• شکل ِ زمان را
در تقویم ِ صدا می‌جویم
دیواری خسته
که درنگ ِ دراز ِ خاکستر است
راه بر هندسه‌ی خواب‌هایم می‌بندد. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲ خرداد ۱٣٨۷ -  ۲۲ می ۲۰۰٨

 
 
 
شکل ِ زمان را
در تقویم ِ صدا می‌جویم
دیواری خسته
که درنگ ِ دراز ِ خاکستر است
راه بر هندسه‌ی خواب‌هایم می‌بندد.
 
بسته نمی‌شد اگر راه
زرتشت را در حادثه‌ی تردید می‌زاییدم
زرتشتی که درخت ِ حیرت بود
و رویای کائنات را
بر پشت ِ گاو ترجمه می کرد
تا درخت،
  از قرن ِ کلمه‌ها  
- میان ِ قایق ِ بی‌بُن و شهامت ِ نشدن-
در صدای قاری ِ "بوف کور"
بر نام ِ من ‌بچکد.
 
من از نسل ِ رویاهای بی سَرم
که گاو را در سایه‌ی شمشیر و حافظه‌ی گلوله
در ریگزار ِ عارفان ِ کمونیست
رها می‌کند
و در حوصله‌ی سرد ِ یقین
در جست‌و‌جوی سپیده
بیهوده نقشه‌ها و خواب‌ها را   ورق می‌زند
و پاسخ را
با دهان ِ خونین ِ دیروز می‌خواند.
 
فاصله می گیرم از خود
از خود ِ تکرارهای خوش‌منظر
از خود ِ عصیان‌های مکدر
از خود ِ خودبینی‌های مسطح،
تا با زبان ِ روشن ِ اشیا سخن بگویم
و نقاب ِ تعارف ِ ایرانی را
درِ حیرت ِ دروغ
گم کنم
و درد ِ شاید و باید و فقط   را
در سرد بپوشانم
تا از شدن، چیزی بپرسم
در خانه ای که ترس،
شولای گریز از خوانش ِ دوباره‌ی دانستن است.
 
هامبورگ- نوامبر     2007