• سعادت جامعه و فرصت های برابر برای زنان ومردان ،خواست یک مادر شصت ساله است. این طرز تلقی مادری ترقی‌خواه و دلسوز جامعه است: ارتقاء منزلت انسانی زن ایرانی. بازداشت و زندانی کردن او چه فایده ای دارد؟ ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲٨ فروردين ۱٣٨۷ -  ۱۶ آوريل ۲۰۰٨

بازداشت خدیجه مقدم زن شصت ساله‌ای که نه برای تفریح و تفنن بلکه برای اصلاح و رفع تبعیض در قوانین دست به فعالیتی اجتماعی زده چه پیامی در بر دارد؟
او برای خروج از بن‌بست روابط بین زن و مرد در عرصه خانواده و اجتماع، از اقدامی قانون‌مند و اصلاح‌گرانه حمایت کرده و خواهان تغییر در برخی قوانین تبعیض‌آمیز شده است. آیا درخواست اصلاح در قانون به گونه‌ای که جلو نابسامانی‌ها و تلاشی خانواده‌ها گرفته شود، آیا درخواست برابری ارث و دیه برای زنان و مردان، درخواست حق زن در حضانت فرزند در هنگام طلاق، برقراری عدالت حقوقی بین زن و مرد، کوشش برای ارتقا منزلت حقوقی و اجتماعی زنان، عدالت طلبی است یا اقدام علیه امنیت ملی؟
آیا درخواست عدالت، امنیت ملی رابه خطر می اندازد؟ آیا دعوت دیگران به عدالت‌خواهی بین زن و مرد، تشویش اذهان عمومی است؟
آیا درخواست از قوای مقننه و قضایی برای اصلاح قوانین تبعیض‌آمیز، تبلیغ علیه نظام است؟ پس همه مشروطه‌خواهان به جرم اصلاح وضع موجود باید زندانی می‌شدند، چون اوضاع قاجاری را ناعادلانه می‌دانستند. پس باید به محمدعلی شاه حق داد که اصلاح‌طلبان و مشروطه‌خواهان رابه توپ بست. نتیجه مقابله استبداد قاجاری با تفکرات مدرن و اصلاح‌طلبانه مشروطه‌خواهان چه شد؟ به‌راستی تمجید و هوراکشیدن برای انقلاب مشروطه در رسانه های دولتی در تناقض با رفتاری که امروزه با فعالان زن می شود، نیست؟
مگر غیر از این است که همه جوامع بشری به سمت عدالت در قوانین پیش می‌روند و این امری اجتناب ناپذیر است. منتهی جرم خدیجه مقدم و امثال او این است که این حقیقت تاریخی را بر زبان جاری می سازند. فعالیت کمیته مادران کمپین یک میلیون امضا، کوشش صادقانه مادرانی است که آینده‌ای سعادتمند و به‌دور از تبعیض را برای فرزندانشان می‌خواهند. آیا صف‌های طویل دادگاه‌های خانواده، درخواست‌های وسیع طلاق در جامعه، وسعت همسرکشی، گسترش خودسوزی زنان، نشانه عقب‌ماندگی قوانین مربوطه نسبت به شرایط اجتماعی نیست؟
اگر صادقانه به کارشناسان و متخصصین امر رجوع کنیم وجود بحران دراین زمینه بر ما آشکار میشود. آیا پاک‌کردن صورت مسئله و بازداشت زنانی که انطباق قوانین با واقعیات اجتماعی را درخواست می‌کنند آن هم با طرح اتهامات غیرواقعی مشکلی را حل می‌کند؟ تاریخ خلاف آن را می‌گوید.
چنین اقداماتی فقط در ظاهر کارساز به نظر میرسد، و شناکردن بر خلاف جریان تاریخ است. آقایان توجه کنند: آیا شرایط حضور اجتماعی و قانونی زنان در صد سال پیش هم‌سان امروز بوده است؟ آیا زنان در آن دوره از همین حقوق امروزی برخوردار بوده‌اند؟ یا این که اصلا مملکت چیزی به اسم قانون نداشت.
آیا قوانین کنونی ما در خصوص حقوق اولیه زنان در شان و متناسب با جامعه‌ای است که دو سوم جمعیتش را جوانان و شصت‌درصد فارغ‌التحصیلان دانشگاهی‌اش را زنان تشکیل میدهند؟
امروز بیش ازشصت‌درصد جامعه ما شهرنشین‌اند حال این‌که در صد سال پیش، این نسبت شاید به بیست‌درصد هم نمی‌رسید.
حفظ پوسته قوانین تبعیض‌آمیز بین زن و مرد نه عملی است و نه با بازداشت و زندانی‌کردن منتقدین قابل دوام است. اداره امور یک جامعه تابع قانون مندی خاص خویش است. ما جزیزه‌ای جدا از دنیا نیستیم که امکانات مدرن دنیای پیشرفته را به کار بگیریم ولی از تبعات اجتماعی و حقوقی آن سر باززنیم مگر این که بخواهیم با سدکردن فعالیت مسالمت‌آمیز و قانون‌مند گروهی عدالت خواه ، خود را گرفتار بی‌توجهی به واقعیات نماییم.
ولی امروزه روز، جهان شیشه‌ای است. ما دنیا را می‌بینیم و از این دیدن گریزی نیست همان‌گونه که دنیا ما را می بیند و چشم دنیا را نمی‌ توان بست. اوضاع با صد سال پیش متفاوت است، خیلی هم متفاوت .
تفاوت از گاری و کالسکه تا موشک و فضاپیما. تفاوت تلفن‌گرام با اینترنت و ماهواره. زنان هم زنان پستوخانه‌های عصر قاجاری نیستند. این حقیقت ساده، حرف کمیته مادران است. زیر و بم و پشت و رویی هم ندارد.
سعادت جامعه و فرصت های برابر برای زنان ومردان ،خواست یک مادر شصت ساله است. این طرز تلقی مادری ترقی‌خواه و دلسوز جامعه است: ارتقاء منزلت انسانی زن ایرانی .
بازداشت و زندانی کردن او چه فایده ای دارد؟

منبع: سایت «تغییر برای برابری»

*مریم زندی
متولد دی‏ماه 1325 گرگان
لیسانس حقوق و علوم سیاسی از دانشگاه تهران.

انتشارات:
ترکمن و صحرا، مجموعه عکس، 1362تهران.
تکچهره نویسندگان در کتاب آنتولوژی داستان‏نویسی در ایران از 1921تا 1991، انتشارات میج واشینگتن، 1991.
چهره‏ها (1) سیمایی از ادبیات معاصر ایران، 1372تهران. چاپ دوم 1377تهران.
چهره‏ها (2) سیمایی از نقاشان معاصر ایران، 1373تهران.
چهره‏ها (3) سیمایی از هنرمندان سینما و تئاتر معاصر ایران، 1376تهران.
عکاسی، کتاب نقاشی روی عکس، کار مشترک با ابراهیم حقیقی، 1380تهران.
از سال 1379هر ساله چاپ و نشر انواع کارت پستال و تقویم در زمینه‏های مختلف، (پرتره هنرمندان، طبیعت، زنان، کودک، حیوانات).

نمایشگاه‏ها:
1352- سیاه و سفید، گالری قندریز، تهران، انفرادی.
1353- بازیهای آسیایی، عکس‌های رنگی، گالری قندریز، تهران، انفرادی.
1355- سیاه و سفید، پنتاکس گالری، لندن، گروهی.
1357- زن همگام انقلاب، دانشکده هنرهای زیبا، تهران، انفرادی.
1357- گزارشی از انقلاب، باغ فردوس - وزارت کار، تهران، گروهی.
1358- صورت و سنت در ترکمن صحرا، عکس‌های رنگی موزه نگارستان، تهران، انفرادی.
1360- کودک، ایمان، رهایی، نمایشگاه جهانی عکس موزه هنرهای معاصر، تهران، گروهی.
1368- چهره‏هایی از ادبیات معاصر ایران« انفرادی، نمایش خصوصی، تهران.
1369- چهره‏پردازی، موزه هنرهای معاصر، تهران گروهی.
1370- چهارمین نمایشگاه سالانه عکاسی ایران، موزه هنرهای معاصر، تهران، گروهی.
1371- چهره‏های ادبیات معاصر ایران، دانشگاه جرج واشینگتن، واشینگتن، انفرادی.
1372- چهره‏های نقاشان معاصر ایران«، نگارخانه برگ، تهران، انفرادی.
1374- چهره تازه‏ای از ایران، گالری عکس سنت‏اتین، انفرادی.
1374- نقاشی روی عکس (کار مشترک با ابراهیم حقیقی)، گالری گلستان، تهران، انفرادی.
1377- منتخب پرتره‏ها، گالری گلستان، تهران، انفرادی.
1377- نگاهی تازه به طبیعت، گالری ثمر، تهران، انفرادی.
1381- شیشه و رنگ (آثار شیشه‏ای)، گالری گلستان، تهران، انفرادی.
1382- شیشه و رنگ (آثار شیشه‏ای)، گالری گلستان، تهران، انفرادی.