اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۷ اسفند ۱٣٨۶ -  ۲۶ فوريه ۲۰۰٨

حضورگسترده مردم در انتخابات، تضمین ثبات وامنیت کشور
خانه نشینی و قهر کردن تنها به نفع مخالفان حضور همه جانبه مردم تمام خواهد شد
پیامهای متعدد گزارش اخیر البرادعی
چرا کارشناسان به جای نقد و اعتراض به استقبال گزارش رفته اند
مهم ترین بهانه آمریکا و شورای امنیت در تحریم و تهدید از آنان سلب شده است
آیا روسیه در مقابل تصویب قطعنامه خواهد ایستاد و یا با معامله سیاسی از آمریکا امتیاز خواهد گرفت؟

روزنامه اعتمادملی درسرمقاله دیروزش: باز شدن پنجره ها مهم است نوشته است:
سخنان هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس خبرگان رهبری، در جلسه سوم چهارمین دوره مجلس خبرگان رهبری حائز چند نکته اساسی بود. نکته اول آن است که باید زمینه های حضور پرشور مردم، در انتخابات هشتم مجلس شورای اسلامی فراهم آید، زیرا نفس حضور گسترده مردم فارغ از اینکه به کدام جریان سیاسی رای می دهند، تضمین کننده ثبات و امنیت کشور است.حضور گسترده مردم در عرصه انتخابات سبب خواهد شد که بسیاری از خطرات کشور مرتفع گردد. نظام جمهوری اسلامی همواره پیچ ها و گردنه های خطرناک را با تکیه بر حضور گسترده مردم پشت سر گذاشته است. لذا حضور مردم ارجح بر ورود نمایندگان اصلح به مجلس است. معنای این حرف آن است که اگر با هر مکانیسمی تصور شود که نمایندگانی اصلح به مجلس راه یافته اند، اما این فرآیند بدون حضور و پشتوانه مردم صورت پذیرفته، امری مطلوب و مستحسن است، تصویر درست و مناسبی نیست. مهم آن است که مردم به عنوان صاحبان اصلی کشور نحوه انتخاب نمایندگانشان را روشن سازند. ساخت هر نهاد بدون حضور مردم در بهترین شکل خود پدیدآورنده دیکتاتوری مصلحانه است. این سیستم سیاسی در نقطه مقابل مردم سالاری دینی است. موضوع دیگری که اشاره بدان ضروری است، لزوم برگزاری انتخابات رقابتی است. از نظر رئیس مجلس خبرگان رهبری، برگزاری انتخابات غیررقابتی، خاص دشمنان انقلاب اسلامی است. استراتژی انتخابات غیررقابتی به معنی از مشروعیت انداختن و ناکارآمد نمودن است؛ یعنی آنکه به صورت صریح و روشن جمهوریت نظام را ناکارآمد دانسته و نقش مردم در آن را نادیده انگاریم. آیا تحقق چنین شرایطی به نفع نظام جمهوری اسلامی ایران است؟
قطعا چنین نیست!
از سوی دیگر نباید از اقدامات اخیر شورای نگهبان در تایید بخشی از کاندیداهای انتخابات مجلس شورای اسلامی به راحتی گذشت. هرچند تا تحقق شرایط مطلوب فاصله زیادی باقی مانده است. شورای نگهبان خود بهتر می داند که حتی اگر حق یک نفر نیز ضایع شده باشد، این یک خسران برای نظام است. اما از سوی دیگر نباید از یاد ببریم که در شرایط فعلی برای تداوم مردم سالاری دینی همگی باید تلاش نمایند تا از حداقل فرصت ها بهره برد. مردم ایران باید با رصد و مطالعه شرایط موجود با جدیت در انتخابات حضور یافته و از کاندیداهای مدافع مردم سالاری دینی و جمهوری اسلامی نه حکومت اسلامی دفاع نمایند. تجربه قهر مردم در انتخابات شوراهای اسلامی دور دوم و انتخابات هفتم مجلس شورای اسلامی و از همه مهم تر انتخابات نهم ریاست جمهوری اثبات نمود، خانه نشینی و قهر کردن تنها به نفع مخالفان حضور همه جانبه مردم تمام خواهد شد. در شرایط کنونی حتی باز کردن چند پنجره نیز مفید خواهد بود. مهم آن است پنجره ها باز شوند، به دست چه کسانی، چندان مهم نخواهد بود.

پیام های گزارش
روزنامه ایران با عنوان: گزارش آژانس، سند کارآمدی نظام در احقاق حقوق هسته ای نوشته است:
موضوع هسته ای، پس از جنگ تحمیلی، مهمترین مسئله ای است که جمهوری اسلامی ایران با آن مواجه شده است. آمریکا و غرب با تمام قوای خود در صحنه های مختلف بین المللی ظاهر شده و با طرح اتهامات و ادعاهای ساختگی و استفاده ابزاری از سازمان ها و نهادهای بین المللی، تمامی تلاش خود را بر آن قرار دادند که مسیر هسته ای را در ایران متوقف سازند. بی تردید، مقاومتی که در برابر این تلاش ها از سوی ملت و نظام جمهوری اسلامی ایران برای حفظ و گسترش دستاوردهای هسته ای خود صورت گرفت، مهمتر از نهضت ملی نفت می باشد. دشمنان قسم خورده ملت و نظام جمهوری اسلامی ایران سعی کردند با طرح موضوع هسته ای در شورای امنیت، همانند موضوع ملی شدن صنعت نفت، آن را تهدیدی علیه صلح و امنیت بین المللی جلوه دهند و به این طریق جلوی آن را بگیرند، اما از این نکته مهم غافل بودند که ملت و دولت ایران با این تهدیدها از حقوق خود نخواهند گذشت…
با تفاهم ایران و آژانس درخصوص حل و فصل مسائل باقی مانده در٣۰مرداد ماه ۱٣٨۶ دور جدیدی از همکاری های ایران و آژانس آغاز گردید. این همکاری ها پیرامون شش موضوع باقی مانده که لیست نهایی آن از سوی آژانس به ایران ارائه گردید، شکل گرفت. با آشکار شدن اولین نتایج مثبت این همکاری ها که با بستن اولین موضوع باقی مانده یعنی پلوتونیوم خود را نشان داد، مخالفت ها با برنامه کاری (مدالیته) از سوی آمریکا، انگلیس و فرانسه آغاز شد. این کشورها که مبانی ادعاها و اتهامات سیاسی خود علیه فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران را متزلزل دیدند، فشار خود بر مدیرکل آژانس را به منظور ایجاد انحراف در برنامه کاری افزایش دادند، اما از آنجا که جمهوری اسلامی ایران و آژانس در پیشبرد برنامه کاری مصمم بودند، این فشارها کنار زده شد. از این رو سه موضوع باقی مانده بسیار مهم در سه ماه اول همکاری حل و فصل شده و پرونده آنها توسط آژانس مختومه اعلام گردید. سه موضوع دیگر نیز پس از سه ماه حل و فصل شدند. آقای البرادعی که از چند روز قبل انتشار گزارش خود آماج حملات و تهدیدها (حتی تهدید به قتل) قرار گرفته بود، در گزارش روز جمعه خود بسته شدن تمامی موضوعات باقی مانده را اعلام و خط بطلانی بر ادعاها و اتهامات آمریکا و همپیمانان آن کشید. باید یادآور شد که طبق زمانبندی تعیین شده در برنامه کاری اجرای آن ۱٨ ماه به طول می انجامید، اما جمهوری اسلامی ایران در شش ماه آن را به سرانجام رساند. گزارش اخیر آقای البرادعی، حاوی پیام های متعددی است:
ـ موضوعات باقی مانده، دلیل اصلی ادعاها و اتهامات چند کشور معدود برای ارسال موضوع هسته ای ایران به شورای امنیت و صدور قطعنامه بود. با حل و فصل مسائل باقی مانده مبنی بر اقدامات غیر قانونی، غیرحقوقی، غیر فنی این چند کشور زیرسوال رفته و آنان باید از ملت بزرگ ایران به خاطر اقدامات سیاسی و تبلیغی خود عذرخواهی کنند و اقدامات اشتباه خود را جبران کنند.
ـ این گزارش، صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی ایران را اثبات می کند. البته، این اولین بار نیست که آقای البرادعی برصلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران تصریح می کند.
ـ این گزارش، نشانگر رفتار قانونمند، شفاف، مسئولیت پذیر و قابل پیش بینی جمهوری اسلامی ایران در فعالیت های هسته ای خود است.
ـ این گزارش، موید شفافیت ایران در اجرای مقررات و تعهدات بین المللی خود است.
ـ این گزارش، سند کارآمدی نظام در احقاق حقوق هسته ای خود می باشد.
ـ برابر برنامه کاری فیمابین ایران و آژانس، با حل و فصل مسائل باقی مانده باید موضوع هسته ای ایران در آژانس به حالت عادی درآید. حل و فصل مسائل باقی مانده و تأیید اظهاریه های ایران و اثبات حقانیت ایران نزد آژانس بین المللی انرژی اتمی بدون ذره ای عقب نشینی در اعمال حقوق هسته ای، پیروزی و دستاورد مقاومت ملت بزرگ و شریف ایران محسوب می شود که پایداری هوشمندانه، رمز این پیروزی و دستاورد و حمایت آحاد مردم ایران در داخل و خارج از کشور نیز موجبات آن را فراهم آورده است…

استقبال به جای نقد و اعتراض
کیفرخواست نرم عنوان مقاله ای است در روزنامه اعتمادملی که یوسف مولایی حقوقدان به بررسی ابعاد گزارش اخیر البرادعی پرداخته و چنین نوشته است:
با توجه به جذابیت ها و قابلیت های آقای البرادعی در دوست یابی و هنر او در جلب رضایت همگان نسبت به مطالب جهت دار و دردسرآفرین، نقد و بررسی کارشناسانه گزارش اخیر او بسیار دشوار است؛ تا آنجا که هر تلاشی با هر نیت و انگیزه در این مسیر از همان آغاز محکوم به شکست بوده و بی اعتبار است، چراکه کارشناسان و خبرنگاران
اهل فن و منصف، گزارش البرادعی را مثبت ارزیابی کرده و آن را به عنوان سندی قابل اتکا در اثبات اعتبار دیدگاه های علمی و آکادمیک خود معرفی کرده اند، از این رو چنانچه ملاحظات نگارنده با مواضع و دیدگاه های علمی کارشناسان مثبت گرا در تعارض قرار گیردصدالبته که به اعتبار و اهمیت آن مطالب کوچک ترین خدشه ای وارد نخواهد کرد، بلکه خود دلیلی دیگر مبنی بر بار علمی آن مطالب بوده و به رسوایی علمی نگارنده دامن خواهد زد.
گزارش آقای البرادعی همانند کارهای گذشته او دارای دو رکن و پایه اصلی است؛ رکن اول گزارش تصویر مثبت و مطلوبی از سطح و میزان همکاری ایران با آژانس بین المللی انرژی هسته ای ارائه می دهد و یافته های آژانس را با اطلاعات ارائه شده از طرف ایران همسو و سازگار معرفی می نماید. آژانس همچنین اذعان می کند که بسیاری از موضوعات دیگر به عنوان مسائل بحث برانگیز و ابهام آفرین قلمداد نمی گردد و طبیعی است که کارشناسان مثبت گرا و خوشبین قسمت پرلیوان را در بندهای متعدد گزارش آقای البرادعی مشاهده نموده و با جهت گیری این بندها به استقبال گزارش آقای البرادعی بروند و تا آنجا به وجد بیایند که سیر حقوقی ـ سیاسی پرونده هسته ای را یک پیروزی برای ایران ارزیابی کرده و تداوم حضور پرونده در شورای امنیت را یک بازی سیاسی بخوانند. اما مشکل از آنجا ناشی می شود که گزارش آقای البرادعی می بایست به عنوان یک کلیت حقوقی مورد توجه قرار گیرد. بخش های مختلف این گزارش به عنوان اجزای به هم پیوسته یک نظام فکری، فنی، حقوقی می باشد که در راستای خدمت به یک هدف مشخص به کار گرفته شده اند.
واقعیت تلخ این است که هر چند به لحاظ کمی فقط تعداد اندکی از بندهای گزارش در خصوص ماهیت و گستره فعالیت های هسته ای ایران سایه ابهام و تردید می گستراند، اما به لحاظ آثار و پیامدهای حقوقی، وزن این شک و تردیدها چنان سنگین و وزین است که با جرأت می توان این گزارش را یکی از بدترین گزارش های آقای البرادعی قلمداد کرد. تا آنجا که این گزارش نه تنها از نگرانی های جامعه جهانی نسبت به فعالیت های هسته ای ایران نخواهد کاست بلکه مسیر تصمیم گیری شورای امنیت در صدور قطعنامه ای دیگر در چارچوب فصل هفتم منشور را هم هموار خواهد نمود.
بندهای ۴۲ ـ ۴۱ ـ ۴۰ ـ ٣۹ ـ ٣٨ و به ویژه بندهای ۵۷ ـ ۵۶ ـ ۵۵ ـ ۵۴ با ادبیات شبه کیفرخواستی تنظیم شده و جهت گیری این بندها نشان می دهد که ایران برای جلب اعتماد جامعه جهانی و اثبات ماهیت صلح آمیز فعالیت های هسته ای خود راه درازی در پیش دارد و بنا به درخواست آژانس باید به دامنه تلاش ها، همکاری ها و فعالیت های سازنده خود بیفزاید. ادعانامه تنظیمی در این بندها پاسخ سریع و قاطع طلب می کند. گویی تعارفات دیپلماتیک بندهای قبلی گزارش برای هموار کردن مسیر جهت گیری بندهای آخر گزارش می باشد.
در بند ۵۴ گزارش آمده است یکی از مسائل عمده باقیمانده مربوط به ماهیت برنامه هسته ای ایران، موضوع مطالعات اتهامی در مورد پروژه نمک سبز، آزمایش مواد انفجاری قوی، موشک دارای توان خروج و بازگشت به جو می باشد. این موضوعی بسیار مهم و مایه نگرانی جدی و اساسی ایران می باشد. ادبیاتی از این دست آن هم در گزارش یک نهاد بین المللی، به فضای مثبت به وجودآمده بعد از انتشار گزارش برآورد آژانس های اطلاعات ملی آمریکا، لطمه جدی وارد می کند و تردیدهای معنی دار در خصوص ماهیت فعالیت های هسته ای ایران ایجاد می کند و آژانس را به این نتیجه گیری سوق می دهد که آژانس هنوز در موقعیتی نیست که در مورد ماهیت کامل برنامه هسته ای ایران تصمیم بگیرد.
آژانس با حسابگری و دوراندیشی خاصی مسئولیت خود در تأیید ماهیت صلح آمیز فعالیت هسته ای را به مواد هسته ای اظهارشده محدود نموده و در بند ۵۷ اظهار می دارد در اعتماد به ماهیت منحصراً صلح آمیز برنامه هسته ای ایران مستلزم این است که آژانس قادر شود نه تنها در خصوص مواد هسته ای اظهارشده، بلکه به همان مرتبه اهمیت در خصوص فقدان مواد و فعالیت های اظهارنشده هسته ای در ایران تضمین هایی ارائه دهد.
به استثنای موضوع مطالعات اتهامی که همچنان به عنوان موضوع باقیمانده خواهد ماند، ایران هیچ اطلاعات منسجمی در خصوص احتمال مواد و فعالیت های اظهارنشده هسته ای در ایران در اختیار ندارد. ایران اگرچه به طور خاص، برخی اطلاعات مشروح بیشتر را درباره فعالیت های جاری خود ارائه داده است، لکن آژانس در موقعیتی نخواهد بود که قبل از دریافت برخی توضیحات پیرامون ماهیت مطالعات ادعایی و بدون اجرا شدن پروتکل الحاقی، در جهت ارائه تضمین های معتبر مبنی بر فقدان مواد و فعالیت های هسته ای اظهارنظرنشده در ایران، پیشرفتی داشته باشد . این امر به ویژه با توجه به سال های متعدد فعالیت های اظهارنشده در ایران و فقدان اعتماد ناشی از آن، حائز اهمیت ویژه می باشد. بنابراین مدیرکل مصرانه از ایران می خواهد تمامی اقدامات لازم خواسته شده توسط شورای حکام و شورای امنیت را به منظور ایجاد اعتماد به ماهیت برنامه هسته ای اش به اجرا درآورد.
بند ۵۶ گزارش، ایران را به تداوم فعالیت های خلاف تصمیم های شورای امنیت متهم می کند و بالاخره اینکه گزارش با ادبیات تلخ و آهنگ محزون به پایان راه پرپیچ و خم خود می رسد. لحن و ادبیات این گزارش به اندازه ای صریح و روشن است که برای فهم آن هیچ نیازی به آشنایی به فن تفسیر و تحلیل وجود ندارد. حال این پرسش مطرح است که اگر این جهت گیری گزارش به نفع ایران بوده و یک پیروزی محسوب می شود، چرا باید پرونده هسته ای به طور یک جانبه مختومه اعلام گردد و این گزارش نمی تواند به لحاظ حقوقی و فنی از صدور قطعنامه جدید جلوگیری کرده و پرونده هسته ای را در مسیر طبیعی خود قرار دهد و اگر این گزارش آن طور که بعضی از کارشناسان مثبت گرا اعلام کرده اند، از استعداد تأثیرگذاری مثبت بر پرونده هسته ای برخوردار نیست، چرا کارشناسان به جای نقد و اعتراض به استقبال آن رفته و طبل پیروزی را به صدا درآورده اند؟

سلب مهم ترین بهانه آمریکا و شورای امنیت
روزنامه کیهان با عنوان: خلع سلاح گانگسترها! نوشته است:
مقاومت مردم ایران و دیپلماسی کارساز، هوشمندانه و خردمندانه جمهوری اسلامی در پرونده هسته ای، بالاخره آمریکا را در مواضعش علیه ایران هسته ای، خلع سلاح کرد. مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی در گزارش اخیر خود درباره برنامه هسته ای ایران تأکید کرد که به عقیده سازمان وی، اطلاعات ارائه شده از سوی ایران با یافته های این آژانس مطابقت کامل دارد. و این، به معنای آن است که مهمترین بهانه آمریکا و شورای امنیت در ایجاد تحریم، تهدیدهای بین المللی و صدور قطعنامه هایی که علیه منافع ایران ترتیب یافته و یا در تدارک آن می باشند، از آنان سلب شده است.
بدون تردید آمریکا از اینکه با کار اطلاعاتی ـ جاسوسی طی چند سال گذشته اسناد جعلی و بی اساس به آژانس ارائه داده و هم اکنون نمی تواند به اهداف مورد نظر خود در این زمینه دست یابد، بسیار ناامید و عصبانی است.
طبق گزارش البرادعی، ایران نه تنها از سال ۲۰۰٣ به بعد بلکه در طول بیست سال گذشته هرگز برنامه نظامی در فعالیت های هسته ای خود قرار نداده و در واقع هیچ رابطه ای میان استفاده از مواد هسته ای در ارتباط با موارد اتهامی، بویژه اتهامات وارده از سوی آمریکا نیافته است.
سوال اینجاست که مبنای صدور قطعنامه های قبلی شورای امنیت علیه ایران چه بوده است؟ اگر سوء ظن نسبت به جنبه نظامی برنامه هسته ای ایران را مستمسک شورا بدانیم ـ که اینگونه تظاهر می کنند ـ حال که گزارش رئیس آژانس و اظهارات وی و حتی گزارش سرویس های امنیتی آمریکا دلالت بر صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران دارد، عملاً مبانی صدور قطعنامه های سابق فرو ریخته و بهانه ای نیز برای پیگیری و صدور قطعنامه جدید باقی نمی ماند.
بسته شدن پرونده هسته ای ایران ـ به معنای عادی شدن ادامه همکاری با آژانس ـ غالب زمینه ها و ادعاهایی را که براساس آن برنامه هسته ای صلح آمیز ایران به شورای امنیت ارجاع شد، به طور کامل از بین برد و نشان داد فشارهایی که تاکنون از سوی این نهاد بین المللی علیه ایران اعمال شده، ناعادلانه، غیرقانونی و غیر قابل توجیه و دفاع بوده است. لذا هرگونه اقدام غیرسازنده این شورا علیه ایران و برنامه های هسته ای آن، عملاً باعث خدشه دار شدن اعتبار آژانس انرژی هسته ای به عنوان نهاد و ناظر سازمان ملل بر فعالیت های هسته ای جهان شده و مهمتر از آن نشانه عدم استقلال و نفوذ قدرتهای استکباری در روند تصمیم گیری این نهاد که حافظ امنیت جهانی است، می باشد.
ما سالهاست که با آمریکا بر سر موضوعات مختلف ـ از جمله برنامه های هسته ای ـ چالش داریم و بحمدالله با درایت و هوشمندی سکاندار انقلاب، مقام معظم رهبری و سیاست های خردمندانه دولتمردان و مسئولان نظام و مقاومت تحسین برانگیز مردم انقلابی، توانسته ایم در بسیاری از موارد ابتکار عمل را بدست بگیریم و سکه پیروزی و موفقیت را به نام ملت ایران ضرب کنیم.
سالهاست که آمریکا سعی دارد انقلاب اسلامی ایران را مترادف با تروریسم و یاغی گری و بر هم زننده هنجارهای بین المللی به جهان معرفی کند. در این میان، جریان رسانه ای غرب در خدمت دستگاه قدرت و ثروت، سیگنالهای خود را به کمک آمریکا فرستاده و سعی در انزوای ایران داشته و البته دارند. آنها مدام دم از قانون ، حقوق بشر و دموکراسی زده و تلاش می کنند تا ایران و انقلاب اسلامی را ـ خصوصاً در منطقه خاورمیانه ـ حکومتی قانون شکن که مردم در ساختار آن هیچ نقشی برعهده ندارند و حقوقشان بدست نظام تضییع می شود، معرفی نمایند.
در برنامه هسته ای، ایران نه تندروی کرد و نه با گرفتن مواضع منفعلانه خود را منزوی و از حق مسلم خود عبور کرد. امروز هم در نقطه ای افتخارآمیز در این برنامه ایستاده ایم و علیرغم همه فشارهای بین المللی و جنگ روانی که علیه ایران و دولت جمهوری اسلامی به سردمداری آمریکا و آتش بیاری فرانسه و انگلیس برپا شده بود، فرجامی با شکوه و غرورآفرین نصیبمان شده است.
آمریکا هنوز هم مثل سالهای گذشته به واسطه مشکلات داخلی آن کشور، در برابر پرونده هسته ای ما مقاومت می کند. هرچند این مقاومت به عنوان یک ابزار سیاسی که در دست این کشور قرار گرفته، دیگر در مجامع بین المللی اعتبار چندانی ندارد.
گزارش اخیر البرادعی که حکایت از بسته شدن پرونده هسته ای ایران دارد، بدجوری آب در لانه مورچگان انداخته است. دیوید ولش معاون وزیرامور خارجه آمریکا پس از انتشار این گزارش و با ادعای اینکه کشورهای هم پیمان آمریکا در خاورمیانه، همچنان از رفتار خصمانه ایران احساس نگرانی می کنند، در کنفرانس مطبوعاتی خود در واشنگتن گفته است: آمریکا قصد افزایش فشار بر دولت ایران از طریق تصویب قطعنامه سوم تحریمها علیه تهران به خاطر پرونده هسته ای این کشور دارد. مضحک تر آنکه رایس در واکنش به گزارش جدید رئیس آژانس درباره ایران و با نادیده گرفتن اعلام پایان موضوعات باقیمانده در آن، می گوید: گزارش البرادعی یک موضع بسیار قوی در جهت صدور قطعنامه سوم شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران به سبب ادامه فعالیت هسته ای اش فراهم کرده است !! کایت استار سخنگوی کاخ سفید هم چیزهایی به همین مضمون به زبان آورده که همگی نشان از سردرگمی آمریکا و خلع سلاح شدن آنان در قبال پرونده هسته ای ایران دارد.
آمریکا به دنبال استفاده از تاکتیک های فریبنده و هیاهوسازی علیه ایران برای دستیابی به تحریم های جدید است؛ همان کاری که برای توجیه حمله نظامی خود به عراق انجام داد و البته هیچگاه نتوانست افکارعمومی مردم جهان و وجدان عامه مردم کشور خود را برای این کار و ادامه حضور مداخله جویانه خود در عراق، توجیه کند. یکی از مقامات آژانس بین المللی انرژی هسته ای می گوید: برخی نمی خواهند ببینند موضوع هسته ای ایران حل و فصل می شود، زیرا این امر در تناقض با برنامه های پنهانی آنهاست. این افراد باید از اشتباهات گذشته خود درس گرفته باشند، چرا که درباره ادعای وجود سلاحهای کشتار جمعی در عراق نیز همین هیاهو به پا شد.
شرایط کنونی و انتشار گزارش محمد البرادعی به عنوان تاییدیه صلح آمیز انرژی هسته ای ایران، فرصت مناسبی برای کشورهای اروپایی و هم پیمانان منطقه ای آمریکاست تا در برابر ایران، راه خود را از این کشور جدا کنند. این گزارش یک علامت سوال بزرگ در مقابل اقدامات این کشورها در قبال برنامه هسته ای ایران قرار داده است. سوالی که بایستی دولتمردان و صاحبان حکومتها توضیح کافی و روشنی در مورد آن برای مردم خود داشته باشند.
بدون تردید تحریمهای جدید ناعادلانه و غیرقانونی علیه ایران به سازمان ملل و مشروعیت آن به شدت آسیب وارد خواهد کرد و این پیام را به جهان خواهد فرستاد که همکاری کامل با سازمانهای بین المللی نیز هیچ تاثیری در سیاست های کینه توزانه ابرقدرتها نخواهد گذاشت.

نکات مثبت و موارد سوءاستفاده
روزنامه اعتماد نیز تفسیری از گزارش تازه البرادعی دارد که در پی نقل شده است:
محمد البرادعی، مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی، روز جمعه ٨۶,۱۱,٣ گزارش ۱۱ صفحه ای خود را در خصوص پرونده هسته ای ایران تقدیم ٣۵ عضو شورای حکام آژانس کرد. اگرچه این گزارش رسماً فقط در اختیار اعضای شورای حکام قرار گرفته ولی آژانس های خبری تفاسیر متعددی از این گزارش را که در ۵٨ پاراگراف تصویر جامعی از وضعیت هسته یی ایران ارائه داده، منتشر کرده اند. قسمت عمده گزارش به موضوع مسائل باقیمانده پرونده هسته یی اختصاص دارد. بر اساس توافق ایران و آژانس در تابستان گذشته، توافق شد که آژانس کلیه سوالات خود در زمینه فعالیت های گذشته ایران را ارائه داده و جمهوری اسلامی ایران متعهد شد به این سوالات پاسخ داده تا وضعیت فعالیت های گذشته یک بار و برای همیشه روشن شود. بر این اساس در طول چند ماه گذشته مذاکرات فشرده یی بین ایران و کارشناسان آژانس صورت گرفت که در آن علاوه بر ارائه اطلاعات در زمینه سوالات مطروحه، بازرسان آژانس از نقاط مختلف کشور بازدید کرده و با افراد مورد نظر مصاحبه به عمل آوردند. در گزارش ۱۵ نوامبر ۲۰۰۷ البرادعی به شورای حکام، چند موضوع باقیمانده از جمله موضوع سانتریفیوژهای پی ۱ و پی ۲ حل و فصل شد. در گزارش اخیر مدیرکل آژانس بقیه موضوعات مورد بررسی قرار گرفت و البرادعی به روشنی اعلام کرد که ایران صراحت و شفافیت بیشتری در زمینه فعالیت هسته یی اش از خود نشان داده و آژانس توانسته است نتیجه گیری کند که پاسخ های ارائه شده توسط ایران با یافته های آژانس مطابقت دارند. بر این اساس آژانس آن مسائل را دیگر به عنوان مسائل باقیمانده نمی داند. به عبارت دیگر مسائل دیگر از جمله آزمایش پلونیوم ۲۱۰ و معدن گچین پایان یافته تلقی شده است. البرادعی در گزارش خود به مطالعات ادعایی پروژه نمک سبز که از سوی آمریکا مطرح شده نیز اشاره داشته و آن را قسمتی از مسائل باقیمانده دانسته است. این مطلب از دید ایران قابل قبول نبوده زیرا براساس توافق طرفین ادعاهای مطروحه از سوی کشورها در میان مسائل شش گانه باقیمانده در چارچوب طرح اقدام مطرح نبوده است. فراز دیگر گزارش مدیرکل مربوط به پروتکل الحاقی است. وی مانند گزارشات قبلی خود از ایران مصرانه خواسته است پروتکل الحاقی را به اجرا درآورد. وی نتیجه گیری کرده است که بدون اجرا شدن پروتکل الحاقی و قبل از دریافت توضیحات ایران پیرامون مطالعات ادعایی نمی تواند در خصوص مواد و فعالیت های هسته یی اظهار نشده تضمین بدهد. اکنون سوال این است که چرا البرادعی به صراحت مسائل باقیمانده را پایان یافته تلقی نکرده است؟ در این شرایط، فرانسه و انگلیس متن جدید پیش نویس قطعنامه تحریم علیه ایران در شورای امنیت را رسماً ارائه کردند. قرار است روز دوشنبه ٨۶,۱۲,۶ نمایندگان کشورهای ۱+۵ در واشنگتن گرد هم آیند تا در خصوص این پیش نویس رایزنی کنند. در این میان چین و روسیه از یک سو و کشورهای غیرمتعهد شورای امنیت از سوی دیگر نقش مهمی در تصویب یا عدم تصویب قطعنامه دارند. آمریکا اعلام کرده که رای کافی برای تصویب قطعنامه را دارد. حدود یک ماه پیش کشورهای ۱+۵ موافقت خود را با تصویب قطعنامه جدید اعلام کردند. در این فاصله بحران کوزوو، آمریکا و روسیه را در مقابل یکدیگر قرار داده است. آیا روسیه که از موضع آمریکا درباره استقلال کوزوو شدیداً عصبانی است در مقابل تصویب قطعنامه خواهد ایستاد یا در یک معامله سیاسی از آمریکا امتیاز خواهد گرفت؟ پاسخ به این سوالات طی چند روز آینده روشن خواهد شد، ولی نکته روشن این است که گزارش البرادعی در عین اینکه نکات بسیار مثبتی برای جمهوری اسلامی ایران دربردارد، حاوی مطالبی است که می تواند مورد سوءاستفاده مخالفان ایران در شورا قرار گیرد.

منبع: روزنامه ی اطلاعات بین المللی