اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۶ ارديبهشت ۱٣٨۷ -  ۵ می ۲۰۰٨

پیشنهاد اصلاحات اساسی در حوزه اقتصاد، فرهنگ و سیستم اداری
برای ایستادگی در برابر غرب راهی جز قناعت و صرفه جویی نداریم
آرایش نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری و نوع رقابت اصولگرایان برای کسب کرسی ریاست مجلس هشتم
سوءاستفاده رقبای کوچک و بزرگ ایران از شرایط ایجاد شده برای کشور

روزنامه رسالت با عنوان: نگاه پرهیزگرانه به مصرف گرایی نوشته است:
مقام معظم رهبری در دیدار باشکوه مردم استان فارس در شیراز با اشاره به فشارهای اشرار جهانی فرمودند: ما از تحریم غرب نمی ترسیم و در مقابل هر تحریمی و هر محاصره اقتصادی می ایستیم.
واقعیت این است که طی سه دهه گذشته استکبار جهانی با عدم به رسمیت شناختن رای مردم در ایران اسلامی و انکار یک انقلاب تمام عیار در ابعاد منطقه ای و جهانی هر از چندی به بهانه ای با اخلال در روابط ایران با جهان و توطئه و دسیسه سیاسی فرهنگی، اقتصادی و حتی نظامی در داخل مانع پیشرفت و خدمت مسئولانه به مردم شده است. اما مردم ما به رهبری هوشمندانه امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری با اقتدار در برابر زیاده خواهی های آمریکا و همپیمانان او ایستاده اند.
اکنون که محاصره اقتصادی آمریکا و نوع تحریم ها وارد مرحله ای جدید شده و تهدیدها افزایش یافته لازم است کمربندها را محکم تر ببندیم و به آینده ای روشن برای فرزندان این آب و خاک و نسل های آینده بیندیشیم.
مقام معظم رهبری علاوه بر فرمان ایستادگی، رهنمودی برای برون رفت از این عقبه را نیز صادر فرمودند؛ ایشان تاکید کردند راه مقابله با مشکلات اقتصادی انضباط مالی، صرفه جویی و نگاه پرهیزگرانه به مصرف گرایی است. امسال در بیش از ۱۰ استان خشکسالی تولید داخلی را تهدید می کند و ما به ناچار در بسیاری از اقلام نیازمند واردات هستیم. هرچند دولت با هوشمندی ذخایر استراتژیک غذایی را برای سال جاری تهیه کرده و مشکلی از این باب نداریم اما پرداختن به مقولاتی که رهبری انگشت تاکید روی آن گذاشته یک رویکرد حیاتی است. اکنون در و دیوار شهرها و روستاها و نیز در رسانه ها دعوت به جنون در مصرف همه گیر شده است. دهک های پایین درآمدی جامعه به دلیل فقدان درآمد با این دنیای مصرف و مصرف گرایی نسبتی ندارند اما طبقه متوسط و طبقات بالای جامعه چهار نعل به سمت کویر بی انتهای مصرف گرایی فراخوانده شده اند. آیا واقعاً این راه انتها دارد؟ نباید روزی بانگ بیدارباشی به صدا درآید و همه را به قناعت، زهد و نگاه پرهیزگرانه به مصرف گرایی بخواند؟ این بانگ بیدارباش را مقام معظم رهبری در اجتماع عظیم مردم فارس به صدا درآورد. برای ایستادگی در برابر زیاده خواهی های غرب و برای جلوگیری از تهدید و ارعاب آمریکا راهی جز قناعت و صرفه جویی نداریم. بدون شک این ایستادگی و استقامت در تاریخ ما برای صیانت از استقلال کشور و آزادی ملت ماندگار خواهد بود.

ماراتن بهارستان یا جدال پاستور
روزنامه صدای عدالت با عنوان: ماراتن بهارستان یا جدال پاستور؟! نوشته است:
نوع رقابت و حجم جدال رسانه ای اصولگرایان برای کسب کرسی ریاست مجلس هشتم بیش از آنکه در ابعاد این رقابت درون پارلمانی باشد گمانه های سیاسی را در نقش این انتخاب در آرایش نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آینده تقویت می نماید. این گفتار به ارزیابی این رقابت و تاثیرات آن در انتخابات ریاست جمهوری دهم و به ویژه نقش گروههای اصلاح طلب و اعتدال گرا در این کارزار می پردازد. سیدمحمد خاتمی از عرصه سیاسی اعلام بازنشستگی می کند، مهدی کروبی سکوت اختیار کرده است، حسن روحانی به نظاره نشستن را ترجیح می دهد، محمدرضا عارف حضورش را منوط به عدم حضور خاتمی دانسته است و درست زمانی که همه گروهها در بهت نتایج انتخابات مجلس هشتم هستند و با نگاهی تردیدآمیز به انتخابات ریاست جمهوری آینده می نگرند، محافظه کاران در یک رقابت درون گروهی وارد جدال تعیین رئیس مجلس هشتم می شوند. هرچند ماراتن اصولگرایان برای کسب کرسی ریاست مجلس هشتم جذاب و قابل تامل است اما آنچه این نبرد را زیباتر ساخته اهمیت این رقابت درون گروهی، در ترکیب نامزدهای انتخابات دور دهم ریاست جمهوری است. عملکرد اقتصادی دولت نهم انتقادبرانگیز شده است که حتی شیوخ و بزرگان اصولگرا را نیز به موضع گیری وادار کرده و چه بسا شاهد باشیم در دور آینده انتخابات ریاست جمهوری کاندیدای اصولگرایان کسی غیر از محمود احمدی نژاد باشد. تحرکات ماههای اخیر غلامعلی حداد عادل و نامه نگاریها بیش از آنکه تلاشی برای رفع اتهام از وکیل الدوله بودن مجلس هفتم باشد او را در صدر اخبار و در تقابل با رئیس جمهور می نشاند تا جایی که احمدی نژاد در نامه اخیر خود از وی می پرسد که اساساً علت این تعجیل (در رسانه ای کردن امور عادی وجاری کشور) برای چیست؟ از سویی دیگر در حالی که حداد عادل وزن سیاسی و توانمندی خود در لابی قدرت را به رخ حریفان می کشد و در شرایطی که از میان گروههای سیاسی تاکنون جمعیت ایثارگران از حداد عادل برای ریاست مجلس هشتم پشتیبانی کرده است، علی لاریجانی با رها کردن کرسی نمایندگی تهران و کاندیداتوری از قم برای ریاست مجلس از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، جامعه روحانیت مبارز و ائتلاف فراگیر اصولگرایان مورد حمایت واقع شده است. اما در این جدال که دو طیفش را اصولگرایان تشکیل می دهند جای دو جریان خالی است. اول اصلاح طلبان و معتدلها که با دارا بودن تعداد قابل توجهی نماینده، هنوز موضع گیری خاصی نسبت به ریاست مجلس هشتم نداشته اند. هرچند می توان حدس زدکه باتوجه به عملکرد حداد عادل و رویکرد انتقادی تر لاریجانی نسبت به دولت نهم، علی لاریجانی را به این سمت برگزینند و دوم حامیان دولت که شاید در یک انتخابات سخت بین تراشیدن رقیبی چون حداد و یا منتقدی اخراجی چون لاریجانی باید یک گزینه را انتخاب کنند. به نظر می رسد نتیجه این ا نتخاب هرچه باشد به سود اصلاح طلبان و معتدلها و به زیان حامیان دولت است. چرا که با کشیده شدن ماراتن ریاست بهارستان به ریاست پاستور عملاً محمود احمدی نژاد با از دست دادن عقبه سیاسی خود رقیبی جدی در انتخابات آینده خواهد داشت و نیز منتقدان توسعه گرای دولت، این امکان را خواهند داشت که با اجماع حول کاندیدایی که ضمن امکان رای آوری از فیلترهای قانونی عبور کند، شانس پیروزی خود را افزایش دهند.

اصلاحات در اقتصاد و فرهنگ
روزنامه جام جم با عنوان: اصولگرایی واقعی نوشته است: گفتمانی که در ۲ دهه گذشته در کشور حاکم شد و شامل گفتمان توسعه اقتصادی یا سیاسی بود، نتوانست پاسخگوی مطالبات مردم باشد ضمن این که عناصر اصلی که بازیگر این ۲ گفتمان بودند، رفتارهایی از خود نشان دادند که مورد قبول ملت ایران واقع نشد و اینان مشی ساختارشکنانه را برگزیدند و حتی به دنبال تغییر قانون اساسی نیز بودند و با مواضع افتراقی و تندی که اتخاذ کردند، ارزش های ملت ایران را زیر پا گذاشته و بصراحت اعلام کردند که امام خمینی (ره) مربوط به تاریخ است و باید به موزه سپرده شود یا نام شهدا روی خیابان ها نامگذاری نشود یا این که عاشورا، حادثه ای تاریخی بوده و نباید به آن پرداخته شود.
در حوزه بین الملل نیز رفتارهایی از سوی چنین تفکری اتخاذ شد که به سمت ذلت ملت ایران و تقویت مواضع دشمنان نظام در حرکت بود. چنین تفاسیری و مجموعه چنین مواضعی در حوزه سیاسی و فرهنگی که فاصله زیادی با تفکرات و اندیشه های اسلامی داشت، مورد اقبال مردم واقع نشد و اصولگرایان با اتخاذ مواضع و شعارهایی که منبعث از شعارهای امام و رهبری بود و به مسائل اساسی مردم توجه داشت، وارد میدان شدند و عملکردشان در شورای شهر، شهرداری، مجلس هفتم و دولت نهم بیانگر صدق گفتار و نوع عملکرد این طیف بود و همین نگاه اعتماد مردم به این گروه را فراهم کرد.
البته مجموعه اصولگرایان اقدامات دیگری چون گردش نخبگان، چرخش قدرت و نوآوری در روش ها را در دستور کار داشته و تلاش کرده اند اصلاحات واقعی را در حوزه کارکردی دستگاه های اجرایی و مرکز تماس دولت و مردم پیگیری کنند؛ اما هنوز تا رسیدن به توفیقات راه زیادی باقیمانده و بسیاری از روش ها در حوزه اقتصاد، فرهنگ و سیستم اداری باید اصلاح شود و مجاهدت واقعی در این حوزه است که رضایت مندی مردم را فراهم می کند. قطعا ضمن اصولگرایی در اندیشه و پایبندی به مبانی انقلاب و ارزش ها، در روش ها باید اصلاحات اساسی و جدی به وجود آید.

سوءاستفاده رقبای ایران
روزنامه کارگزاران در سرمقاله دیروزش: ما و همسایگان شمالی نوشته است:
سفر والنتین سوبولف دبیر شورای امنیت فدراسیون روسیه به ایران که در پاسخ به سفر پاییز گذشته دبیر شورای امنیت جمهوری اسلامی ایران به مسکو صورت گرفته، در شرایطی که دولت آذربایجان مانع عبور محموله برای جمهوری اسلامی ایران به منظور به پایان رساندن پروژه نیروگاه بوشهر در چارچوب همکاری هسته ای ایران و روسیه شده، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این سفر در چارچوب همکاری های سیاسی ـ این دو کشور در فضای بین المللی ناشی از صدور سه قطعنامه از سوی شورای امنیت علیه ایران، که بدون تایید روسیه امکان آن وجود نداشت، انجام می شود. با توجه به تاخیر مستمر دولت روسیه در نهایی کردن پروژه نیروگاه هسته ای بوشهر، تحویل سوخت هسته ای به ایران گام مهمی در مسیر اتمام آنکه از سال ۱۹۹۵,۱٣۷۴ آغاز شده، به شمار می رود. نکته مهم در این مورد اعلام حمایت سریع و روشن آمریکا از سیاست روسیه در این زمینه بوده است، که بلافاصله پس از تصمیم روسیه برای این اقدام، از سوی جرج بوش رئیس جمهوری آمریکا مطرح شد.
همکاری هسته ای ایران و روسیه به یکی از مهم ترین محورها در روابط دو کشور تبدیل شده است. شکل گرفتن این ارتباط، با تحول در سیاست خارجی این کشور پس از فروپاشی اتحاد شوروی پیوند داشته است. در همان حال این موضوع در تنظیم روابط روسیه با آمریکا نیز، در پرتو دگرگونی های وسیع و عمیق در جهان پس از جنگ سرد، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. همراهی روسیه با آمریکا در صدور قطعنامه های شورای امنیت علیه جمهوری اسلامی ایران با تلاش این کشور در مذاکرات ۱+۵ ادامه یافته است. بی تردید جمهوری اسلامی ایران برای روسیه همکاری بسیار ارزشمند است که می تواند در بازار جهانی انرژی به رقیبی قدرتمند تبدیل شود. ولی فرآیندهای کنونی امکان ایفای چنین نقشی را از ایران سلب کرده است، واقعیتی که برای فدراسیون روسیه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. همکاری هسته ای روسیه با ایران در مجامع نظامی ـ امنیتی این کشور با بحث های جدی همراه بوده است. آثار آن در گفت وگوهای مربوط به طرح ایجاد سپر دفاعی موشکی از سوی آمریکا در اروپا و مخالفت شدید روسیه با آن نیز انتقال یافته است. در چنین وضعیتی جلوگیری آذربایجان از انتقال تجهیزات روسی برای اتمام پروژه نیروگاه بوشهر را نیز باید در پرتو تحولات قفقاز، روابط روسیه با آذربایجان از یکسو و روابط آن با آمریکا از سوی دیگر مورد تحلیل قرار گیرد. پس از وقوع انقلاب گل سرخ در تفلیس، که به روی کار آمدن دولت هوادار آمریکا منجر شد، بازی بزرگ در قفقاز از ابعاد مهم تری برخوردار شده است. پس از اقدام دولت ترکمنستان در سرمای شدیدی که زمستان گذشته کشور را فرا گرفته بود، و به دنبال فرصت طلبی های برخی از همسایگان جنوبی در سال های اخیر، اینک دولت آذربایجان نیز مجال سوءاستفاده از شرایط فشار جهانی بر ایران را مغتنم یافته، در تلاش برآمده در بازی های منطقه ای برای حل و فصل مسائل خود، که مهم ترین آنها اشغال منطقه خودمختار قره باغ توسط ارامنه است، از این شرایط به سود خود بهره گیرد. دولت روسیه با ارمنستان روابط بسیارگسترده و همه جانبه ای را در سال های پس از استقلال تجربه کرده است. آذربایجان به خوبی از توافق آمریکا و روسیه برای انتقال سوخت هسته ای به ایران آگاه است. شواهد متعدد سوءاستفاده رقبای کوچک و بزرگ ایران از شرایط ایجاد شده برای کشورما، ضرورت بازخوانی سیاست خارجی سال های اخیر و کوتاه کردن دست های ناپاک از حریم منافع ایران و ایرانیان را ضروری می سازد.

منبع: روزنامه ی اطلاعات بین المللی