• البرادعی در دوازدهمین گزارش خود در مورد فعالیت های هسته ای ایران گفت ارزیابی جامع آژانس از ماهیت این برنامه همچنین مستلزم توضیحات از سوی ایران می باشند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۷ خرداد ۱٣٨۷ -  ۲۷ می ۲۰۰٨

مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی آخرین گزارش خود از فعالیت های هسته ای ایران را شب گذشته در اختیار اعضای شورای حکام آژانس قرار داد.

به گزارش خبرگزاری مهر، متن کامل دوازدهمین گزارش محمد البرادعی درباره فعالیت های هسته ای ایران به این شرح است :

1- در 22 فوریه 2008 مدیر کل به شورای حکام در مورد اجرای موافقتنامه پادمان NPT و مفاد مرتبط قطعنامه های 1737، 1747 و 1803 شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران (GOV/2008/4) گزارش داد. این گزارش که شامل تحولات مربوطه از آن زمان تا کنون است به شورای حکام و شورای امنیت که در قطعنامه 1803 در تاریخ 3 مارس 2008 از مدیر کل درخواست نمود تا ظرف 90 روز گزارش دیگری را در این زمینه ارائه دهد، ارایه شده است.

A- فعالیتهای جاری مرتبط با غنی سازی

2- از زمان گزارش قبلی، ایران به راه اندازی واحد 3000 دستگاهی IR-1 در کارخانه غنی سازی سوخت ادامه داده است کار نصب در چهار واحد دیگر نیز ادامه داشته است. در 7 می 2008 به دو آبشار 164 دستگاهی (IR-1) یکی از این چهار واحد، گاز یو اف 6 تزریق شد و آبشار دیگری نیز از این واحد در خلاء بدون گاز یو اف 6 بود. نصب 15 آبشار دیگر آن واحد ادامه دارد. تمامی مواد هسته ای کارخانه غنی سازی سوخت و نیز تمامی آبشارهای نصب شده تحت نظارت آژانس قرار دارند. بین صورت برداری فیزیکی در 12 دسامبر 2007 تا 6 می 2008 ، 2300 کیلو گرم یو اف 6 به آبشارهای فعال تزریق شده است. این اقدام میزان کل یو اف 6 تزریق شده به آبشارها از زمان شروع عملیات در فوریه 2007 تا کنون را به 3970 کیلوگرم می رساند.

3- در 10 آوریل 2008 ایران به آژانس درباره طرح نصب نسل جدید سانتریفیوژ زیر بحرانی (sub-critical) (IR-3)   در کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت(PFEP) اطلاع داد. در 19 آوریل 2008 آژانس تایید کرد که دو سانتریفیوژ IR-3 در کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت نصب شده اند. در فوریه 2008 بازرسان آژانس خاطرنشان ساختند که ایران همچنین 20 دستگاه سانتریفیوژ IR-1 را به کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت آورده است که در یک آبشار 20 دستگاهی برای مدت کوتاهی راه اندازی شده و سپس برچیده شده اند.

4- بین 28 ژانویه تا 16 می 2008 ایران به طور تقریبی کلاً 19 کیلوگرم یو اف 6 به یک آبشار 20 دستگاهی IR-1 و یک دستگاه سانتریفیوژ IR-2 و یک آبشار 10 دستگاهی IR-2 و یک سانتریفیوژ IR-3 در کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت تزریق کرده است. تمامی مواد هسته ای در کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت و نیز منطقه آبشار تحت کنترل و نظارت آژانس می باشند.

5- نتایج نمونه برداری محیطی گرفته شده در کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) و کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت (PFEP) نشان می دهند که این کارخانه ها مطابق با آنچه که اظهار شده است فعالیت کرده اند. نمونه ها، ذرات اورانیوم با غنای پایین (تا 4.0% U-235) اورانیوم طبیعی و اورانیوم رقیق شده (کمتر از0.4% U-235) را نشان می دهند. ایران سطح غنی سازی در کارخانه غنی سازی سوخت را تا 4.7% U-235 اظهار کرده بود. از مارس 2007 تا کنون، 14 بازرسی سرزده انجام گرفته است.

B- فعالیتهای بازفرآوری

6- آژانس نظارت بر استفاده و ساخت سلولهای داغ در راکتور تحقیقاتی تهران، و تاسیسات تولید رادیو ایزوتوپ زنون، مولیبدنیوم و آیودین و نیز راکتور تحقیقاتی ایران (IR-40) را از طریق بازرسی ها و راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV)، ادامه داده است. هیچ نشانه ای گواه بر انجام فعالیتهای مرتبط با باز فرآوری در آن تاسیسات وجود نداشته است. با وجود اینکه ایران اعلام کرده است که هیچ فعالیت تحقیق و توسعه مرتبط با بازفرآوری در ایران وجود نداشته است، از آنجایی که پروتکل الحاقی اجرا نمی شود، آژانس تنها میتواند این موضوع را در این سه تاسیسات تایید نماید.

C- پروژه های مرتبط با آب سنگین

7 - در 13 می 2008 آژانس راستی آزمایی اطلاعات طراحی را در راکتور تحقیقاتی ایران (IR-40) انجام داد و اعلام کرد که ساخت این تاسیسات در حال انجام است. آژانس با استفاده از تصاویر ماهواره ای همچنان بر وضعیت کارخانه تولید آب سنگین نظارت کرده است.

8 - در 10 می 2008 اژانس یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی در کارخانه تولید سوخت (FMP) به عمل آورد. اگرچه روند تولید قرص ها برای سوخت راکتور آب سنگین تقریبا کامل شده است و تعدادی قرص به صورت آزمایشی تولید شده اند، اما در تولید میله سوخت و فرآیند جمع آوری سوخت هنوز یک سری کمبود تجهیزات اساسی وجود دارد.

D- دیگر مسائل اجرا

D.1. تبدیل اورانیوم:
9- از 3 فوریه 2008 تا 12 می 2008 حدود 11 تن اورانیوم به صورت یو اف 6 تولید شده است. این میزان کل اورانیوم به صورت یو اف6 را که از مارس 2004 در کارخانه تبدیل اورانیومUCF تولید شده است را به 320 تن می رساند که تمامی آن تحت کنترل و نظارت آژانس می باشد. ایران اعلام کرده است که به جز آنچه که در اصفهان صورت میگیرد فعالیتهای تحقیق و توسعه مرتبط با تبدیل اورانیوم دیگری ندارد.

D..2. اطلاعات طراحی
10- در 30 مارس 2007 آژانس از ایران خواست تا در تصمیم خود مبنی بر تعلیق متن اصلاح شده ترتیبات فرعی، کد 1/3 تجدید نظر نماید (GOV/2007/22, paras 12–14) اما هیچ پیشرفتی در این زمینه حاصل نشده است.
11- در مارس و آوریل 2008 ایران متن اصلاح شده اطلاعات طراحی کارخانه غنی سازی سوخت و کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت را ارایه داد که نشان می دهند که سانتریفیوژهای واحد جدید 18 آبشار (A26) در کارخانه غنی سازی سوخت نصب خواهند شد و انواع جدید سانتریفیوژها، IR-2 و IR-3، در کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت نصب خواهند شد. این تغییرات عمده هستند و بر اساس کد1/3 ترتیبات فرعی باید 60 روز قبل از تاریخی که قرار است این تغییرات کامل شوند به آژانس اطلاع داده شوند. در هر حال آژانس توانست اطمینان حاصل نماید که تمامی اقدامات پادمان شامل نظارت و کنترل قبل از اینکه یواف 6 به سانتریفیوژهای جدیدا نصب شده تزریق شود انجام گرفته است.

D .3. دیگر موارد
12- از فوریه 2008 تمامی سوخت وارد شده از فدراسیون روسیه برای استفاده در راکتور تولید برق بوشهر تحت مهر وموم آژانس بوده است.

13- در 2 آوریل 2008 آژانس از ایران درخواست کرد که به عنوان اقدام شفاف ساز، دسترسی به مکانهای دیگر مرتبط از جمله به مکانهای ساخت سانتریفیوژها، تحقیق و توسعه بر روی غنی سازی اورانیوم و استخراج و تصفیه اورانیوم فراهم آورد. تا کنون ایران با این درخواست آژانس موافقت نکرده است.

E. ابعاد احتمالی نظامی

14- علاوه بر اجرای پروتکل الحاقی توسط ایران برای فراهم آوردن این امکان برای آژانس جهت اطمینان درباره فقدان مواد و فعالیتهای هسته ای اعلام نشده در ایران، ایران لازم است که همچنین: سوالات مربوط به مطالعات ادعایی را حل نماید(GOV/2008/4 para 35) ؛ اطلاعات بیشتری در مورد شرایط دستیابی به سند فلز اورانیوم را ارایه دهد(GOV/2008/4, para 19)؛ فعالیتهای خرید و تحقیق و توسعه نهادها و شرکتهای وابسته نظامی که می توانند مرتبط به فعالیتهای هسته ای باشند را روشن سازد (GOV/2008/4, paras 40–41)؛ و تولید تجهیزات و قطعات هسته ای توسط شرکتهای متعلق به صنایع دفاعی را روشن سازد (GOV/2004/11 para.37, GOV/2004/34para.22).

15- طی دیدار از تهران در 21 تا 22 آوریل 2008 ایران موافقت نمود که به مطالعات ادعایی، فعالیتهای خرید و تحقیق و توسعه شرکتها و نهادهای وابسته نظامی، و سوالاتی که در نامه های 8 و 12 فوریه 2008 مطرح شده بودند رسیدگی نماید.
(GOV/2008/4 para. 38) (بنگرید به ضمیمه B.1). در 9 می 2008 آژانس درخواستی برای توضیحات بیشتر در مورد ماهیت برنامه هسته ای ایران ارایه نمود. (بنگرید به ضمیمه B2) ایران پاسخ خود را در 23 می 2008 ارایه داد که توسط آژانس در دست بررسی است.

16. در جلسات پیگیری در تهران مورخ 28 تا 30 آوریل 2008‍، و 13 تا 14 آوریل 2008 ‍، آژانس اطلاعات مربوط به مطالعات ادعایی را در خصوص پروژه نمک سبز، آزمایش انفجاری با قدرت بالا و پروژه موشک با قابلیت بازگشت (رجوع به ضمیمه، بخش الف ) برای بررسی به ایران ارائه داد. این اطلاعات که از سوی شماری از کشورهای عضو در اختیار آژانس قرار گرفته بود، و بنظر می رسد ناشی از منابع متعدد در مقاطع مختلف زمانی است، مشروح بوده و بطور کلی منسجم به نظر میرسند. آژانس بیشتر این اطلاعات را به شکل الکترونیکی دریافت نموده و مجاز نبود که نسخه های مکتوب آنها را دراختیار ایران قرار دهد.

17. یک جنبه مطالعات ادعایی به تبدیل دی اکسید اورانیوم به UF4 اشاره دارد که به عنوان نمک سبز شناخته می شود. جنبه دوم به ساخت و آزمایش تجهیزات چاشنی انفجاری ولتاژ بالا و سیم ارتباط چاشنی انفجاری شامل از جمله شلیک همزمان سیم رابط چاشنی انفجاری (EBW) چند گانه ، یک ترتیبات آزمایش زیرزمینی، ( سند GOV/2008/4، بند 39 ) و آزمایش دست کم یک نیمکره کامل، تقرب، سیستم ضربه ای انفجاری که می تواند در یک وسیله هسته ای از نوع انفجاری درونی کاربرد داشته باشد، مربوط است. جنبه سوم مطالعات به توسعه فعالیتهای ادعا شده که بایستی برای طراحی مجدد مخروط داخلی موشک با قابلیت بازگشت شهاب 3 بمنظور انطباق پذیری با کلاهک هسته ای به انجام رسد‍ ارتباط دارد.

18. ایران در 14 می 2008 ارزیابی کلی از اسناد ارائه شده از سوی آژانس به این کشور را بصورت مکتوب ارائه نمود. ایران اظهار داشت که اسناد « از هیچ نشانه ای دال بر اینکه جمهوی اسلامی ایران درمورد (یک) سلاح هسته ای کار می کند‍، حکایت نمی کند». ایران همچنین اظهار داشت که اسناد واجد اصالت نبوده و اینکه آنها « جعلی» و «ساختگی» هستند. ایران در خصوص اینکه برخی اطلاعات مندرج در این اسناد عملا دقیق هستند، بحثی به میان نیاورد، لکن اظهار داشت که وقایع و فعالیتهای مزبور متضمن کاربردهای غیر نظامی یا متعارف نظامی می باشند. ایران اظهار داشت که اسناد یادشده دارای تناقضات متعددی بوده و بسیاری از آنها بر اطلاعات در دسترس عموم مبتنی می باشند. ایران بیان داشت که « جمهوری اسلامی ایران هیچ گونه برنامه سلاح هسته ای نداشته است و نخواهد داشت»

19. در خصوص اسنادی که تصور می شود، ایران برای ایجاد ظرفیت بیشتری جهت تبدیل اورانیوم دی اکسید به UF4 ( نمک سبز ) فعالیت داشته کار می کرده است، اظهار داشت اجرای این پروژه در حالیکه این کشور قبلا به فن آور لازم برای UCF دست یافته، امری بی معنی است.

20. ایران در خصوص فعالیت ادعایی برای طراحی و ساخت یک EBW (سیم رابط چاشنی انفجاری) و واحد چاشنی انفجاری مناسب ، اذعان نمود که آزمایش همزمان با 2 تا 3 چاشنی EBW را با دقت زمانی حدود یک میلیونیوم ثانیه به انجام رسانده است. ایران در عین حال اظهار داشت که این کار بمنظور کاربردهای غیر نظامی یا نظامی متعارف بوده است. ایران همچنین از جمله اظهار داشت هیچ نشانه ای مستند در اسناد دال بر انتساب آنها به به ایران وجود ندارد.

21. در خصوص اسنادی که تصور می شود ارتباط اداری را بین پروژه ادعایی نمک سبز و یک پروژه برای اصلاح موشک شهاب 3 بمنظور حمل کلاهک هسته ای نشان می دهد‍، ایران اظهار داشت از آنجا که برخی اسناد از سوی آژانس به این کشور نشان داده نشده اند، نمی تواند یک ارزیابی از آنها ارائه دهد. اگرچه این اسناد که منجر به چنین نتیجه گیری شد به آژانس نشان داده شدند، لکن آژانس این اسناد را دراختیار نداشته و بنابراین متاسفانه قادر نبود آنها را در اختیار ایران قرار دهد.

22 . ایران در خصوص 6 گزارش فنی که تصور می شود مرتبط با تلاشهایی برای مهندسی یک محفظه جدید حمل برای موشک با قابلیت بازگشت شهاب 3 بود، اظهار داشت که پرونده ها به صورت الکترونیکی هستند و بنابر این بسادگی قابل جعل بوده اند. ایران همچنین بیان داشت از جمله اینکه اسناد کامل نبوده و ساختار گزارش دارای نوسان است بنوعی که تردید جدی درخصوص اصالت آن ایجاد می نماید.

23 . آژانس در حال ارزیابی اطلاعات و توضیحات ارائه شده از سوی ایران می باشد. درعین حال در این مقطع ایران هنوز تمامی اطلاعات را به آژانس ارائه نداده است. با توجه به مذاکرات مورخ 14می 2008 آژانس بر این نظر است که ایران ممکن است اطلاعات بیشتری را بویژه در خصوص آزمایش انفجاری با قدرت بالا و فعالیتهای مرتبط با موشک در اختیار داشته باشد که می تواند ماهیت این مطالعات ادعایی را روشن تر ساخته و ایران می تواند آنها را با آژانس به اشتراک گذارد.

24. بایستی توجه داشت که آژانس در حال حاضر، به غیر از سند اورانیوم فلزی، هیچ اطلاعاتی راجع به طراحی عملی یا ساخت اجزای مواد هسته ای یک سلاح یا دیگر اجزای کلیدی از جمله، چاشنی از سوی ایران یا مطالعات فیزیک هسته ای مربوطه را در اختیار ندارد.

25. آژانس اگرچه هیچ گونه فعالیت هسته ای را در (سایت) کلاهدوز یا پارچین (سند GOV/2003/75 ، بند 10، سند GOV/2005/67 ، بند 41 ، سند GOV/2005/87 ، بند 46، سند GOV/2006/15 ، بند 23) نیافته است لکن لازم است نقش مرکز تحقیقات فیزیک (PHRC) موسسه فیزیک کاربردی (IAP) و موسسه تحقیقات آموزشی (ERI) و کارمندان آنها، بهتر فهمیده شوند. همچنین آژانس همچنین نیاز دارد درک کاملی از دلایل مشارکت احتمالی صنایع مرتبط با بخش نظامی در خرید برای برنامه هسته ای داشته باشد.

F . خلاصه

به گزارش خبرگزاری مهر در بخش خلاصه گزارش البرادعی آمده است:

26 . آژانس توانسته است که به راستی آزمایی عدم انحراف مواد اظهار شده هسته ای در ایران ادامه دهد. ایران دسترسی آژانس را به مواد اظهار شده هسته ای فراهم ساخته است و گزارشهای لازم حسابرسی مواد هسته ای مرتبط با مواد و فعالیتهای هسته ای اظهار شده را به آژانس ارائه داده است. در عین حال ایران متن اصلاح شده ترتیبات فرعی، بخش عمومی، کد 1/3 در خصوص ارائه زود هنگام اطلاعات طراحی را به اجراء در نیاورده است.

27. مطالعات ادعایی در خصوص نمک سبز، آزمایش با قدرت انفجاری بالا و پروژه موشک با قابلیت بازگشت همچنان مایه نگرانی است و توضیحات در خصوص این موارد برای ارزیابی ماهیت برنامه هسته ای گذشته و حال ایران اهمیت اساسی دارند. ایران برای پرداختن به مطالعات ادعایی موافقت نموده است، در عین حال معتقد است که تمامی ادعاها بدون پایه بوده و اینکه داده ها جعل شده اند.

28 . ارزیابی جامع آژانس از ماهیت برنامه هسته ای ایران همچنین مستلزم از جمله درکی کامل از نقش سند فلزی و توضیحات از سوی ایران می باشند . توضیحات روشن ودقیق از جانب ایران بمنظور تایید اظهاراتش در خصوص مطالعات ادعایی و نیز دیگر اطلاعات ابعاد احتمالی نظامی لازم است. پاسخهای ایران به نامه مورخ 9 می 2008 آژانس تا تاریخ 23 می 2008 دریافت نشد و از این رو هنوز نمی تواند از سوی آژانس مورد ارزیابی قرار گیرد. از این رو بسیار اساسی است که ایران تمامی اطلاعات درخواست شده، توضیحات و دسترسی هایی که در این گزارش مورد اشاره قرار گرفته، را بدون تاخیر بیشتر فراهم نماید. در عین حال بایستی خاطر نشان ساخت که آژانس استفاده عملی از مواد هسته ای در ارتباط با مطالعات ادعایی را مشاهده نکرده است.

29. ایران برخلاف تصمیمات شورای امنیت، با ادامه عملیات کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت و کارخانه غنی سازی سوخت و نیز نصب آبشارها و نسل جدید سانتریفیوژها بمنظور آزمایش، فعالیتهای مرتبط با غنی سازی را بحال تعلیق در نیاورده است. ایران همچنین به ساخت رآکتور IR-40 ادامه داده است.

30. مدیرکل مصرانه از ایران می خواهد که تمامی اقدامات لازم برای اعتماد سازی نسبت به ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای خود، از جمله پروتکل الحاقی را در نزدیکترین زمان ممکن به اجراء درآورد.

31. مدیرکل به نحو مقتضی به گزارش دهی خود ادامه خواهد داد.


الف) ضمایم نشان داده شده به ایران در ارتباط با مطالعات ادعایی

به گزارش مهر همچنین اوراق ادعایی مطرح شده در بخش مطالعات ادعایی که از سوی آژانس هم فاقد اثبات منابع ، برگرفته از سیستم های الکترونیکی (!) خوانده شده و برعملی نشدن آنها نیز تاکید شده ، چنین است:

الف-1- پروژه نمک سبز

سند 1: یک صفحه نمودار جریان (Flow Sheet) بدون تاریخ که در حد آزمایشگاهی تبدیل UO2 به UF4 با ظرفیت 1 تن UF4 در سال را نشان می دهد. این سند دارای عنوان « دیاگرام جریان فرآیند (Process Flow Diagram)- تولید نمک سبز آزمایشگاهی می باشد‍.

سند 2: یک نامه یک صفحه ای به فارسی همراه با تفصیل بتاریخ می 2003 مبنی بر درخواست دستورالعمل در خصوص عرضه یک سیستم برنامه پذیر کنترل منطقی (PLC).

الف-2- آزمایش با قدرت انفجاری بالا

سند 1: « تحلیل و بررسی نتایج آزمایش چاشنی سیم رابط انفجاری» بتاریخ ژانویه - فوریه 2004 مشتمل بر 11 صفحه .

سند2: یک سند ادعایی یک صفحه ای بی تاریخ به فارسی همراه با متن و یک دیاگرام الگویی(شماتیک ) برای ترتیبات آزمایش زیرزمینی. این دیاگرام یک حفره 400 متری واقع شده در فاصله 10 کیلومتری از نقطه کنترل شلیک را توصیف نموده و استقرار سیستمهای مختلف الکترونیکی از قبیل واحد کنترل و یک ژنراتور ولتاژ بالا را نشان می دهد.

سند 3: سند پنج صفحه ای به انگلیسی تشریح کننده آزمایشهای تجربی انجام شده با سیستم چاشنی چندگانه .

الف – 3- موشک با قابلیت بازگشت ؛

سند 1: یک فقره مکاتبه به فارسی به تاریخ 3 مارس 2003 دائر بر درخواست مساعدت همراه با انتقال سریع اطلاعات .

سند 2: یک نامه یک صفحه ای به فارسی بتاریخ 14 مارس 2004 از یک مقام مبنی بر ارائه نقطه نظرات سرپرست پروژه به وی در خصوص گزارش مرتبط با « گروه E1»
سند 3: یک صفحه سند بدون تاریخ به فارسی همراه با مکاتبه ای مبنی بر اشاره به ملاقاتی در تاریخ 28 آگوست 2002 و ارائه گزارش پیشرفت پروژه .

سند4: سند چهارده صفحه ای به فارسی مورخ فوریه – مارس 2003 تحت عنوان « اسناد آموزش مقدماتی» که در متن و نیز در تصاویر یک مطلب ارائه شده، متدلوژی که برای تهیه و مدیریت گزارشها و اسناد فنی بایستی بکارگرفته شود را مشخص ساخته است.

سند 5: سه صفحه سند شامل یک برگ روی متن به فارسی به تاریخ 11 ژوئن 2002 به مجری پروژه که تقاضا نموده است گزارشات برای او ماهیانه در بیست و پنجم هر ماه با فرمت مخصوص تهیه شود.

سند 6: سند پنج صفحه ای به فارسی که فعالیتهای علمی گروه های E 6 تا E1 را خلاصه نموده بود.

سند 7 : شامل چهار نمایش تصویری به زبان فارسی که مروری بر پروژه در برخی زمانها قبل از دسامبر 2002 تا ژانویه 2004 را ارائه نموده بود.

سند 8 اوراقی برای مونتاژ قسمت های محفظه، مونتاژ. داخل محفظه و مونتاژ محفظه کلاهک جنگی شهاب 3 ، 18 صفحه به زبان فارسی به تاریخ دسامبر 2003 – ژانویه 2004 .

سند 9: سیستم کنترل انفجار ، گزارش ساخت و طراحی ، 48 صفحه به زبان فارسی به تاریخ دسامبر 2003 – ژانویه 2004 .

سند 10 - مونتاژ و راهنمای عملیاتی برای سیستم کنترل انفجار شهاب 3 ، 17 صفحه به زبان فارسی به تاریخ دسامبر 2003 – ژانویه 2004 .

سند 11 - طراحی و ساخت سیستم کنترل انفجار فوق ، 29 صفحه به زبان فارسی به تاریخ دسامبر 2003 – ژانویه 2004 .

سند 12 - شبیه سازی محدود ساختار کلاهک جنگی ، 39 صفحه به زبان فارسی به تاریخ فوریه – مارس 2003 .

سند 13 - اجرای ملزومات عمده مربوط به کلاهک جنگی شهاب 3 با سوخت جدید ، 36 صفحه به زبان فارسی ، به تاریخ مارس تا آپریل 2003 .

B - دیگر سئوال ها

B.1 سئوالاتی که در نامه های آژانس به تاریخ های 8 و 12 فوریه ارائه شده است.

1- آژانس در مورد در گیر بودن احتمالی کارکنان انستیتو فیزیک کاربردی در فعالیت ایران بر روی چاشنی های EBW کوشش هایی برای خرید طیف سنج های گاما Borehole توسط این شخص Gov/2008/4 و کوششها برای خرید spark gaps   به وسیله دیگر اشخاص (( Gov/ 2008/4 . ایران بیان نمود که شخص مورد نظر در کارهای مربوط به EBW در گیر نبوده و تقاضای خرید مربوط به حفاری چاه برای وزارت نفت بوده است. ایران تلاشهای انجام شده برای خرید Spark Gaps بوسیله دیگر اشخاص را تکذیب نمود. آژانس به ارزیابی خود در خصوص اطلاعات ارائه شده از سوی ایران ادامه می دهد.

2- آژانس همچنین از ایران درخواست نمود که در مورد آنچه که پروژه 4 نامیده می شود و می تواند به امکان غنی سازی اورانیوم مرتبط باشد را توضیح دهد. ایران اظهارات قبلی خود را تکرار نمود که هرگز پروژه 4 نداشته است و پروژه غنی سازی اورانیوم به غیر از آنچه توسط سازمان انرژی اتمی انجام شده، وجود نداشته است. آژانس به ارزیابی خود از اطلاعات ارائه شده از سوی ایران ادامه می دهد.

3- آژانس در خصوص پروژه های زیر سوال نمود: پروژه 1/11/5 ، کارخانه جنوبی بندرعباس ، پروژه 2/11/5 تبدیل کیک زرد به هگزافلوراید اورانیوم ، پروژه 5/11/5 ، تحقیق و توسعه در مورد معدن کاری و تغلیظ. ایران وجود چنین پروژه هایی را تکذیب نمود. آژانس به ارزیابی خود از اطلاعات ارائه شده از سوی ایران ادامه می دهد.

4- آژانس از ایران درخواست نمود که هدف از دیدارهای گسترده بین سالهای 1995 تا 2001 افرادی که مشخص شده در برنامه هسته ای ایران درگیر بوده اند را توضیح دهد و افراد، شرکتها و موسسات یا ملاقاتهایی که انجام شده را مشخص نماید. ایران اذعان نمود که این دیدارها انجام شده، اما اظهار داشت که هیچ یک از آنها در رابطه با فعالیتهای هسته ای، شامل غنی سازی اورانیوم نبوده است و جزئیات آن را ارائه نکرده است. آژانس در 14 می 2008 در خواست خود را برای پاسخ مشروح تکرار نمود.

5- ایران در پاسخ به درخواست آژانس، تلاشهای انجام شده برای خرید چشمه های نوترونی در سال 2003 را تکذیب نمود. ایران همچنین تلاشهای انجام شده در سال 1997 برای کسب دوره های آموزشی برای محاسبات نوترونی، جداسازی ایزوتوپی/ غنی سازی ، نرم افزار های موج انفجاری، چشمه های نوترونی و موشکهای بالستیک (GOV/2008/4 ، بند 40) را تکذیب نمود.

به گزارش مهر در پایان نیز مجددا سوالاتی که در نامه مورخ 9 می 2008 آژانس مورد اشاره قرار گرفته ، تکرار شده است.