• پدیده ی جهانی شدن آخرین مرزهای ملی را برای مبادله ی سرمایه و کالا فرو می ریزد. الکساندر اسمولتچک ستون نویس مجله ی معتبر اشپیگل در شماره ۱۴ این نشریه ی آلمانی نگاه شوخی به این جهانی شدن دارد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۷ فروردين ۱٣٨۷ -  ۵ آوريل ۲۰۰٨

پدیده ی جهانی شدن آخرین مرزهای ملی را برای مبادله ی سرمایه و کالا فرو می ریزد. سرمایه ی جهانی شده که قوه ی محرکه ی آن سود هرچه بیشتر می باشد، همچون زلزله ای که در اعماق اقیانوس رخ داده باشد، هر از چندی موجهای عظیمی را - که باعث تلاطمات پیش بینی نشده ی اقتصادی در هر گوشه از جهان می گردد- به حرکت در می آورد.
بانکها و شرکتهای بزرگ آمریکائی بعد از ورشکستگی همچون غریقی شرکای خود در کشورهای اروپائی را به اعماق نیستی می کشانند.
قدرتهای جدید اقتصادی همچون چین، هندوستان، کشورهای نفت خیز و همچنین میلیاردرهای نو کیسه از روسیه با پولهای غیر قابل تصوری که در طول دو سه دهه ی اخیر انباشته اند و قیمتهای وسوسه انگیزی که پیشنهاد می کنند، هر چیز قابل خریدی را در پنج قاره ی جهان می خرند. بانکها، شرکتهای بیمه، کنسرنهای توریستی، مخابراتی، بندرها و شرکتهای خدماتی مختلف همچون طعمه های لذیذی از طرف این خریداران سیری ناپذیر بلعیده می شوند.
هجوم این خریداران به بازارهای آمریکا و اروپا چنان دولتهای ملی را در این کشورها به وحشت انداخته که بر خلاف توصیه های انجیل وارشان در باره ی مزایای اقتصاد بازار آزاد برای مقابله با این خریداران حریص به فکر تصویب قوانین محدود کننده ای افتاده اند. سیاستمداران آلمان فدرال صحبت از تصویب قانونی می نمایند که دست این خریدارن را در خرید صنایع استراتژیک آلمانی می بندد. و جالب اینجاست که در باره ی لزوم تصویب چنین قانونی ما بین احزاب راست و چپ این کشور توافق ضمنی وجود دارد.
الکساندر اسمولتچک ستون نویس مجله ی معتبر اشپیگل در شماره ۱۴ این نشریه ی آلمانی نگاه شوخی به این جهانی شدن دارد که با هم میخوانیم:      

سه، دو، یک ۱ مالِ من

هنگامیکه آلمانیها سرشان در باغچه های خارج از شهرشان گرم بود، انگلیسیها هنوز مستعمراتشان را داشتند. می شد گفت که آن موقع هر چیزی سر جای خودش بود. چرا که در باغچه ی سبزیجات، نظم و انظباط به کسی صدمه ای نمی زند. و هنگامیکه انگلیسیها با کلاههای استوائی شان مغرورانه در ماشینهای لندرور و جاگوارشان در بنگال و جاهای دیگر جولان می دادند، هندیها فقط در سکوت آنها را نظاره کرده و می اندیشیدند. راتان تاتا ۲ از بمبئی نیز همین کار را انجام می داد. او هم تا چهارشنبه ی هفته ی قبل چندین دهه فقط صبر کرد. و تازه بعد از اینهمه سال اعلام کرد که شرکتهای لندرور و جاگوار مال او هستند. البته او قیمت آنها را شرافتمندانه پرداخت کرد. چرا که هنگامی که بانکهای جهان اول دچار خشکسالی هستند، حساب پولهای او همچون بارانهای موسمی از اندازه بیرون است. چای انگلستان اکنون به او تعلق دارد. همین طور فولاد انگلستان و بعضی چیزهای دیگر. چیزهائی که ۲۰ سال قبل به عنوان آشغال های سوبسیدبر خارج از رده محسوی می شدند.
حالا در جزیره ی انگلیس بانکها نیز از دولت سوبسید دریافت می کنند. همانگونه که قبلاً صنایع ذغال سنگ، فولاد، کشتی سازی و شرکت جاگوار از دولت سوبسید دریافت می کردند. این مسئله احتمالاً راتان تاتا از بمبئی را خوشحال می کند. احتمالاً او بزودی یکی دوتا از این بانکها را خواهد خرید. در مسائل اقتصادی تاکتیک او بسیار ساده است: او با درس گرفتن از اشتباهات جهان اول منتظر عدم موفقیت آنها در یک عرصه می شود. سپس برای خرید قیمتی را پیشنهاد می کند. انتقام استعمار شدگانی که صاحب پول و پله شده اند بی رحمانه است.
آلمانیها مستمعرات خودشان را خیلی سریع از دست دادند. و گرنه حالا شرکت فولکس واگن مال تانرانیا بود. و احتمالا باشگاه فوتبال بایرن- مونیخ از شهر ویندهوک ٣ اداره می شد. البته بعد از فرو ریختن دیوار برلین (و اتحاد دو آلمان) بعضی ها گفته اند که ایالتهای شرقی در حقیقت مستعمره ی غرب آلمان شده اند. شاید هم حق با آنها باشد. اما تا بحال کسی از آلمان شرقی چیزی را که قابل مقایسه با شرکت لندرور و جاگوار باشد، نخریده است.
البته اگر صدارت اعظمی آلمان ۴ را مستثنی بکنیم.
--------------------------------------------------------------------------
۱ - عنوان نوشته به آلمانی اینگونه است: Drei, zwei, eins- meins
۲ - راتان تاتا سرمایه دار بزرگ هندی و صاحب گروه صنعتی تاتا می باشد. گروه صنعتی تاتا در هندوستان و کشورهای مختلف دنیا در عرصه های مختلفی فعالیت کرده و صاحب دهها کنسرن، کارخانجات و شرکتهای معظم می باشد. گروه صنعتی تاتا با خرید کنسرن courus   تبدیل به یکی از بزرگترین تولید کنندگان فولاد جهان شده است.
٣ - Windhoek پایتخت کشور نامیبیا می باشد.
۴ - خانم آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان فدرال با اینکه در شهر هامبورگ که در آلمان غربی قرار دارد به دنیا آمده است ولی در ایالت براندنبورگ که قبل از اتحاد دو آلمان بخشی از کشور آلمان دمکراتیک بود، بزرگ شده است.