یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

بهارانه


• برخیز! با شور و خروش. برخیز! سبکبال تر از پیش. غبار و غم کهنه از خانه بشور! به ساختنی دیگر اندیشه کن! به ایستادن، به جستجوی نو! به کاوش چشمه ی زلال عشق، به آفریدن شادی در همه ی خانه ی زمین، به تکان، به تغییر، به سرود خوان خجسته ی همه ی مرغانی که شیفته و شیدا ترانه ی سبز میهن ترا می خوانند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۹ اسفند ۱٣٨۶ -  ۱۹ مارس ۲۰۰٨


بهار آمده است با مژده ی سبزه و بنفشه و شادی.
در آستانه ی سالی نو به بر پایی ی جشن بهار و نوروز میهن مان ایستاده ایم. غبارو غم از دل و جان می زداییم و در دمادمی که به پیشباز گشاده ی روز نو و سال نو می رویم، بر بال خیال می نشینیم تا آن سوی خاک.

اینک، احساسی آشنا و شوق انگیز در درونت می جوشد. عطر گلباغ های خانه را به مشام می بویی. گویی آغوش سراسر امید نوروز، ترا در خویش می گیرد با کلامی به طراوت نسیم که "زنده مانده ام به پایداری ی زمین، به شکفتگی گل، به بلندای قامت هزار هزار ساله ی نیاکانت". میهمان خانه ات، باز آمده ام با دامنی از گل. با بوی عطر گلستانی که تو آرزویش کرده ای. با اندیشه ی مهر گستر آفتاب که در آتشگاه همیشه روشن پیام آوران شوریده ی سر زمینت، کران تا کران بال گسترده است. من اندوه کهن ترا می شناسم. من بی تابی های دیرپای ترا برای پاس داشت شعله ی عشق و آزادی می شناسم. باز مرا آرزو کردی. باز بی دریغ با لبان تو خندیدم. در سینه ات گل دادم. در عشق تو تپیدم. در باغچه ات شکوفه بستم. و تکان و تغییر سوغاتی من، در خانه ی ماندگار تو، چونان امروز که باز سر برآورده ای به آزادی.

برخیز! با شور و خروش. برخیز! سبکبال تر از پیش. غبار و غم کهنه از خانه بشور! به ساختنی دیگر اندیشه کن! به ایستادن، به جستجوی نو! به کاوش چشمه ی زلال عشق، به آفریدن شادی در همه ی خانه ی زمین، به تکان، به تغییر، به سرود خوان خجسته ی همه ی مرغانی که شیفته و شیدا ترانه ی سبز میهن ترا می خوانند.
برخیز! نفرت و نفرین و کینه را به دیوار سرد بسپار و در آستانه ی بامدادان، عاشقانه خورشید مهر را طلب کن"

بر می خیزم. ایران من، امروز نیز به تحول و تغییر سخت تب آلوده است. اندیشه ورزان والای فرهنگ و هنر و دانش کشورم در کارند تا چرک کژی از دامن رخت میهن بشویند. زنان رنج میهنم بانگ رهایی بر می کشند.
بر می خیزم. دلبستگی ها و همدلی ها و همزبانی های مردمانم همراه با اندیشه های گشاده ی انسان امروز، تار و پود ساختن فردای ایرانم. بر می خیزم نوروز همیشه سبز میهنم!

هما بقایی


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست