اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲٣ اسفند ۱٣٨۶ -  ۱٣ مارس ۲۰۰٨

دموکراسی یا به عبارت دیگر مردمسالاری شکلی از حکومت است که در آن قدرت حاکمه ناشی از رای افراد آن جامعه میباشد ، بنا به گفته آبراهام لینکلن دموکراسی حکومت مردم بر مردم برای مردم میباشد اما این حکومت مردم بر مردم نیازمند مقدمات و پیش نیازهایی است که بدون آنها نه تنها حکومت مردم بر مردم محقق نمیشود بلکه به عکس حکومت اقلیت بر بر اکثریت و حکومت دیکتاتوری بر مردم برای حفظ قدرت شکل میگیرد، چگونه میتوان حکومت مردم بر مردم را بوجود آورد؟ پایه اصلی و بنیادین دموکراسی "انتخابات رقابتی" است و از آنجا که برگزاری "انتخابات رقابتی" نیازمند آزادی بیان و آزادی مطبوعات میباشد میتوان نتیجه گرفت که آزادی بیان مقدم بر انتخابات رقابتی است و انتخابات رقابتی بدون آزادی بیان معنی و مفهومی نخواهد داشت، یکی دیگر از ارکان دموکراسی نظارت مدنی بر ارتش و نیروهای مسلح میباشد یعنی نیروهای مسلح باید زیر نظارت مدنی باشند تا از دیکتاتوری نظامی و اعمال نفوذ نظامیان جلوگیری شود با این مقدمه آیا انتخابات مجلس شورای اسلامی درحاکمیت جمهوری اسلامی نمودی از دموکراسی است؟
اگر شما هم تحت حاکمیت جمهوری اسلامی در حال سپری کردن روزگارباشید و هیچ پیوند آشکار و نهانی با حاکمان فعلی و قبلی نداشته باشید و بدون اینکه نیازی به دانش و آگاهی سیاسی سطح بالا داشته باشید به احتمال قریب به یقین خواهید گفت نه این انتخابات رقابتی و آزاد نیست همین و بس در اینجا بدون این که قصد ساده سازی و زیاده انگاری داشته باشیم و اگر و فقط اگر به واقعیات و داده های خبری استناد کنیم باید گفت در نظامی که از صدر تا ذیل آن خود را بنحوی متصل به عالم غیب میداند اصولا انتخابات چه معنایی دارد؟ این همه وقت و انرژِی و پول برای چه مصرف میشود؟ در نظامی که رهبرش نایب امام زمان و متصل به عالم غیب است و به آسانی میتواند اسامی افراد اصلح را از عالم غیب اخذ کند و روحانیش به جای ارشاد مردم کارخانه قند شکرسازی را میچرخاند و رییس جمهورش میگوید ما باید هر چه زودتر کار را در جغرافیای ایران تمام کنیم چون هدف ما تسخیر جهان و برپایی حکومت عدل برهبری امام زمان است، در نظامی که صدا و سیمایش از هر رطب و یابسی سخن میگوید بدون اینکه حتی یک خبر یا گزارش واقعی از زندگی افراد این جامعه منتشر کند، در نظامی که با یک برف فلج میشود ودر پایتخت آن به علت سرما سه روز تعطیل عمومی اعلام میشود و زنها در زمستان حق پوشیدن چکمه ندارند و فرمانده مکتبی و مومن نیروی انتظامی با شش زن لخت نماز میخواند، اینترنتش فیلتر میشود، مطبوعاتش سانسور میشود وضع فرهنگیش اینست که شاهد هستیم، اقتصادش، صنعتش، کشاورزیش ودیگر جنبه های بنیادین جامعه اش دچار آنچنان مشکلات و معضلاتی است که قابل توصیف نیست و مهمتر از همه در نظامی که شش نفر موجود پرتاپ شده از اعماق تاریخ به نام فقهای شورای نگهبان مشخص میکنند چه کسی صلاحیت کاندید شدن دارد "انتخابات غیررقابتی" نمایش مضحک و شرم آوری بیش نیست.
در حاکمیت جمهوری اسلامی میزان رای مردم نیست و شرکت در این انتخابات فقط گرم کردن تنور انتخابات و یاری رساندن به مشتی اراذل و اوباش و جنایتکاری است که مردم ما را سه دهه به گروگان گرفته اند کمک به افرادی است که خانم دکتر جوان را در زندان امر به معروف همدان به آن وضع فجیع هلاک میکنند و دراین میانه نهادهای دلالی با نامهای دهان پرکن مخزن فکر و بنیاد پژوهشی و سازمان فلان و بهمان و با حمایت   امدادهای غیبی آمریکایی و اروپایی و با براه انداختن نظرسنجی های قلابی و ایده انتخابی کردن رهبر هم نمیتواند این لکه سیاه را پاک کند ، در نظامی که در آن میزان رای مردم نیست شرکت در انتخابات نه تنها بیهوده و مسخره بلکه شراکت و همکاری خائنانه در سرکوب مردم و به دیگر سخن آب ریختن به آسیاب جهانخواران و امپریالیستها میباشد.

۲۲ اسفند ٨۶