یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

نگاهی مجدد به مسئله ی تحریم فعال انتخابات
و برخورد های کوتاه به پاره ای از بحث هایی که در حاشیه ی انتخابات برجسته شده اند


جلال رستمی


• حضور رفسنجانی درعرصه ی انتخابات با وجود پرونده ی سنگینی که دارد، اتفاقاً می تواند علاوه بر داخل کشور در خارج کشور هم آن حلقه ی ضعیف جمهوری اسلامی در انتخابات به حساب آید که نیروهای چپ و مترقی و دمکرات و جمهوری خواه درخارج کشور که درجریان دادگاه میکونوس و رسوایی سران رژیم نقش موثری ایفا کردند، مجدداً بتوانند توجه رسانه های خارجی را بدان معطوف ساخته و آنها و حتا بعضی از احزاب کشورهای اروپایی را وادار به واکنش نمایند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲ خرداد ۱٣٨۴ -  ۲٣ می ۲۰۰۵


•  بحث تلاش برای انتخابات آزاد
از زمانی که نمایندگان اصلاح طلب مجلس ششم در اعتراض به رد صلاحیت های متقاضیان نمایندگی مجلس هفتم، دست به تحصن زدند و در نهایت شعار انتخابات آزاد و به تعویق انداختن زمان آن را در سرلوحه ی کار تحصن خود قرار دادند، تا امروز زمان زیادی نگذشته است. نتیجه و پی آمد این تحصن چه بود؟ واکنش خشن و تهدید آمیز "خامنه ای" و سرانجام تمکین خاتمی، رئیس جمهور و کروبی رئیس مجلس در مقابل رهبر و شورای نگهبان و پایان تحصن. آیا این پیش بینی دوراز ذهن خواهد بود، هر آنگاه تصور شود، هرگونه تلاش برای انتخابات آزاد، نتیجه ای بهتر از تحصن مجلس ششم نمی تواند داشته باشد؟!
کسانی که معتقد هستند شعار رفراندوم شعار ذهنی و غیرعملی است. باید همان آنها نشان دهند و ثابت کنند که شعار انتخابات آزاد حتا با تعهد به قانون اساسی و ولایت فقیه، آنهم تازه نه برای دگراندیشان، بلکه حتا برای معتقدین به جمهوری اسلامی، عملی وشدنی است.
 
•  بحث شرایط حساس ایران وانتخابات ریاست جمهوری
تمامی آگاهان سیاسی مسائل ایران شرایط امروز این کشور را شرایطی بسیار حساس ارزیابی می کنند. مسئله اتمی و تهدید نظامی آمریکا، وضیعت فوق العاده حساس منطقه، فشارهای سرسام آور اقتصادی بر اکثریت مردم، بیکاری، سرخوردگی و نارضایتی عمومی از حکومت، حساس بودن مسائل قومی و ملی، رئوس برجسته ی این ارزیابی ها می باشد. مسلما این شرایط حساس نمی تواند دغدعه ی خاطر تمامی فعالین سیاسی که دل در گرو تحولات دموکراتیک و مسالمت آمیز در ایران بسته اند و برای برقراری دمکراسی و جمهوری و جدایی دین از حکومت تلاش می کنند، نباشد. اینکه انتخابات می تواند بر این شرایط اثر بگذارد امری است واقعی، ولی چگونه؟ با شرکت درانتخابات و یا تحریم فعال انتخابات؟  
 
•  بحث برجسته کردن حمله ی نظامی آمریکا و مبارزه با آن
نگرشی چه درداخل و چه در خارج کشور به نیت آمریکا برای حمله به ایران اعتراض شدید کرده و مسئله ی دموکراسی و برخورد به حکومت را مسئله ی مردم ایران و کاملاً داخلی ارزیابی می کند. خارج از صحت داشتن و یا نداشتن این ارزیابی و یا هر ارزیابی دیگری از این گونه، باید این یک مسئله را نادیده نیانگاشت که می تواند این گونه برخوردها در شرایط امروز با هر نیتی هم که پشت آنها وجود داشته باشد در جهت دیپلماسی ضد آمریکایی چه از نوع نرم و چه از نوع قدری زمخت ولی در مجموع رنگ باخته ی حکومت جمهوری اسلامی قرار گرفته و مورد سوءاستفاده ی تبلیغاتی واقع شود. حتا اگر صاحبان این نگرش ها و برخوردها نیز چنین نخواهند و مخالف سرسخت جمهوری اسلامی هم بوده و بارها این مخالفت را تکرار و در عمل نیز نشان داده باشند.
  آنچه درعرصه ی مبارزه ی سیاسی مشخص است اولویت مبارزه است این اولویت مبارزه است که تعین کننده می شود. هیچگاه دو مبارزه ی هم زمان و با یک اولویت از طرف یک نیرو در دو جبهه ی مختلف امکان پذیر نیست. لازمه ی آن بدون شک عقب نشینی در یک جبهه و معطوف شدن بیشتر مبارزه در جبهه ی دیگر است.
 
•  بحث امپریالیسم در عصر جهانی شدن
به نظرمی رسد که وجه غالب نگرش مبارزه با آمریکا خود را بر پایه ی تعریفی استوار می سازد که قبلاً در شرایط جنگ سرد از امپریالیسم جهانی و در راس آن آمریکا صورت می گرفت. در حالی که موقعیت جدید امروز جهان، شرایط را برای تعریف جدیدی از قدرت در عرصه جهانی، باز گذاشته، که دیگر امپریالیسم را تعریف مناسبی برای نظم جهانی موجود نمی داند. امپریالیسمی که بطور اساسی بر حاکمیت ملی ای متکی بود که به تنهایی قدرت خود را بر قلمروهای بیگانه گسترش می داد. امروز در شرایط جهانی شدن حضور یک شبکه ی قدرت، یک فرم جدید از حاکمیت جهانی مطرح است که در مهمترین حلقه های اصلی آن، کشورهای قدرت مند، کارفرمایان و صاحبان صنایع بزرگ و شرکت ها و موسسات فراملیتی و بنگاه های اقتصادی عظیم الجثه ی قرار دارند که مدتهاست مرزهای ملی را در هم شکسته اند. مسلماً قدرت در این شبکه نیز بطور مساوی تقسیم نشده است طوری که بعضی از اعضای آن دارای قدرت بیشتری هستند و بعضی گاهاً چنان به نظرمی رسد، که اساساً قدرتی ندارند. اما چیزی که مشخص است این مسئله می باشد که درنهایت انجام هر حرکتی از طرف این شبکه ی قدرت به نوعی احتیاج به توافق همه ی اعضای آن دارد.٭ در جنگ عراق توافق اکثریت این شبکه بخشاً علنی و با حضور مستقم و بخشاً تلویحی و غیرمستقیم لازمه ی حمله ی آمریکا به این کشور بود.
امروز ما نه با قطب های قدرت بلکه با یک شبکه ی قدرت سروکار داریم. از دل تز امپریالیسم مسلماً به مانند گذشته تحلیل های مبارزه ی ضد امپریالیستی رژیم (واقعی و جدی و یا عقب مانده و غیرجدی) و یا وابسته بودن رژیم به امپریالیسم و یا در نهایت ساخت و پاخت رژیم با آمریکا و دیگر قدرت های امپریالیستی نتیجه می شود. پیش فرض هایی که شرایط امروز حاکم بر جهان و بعنوان مثال و بطور مشخص جنگ افغانستان و عراق را نمی تواند توضیح دهد .تنها این ارزیابی که زمان مهره های سوخته به سر آمده است نمی تواند توضیح و تحلیل قانع کننده ایی باشد. با تحلیل امپریالیسم به شکل گذشته نمی توان فشار آمریکا به کشورهای دوست و وابسته به خودش را در منطقه ی خاورمیانه که تا دیروز حتا در پی هر خطری که آنها را تهدید می کرد، دست به حمایت نظامی هم می زد، برای برقراری دموکراسی، توضیح داد. فشاری که در نهایت به شکسته شدن ساختارهای قدرت دراین کشورها می انجامد. تحلیل گذشته ی امپریالیسم نمی تواند تصویری درست و تحلیلی همه جانبانه و جدی از نظم نوین جهانی و ساخت قدرت و ردادهای آن ارائه دهد.
 
•  بحث حکومت های توتالیتر و استبدادی و نقش آنها در نظم نوین جهانی
مسلماً حکومت های توتالیتر و استبدادی که در گذشته دست نشانده و یا مورد حمایت  قدرت های امپریالیستی و در راس آنها آمریکا بودند امروز برای تثبیت نظم نوین جهانی و بخصوص برای پروژه ی جهانی سازی سد راه گردیده و بر سر راه قدرت این شبکه برای ایجاد نظم نوین جهانی ایجاد ترافیک٭ کرده اند.
نگاهی که معتقد است که جمهوری اسلامی می تواند از طریق مذاکره و دادن امتیاز، بحران روابط خود را با آمریکا حل نماید چشم براهمیت این موضوع و خصوصاً اولویت دموکراسی در دنیای امروز می بندد. جمهوری اسلامی نه می خواهد و نه می تواند به خواسته های حقوق بشر و دموکراسی و مطالبات دیگر آمریکا پاسخ مثبت دهد. چون آنگاه دیگر آن، جمهوری اسلامی نیست. آمریکا کلیت حکومت  اسلامی را هدف قرار داده است. بنظرمی رسد انتخاب این و یا آن کاندیدا در ایران به خصوص بعد از ۱۱ سپتامبر تغییری نه در شرایط جهانی شدن و نه در خواست گزینه تغییر رژیم، توسط آمریکا خواهد داد. به همین خاطر باید تهدید آمریکا را جدی تلقی کرد.
     
•  بحث مقابله با خطرتهدید آمریکا
تضعیف حکومت جمهوری اسلامی در تمامی عرصه های قدرت یعنی تمامی تدابیری که رژیم برای تثبیت خودش بدان ها دست می یازد، آن شرایطی است که خطر هرگونه حمله به ایران را منتفی می سازد. وجود یک اپوزیسیون جمهوری خواه سکولار، قوی و با برنامه که مبارزه برای شعارهایی که تحقق آن ها با شرایط موجود جهانی و سقف مطالبات جنبش دموکراسی و عدالت خواهانه ی مردم ایران مطابقت داشته باشد و پیشروی این اپوزیسیون در جبهه های مبارزه و فتح سنگر به سنگر در عرصه های مختلف سیاسی- اجتماعی، آن تدبیر عاقلانه ایی است که بر بستر آن می توان خطر هرگونه حمله و تکه پاره شدن ایران و دیگر تهدیدها را غیرمحتمل ساخت .  برای مقابله با تهدید آمریکا باید جبهه ی مبارزه برای تن دادن جمهوری اسلامی به یک رفراندوم و تشکیل مجلس موسسان برای تغیر قانون اساسی را، گسترش داد. حضور یک جنبش قدرتمند خواهان رفراندوم با پشتیبانی وسیع توده ای و یک رهبری سیاسی هوشیار، ضامن مقابله با هر تهدید خارجی خواهد بود. نیروی اپوزیسیون جمهوری خواه و دموکراسی طلب ایران در شرایط فعلی و حتا برای کوتاه مدت هم که شده با فشارهای بین المللی و با فشارهای آمریکا برای دست نیافتن جمهوری اسلامی به غنی سازی اورانیویم وسلاح های هسته ای و فشار برای رعایت حقوق بشر و دموکراسی خارج از هر ارزیابی که از آن داشته باشیم، چه بخواهد و چه نخواهد همسو خواهد شد. استفاده ا زاین شرایط ریشه در عقلانیت سیاسی خواهد داشت.
 
•  تحریم فعال انتخابات ریاست جمهوری خیزشی کوچک بعنوان مقدمه ای برای خیزش های بزرگتر
بوجود آمدن کمیته های تحریم فعال و استفاده از تمامی ظرفیت ها وا مکانات برای تحریم انتخابات می تواند محک خوبی برای آزمایش توان بسیج و تبلیغ و ترویج بر روی یک مسئله مشخص بخصوص برای طیف وسیع جمهوری خواه و طرفداران رفرنداوم و امضاء کنندگان ببانیه های ۵۶۵ و ۶۱۵ نفر و حامیان آنان در خارج کشور باشد. اگرچه زمان خیلی اندک است ولی اگر متحدانه و متمرکز فقط بر روی این شعار و برای این خواست حرکت کرد، آنگاه می توان دید که این اپوزیسیون چقدر می تواند از توانایی های یکپارچه ی خود برای پیشبرد یک امر مشخص در جهت مبارزه با جمهوری اسلامی استفاده کند. امری که اگر بطور جدی و عملی و نه فقط با صدور بیانیه و اعلامیه انجام گیرد، می تواند مقدمه ی یک حرکت بزرگتر در آینده باشد. حضور رفسنجانی درعرصه ی انتخابات با وجود پرونده ی سنگینی که دارد، اتفاقاً می تواند علاوه بر داخل کشور در خارج کشور هم آن حلقه ی ضعیف جمهوری اسلامی در انتخابات به حساب آید که نیروهای چپ و مترقی و دمکرات و جمهوری خواه درخارج کشور که درجریان دادگاه میکونوس و رسوایی سران رژیم نقش موثری ایفا کردند، مجدداً بتوانند با تلاش پی گیرخود از کانال افشای نقش رفسنجانی در جریان کشتار میکونوس و سایر قتل های خارج از کشور و همچنین در سرکوب های داخلی، توجه رسانه های خارجی را بدان معطوف ساخته و آنها و حتا بعضی از احزاب کشورهای اروپایی را وادار به واکنش نمایند.
نارضایتی عمومی و اختلافات داخلی جمهوری اسلامی در رابطه با انتخابات که هر روزه حادتر هم می شود، شرایط را برای یک خیزش هرچند کوچک بر علیه جمهوری اسلامی آماده ساخته است. از این فرصت باید برای تضعیف جمهوری اسلامی و نشان دادن هرچه بیشتر عدم مشروعیت آن، استفاده کرد.
                      
                                                                                                          جلال رستمی
٭ این بحث ها را می توان بطور مشخص، همه جانبه ومفصل در کتاب های مارتین هارت وتونی نگری بنام های Empier  و Multitude پی گرفت.
 
٭ این اصطلاح نقل به معنی از مصاحبه ی Peter Sloterdijk   استاد فلسفه درمصاحبه ای با روزنامه دی ولت دررابطه باهمین بحث گرفته شده است.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست