اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۴ ارديبهشت ۱٣٨۷ -  ٣ می ۲۰۰٨

انجمن ادبی اشراق زنجان برگزار می‌کند:
چهارمین آیین پاسداشت حسین منزوی، ماه غزل معاصر ایران

چون موریانه بیشه‌ی ما را ز ریشه خورد
کاری که کرد تفرقه با ما تبر نکرد.
حسین منزوی

انجمن ادبی اشراق زنجان در اولین نشست فصلی خود در سال ۱٣٨۷ و در ادامه‌ی سلسله گردهمایی‌های ادبی پیشین خویش، در چهارمین سالگرد درگذشت حسین منزوی، غزلسرای نامی زنجانی، آیین بزرگداشتی با حضور و سخنرانی محمدعلی بهمنی، شاعر نامدار معاصر، خلیل جوادی و غلامرضا طریقی از شاعران پُرکار و موثر زنجانی برگزار نماید.
این آیین ساعت ۴ عصر روز سه‌شنبه هفدهم اردی‌بهشت‌ماه ۱٣٨۷ در محل تالار اجتماعات کتابخانه‌ی عمومی سهروردی زنجان برگزار خواهد شد و شرکت در آن، برای عموم آزاد است.
حسین منزوی که به عنوان پدر غزل معاصر ایران نیز نامیده شده است، در مهرماه سال ۱۳۲۵ خورشیدی در شهر زنجان متولد شد. تحصیلات دانشگاهی خود در رشته‌ی ادبیات در دانشگاه تهران را ناتمام رها کرد و به رشته‌ی جامعه‌شناسی روی آورد اما پس از مدتی به علت مسایل روحی به زادگاه خود برگشت و تا زمان مرگ در این شهر باقی ماند. منزوی مدتی به عنوان ویراستار در انتشارات فرانکلین مشغول کار بود و چندی نیز کار تدریس را برگزید. او چند سالی نیز در رادیو تلویزیون برنامه‌هایی همچون «یک شعر و یک شاعر»، «کتاب امروز»، و «آینه‌ی آدینه» را اجرا کرد.
حاصل زندگی شاعرانه‌ی او آثاری است چون: «حنجره‌ی زخمی غزل»، «از ترمه و تغزل»، «با عشق در حوالی فاجعه»، «به همین سادگی»، «از شوکران و شکر»، «با عشق تاب می‌آورم» (مجموعه شعرهای نیمایی)، «با سیاوش از آتش»، «از کهربا و کافور»، «از خاموشی‌ها و فراموشی‌ها»، «این ترک پارسی‌گوی» (بررسی شعر شهریار)، حیدربابا (ترجمه‌ی منظومه‌ی شهریار به شعر فارسی نیمایی) و... .
حسین منزوی بامداد روز چهارشنبه شانزدهم اردی‌بهشت‌ماه ۱٣٨٣ در سن ۵۸ سالگی براثر عارضه‌ی قلبی و بیماری ریوی در بیمارستانی در تهران درگذشت.
گفتنی است از سخنرانان این آیین، محمدعلی بهمنی از یاران و همگامان حسین منزوی، در فروردین سال ۱۳۲۱ در شهر دزفول به دنیا آمد و در سال ۱۳۷۸ موفق به دریافت تندیس خورشید مهر به عنوان برترین غزل‌سرای ایران گردید. وی صاحب مجموعه شعرهایی همچون «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود» (۱۳۶۹) و «این خانه واژه‌های نسوزی دارد» (۱۳۸۲) است.
خلیل جوادی نیز در سال ۱٣۴٣، در روستای هلیل‌آباد، زنجان به دنیا آمد. علاوه بر خواندن دروس حوزوی، تحصیلات خود را تا مرحله‌ی پایان دوره‌ی دبیرستان ادامه داد و در سال ۱٣۶۱، دیپلم ادبی گرفت. وی در سال ۱٣۷۶، تعدادی از غزل‌های خود را به همراه اشعار نُه شاعر دیگر در مجموعه‌ای با عنوان «در سایه‌ی غزل» منتشر کرد. از وی مجموعه شعر مستقلی نیز با نام «خیابان‌خواب‌ها» (۱٣٨٣) منتشر شده است.
همچنین غلامرضا طریقی متولد سال ۱٣۵۶ زنجان است که اکنون در صدا وسیمای مرکز بندرعباس مشغول به کار است. او کار شعر را از سال ۱۳۷۴ با راهنمایی‌های حسین منزوی آغاز کرده و از مجموعه شعرهای منتشر شده‌ی او می‌توان به «آن‌قدر پُرم از تو که کم مانده ببارم» (۱٣۷۷)، «هر لبت یک کبوتر سرخ است» (۱۳۸۶) اشاره کرد.