اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٣۱ فروردين ۱٣٨۷ -  ۱۹ آوريل ۲۰۰٨

شهروند ـ فرح طاهری: روز یکشنبه ٣۰ مارچ، کمیته حمایت از کارگران ایران ـ تورنتو و اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران ـ کانادا، پنلی در یکی از اتاق های انستیتوی مطالعات آموزشی دانشگاه تورنتو برگزار شد.
کاترین ناستوسکی فعال انجمن سوسیالیستی اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا (CUPE) و مسئول پیشین کمیته همبستگی بین المللی اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا در انتاریو گرداننده پنل ضمن بیان تاریخچه فعالیتهای همبستگی کارگری در CUPE به طور مختصر در باره پنل و سخنرانان توضیحاتی داد و اولین سخنران را معرفی کرد.
ایلیام باربانو، پرزیدنت CUPE و مسئول کمیته همبستگی بین المللی اتحادیه خدمات عمومی کانادا در انتاریو اولین سخنران بود.
باربانو اشاره کرد که کمیته بوروکراتیک قبلی اجازه نداشت در زمینه هایی کار کند و به همین دلیل کمیته همبستگی جهانی با کارگرانSCFP از دل کمیته قبلی درآمد. او توجه ویژه کمیته همبستگی را بر روی مدل worker toworker معطوف دانست و گفت که این مدل دورزدن بوروکراسی اتحادیه های موجود و کار در بین توده کارگران عضو اتحادیه ها است. تاکنون ایجاد همبستگی بین المللی نوعی کار لوکس به نظر می رسیده در حالیکه در مدل ما ، ایجاد همبستگی بین المللی بایستی در برنامه روزمره توده های کارگر قرار گیرد و توسط کنفرانس ها و گردهمائی ها و چاپ و نشر مطالب آموزشی ترویج شود . ما میخواهیم همبستگی بین المللی را قوی تر کنیم و به همین منظور این مسئله را در صدر مسائلمان گذاشته ایم. او به نمونه ای از فعالیت های کمیته همبستگی اشاره کرد و گفت: برگزاری سمینارها و باز گذاشتن درهای کمیته بر روی دیگران به طوری که هر عضو CUPE می تواند در جلسات کمیته اعضای منتخب شرکت کند که جای این کار در گذشته خالی بود، از جمله فعالیت های ماست. از دیگر اهداف کمیته همبستگی، افزایش فعالیت های کمیته است به طوری که تنها به گذاشتن مطالب در سایت کمیته بسنده نکرده و اینکه بیشتر در جامعه حضور پیدا کنیم.
درخصوص ایران، باربانو گفت: ما باید سیاست های نئولیبرالی دولت امروز ایران را برجسته کنیم، سیاست هایی نظیر خصوصی سازی های گسترده که منجر به بیکار شدن کارگران زیادی شده است، قراردادهای موقت و حمله به کارگران و همچنین نظامی سازی ایران و دخالت نظامی در افغانستان و عراق اشغال شده، از موضوعاتی ست که علیه آن باید به نیروهای کارگری آموزش داده شود.
سخنران دوم ایروین ناندا رئیس کشوری اتحادیه کارگران پست کانادا در تورنتو CUPW بود. او گفت، اتحادیه ی آنها ۵۴۰۰۰ عضو در کانادا دارد و حمایت ما از کارگران ایران به اوایل ۱۹۹۰ بر میگردد و اتحاد بین المللی درحمایت ازکارگران ایران نقش اساسی دراین امرداشته است۔
ناندا با ذکر سابقه ای از وضعیت محمود صالحی از اتحادیه نانوایان سقز و اشاره به پنج بار دستگیری او، گفت: ما موضوع صالحی را از سال ۲۰۰۰ مطرح کردیم و در سال ۲۰۰۷ پرزیدنت ما دوباره نامه ای به رئیس فعلی دولت ایران درخصوص صالحی فرستاد. ما درباره حقوق پایه ای کارگران در ایران مثل حق اعتصاب و تظاهرات بدون دخالت پلیس پافشاری می کنیم. او در پایان بر همبستگی با کارگران ایران تاکید کرد.
سومین سخنران پنل، آدام هانیه عضو کمیته همبستگی بین المللی اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا ـ انتاریو و عضو هیئت مدیره خانه فلسطین، بود. او در سه مورد به بحث پرداخت: اول قطعنامه شماره ۵۰CUPE، دوم درباره جامعه فلسطینیان تورنتو و کار کمیته در میان آنها و تاثیرات قطعنامه بر روی جامعه فلسطینیان تورنتو، سوم درباره نتایج و درس آموزیهای تجربیات کمیته برای فعالان کارگری ایرانی حاضر در جلسه.
آدام افزود: قطعنامه چیزی نبود اگر فقط تصویب می شد و کاری روی آن انجام نمی گرفت. در این رابطه ما کتابچه هایی را تهیه کردیم(آدام نمونه ای از کتابچه ها را به تعدادی از حاضران داد) که در آن به طور ساده موضوع قطعنامه ۵۰ توضیح داده شده و وضعیت فلسطین کنونی مشخص شده و عملکرد اسرائیل با رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی مقایسه شده است. او ادامه داد: از جمله فعالیتهای ما، درخواست از سی یو پی ای برای برنامه های آموزشی در مورد آپارتاید اسرائیل بود و تقاضای اعلام همبستگی با نهضتهای پیشرو فلسطین در مورد آپارتاید اسرائیل که نهایتا این رژیم را برابر با رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی بشمار آورد و مبنای صدور قطعنامه ۵۰ گردید. ما اوضاع سیاسی فلسطین را برای کارگران عضو تشریح کردیم. آدام افزود: این اقدام می تواند الگویی باشد برای سایر اتحادیه ها که CUPE این کار را کرد و موفق بود، آنها هم این کار را انجام دهند.
آدام به چاپ کتابچه ی دیگری در مورد وضعیت کارگران در فلسطین اشاره کرد و همچنین به تاثیری که تصویب این قطعنامه بر کامیونیتی فلسطینی ها داشت و تشویق کامیونیتی فلسطینی ها و عرب ها برای درگیر شدن در فعالیت های اتحادیه ای را موفقیت آمیز خواند.
او گفت: قطعنامه ۵۰ را به زبان عربی ترجمه کردیم و در کامیونیتی آنها پخش کردیم و حال فلسطینی ها در حال همکاری نزدیک باCUPE هستند.
آدام با ذکر اینکه جنبش کارگری در فلسطین در وضعیت تحت اشغال دچار دسته بندی ها و گروه بندی هاست و این قابل پنهان کردن نیست گفت: تقویت کارگران در درون جنبش کارگری در داخل فلسطین از کارهای ما بوده است.
پس از استراحتی کوتاه بخش دوم برنامه که پرسش و پاسخ بود برگزار شد.
در پاسخ به پرسش ها به نکات زیر اشاره شد:
ـ اهمیت نقش آموزش به کارگران.
ـ باید به نقض حقوق بشر در ایران اعتراض کنیم و از جنبش کارگری در ایران حمایت کنیم ولی همزمان باید موضوع ایران را در کل منطقه ببینیم و اینکه هرگونه دخالت نظامی در ایران در کل منطقه تاثیر خواهد گذاشت.
ـ مهمترین خطری که کارگران ایران را تهدید می کند حمله ی نظامی آمریکا به ایران است. این حمله ایران را به جایی می برد که امروزه عراق و افغانستان قرار دارند.
ـ ما باید راهی پیدا کنیم که با کارگران ایران همبستگی داشته باشیم بدون اینکه از رژیم ایران حمایت کرده باشیم.
ـ شعار آمریکا این است که زنان را آزاد می کنیم، به بنیادگرایی خاتمه می دهیم، به قاچاق مواد مخدر خاتمه می دهیم و ... ولی دیدیم که در مورد عراق چنین نشد و اینها همه شعار است.
ـ ما با تحریم ایران به شدت مخالفیم. این کمپین امپریالیسم است تا مردم ایران را ضعیف تر و شکننده تر کند.
ـ ما هیچگونه حمله و دخالت نظامی را در ایران تایید نمی کنیم و مخالف آن هستیم. مخالف جنگ در ایران بودن به معنی حمایت از رژیم ایران نیست، ولی اگر ایران مورد حمله قرار بگیرد ما از ایران حمایت می کنیم.
ـ صدور قطعنامه ۵۰ تنها مربوط به فلسطین نبود بلکه به نوعی بازسازی چپ در کانادا بود.
حوری صهبا یکی از اعضای کمیته برگزارکننده پنل، از سخنرانان پرسید: شما وقتی نامه ای از سوی دویست هزار عضو خود می نویسید همه فکر میکنند این تعداد پشت این نامه هستند ولی وقتی از آنها می خواهید برای حمایت از کارگران ایران به خیابان بیایند تعداد کمی می آیند. چگونه می توانید این اعضا را برای حمایت از کارگران ایران به حرکت درآورید؟
در پاسخ به او گفته شد: درست است که از سوی ۲۰۰هزار تن نامه می نویسیم ولی قادر به سازماندهی این نیستیم که این تعداد را به خیابان و تظاهرات بکشانیم. برای همین است که آموزش بین اعضایمان بسیار مهم است.
این پنل ۴ ساعته که به زبان انگلیسی برگزار شد، در ساعت ۷ شب به پایان رسید.گفتنی ست این پنل را کمیته همبستگی بین المللی اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا ـ انتاریو ، اتحادیه کارگران پست کانادا و سایت بین المللی کارگری لیبراستارت حمایت کرده بودند.
حوری صهبا از اعضای کمیته حمایت از کارگران ایران ـ تورنتو، درخصوص اهداف برگزاری این سمینار به شهروند گفت: هدف از برگزاری سمینار در واقع ایجاد رابطه ی نزدیک با بخش های رادیکال تر اتحادیه های کارگری کاناداست برای اینکه آنها بتوانند رابطه ی نزدیک تری با کارگران ایران پیدا بکنند. آنها مدل "از کارگر به کارگر" را گسترش داده اند و مایلند تمام جنبش های موجود در کانادا و گروه های خودجوش که در عرصه ای از فعالیت های اجتماعی فعال هستند بتوانند با اتحادیه های کارگری و مبارزات آنان پیوند پیدا کنند و از آنها حمایت کنند و یا حمایت بگیرند و این پنل در واقع اولین پنل از این نوع است و امیدوارم ما بتوانیم ادامه بدهیم. در واقع این پنل مقدمه ای بود برای چنین همکاری. این پنل به تجارب فعالیت های اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران که از سال ۱۹۹۹ از نزدیک با این اتحادیه ها کار کرده، متکی بوده و همبستگی هایی که با جنبش کارگری در ایران انجام شده از کانال همین تشکل بوده است.
از آنجا که نام محمود صالحی و خواست آزادی او بارها در این پنل به گوش رسید، ضمن تبریک به حوری صهبا برای آزادی صالحی از او حال محمود صالحی را پرسیدم، گفت: یکی از اعضای اتحاد بین المللی در اروپا با منزل ایشان تماس گرفته و صالحی گفته که حالش بسیار خوب است ولی حتی اگر حالش هم خوب نباشد روحیه اش بسیار خوب بوده و از همه که در داخل و خارج برایش قدمی برداشته اند قدردانی کرده و گفته که به اعتقاداتش هنوز هم پایبند است و فقط مسئولیتهایش برای ادامه ی راه بیشتر شده است.
صهبا اضافه کرد: واقعیت این است که از لحاظ بدنی بسیار رنجور و ضعیف است و مشکلات پزشکی اش هنوز پابرجاست. ما میخواهیم تقاضا کنیم از اتحادیه های کارگری که از هر نظر کمک کنند تا بتوانیم برای معالجه او در خارج کشور اقدام کنیم.
صهبا در پایان افزود: فراموش نکنیم محمود صالحی آزاد شد ولی اسانلو هنوز در زندان است و ما باید تمام کوشش خود را به کار بگیریم تا اسانلو هم آزاد شود. من همه ی فعالان کارگری را دعوت میکنم که به کوشش های خودشان ادامه دهند و متمرکز شوند تا آزادی اسانلو را هم ببینیم.