی به پیشرفت های صلح آمیز هسته ای برای کشورها قبل از این که صرفاً یک دستاورد علمی محسوب شود یک قدرت نمایی تمام عیار علیه استیلاطلبان بین المللی به شمار می آید. بنابراین مسیر این پرونده به گونه ای سیاستگذاری شده است که هرچه کشورهای انحصارطلب هسته ای، تلاش های بیشتری برای مقابله با پیشرفت های کشورمان به نمایش گذارند، وحدت نظر مردم ما در پافشاری برای توسعه این پیشرفت ها به عنوان مطالبات ملی افزایش می یابد.
هنوز هم سلطه گران نمی خواهند بپذیرند که دوره صدور قطعنامه در شورای امنیت در این خصوص سپری شده و ایستادگی ملت ما باعث بیداری جهانی شده است. چه؛ بیداری یاد شده، نه تنها فرایند دستیابی سلطه گران را به یک اجماع بین المللی با مشکلات عدیده مواجه ساخته بلکه الگویی خاص را به تصویر کشیده است که دوست و دشمن به آن اعتراف دارند.
هم اینک بسیاری از کشورهای منطقه خواهان پیشرفت هسته ای صلح آمیز همانند کشورمان هستند و این موضوع موجب شده است که میزان کنترل قدرت های ذلیل بر روند پرونده هسته ای کاهش یابد و نفوذ ایران اسلامی در منطقه افزون تر شود.
براین مبنا توضیحات اخیر رئیس جمهوری در مورد موشک ماهواره بر و تأکید مجدد بر حقوق هسته ای و غیرقابل مصالحه که چندین بار با تأیید جدی راهپیمایان ۲۲ بهمن مواجه شد، نشان دهنده حقانیت ایران و استفاده کشورمان از راه های مقبول و مشروع برای برداشتن گام های نوین است.
از سوی دیگر طی هفته های اخیر اتمام مرحله اول ارسال سوخت هسته ای از روسیه به نیروگاه بوشهر و اعترافات جامعه اطلاعاتی آمریکا درباره صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای ایران بیانگر ناموفق بودن تبلیغات دروغینی بود که رسانه های غرب تاکنون اعلام می کردند و این موضوع نشان داد که اختلافات اعضای گروه ۱+۵ بسیار جدی است تا حدی که چین و روسیه دیگر حاضر نیستند به طور کامل روند گذشته را در پیروی از خواسته های نامشروع آمریکا ادامه دهند. این مسئله تا آنجا ریشه دوانده است که حتی رجب طیب اردوغان - نخست وزیر ترکیه- نیز همکاری هسته ای ایران و روسیه را یک الگوی سالم در زمینه فعالیت های صلح آمیز معرفی کرده است.
بدین ترتیب حتی اگر گروه ۱+۵ قطعنامه ضعیف دیگری را در برابر اراده قدرتمند ملت ایران به تصویب برساند جز یک اعلامیه خشک و خالی نخواهد بود که صرفاً کارکردی غیر از نصب کردن بر روی تابلوی اعلانات ندارد و قطعاً این راه به جایی ختم می شود که به عذرخواهی آنان از این ملت بزرگ و پشیمانی از رفتارهای گذشته خواهد انجامید زیرا قدرت های سلطه طلب بیش از اندازه، حیثیت و مشروعیت نهادهای بین المللی را وجه المصالحه اهداف مستکبرانه خود قرار داده اند اما سیاست های مدبرانه و شجاعانه ایران اسلامی جلوی این فضاحت بین المللی۱+۵ را خواهد گرفت، چنان که تاکنون نیز همین بوده است.

طراحی سیاست نظام در مورد پرونده هسته ای
روزنامه اعتماد ملی باعنوان سوءاستفاده ازمنصب نوشته است: سی امین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران با شکوه هرچه تمام تر در تهران و دیگر شهرها و حتی در برخی کشورهای جهان برگزار شد. در مراسم دیروز که با حضور اقشار مختلف مردم مسلمان برگزار شد، توده ها، اقشار، طبقات اجتماعی و احزاب، گروه ها و جمعیت های سیاسی به صورت گسترده شرکت نمودند.
در این مراسم که شایسته همدلی، وحدت، یکپارچگی و نمایش قدرت فراگیر ملت ایران بود، محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری، به طرح موضوعاتی پرداخت که شاید چندان تناسبی با حال و هوای این مراسم ملی نداشت.وی از فرصت به دست آمده که جمعیت باشکوه مدافعان انقلاب اسلامی از هر دسته و جریان سیاسی اعم از اصلاح طلب، محافظه کار، مستقل و... در آن حضور داشتند، به طرح حملات تکراری خود علیه منتقدانش پرداخت.وی منتقدان خود را متهم کرد که کمر به قتل دولت وی بسته اند. اما توضیح نداد منتقدانش که تنها دو یا سه روزنامه با تیراژ معمولی را در اختیار دارند چگونه می توانند این کار مهم را سامان دهند و وی با داشتن حمایت مطلق رسانه ای اعم از صدا و سیما و جراید کثیرالانتشار از مقابله با منتقدان خود ناتوان بوده است!وی با پرداختن به موضوع پرونده هسته ای، دولت های قبلی را به سازشکاری و عقب نشینی و حتی برخی منتقدان خود را تلویحا به جاسوسی متهم کرد.احمدی نژاد در حالی در خصوص پرونده هسته ای اظهارنظر می کرد که گویا فراموش کرده بود، سیاست های نظام در پرونده هسته ای همواره در کمیته ای طراحی، پیگیری و اجرا شده که چه در دولت های پیشین و چه در دولت حاضر زیر نظر رهبری عالیقدر نظام عمل می کند. رئیس جمهور چه در ادوار قبل، چه اینک، تنها یک عضو برجسته آن است. پس چگونه است که ایشان علی رغم دانستن این واقعیت، سهم و نقش خود را به عالی ترین مرجع تصمیم ساز در پرونده هسته ای ارجاع می دهد؟ ایشان این عمل نامطلوب را در فرازی که از نقش عنایات غیبی در پرونده هسته ای سخن می راند، مجددا تکرار و زحمات و تدابیر رهبری عالیقدر نظام را به نفع خویش مصادره نمود.
این عمل در حالی صورت پذیرفت که چنین امری تا به حال در هیچیک از سطوح مدیریتی کشور سابقه نداشته است.معلوم نیست طرح چنین اظهاراتی چه تناسبی با سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی داشته است. در سالی که به خواست رهبری نظام سال اتحاد ملی و انسجام اسلامی نامگذاری شده، طرح اینگونه نظرات تفرقه افکنانه و معارض با منافع ملی، در بزرگترین جشن وحدت ملی، آیا به نفع انقلاب و نظام اسلامی است؟آیا طرح اتهامات واهی به منتقدان از تریبون رسمی و ملی، جا انداختن اختلاف در میان مسئولان نظام در عالی ترین سطوح، آن هم در معرض رصد تمام رسانه ها و مخالفان انقلاب اسلامی نیست؟ چه کسانی از چنین مواضعی سود می برند؟۲۲ بهمن نه به دولت احمدی نژاد تعلق دارد و نه به دولت های پیشین و پسین. ۲۲ بهمن به انقلاب اسلامی ایران، ملت بزرگ و مسلمان ایران و همه آزادیخواهان جهان تعلق دارد. یادمان و حضور گسترده در آن دینی است که همه طرفداران و هواخواهان انقلاب بر دوش خود احساس می کنند.بهتر این است که از تریبون های ملی و مراسم ملی و انقلابی که به کلیت حاکمیت و نظام و انقلاب اسلامی تعلق دارد، هیچکس به نفع خواسته ها و امیال خویش بهره برداری ننماید. چنین سنت سیئه و غلطی در نهایت موجب سرخوردگی مردم شده و به شکلی سوءاستفاده از موقعیت و مناصب حقوقی را تداعی می نماید.

نادیده گرفتن فشار غرب
روزنامه کیهان در سرمقاله دیروزش: بهار جوانه های انقلاب نوشته است: سی سال است که دیگر سوز سرمای زمستانی بهمن ماه بسان سیلی ظلم ستمگران، صورت مردم را سرخ نمی کند، بلکه ممزوج با گرمای حضور پرشور مردم انقلابی در بهار پیروزی انقلاب اسلامی، همچو حریری معطر به شمیم یکدلی و اتحاد، نوازشگر صورت مردان و زنان و کودکانی می شود که در موجی خروشان با آرمانهای انقلاب امام خمینی(ره) و خون هزاران شهید والامقام انقلاب، تجدید میثاق کرده و باردیگر وحدت و انسجام خود را در دفاع از نظام و کیان خود به رخ بیگانگان می کشند.
دیروز، جهان شاهد شکوه و عظمت حضور مردم ایران در حمایت از انقلاب اسلامی در آستانه سی امین سالگرد پیروزی آن بود. جمعیتی که مثل رودی خروشان از خیابانهای شهر جوشید و جلوه زیبا و تمام قدی از شور و شعور، سرزندگی و نشاط، اعتماد بنفس و امید به آینده ای درخشان به نمایش گذاشت.
دیروز، روز وحدت و یکپارچگی ملتی آزاده و سرافراز بود که با خدای خویش و اولیای الهی اش عهد و پیمان بسته و نشان دادند که با پیروی از فرزند سردار بدر و حنین حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و هدایت های داهیانه رهبرمعظم انقلاب در برابر دشمنان نظام، همچو پیکری واحد و دژی نفوذناپذیر ایستاده اند و از عزت و استقلال و حقوق حقه خود دفاع و از دستاوردهای بزرگ انقلاب اسلامی صیانت می کنند.
مقام معظم رهبری از تفکر صحیح، هوشمندانه و همراه با ایمان شورانگیز و شجاعت در اقدام، به به عنوان عناصر اصلی عزت بخش ملت ایران در طول دوران انقلاب اسلامی یاد می کنند و می فرمایند: انقلاب اسلامی، عزت را جایگزین تحقیر بیگانگان، استقلال را جایگزین وابستگی تلخ و ذلت بار دوران طاغوت و ایستادگی و اقتدار را جایگزین تسلیم محض در مقابل بیگانگان کرد.
دشمنان این مرز و بوم در آرزوی شکست انقلاب و در خیال خام خود در انتظار سپری شدن چند دهه از انقلاب و استقرار نظام جمهوری اسلامی و فرارسیدن سالهایی بودند که انقلابیون بازنشسته شوند و غبار پیری بر چهره انقلاب نشسته و دریای مواج ملتی که آزادگی و سرافرازی خود را مرهون انقلاب خمینی کبیر(ره) می داند، از جنب وجوش بیفتد. در انتظار روزهایی بودند که حاصل سالها دشمنی با ملت ایران از جنگ تحمیلی و تحریم گرفته تا تهاجم فرهنگی و جنگ تبلیغاتی و روانی علیه کشور را در غلبه ریزش ها بر رویش ها ببینند و شاهد فاصله گرفتن مردم از آرمانها و انقلاب باشند تا شاید به هدف شوم خود برسند. اما حضور میلیونی مردان و زنان و خصوصاً جوانانی از نسل های سوم و چهارم انقلاب بار دیگر، کابوس خواب آشفته دشمنان این آب و خاک شد.
وقتی ۲۲هزار دانش آموز بسیجی در میدان آزادی سرود وحدت و مقابله با بیگانگان سردادند و با حرکت نمادین حمل پرچم ٣۰ متری که نقش شعار ما تا آخرین قطره خون ایستاده ایم را بر خود داشت، پای طومار وفاداری به انقلاب را با خون خود امضاء کردند و جمعیتی چند میلیونی یکصدا فریاد مرگ بر آمریکا سردادند، صدای طشت رسوایی آمریکا و دشمنان انقلاب اسلامی را که بر زمین نادانی آنان می خورد، به گوش جهانیان رساندند.
خبرنگار خبرگزاری فرانسه جزء اولین اخباری که مخابره می کند، می گوید: خیل عظیم مردم ایران با سر دادن شعار مرگ بر آمریکا و در دست گرفتن پرچم هایی که این شعار و شعار مرگ بر اسراییل و اسراییل دشمن اسلام و بشریت است بر آن نقش بسته بود، تنفر شدید و قدیمی خود از دشمنان انقلاب اسلامی ایران را اعلام کردند .
خبرنگار شبکه تلویزیونی اکراین نیز درباره راهپیمایی دیروز مردم تهران ضمن پرشور خواندن این مراسم می گوید: من تاکنون چنین راهپیمایی را در هیچ جای دنیا ندیده ام، حضور مردم در این مراسم برای من بسیار جالب بود. فکر می کردم مردم ایران از روی ترس در این راهپیمایی شرکت می کنند ولی در گفتگو با تعدادی از مردم فهمیدم که کسی آنها را مجبور به این کار نکرده است. این عشق و علاقه آنهاست که باعث شده هر ساله در این مراسم عظیم شرکت کنند .
حقیقت آن است که انقلاب اسلامی ایران تنها یک حادثه داخلی برای تغییر یک رژیم سیاسی نبود، بلکه همانگونه که بسیاری از دولتمردان آمریکایی، اروپایی و رژیم صهیونیستی در خاطرات خود از روزهای پیروزی انقلاب، به آن تعبیر کرده اند، انقلاب زلزله ای ویرانگر برای جهان غرب بوده است.
در زمانه ای که مناطق مختلف جهان بین دو بلوک و قدرت غالب شرق و غرب تقسیم شده بود و سازمانهای نظامی ورشو و ناتو نگهبان نظم ظالمانه این تقسیم بودند و هیچ حرکت و تحولی در جهان خارج این چارچوب و بدون وابستگی به یکی از دو قطب حاکم، امکان موفقیت نمی یافت، انقلاب اسلامی در منطقه امن غرب پیروز و شعار نه شرقی، نه غربی به عنوان استراتژی انقلاب انتخاب می شود.
نهضتی که حضرت امام(ره) بپاداشت مستقیما با امپریالیسم آمریکا در افتاده و او را شکست داده بود. این حقیقت، کمونیست ها را در ادعای مبارزات ضدامپریالیستی خود خلع سلاح می کرد و برای نخستین بار در عصر حاضر، دین را به عنوان عاملی حرکت زا و جنبش خیز در عرصه مبارزات ملتها مطرح می ساخت.
حضرت امام خمینی(ره) می فرمایند: همانطوری که ملاحظه کردید، مردم با هم مجتمع شدند و همه با هم فریاد الله اکبر سر دادند و موانعی که در مقابلشان بود، همه را کنار زدند و الان وضع جوری شده که هیچ قدرتی نمی تواند کاری بکند. یعنی نمی شود بر یک ملت مطلبی را تحمیل کرد… هیچ قدرتی نمی تواند تحمیل بکند نه آمریکا می تواند تحمیل کند، نه شوروی. هیچکدام نمی توانند .
مردم انقلابی ایران حضور در راهپیمایی ۲۲ بهمن را یک فریضه الهی و وظیفه ملی می دانند. آنان از امام(ره) آموخته اند که حفظ نظام در رأس فرایض است و همین حضور شکوهمند است که خبرنگاران خارجی را به اعتراف وا می دارد.
خبرگزاری رویترز در گزارشی تحت عنوان ایرانی ها انقلاب خود را جشن و فشار هسته ای را نادیده گرفتند می نویسد: هزاران ایرانی ۲۲ بهمن در نمایشی از نادیده گرفتن فشار غربی ها بر ایران به منظور تعلیق غنی سازی اورانیوم، بیست و نهمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را گرامی داشتند. پس از سه دهه از انقلاب اسلامی در ایران، زنان محجبه همراه با مردان فریاد مرگ بر آمریکا سردادند. مقامات ایرانی از مردم خواسته بودند برای نشان دادن اتحادشان در مقابل فشار غرب به طور گسترده در راهپیمایی حضور پیدا کنند .
بدون شک به خاطر حضور آگاهانه و پرشور مردم در همه صحنه های انقلاب است که تاکنون هیچیک از طرحهای سیاسی، اقتصادی و نظامی آمریکا علیه ایران که غالباً با حمایت یا سکوت متحدان منطقه ای و جهان آن کشور همراه بوده، به نتیجه نرسیده است. به همین دلیل است که پس از گذشت قریب به سه دهه از مقابله غرب با انقلاب ، امروز تئوریسین ها و سیاستمداران آمریکایی و غربی بر ضرورت پذیرش و تحمل واقعیت انقلاب و جایگاه جمهوری اسلامی در عرصه بین المللی تأکید می کنند. به عنوان نمونه کیسینجر، استراتژیست آمریکایی، می گوید: ماهیت نظام حاکم بر ایران پیچیده تر از آن است که تهیه کنندگان گزارشها در آمریکا آن را ترسیم می کنند. آمریکا قادر نیست اوضاع داخلی ایران را متزلزل کند. و یا اعتراف روزنامه وال استریت ژورنال که می نویسد: آمریکا بطور رقت انگیزی از ایران شکست خورده است. و یا اظهار عجز رئیس اسبق سازمان سیا که می گوید: هر طرح ضد ایرانی محکوم به شکست است.
نهضتی که در ۲۲ بهمن ۵۷ به پیروزی رسید، امروز برای بسیاری از ملل جهان چراغ راه زندگی است. تجدید بنای تفکر انقلابی بر مبنای دین، مطرح شدن اسلام به عنوان یک ایدئولوژی انقلابی، احیاء اخوت اسلامی و روحیه گرایش به معنویات و ارزشهای دینی در بین مسلمانان، احیاء روحیه خودباوری و سلطه ستیزی در میان ملتها و انفعال دولتها و قدرتهای حاکم در برابر اراده آنان، از مهمترین دستاوردهای انقلاب اسلامی در عرصه جهانی است.
از سوی دیگر پیشرفت های کشورمان در فناوری صلح آمیز انرژی هسته ای، نانو تکنولوژی، علوم پزشکی و دارویی، صنایع نظامی و دفاعی و موشک کاوشگر سفیر و دهها عنوان دیگر به برکت استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی و مرهون تلاش و مجاهده فرزندان، دانشمندان جوان و اساتید فرزانه این آب و خاک است که همچو خاری بر چشم دشمنان این ملک می رود.
۲۲ بهمن هر سال بهار جوانه های انقلاب است. یادآور سرفصلی برجسته در تاریخ تحولات ایران و نقطه عطفی در روند مبارزات ملل آزاده جهان.

آسیب بر اساس یک نظام دموکراتیک
روزنامه صدای عدالت با عنوان: آزاد بودن انتخابات نوشته است: انتخابات در نظام های دموکراتیک به مثابه سنگ بنای نظام سیاسی است.در این نظام ها شکل گیری ساختارهای نظام بر اساس خواست و نظر عمومی مردم است که از طریق انتخابات تحقق می یابد.
فلسفه انتخابات نیز مربوط به اساسی ترین حق مردم یعنی حق تعیین سرنوشت و مشارکت در اداره عمومی جامعه است.هرگونه خدشه در فرآیند انتخابات بر اساس یک نظام مردمی و دموکراتیک آسیب وارد می کند، فرمایشی شدن انتخابات استبداد را جایگزین آن می سازد.
انتخابات واقعی دارای چهار مشخصه اساسی است: آزاد بودن، عادلانه بودن، سالم بودن و مشارکت حداکثری.
آزاد بودن انتخابات بدین معنی است که همه ی گروه ها و احزاب قانونی و همه طرز فکرها و افراد بتوانند در عرصه ی رقابت حضور پیدا کنند. به عبارت دیگر، آزاد بودن انتخابات به معنی رقابتی بودن انتخابات و مستلزم آن است. هرگونه اقدام ولو با استفاده از قانون که منجر به محدودسازی رقابت انتخاباتی شود به همان نسبت انتخابات را از واقعی بودن، دور ساخته و آن را فرمایشی و غیرواقعی می کند.
حضور در عرصه رقابت باید برای همه ی شهروندان، احزاب و گروههای قانونی، آزاد باشد، به جز کسانی که محکومیت موٌثر قضایی منجر به محرومیت از حقوق اجتماعی داشته باشند یا کسانی که مخالف عملی نظام و قانون اساسی باشند. برخی محدودیت ها نیز که مربوط به سن، تابعیت، تحصیلات و سلامت افراد است نیز وجود دارد که متناسب با شرایط و اقتضائات هر جامعه، در قانون انتخابات آن کشور منعکس می شود. به همین دلیل نیز در قانون انتخابات، مراجع قانونی کشور که صلاحیت اظهارنظر پیرامون تابعیت، سوء پیشینه و محکومیت های قضایی و مخالفت و معاضدت عملی و ثابت شده بر علیه نظام و قانون اساسی کشور را دارند، اسناد و مدارک معتبر خود را در مورد نامزدهایی که مشمول موارد ذکر شده هستند ارائه می دهند تا دست اندرکاران اجرایی انتخابات، پس از ملاحظه و رسیدگی اقدام قانونی خود را انجام دهند.
هرگونه توسعه ی این محدودیت ها برای نامزدهای انتخاباتی، به ویژه ورود به عرصه ی طرز فکر و عقاید آنان، حتی اگر با بقیه ی سازوکارهای قانونی باشد، آسیب جدی بر فرآیند آزاد انتخابات خواهد زد. زیرا این روند منجر به برخورد سلیقه ای دست اندرکاران انتخابات با نامزدهای انتخاباتی و به تدریج منجر به حذف ناعادلانه و سیاسی و جناحی آنان می شود و مسوولان انتخابات به خود اجازه خواهند داد به راحتی دست به قلع و قمع رقبای سیاسی و جناحی خود بزنند.
این که در انتخابات، افراد شایسته و کارآمد انتخاب شوند که برای کشور مفید و موٌثر باشند صرفا به مردم و تشکل های مردمی سیاسی (احزاب) که انتخاب گران اصلی و واقعی هستند برمی گردد و هیچکس به هیچ دلیل و بهانه و به هیچ میزانی نباید جای مردم را در این فرآیند بگیرد وگرنه آزاد بودن انتخابات مخدوش خواهد شد.
فرآیند نظارت بر انتخابات نیز به معنی ضمانت اجرای قانون در مراحل مختلف انتخابات است و ناظران انتخاباتی نباید در عرصه ی اجرا از جمله رد و تأیید صلاحیت نامزدها وارد شده و جای مجریان را بگیرند. ناظران صرفا باید روند قانونی انتخابات را بر اساس قانون، نه سلیقه و برداشت شخصی، دنبال کنند و هرجا خلاف یا تخطی از قانون را مشاهده کردند، با ذکر دلایل قانونی به مجریان تذکر دهند و مجریان نیز ملزم به اصلاح آن هستند. ناظران انتخاباتی باید در قبال قانون پاسخگو بوده، نظارت خود را در چارچوب آن انجام داده و تذکرات خود با استناد به قانون و به طور شفاف بیان کنند.
ناظران به هیچوجه حق ندارند بدون استناد قانون و بدون شفافیت و پاسخگویی، اعمال نظارت کنند، در غیراینصورت روند نظارت، سلیقه ای و بر اساس برداشت های شخصی ناظران خواهد شد و آزاد بودن انتخابات را مخدوش خواهد کرد.
عادلانه بودن انتخابات نیز به معنی ایجاد سازوکارهایی است که از سوءاستفاده نامزدها به خصوص نامزدهای احزاب و جریان حاکم و استفاده از رانت های تبلیغاتی، ابزاری و مالی آنان جلوگیری کند و از هرگونه تبعیض رسانه ای مالی و ابزاری در فرآیند رقابت، جلوگیری نمایند.
در عدالت انتخاباتی دو عامل از سایر عوامل مهم تر و تعیین کننده تر است: عدالت رسانه ای و عدالت مالی...

منبع: روزنامه ی اطلاعات بین المللی