• امروزه در سطح جهان همچنان کارگران مبارز در زندان اند و آزادی زندانیان سیاسی یک خواست عادلانه در سراسر جهان است، ما باید سنت بین المللی کمک های سرخ را زنده داریم و برعلیه جهانی سازی سرکوب؛ همبستگی بین المللی با سرکوب شده گان را سازمان دهیم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۲ ارديبهشت ۱٣٨۷ -  ۱ می ۲۰۰٨

بدنبال جنگ جهانی اول، برخی کشورهای اروپایی صحنه ی کشاکش انقلاب و ضد انقلاب، جنگ داخلی و سلطه ی دیکتاتوری های نظامی بودند و انقلابات ناکام با خود موجی از تعقیب و بازداشت زنان و مردان انقلابی و همچنین جنگ وگریز با نظامیان وپلیس را بهمراه آورده بود .

درآلمان نه فقط شرکت کنندگانِ قیامِ ناکام کمونیستی دریکی ازمناطق صنعتی(مارس ۱۹۲۱) مورد تعقیب قرارداشتند، بلکه کارگران انقلابی که به مقابله با کودتاچیان سلطنت طلب برخاسته و همچنان مدافع یک تشکیلات مسلح و انقلابی مانده بودند وتعدادی از"جمهوری خواهان شورایی" ازایالت جنوبی آلمان نیز ناچاربه اختفاء و زندگی زیرزمینی بودند. علاوه بر اینها پناهندگان سیاسی از مجارستان ولهستان ومخالفین فاشیسم موسیلینی که موفق به فرارازایتالیا شده بودند و فراریان ازوحشت دستگاه سرکوب دولت های سرمایه داری و باصطلاح دستگاه "ترورسفید" ازمنطقه ی بالتیک و بالکان نیزبودند که محتاج حمایت و طالب کمک بودند.

سازمان اولیه ی متعلق به جنبش "کمک های سرخ" مشهوربه " Rote Hilfe " به ابتکار حزب کمونیست آلمان دراوائل سال ۱۹۲۱برپاشد. در دیگرکشورهای اروپائی وآمریکا نیزبعد از جنگ جهانی اول، کمیته های کمک رسانی ازسوی بستگان و خانواده های دستگیرشده گان، جانباختگان وانقلابیون مخفی تشکیل گردیده بود . هدف " کمک های سرخ" یاری رسانی به کارگران و انقلابیون زندانی در سراسرجهان بود . به این اعتبار "کمک های سرخ" کارزاردائمی بود که درعمل با همراهی دهها تشکل و کمیته و سازمان درسراسر جهان و فعالیت و فداکاری هزاران فعال انقلابی، کارگری و سوسیالیست ،سنت درخشانی ازهمبستگی شبکه ای و کارگری را درسطح جنبش کارگری بین المللی پایه ریزی نمود.

بعدازپیروزی انقلاب اکتبر، با توجه به حضوردشمنان هرگونه انقلاب در سطح جهان، توجه ی "فلیکس دزرژینسکی" که رهبری سازمان مخفی دولت شوروی را برعهده داشت به ضرورت ایجاد یک سازمان کمک رسانی بین المللی برانگیخته شد. پیشنهاد دزرژینسکی که خود سالهای طولانی درحبس رژیم تزاری بود، از سوی اعضای "انجمن زندانیان سیاسی سابق و تبعیدیان" و "اتحادیه ی بلشویکهای قدیمی "پذیرفته شد و در چهارمین کنگره ی بین الملل کمونیستی یا کمینترن (نوامبر۱۹۲۲) "فلیکس کُن"به نمایندگی "بلشویکهای قدیمی" تاسیس یک "صلیبِ سرخِ سیاسی و بین المللی" را توصیه نمود و در ٣۰ نوامبر۱۹۲۲ کنگره بین الملل کمونیستی، ایجاد تشکیلات جهانی برای حمایت ازمبارزین انقلابی را فراخواند. نام اختصاری آن بزبان روسی "مُوپِِر" و درزبان آلمانی به " انترناسیونالِ روته هیلفه" - کمکهای سرخ بین المللی"    مشهورگردید. کنگره بین الملل احزاب کمونیست را فراخواند، ابتکاربرپایی " نهاد های کمک رسانی " را برعهده گرفته و درصورت وجود این نهادها در کشورهایشان ازآنان حمایت نمایند و با کمک های مادی و معنوی ازانقلابیون وکسانی که درراه اهداف کمونیستی مبارزه می کنند، یا درزندانها اسیرند و یا به تبعید رفته اند و یا برخلاف میل باطنی ازصحنه ی مبارزه به دورافتاده اند" را مورد حمایت قراردهند و اینگونه " کمک های سرخ بین المللی " تولد یافت.

مسئولیت این سازمان جدید را اولین بار بلشویک لهستانی تبار بنام " یولیان ماخلِوسکی" عهده دارشد وازسال ۱۹۲۴ کلارازتکین این مسئولیت را پیش برد و از ۱۹۲۷ درکنار کِلارا، یک زن روس بنام "یلنا استاسُوا" قرار گرفت . یلنا کسی بود که به درخواست لنین ازسال ۱۹۲۱ درایجاد کمیته ی کمک رسانی درآلمان و جمع آوری کمک مالی فعالیت های خودش را آغازکرده بود و ۱٨ مارس ۱۹۲٣که سالروزکمون پاریس بود را بعنوان روز تاسیس رسمی کمک های سرخ انتخاب کرد. ازآن پس ۱٨ مارس از طرف بخشهای مختلف " کمک های سرخ بین المللی " بعنوان روز" کارگران زندانی " که درشمارزندانیان سیاسی هستند نیزتلقی گردید.

درجولای ۱۹۲۴ زمانیکه اولین کنگره ی " کمک های سرخ بین المللی" گشایش یافت، در۱۹ کشورتشکیلات های کمک رسانی ساخته شده بود ودر۱۹ کشوردیگرهم کانالهای ارتباطی وجود داشت . "کمکهای سرخ" تا سال ۱۹۲۶ دارای سی و نه بخش بود و تا سال ۱۹٣٣ در۷۱ کشور تشکیلات کمک رسانی ایجاد و شماراعضاء آن قریب به ٨/۱٣ میلیون نفر رسیده بود.

قوی ترین شاخه در اتحادجماهیر شوروی با تعداد ۵۶۶۰۰/۵ نفر عضو بود. چین وآلمان هم دررده های بعد قرارداشتند. "کمک های سرخ" درآلمان قبل ازتسلط فاشیسم درسال ۱۹٣۲ تقریباً ششصد هزارعضو داشت . نیمی ازاین اعضا غیرحزبی ومنفرد و نیمی دیگرعضو حزب کمونیست آلمان بودند .درکنارشان تعدادی از سوسیال دمکراتها، آنارشیست ها و لیبرال دمکراتها بودند و با این ترکیب می توان گفت، کمک های سرخ یک جریان وسیع غیرحزبی بود و بدون وابستگی خاصی به یک حزب خاص روی وظایف خودش متمرکزبود . درعین حالیکه احزاب چپ و کارگری نیزبخشی ازسنگینی بار حمایت ازکارگران زندانی و کلیه ی زندانیان سیاسی را بردوش می کشیدند.

شاخه ی "کمک های سرخ "دراتحادجماهیرشوروی بالاجرم مسئولیت تامین بخشی از نیازهای مالی کمیته ها درکشورهای دیگررابرعهده داشت و همین نیزبهانه کافی برای اعمال کنترل پلیسی علیه کمیته ها بود.
این حساسیت پلیس را می توان ازنامه ی یک افسرپلیس آلمان دربرمن به عینه دریافت . وی می نویسد:

"خطر جنبش کمونیستی در همه کشورها جدی است به این دلیل واضح که توسط مسکوراه انداخته شده وحمایت می شود وبه این دلیل که وسیله ی پیشبرد سیاست خارجی مسکو هست و تمام امکانات سیاسی اقتصادی دولت بلشویکی درخدمت ایده های کمونیستی قرارگرفته است. از طرف مسکوایده ی تقویت نیرو، تجسم خودرا درایجاد سازمان بین المللی برای حمایت ازانقلابیون نشان میدهد. سازمانی که درآلمان به "روته هیلفه " مشهورو شاخه ای ازسازمان بین المللی کمک رسانی سرخ است ."

واقعیت اما این بود شاخه های تشکیلات بین المللی کمک رسانی وظایف اصلی شان را خارج از شوروی و درکشورخودشان پیش می بردند . خانواده ی زندانیان سیاسی بایستی با کمک مالی برمشکلات خود غلبه می کردند، به زندانیان سیاسی پشت میله ها باید کمک می شد، برای پناهندگان پاسپورت جعلی تهیه وهزینه وکلای زندانیان سیاسی تامین می شد. اعضا وفعالین "کمک های سرخ" خود برای جمع آوری کمک های نقدی وجنسی تلاش بسیار می کردند و درکنار فعالیت های محلی کمپین های بین المللی و بسیج "کمک های سرخ" مسلما لازم ونقش مهمی بازی می کردند.

در سال ۱۹۲۵ شش کمپین بین المللی و درسال ۱۹۲۹ درمجموع ۲۶ کمپین بین المللی و درسال ۱۹٣۲ سی دو کمپین که البته همه کمیته ها بیکسان درآنها شرکت موثری نداشتند، برگزارگردید.
"کمک های سرخ"کمپین بین المللی بر علیه دستگاه ترورموسیلینی حاکم بر ایتالیا برگزارنمود . همچنین کمپین هایی برعلیه دیکتاتوری های نظامی حاکم بربالکان وبالتیک وتعقیب و سرکوب خونین فعالین سوسیالیست و برعلیه قتل عام کمونیستهای چینی و برعلیه دادگاههای ناعادلانه سیاه پوستان آمریکا برگزار شد .

خصلت توده ای وفراگیر چنین کمپین هایی بیش از هر جا، درسالهای ۱۹۲۶ تا ۱۹۲۷ برعلیه اعدام دو آنارشیست درآمریکا بنامهای "نیکولا زاکو" و" بارتولومئو وانچتی " به نمایش درآمد. درا ین کمپین فعالین کمیته های کمک رسانی میلیونها امضاء درسراسرجهان جمع آوری کردند، به سازماندهی تظاهرات پرداختند و هیات های نمایندگی مرکب از کارگران و روشنفکران را به کنسول گری های آمریکا فرستادند. گرچه این دو آنارشیست به اتهام واهی دزدی وقتل اعدام شدند،" کمک های سرخ " اما موفق گردید، ازاعدام نماینده سوسیال دمکرات بنام متیاس راکوزی در مجارستان و همچنین ازاعدام " استانیسلوس لنزوفسکی " سیاستمدارکمونیست درلهستان جلوگیری نماید و بدلیل فشاربین المللی کمپین ها بود که احکام اعدام به ابد تخفیف یافت.

موفقیت کمک های سرخ دراین کمپین ها منبعث ازروش غیرسکتاریستی بود که قادر می شد از این طریق دریک اتحاد سراسری درکنار کمونیستها، سوسیال دمکراتها و دمکراتهای لیبرال را با هم همراه نماید.
در اوایل دهه ٣۰ کمک های سرخ فعالیت خود را حول مبارزه با محاکمات بی رویه و خودسرانه و تبعیضات راسیستی درآمریکا متمرکز نمود. کمیته بین المللی   مبارزه جهانی برای نجات جان چندین جوان سیاهپوست از چنگال دادگاههای نژادپرست ایالت جنوبی امریکارا سازمان داد و رهبری کرد. ٨جوان سیاهپوست درسنین بین ۱۴ تا ۲۰ سال دراثر فشاربازجویان، به جرم ناکرده ی تجاوزبه ۲ زن سفیدپوستِ تن فروش اعتراف نموده وبهمین دلیل در اسگوتس – آله باما حکم مرگ گرفته بودند . یکنفردیگرکه نفرنهم بود، ۱٣سال بیشتر نداشت وبه دلیل خردسالی به حبس ابد ونه اعدام، محکوم شده بود. سرانجام فشارهای بین المللی باعث گردید که تا سال ۱۹۵۰ همه این جوانان زنده مانده و سرانجام آزاد گردند.

هدف کمپین های هماهنگ که از طرف کمیته ی اجرایی یا نماینده گی های منطقه ای ویا از طرف دفتراروپایی کمک های سرخ دربرلین سازمان می یافت، این بود که به کارگران نشان داده شود، ترور ودادگاههای ناعادلانه حربه ی ارتجاع بین المللی است و پیشرط پیروزی انقلابی بر این حربه، سازماندهی همبستگی بین المللی وکارگری است .

در سال ۱۹٣۵ بمناسبت پانزدهمین سالگرد ایجاد " کمک های سرخ" شکل وفرم مختلف همبستگی بین المللی مقاومت درمقابل عملکرد پنهان وآشکارسیستم ترورسفید وجایگاه بین المللی آن بدین قرارجمعبندی شد:
- سازماندهی کمیته های کمک رسانی بشکل جبهه واحد وبا شرکت نمایندگان سازمانهای کارگری ( سندیکاها، تعاونی ها، تشکل های فرهنگی و غیره)
- برگزاری کنفرانس های توده ای برای آزادی مبارزین انقلابی اززندان ...
- تشکیل هیات های بازرسی برعلیه ترورسفیدو بازرسی وضعیت زندانیان سیاسی و قربانیان تروردرکشورهای مختلف سرمایه داری ...
- تشکیل هیات های نماینده گی برای ملاقات با کنسولگری ها وفرستاده گانِ دولت ها وطرح خواستها واعتراض به حبس انقلابیون درسیاهچالهای مخوف .
- سازماندهی طومارکه توسط هزاران نفرازکارگران برای آزادی زندانیان سیاسی و یا درمواردی زندانیان مشخصی امضا شد .
- انتشارزندگی نامه جانباختگان وسرگذشت خانواده های آنان در مطبوعات بین المللی؛ افشای سیستم ترورسفید بورژوازی درافکارعمومی.
- جلب همکاری دانشمندان ونویسندگان و هنرمندان برای حمایت اززندانیان سیاسی و برای مبارزه بر علیه ارتجاع فاشیستی ، منجمله شخصیت هایی نظیر رومن رولان، آندره گیده، لانگه وین؛ یوهان دوزپاسوس، توماس مان، هاینریش مان، فاکنر، تئودوردراسر، وادو فرانک وغیره .
- همگانی ساختن کمکهایی که کمیته ی کمک رسانی به قربانیان ترور سفید می نمود و جلب بیشتر کمک توده ای .

ایده ی قبول مسئولیت تامین هزینه ی امورات روزمره ی زندانیان سیاسی درسال ۱۹۲٣ از طرف یک هسته ی کمک های سرخ منطقه ی وایتکا در شوروی مطرح شد. بمناسبت ۱٨ مارس روزهمبستگی و کمک های سرخ بین المللی، کمیته ی همبستگی وایتکا مسئولیت تامین هزینه ی کمک و رفع نیازهای مادی زندانیان سیاسی محبوس درمنطقه ی جنوبی آلمان را برعهده گرفت . در آن زندان "جمهوری خواهان شورایی" نظیر "اریش موزام"و "ارنست تولر" زندانی بودند.از نیمه دهه ۲۰ بخشهای محلی کمکهای سرخ آلمان نیز، مسئولیت حمایت اززندانیان سیاسی درکشورهای دیگررا قبول کردند و همکارانی برای انجام این وظیفه ی مشخص آموزش داده می شدند که موظف بودند، اسامی زندانیان و آدرس خانواده شان، نحوه کمک رسانی به آنها و درصورت امکان مشخصات مسئولین اداره ی زندانها را جمع آوری و بطورمنظم با زندانیان در مکاتبه باشند. درآلمان بطور مشخص مطالعه ی وضعیت زندانیان سیاسی درکشورهای رومانی، بلغارستان، لهستان، استونی و لیتوانی دردستورکارقرارداشت.

کمک های سرخ برای فرزندان زندانیان سیاسی خوابگاه و استراحت گاه تهیه می نمود .هنرمند نقاش "هاینریش فوگلر" خانه ی روستایی بزرگ خود دربارکانهوف وربسوده درنزدیکی شهر برمن آلمان را به کمک های سرخ هدیه کرد تا درآنجا استراحت گاهی برای فرزندان زندانیان سیاسی دایرشود.
در منطقه ی خوش آب وهوای تورینگن آلمان وبا کمک مالی کمک های سرخ ازشوروی، یک خانه ی ویلایی بزرگ تبدیل به چنین خوابگاهی گردید و دراتحاد جماهیر شوروی تعدادزیادی از این خوابگاها برای فرزندان پناهندگان سیاسی دایربود.نظیر خوابگاه کلارازتکین در مسکو و مدرسه ی شبانه روزی و بین المللی استاسوا درایوانف .

درجزوه منتشر شده از سوی کمک های سرخ داخل شوروی در باره ی خوابگاهها می خوانیم :
" دراین خوابگاهها بچه ها از ٣۰ ملیت مختلف اقامت داشته وتحت آموزش اند ، بچه هایی که والدین آنها انقلابیون بخون خفته اند یا اینکه هنوز درزندانها یا اردوگاههای کشورهای سرمایه داری تحت شرایط سخت گرسنگی و تشنگی مقاومت می کنند و مبارزه شان را پیش می برند".
با قدرت رسیدن فاشیسم هیتلری ، آلمان به کانون کمک رسانی تبدیل شد. کلارازتکین مدت کوتاه پیش ازمرگ خود، در آخرین مقاله ای که نوشت، ازطرف ۱۴ میلیون عضو کمیته های کمک های سرخ، فراخوان برگزاری یک هفته ی همبستگی با قربانیانِ فاشیسم درآلمان را اعلام داشت .


کمک های سرخ عبورمخفیانه ی کمونیستها که مجبور به ترک آلمان بودند را در مرزهای این کشور سازمان داده وبه یاری دیگر کمیته ها در کشورهای همسایه ودرسوئد تعداد کثیری پناهنده سیاسی را با کمک مالی وجنسی و تهیه ی محل اقامت مورد پشتیبانی قرارمی داد.

هنگامیکه بین الملل کمونیستی در هفتمین کنگره اش تصمیم گرفت دامنه ی همکاری اتحاد ضد فاشیستی را گسترش دهد وعلاوه بر سوسیال دمکراتها با بخشی ازگرایش قاطع ضدفاشیست طبقه ی متوسط نیزمتحد شود، وظایف مهمی در مقابل کمک های سرخ قرارگرفت .

بقول گئورگی دیمتروف رئیس کمیته اجرائی بین المللی کمونیستی:
کمک های سرخ باید تبدیل به "صلیب سرخِ" جبهه واحد کارگری و"جبهه واحد ضدفاشیستی" دربرگیرنده میلیونها نفراز مزدبگیران گردد و بعبارتی به "صلیب سرخ "طبقه ی کارگری مبدل شود که برعلیه فاشیسم وبرای صلح و سوسیالیسم مبارزه می کنند . کمک های سرخ، بعنوان یک تشکل مستقل باید به نفع یک جنبش همیاری وسیع منحل شود تا این جنبش وسیع (دربرگیرنده ی صندوق های کمک مالی، نهادهای سرپرستی کودکان و گروههای همبستگی وفعالین مخفی درفعالیت های توده ای تحت سیطره ی ناسیونال فاشیسم) بتواند حداکثرکمک و همبستگی به تعقیب شدگان توسط فاشیسم راممکن گرداند.

مابین سالهای ۱۹٣۵ تا ۱۹٣۷کمپین های سازماندهی شده توسط کمک های سرخ و احزاب کمونیست درآلمان و کشورهای اروپایی تبعیدگاه پناهندگان و همچنین درکشورهای آنسوی دریا برای آزادی ارنست تلمَن، ماددِلنا، اوزیتسکی، میرندورف و همه نیروهای ضد فاشیست " جهت گیری جبهه ی خلقی وجنبشی کمک های سرخ را بازتاب می دهد.بدین ترتیب یک سوسیال دمکرات نظیر کارل میرندورف، با روشنفکرلیبرال چپی نظیر کارل اوزیتسکی و رهبران کمونیست نظیر ارنست تلمان و ماکس ماددالنا هموزن دیده می شدند و آزادی عقیده ومرام اصل بود.
حتی چندین نهاد مشترک ازسوسیال دمکراتها، کمونیستها و مسیحیان و بشردوستان در کشورهای پناهگاه و حتی درفعالیت های زیرزمینی درآلمان با هم همکاریهایی داشتند.

"محاکمات مسکو" باعث فاصله گیری محتاطانه ی سازمانهای سوسیال دمکرات و شخصیت ها ازائتلاف با کمونیستها می گردیدو همین نیز تاثیرش را روی فعالیت های متحدانه درسطح بین المللی درجهت جنبش کمک رسانی برجای می گذاشت .پترماسلوسکی در سال ۱۹٣۵ که ازمسئولین کمیته کمک های سرخ درآلمان بود یادآوری نموده است که:
" خیلی مشکل بود . از یکطرف اتحاد با سوسیال دمکراتها، مسیحیان ودیگران وهمکاری کردن با آنها و از طرف دیگر از امروزبه فردا، با گرایشات متعلق به احزاب دیگرمثل یک دشمن برخورد شود".

یلنا استاسوا که بعدازمرگ کلارازتکین درسال ۱۹٣٣ مسئولیت هدایت کمیته بین المللی کمک رسانی را برعهده داشت، در سال ۱۹٣۷ بدلیل باصطلاح "بیماری" ازکمیته اجرایی کمیته های کمک رسانی کنارگذاشته شد. درواقع حمایت های او ازبستگان پناهندگان سیاسی که درجریان پاکسازی حزبی، بجرم واهی تعلق به اردوگاه ضدانقلاب بازداشت شده بودند برای استالین غیرقابل تحمل شده بود و بعداز برکناریش، "ویلهلم ویک"جانشین وی شد. متاسفانه استاسوا بازهم با دستگاه تصفیه های حزبی همکاری کرد.

از کمیته اجرایی کمیتهء بین المللی کمک های سرخ که ۷۴ نفردرآن فعالیت داشتند تا آستانه ی جنگ دوم جهانی، تنها ٣ نفرآنهم از دفترمسکو باقی ماندند که کارشان ازطرف کمیته ی مستقر درشوروی محدود به انتشار مطبوعات شده بود.در فوریه ۱۹۴۱ ویلهلم پییک ناچارشد براین واقعیت صحه گذارد که با تجدید سازماندهی ها دیگر یک جنبش بین المللی وسیع ممکن نبود.

تجاوزآلمان به شوروی این روند افول را تسریع نمود و درمسکو نیز تجدید حیات دفتر بین المللی کمک های سرخ تحقق نیافت و بی سروصدا "کمیته ی بین المللی کمک های سرخ" وارد روند اضمحلال و انحلال شدو تنها شاخه ی این کمیته در شوروی (مُوپِر) تا پایان سال ۱۹۴۷ بطوررسمی وجود داشت .

اززاویه ی اینکه امروزه درسطح جهان همچنان کارگران مبارز درزندان اند و آزادی زندانیان سیاسی یک خواست عادلانه درسراسرجهان است، ما باید سنت بین المللی کمک های سرخ را زنده داریم و برعلیه جهانی سازی سرکوب؛ همبستگی بین المللی با سرکوب شده گان را سازمان دهیم.


توضیحات :

درباره Nick Brauns
نیک براونز مورخ و روزنامه نگار متولد ۱۹۷۱ در مونیخ آلمان است. وی در رشته ی تاریخ و ادبیات آلمان تحصیل نموده و پایان نامه ی خود را درباره ی کمک های سرخ نگاشته است. او علاوه بر حرفه ی روزنامه نگاری یکی از فعالین سیاسی و جنبش چپ و کارگری آلمان است. نیک براونز رئیس آرشیو سازمانهای همبستگی با جنبش کارگری و جنبش های اجتماعی و آرشیو "کمک های سرخ" می باشد. همچنین وی در هیات مسئولین انجمن مشترک کرد و آلمان ها است، انجمنی که فعالیت آن حول رسیده گی به مسئله حقوق بشر در کردستان ترکیه می باشد. نیک براونز بنفع جنبش کارگری ایران نیز از هیچ تلاش و کمکی فرو گذار نکرده و بنحو شایسته ای در بازتاب اخبار جنبش کارگری ایران درسطح جامعه ی آلمان کوشیده است. او تاکنون کتاب "کمک های سرخ" در ٣۴۵ صفحه در برگیرنده ی دهها فصل از تجربیات یکی از وسیع ترین جنبش های همبستگی در سطح جنبش کارگری جهان (۱۹۱۹_ ۱۹٣٨) را منتشر کرده است. این کتاب سنت درخشان همبستگی کارگری – انقلابی و ریشه های طبقاتی آنرا بازبینی و بررسی می کند. در نوشته های بسیاری نویسنده روی تجربه ی "کمکهای سرخ" در آلمان متمرکز شده است (۱۹۲۱ – ۱۹۴۱). او همچنین در کتاب "انقلاب و ضد انقلاب" تاریخچه ی جنبش کارگری آلمان را نگاشته است (۲۰۰۵).
"خاورمیانه، جنگ و اشغال و مقاومت" عنوان دیگر کتابی است که وی در سال ۲۰۰۷ به چاپ رسانده است. مجوعه ی مقالات تاریخی و سیاسی نیک براونز در سایت وی برای خوانندگان آشنا به زبان آلمانی قابل دسترسی است.

در باره ی Rote Hilfe
روته هیلفه یا کمک های سرخ بعد از جنگ جهانی دوم تا کنون نیز بعنوان یک سنت مبارزاتی در بین نیروهای چپ و کارگری آلمان از جایگاه معتبری برخوردار بوده است. موضوع بررسی این مقاله ریشه های تاریخی تا قبل از جنگ جهانی دوم بوده و پرداختن به تاریخچه ی بعد در این فرصت منظور نشده است. هدف نیک براونز از نگارش چنین مقالاتی تاکید بر این واقعیت است که تاریخ جنبش کارگری تاریخ همبستگی ها نیز هست و بررسی نقادانه ی تجارب گذشته ی جنبش کارگری برای نسل امروز که بیش از هر زمان به همبستگی متکی به خود نیازمند است راهگشاست.

نادر ساده – اول ماه مه ۲۰۰٨

آدرس ها :
www.hans-litten-archiv.de
www.dkg-muenchen.de
www.raeterepublik.de