• دنیای "متمدن" سرمایه داری جهانی از هند و آمریکا گرفته تا ایران و... وضعیتی را در جهان به وسیله سیاست های اقتصادی شکل داده است که برای حتی یک کاسه برنج دست ها را باید ملتمسانه دراز کرد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۴ خرداد ۱٣٨۷ -  ۲۴ می ۲۰۰٨

اندرباب کمبود و گرانی مواد غذایی
دنیای "متمدن" , سرمایه داری جهانی از هند و آمریکا گرفته تا ایران و..... وضعیتی را در جهان به وسیله سیاست های اقتصادی شکل داده است که برای حتی یک کاسه برنج دست ها را باید ملتمسانه دراز کرد.
در دنیایی زندگی می کنیم که ثروت ۲۰۰ موسسه خصوصی معادل ۴۰ درصد ثروت مردم جهان است (لوموند پولتیک) . دلالی و خرید و فروش آلات و ابزار تسلیحاتی هر لحظه ارقام نجومی را نشان میدهد. هزینه های جنگ در عراق, افغانستان, هائیتی , سودان و دیگر کشورها, بودجه های سرسام آوری را می بلعند. در این دنیای معکوس دستپخت صندوق بین المللی پول و سازمان تجارت جهانی, ناگهان میشنویم که این نهادها تصمیم گرفته اند که ریشه فقر و گرسنگی را از سطح زمین "براندازند". این نهادها درست زمانی که بسیاری در جهان در حال مرگ تدریجی ناشی از بی غذایی و بدغذایی هستند و لاجرم علیه گرسنگی طغیان کرده اند, این ادعا ها را سرمیدهند. در همین رابطه بد نیست که ابتدا بر سیاست عمومی اقتصادی – سیاسی این نهادها نگاهی بیفکنیم و عوارض آن را مورد بررسی قرار دهیم.
اقتصاددانان و سیاستمداران بازار آزاد سرمایه داری جهانی به این اصول معتقد هستند:
۱ – لیبرالیزه کردن فعالیت های مالی. یعنی هرکجا که برای گردش سرمایه مقرون به صرفه باشد, باید دست به فعالیت زد.
۲ - سیاست نرخ های رقابتی ارز
٣ - لیبرازیزه کردن تجارت , که مقصود از آن معاف شدن از تعرفه های گمرکی و مالیات بر درآمد است
۴ – سرمایه گذاری مستقیم خارجی
۵ – سیاست خصوصی سازی
۶ – لغو نظارت دولت بر تصدی گری خصوصی و حقوق مالکانه
و درست بر طبق اصول اقتصادی برشمرده در فوق است که صندوق بین المللی پول و سایر نهادهای وابسته به آن, سیاست های ذیل را تشویق کرده و در راه آن دست به سرمایه گذاری میزنند:
الف – سیاست عدم کنترل گمرکی , مالیاتی و نظارت دولتی ب سرمایه ها و کالاهای تولید شده کارتل های اقتصادی. این امر را "دموکراسی بازار آزاد سرمایه داری جهانی" نامیده اند.
ب – تسهیل فرار سرمایه ها به مناطقی که دستمزدها به وحشتناک ترین شکل ممکنه نازل است و هیچ کسی قدرت کنترل آن را ندارد.
پ – تشویق دهقانان در کشورهای عقب نگهداشته شده فقیر به مهاجرت به مراکز صنعتی در شهرها و پذیرفتن کار با دستمزدهای بسیار پائین با هیچ نوع مزایای شغلی.
ت – از بین بردن کشاورزی در کشورهایی که زمانی خودکفا بودند, و تبدل آنها به کشورهای وارد کننده اقلام کشاورزی و فراورده های خوراکی.
ث – دامن زدن به آلودگی وحشتناک محیط زیست و تغییرات خانمان برانداز ناشی از آن جهت خصلت کسب سود حداکثر از طبیعت و منابع آن.
ج - کاهش باروری و استعداد کشت به همراه بهره برداری بی حساب از زمین و جنگل , رودخانه و دریا و اقیانوس ها .
چ - اختصاص سرمایه گذاری به کشت محصولاتی که بخاطر قابلیت سوخت بایو (Bio Fuel) و تأمین سود فراوان در بورس قرار دارند و در نتیجه ایجاد اغتشاش در دایره خوراک پایه ای انسان های روی زمین.
خ – تکرار مداوم سیاست های نئوکلونیالیستی در تقسیم ثروت های جهان , از منابع زیرزمینی گرفته تا روی زمینی . به یک مثال توجه کنیم: کشورهای کرانه دریا در آفریقا به یمن سیاست های فشار دولت های متنفذ و بانک جهانی مجبور میشوند حق ماهیگیری خود را به کشتی های ماهی گیری ای که به کارخانه های کشورهای ثروتمند تعلق دارند, واگذار کنند تا آنها با صید غیرقابل کنترل بتوانند بر ثروت خود و بر فقر کشورهای مورد بحث بیافزایند. این سیاست های نئوکلونیالیستی کشور گینه را بطور مثال مجبور به خرید کنسرو ماهی دانمارکی یا پرتقالی نموده است و با مکیدن شیره جان مردم این کشورها باعث شده است که علیرغم آلودگی هوای ناشی از حمل و نقل, بهشت برینی را برای سود دلالان, توزیع کنندگان, شرکت بیمه حمل و نقل, شرکت های آگهی های تبلیغاتی , و غیره که همگی آنها به کشورهای سرمایه داری تعلق دارند, فراهم آورد.
سیاست بازار آزاد سرمایه داری جهانی بر چه کسانی صدمه وارد میسازد؟
سه دهه است که در اثرسیاست آزادسازی اقتصاد جهانی , بر تعداد گرستگان جهان افزوده شده است. از ٣۷ کشوری که مردم آن اخیرا علیه گرسنگی طغیان کرده اند, ۲۱ کشور از زمره کشورهای آفریقایی هستند. طبق گزارش خود صندوق بین المللی پول, نرخ ٨۰ درصد اقلام غذایی در سه سال اخیر رشد صعودی داشته است. باید توجه داشت که گرانی گریبان آن دست از اقلامی را گرفته است که خوراک توده وسیع کم درآمد است. مثلا از سال گذشته تا به امروز, بهای برنج دوبرابر و بهای گندم ۱٣۰ درصد افزایش داشته است. سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل (FAO) افزایش هزینه سالانه مربوط به واردات غله برای کشورهای محتاج به واردات غذایی را, ۵۶ درصد تخمین میزند. این چنین عملی باعث فقیر ترشدن هرچه بیشتر مردم کشورهای فقیر شده است.
کشورهای فقیر که کالبد اصلی ثروتمند ترشدن کشورهای سرمایه داری اروپا و آمریکا را تشکیل میدهند, خود زیر بار فقط بهره قرض هایی که گرفته اند, دارند خفه میشوند و این چنین گرانی غلات و مواد غذایی نیز آنها را هرچه بیشتر به لبه مرگ نزدیک تر کرده است. علت طغیان های اخیر گرسنگان جهان را باید در همین سیاست های خانمان برانداز بازار آزاد سرمایه داری جهانی یافت.
جالب است بدانیم صندوق بین المللی پول که با هرگونه سوبسید (رایانه) در کشورهای جهان و بخصوص در کشورهای "جهان سوم" مخالف است, بخاطر تسهیل کسب سود هرچه بیشتر, سیاست دادن سوبسید را جهت کشت تولید نباتات سوخت بایو, "حلال" کرده است.
کشورهایی که تا دیروز تاریخی خود قادر بودند مایحتاج غذایی روزانه خود را تأمین کنند, در اثر سیاست عدم سوبسید با ورشکستگی روبرو شده و خود به واردکنندگان این مواد تبدیل گشته اند. گینه , کامرون, هائیتی و بسیاری کشورهای دیگر در مقابل سیاست های جدید یک بام و دو هوای صندوق بین المللی پول اعتراض می کنند و علیه این سیاست های کهنه استعماری مقابله می نمایند. شورش های جدید گرسنگان علیه همین سیاست هاست.
سیاست اقتصادی بازار آزاد سرمایه داری جهانی باعث شده است که در برنامه جهانی تغذیه , اختلال عظیمی رخ دهد. برنامه جهانی تغذیه که سالانه ۷٣ میلیون نفر را در ۷٨ کشور جهان تحت پوشش میگیرد, برای تأمین ادامه کاری خود تقاضای ۵۰۰ میلیون دلار افزایش بودجه نموده است , ولی کشورهای سرمایه داری گویا پنبه در گوش کرده اند.
فعل و انفعالاتی که در اثر سیاست های اقتصادی بازار آزاد سرمایه داری جهانی بوجود آمده است , گرانی روزافزون بی در و پیکر قیمت های مواد خوراکی را به همراه آورده است. اما سیاستمدران همین کشورها مزورانه تبلیغات فراوانی برای گرانی به راه انداخته اند. به این "استدلال" توجه کنیم:
سخنگویان رسانه ای کارتل ها در بوق و کرنا کرده اند که " زنجیره مصرف غذایی کشورهایی چون هند, چین و..... به دلیل بوجود آمدن قشری متوسط در آن, هرچه بیشتر بطرف مصرف کردن بیشتر رفته است و این خود از عوامل گرانی است." یارالعجب !!
ناگفته نماند که خود همین کشورهای مدعی این "استدلال" , برای اینکه نرخ محصولات خود را بالا نگهدارند, مازاد محصولات غذایی خود را یا آتش میزنند و یا به دریاها میریزند؛ بودجه وسیعی برای بیشتر مصرف کردن را در خدمت تبلیغات مصرفی افسارگسیخته میگذارند و بدین وسیله ساختار بیولوژیکی – مصرفی انسان را تغییر میدهند.
زمانیکه کشورهایی چون هند, ویتنام, مصر, قزاقستان و.... تصمیم میگیرند که برای مواجه نشدن با کمبودهای مصرف داخلی و جلوگیری از طغیان های حاصله از آن صادرات اقلام خوراکی خود را محدود کنند, فورا این سیاست از سوی بازار آزاد سرمایه داری جهانی مورد انتقاد قرار میگیرد و فریادشان به آسمان برمیخیزد.
حرص و آز کسب سود هرچه بیشتر سرمایه داران , محیط زیست را قربانی کرده است. اکنون ما در استرالیا, اسپانیا, کانادا و آمریکا با خشکسالی روبرو هستیم. استرالیا که در چرخه غله دومین کشور صادرکننده بود , به دلیل تغییر محیط زیست که خشکسالی را به دنبال خود آورده است, مجبور میشود جلوی صادرات را بگیرد و حتی دارد به واردکننده مواد غذایی تبدیل میشود. کانادا که صادرات غله اش ۲۵ میلیون تن بود, در حال حاضر این صادرات به رقم ٨/۹ میلیون تن رسیده است (گزارش بی بی سی). تغییرات جوی ای که در اثر سودجویی سرمایه داران به محیط زیست وارد آمده است, نه فقط سونامی و طوفان های متفرقه را به همراه خود آورده است, بلکه امراض گیاهی , از جمله زنگ گندم را صدچندان کرده و مقاومت گیاهان را در مقابل این امراض نباتی به شدت پایین آورده است. این امر دیگر فقط دامن کشورهای فقیر را نگرفته است, بلکه یقه کشورهایی چون اوکرائین, روسیه , و برخی از کشورهای اروپا و آمریکا را هم سخت فشرده است.
در حال حاضر با سیاست های بازار آزاد سرمایه داری جهانی در ایجاد سوخت بایو , قیمت دانه های سویا که یکی از اقلام اصلی غذایی بخشی از آسیا و حتی آمریکا و اروپا است, به شدت یافته است.
از جمله عوارض ضد انسانی این چنین سیاست های باعث بوجود آمدن احتکار و گسترش بازار سیاه گردیده است, که خود عامل دیگری است بر افزایش قیمت اقلام پایه ای خوراکی.
در این میان فقط زحمتکشان, بیکاران و مزد بگیران و افراد کم درآمد جامعه هستند که سنگینی چنین سیاست هایی بر سینه هایشان سنگینی می کند و هر روز آنها را بیشتر به کام فقر و نیستی می کشاند.
اگر در دنیایی زندگی میکردیم که عدالت اجتماعی برپا بود, تمامی این سیاستمداران بازار آزاد جهانی سرمایه داری بخاطر دامن زدن به گرسنگی میلیون ها تن و در نتیجه دست زدن به کشتار و قتل عام جمعی مردم, از سوی آسیب دیدگان و قربانیان این سیاست به محاکمه کشیده میشدند.
امید هست.

saffaars@hotmail.com