• سکوت را چو بشکنی صدا سرود می شود
بهار مان بهار تر از آن چه بود می شود

پرنده وَش کمی بخوان! غم ِ قفس ز دل بران!
ببــین ملال ِ سالیــان، چگونــه دود می شود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۹ اسفند ۱٣٨۶ -  ۱۹ مارس ۲۰۰٨

 
      به یاد آنانی که آغاز بهار را در بند می زیـَـند
 
     
   سکوت را چو بشکنی صدا سرود می شود
     بهار مان بهار تر از آن چه بود می شود
 
     پرنده وَش کمی بخوان! غم ِ قفس ز دل بران!
     ببــین ملال ِ سالیــان، چگونــه دود می شود
 
     پس ِ جمود میله ها و رنگ سـُربی ِ فضا
     هوا پر از ترانه و شمیم عـود می شود
 
حـَذر کن از حباب ها، ز وَهــم ها، سراب ها
     کـُـلونشان چو بشکـَـنـََد، ره ِ ورود می شود
 
     به تار تار زندگی، تـَنـیده آن که مـُردگی
     گسـسته ریشه های او، ز تاروپود می شود
 
     نسیم با نوای تو، زمانه را کـُـنـَد خبر
     و شهر ِ خفته ناگهان ، همه شنود می شود
 
     جوانه ، سبز می جَـَهد، به باغ   مژده می دهد
     ومست/   قلب ماهیان به قعر ِ رود می شود
    
     بلوچ و کـُـرد و تـُرکمن، به گوشه گوشه ی وطن
       زبانشان یگانه در " تــرا درود " می شود
 
     سکوت اگر که بشکند، بهار می رسد به بند
     و پنجره گشوده بر بسی   سرود می شود
 
                                          سکوت اگر که بشکند!
                                                    سکوت اگر که بشکند!
 
     ویدا فرهودی
     اسفند ماه ۱٣٨۶