اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۲ ارديبهشت ۱٣٨۷ -  ۱۱ می ۲۰۰٨

جنبش دانشجویی درحالی پنجاه و پنجمین سال موجودیت خود را در ایران تجربه می کند که بی سابقه ترین و شدیدترین فشارها را بر پیکره خود می بیند. تنها در یکسال اخیر بیش از یکصدوپنجاه دانشجو بازداشت شدند، صدها دانشجو با احکام سنگین کمیته انضباطی مواجه شدند، تعداد زیادی از تشکل های منتقد و در رأس آنها انجمن های اسلامی دانشجویان، معلق یا لغو مجوز شدند و تشکل های موجود نیز هر روز با تهدیدها و تحدیدهای نهادهای خارج و داخل دانشگاه، چالشی جدید را فراروی خود می بینند. در این بین جنبش های کارگری، زنان، معلمان و ... نیز از الطاف دولت نهم بی نصیب نمانده اند. هر چند ذکر مشکلات و مصیبت هایی که بر این مرز و بوم رفته و می رود در این مجال نمی گنجد، به ذکر خلاصه ای از آن بسنده می کنیم:
۱- در حالی که بیش از یکسال از بازداشت سه دانشجوی بی گناه دانشگاه امیرکبیر می گذرد و علیرغم تبرئه آنان توسط دادگاه عمومی و گذاشتن وثیقه جهت آزادی ایشان، از آنجا که تبرئه و آزادی این سه دانشجو، ناکامی و شکست بزرگی برای نهادهای امنیتی محسوب می شد و این سوال پیش می آمد که مسئول واقعی انتشار نشریات جعلی و موهن چه کسانی بوده اند، بر اثر فشارهای سیاسی وارده بر قضات پرونده، رأی به هفتادوهشت ماه زندان برای ایشان صادر شد. درحالی که از همان ابتدای انتشار نشریات مذکور، شواهد فراوان دال بر جعلی بودن نشریات و وجود سناریویی ناجوانمردانه و از پیش تعیین شده برای سرکوب منتقدین و بستن فضای دانشگاه و راه انداختن انقلاب فرهنگی دوم وجود داشت.
۲- درحالی که دانشجویان دانشگاه شیراز بمدت ده روز به وضعیت نابسامان صنفی و رفاهی خود اعتراضات آرام گسترده ای را شکل داده و خواستار استعفای رئیس دانشگاه خود بودند، متأسفانه در آخرین روز تحصیلی سال هشتادو شش، ده تن از این دانشجویان در مجموع به هفده ترم محرومیت از تحصیل محکوم شدند و در آغازین روزهای سال هشتادوهفت نیز در کمال ناباوری و به جای رسیدگی به خواسته های به حق این دانشجویان، سی تن دیگر نیز به کمیته انضباطی احضار شدند. سوال این است با وجود چنین برخوردهایی با درخواست های به حق دانشجویان، چگونه این قشر، شعارهای عدالت خواهی و مهرورزی دولت نهم را دروغ و دست مایه عوام فریبی نپندارند؟!
٣- دانشگاه به عنوان پیشروترین پایگاه در تولید فکر و اندیشه همواره در مقابل سایر نهادها استقلال خود را حفظ نموده، اما متأسفانه طی سال های اخیر شاهد دخالت و اعمال فشارهای فزاینده نهادهای خارج دانشگاهی در تصمیم گیری ها و مسائل داخل دانشگاه بوده ایم. باید گفت مسئولین و روسای انتصابی دانشگاه ها نیز به جای حفظ استقلال و آزادی آکادمیک دانشگاه، خود به عنوان عواملی در جهت فراهم نمودن زمینه جولان متحجرینی که شناخت درستی از محیط دانشگاه ندارند، عمل نموده اند.
۴- دولت نهم با تأکید بر شعارهای اقتصادی در شرایطی آغاز به کار کرد که علاوه بر مورد حمایت قرار گرفتن توسط تمام ارکان نظام، کشور در بهترین شرایط اقتصادی خود در دوران پس از انقلاب به سر می برد. از طرفی افزایش درآمدهای نفتی با جهشی بی سابقه، تا حدی پیش رفت که بیش از بیست و پنج درصد کل درآمدهای نفتی کشور در طول تاریخ فروش نفت خود، در اختیار دولت نهم بوده است. این روند در طی سال هشتادوشش نسبت به سال هشتادوپنج، ۱۲ میلیارد دلار (حدوداً ۱۶ درصد) افزایش یافت، اما افزایش رشد اقتصادی کشور در این سال تنها ۰.۵ درصد بود. ۱۰ برابر شدن افزایش نرخ تورم نسبت به افزایش رشد اقتصادی (که به گفته منابع دولتی نرخ تورم حتی به ۲۴ درصد رسید) و همچنین با توجه به گزارش صندوق بین المللی پول، ایران در سال ۲۰۰۷ از نظر نرخ تورم در میان ۱٨۰ کشور دنیا، بعد از کشورهای اریتره، گینه، میانمار و زیمبابوه، رتبه پنجم جهان را دارد (البته این رتبه با درنظر گرفتن نرخ تورم ۱۹ درصدی که توسط بانک مرکزی اعلام شده، می باشد)، همه و همه نشان از بی کفایتی و بی تدبیری دولت در پیشبرد برنامه های اقتصادی دارد که موج آن نه تنها قشر کم درآمد جامعه بلکه گستره وسیعی از مردم را حتی در خرید کالاهای ضروری خود دچار مشکل کرده است. بی برنامگی ها و تصمیمات غیرکارشناسانه و احساسی دولت تا حدی بود که حتی دکتر دانش جعفری وزیر معزول اقتصاد نیز به این امر صحه گذاشته و پرده از این حقیقت تلخ برداشت.
۵- اقدام بی شرمانه سایت گوگل در قراردادن نام مجعول خلیج عربی در کنار خلیج فارس، اقدامی غیرقانونی و بر خلاف تمامی اسناد تاریخی و بین المللی موجود در این زمینه می باشد و به نوعی تعدی به تمامیت ارضی کشور تلقی می گردد. از طرفی عملکرد منفعلانه دولت در برخورد با مسائلی نظیر سهم خواهی کشورهای حاشیه دریای خزر و ادعای مضحک کشور امارات در مورد مالکیت جزایر تنب کوچک، تنب بزرگ و ابوموسی و حتی ادعای بی اساس دولت بی ثبات و آشفته عراق در مورد اروندرود، نه تنها مبین گستاخی و زیاده خواهی این کشورهاست، بلکه نشان از ضعف سیاست خارجی دولت نهم و عدم اقتدار لازم (علیرغم داشتن داعیه توان اداره دنیا) در جهت برخورد با هرگونه تعدی به مرزهای ایران عزیز می باشد.
۶- سال گذشته فعالین زنان، کارگری، معلمان و سایر سندیکاها و اصحاب رسانه و مطبوعات نیز از مهرورزی های این دولت بی نصیب نماندند؛ زنانی که خواستار حقوق برابر و رفع تبعیض جنسیتی هستند، کارگرانی که در بهترین حالت، حقوق آنها حتی کمتر از نصف خط فقر می باشد، معلمانی که برای بهبود وضعیت نابسامان معیشتی خود تلاش می نمایند، به جای پاسخ گویی به مطالبات به حقشان، پاسخی جز میله های سرد اوین ندیده اند.
در پایان ضمن تأکید بر لزوم تلاش دانشجویان و فعالین دانشجویی جهت تبیین و دستیابی به استقلال و آزادی آکادمیک به عنوان مهم ترین راه برون رفت از فضای بسته حاکم که در جهت تک صدایی کردن فضای دانشگاه ها پیش می رود، شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه های شیراز و علوم پزشکی چونان گذشته به عهد دیرین خود تأکید داشته و اعلام می نماید که با استعانت از خداوند متعال در جهت دفاع از حقوق دانشجویان و شأن و منزلت شایسته محیط دانشگاه و نیز به حقوق اساسی ملت عزیزمان از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد.

شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان
دانشگاه های شیراز و علوم پزشکی