آسیبشناسی نقد ادبی در ایران، در گروه ادبیات عصر کتاب زنجان
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
سهشنبه
۲٨ خرداد ۱٣٨۷ -
۱۷ ژوئن ۲۰۰٨
آسیبشناسی نقد ادبی در ایران، در گروه ادبیات عصرکتاب زنجان
دکتر مجتبی بشردوست:
تفکر انتقادی در جامعهای رشد میکند که بسترهای لازم فراهم باشد
منتقد ادبیات گفت: نقد، مولود تفکر انتقادی است. اگر در جامعهای تفکر انتقادی نباشد، نقد نیز وجود نخواهد داشت. تفکر انتقادی در جامعهای رشد میکند که بسترهای لازم برای نقد فراهم آید. در جامعهی استبدادی نه تنها نقد رشد نمیکند، بلکه آسیبی جدی به آن وارد میشود.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقهی زنجان، دکتر مجتبی بشردوست اظهار داشت: در ادبیات و نقد ادبی همیشه مسألهی نسبیت مطرح است و علت آن هم این است که جهان همواره در حال تغییر و تحول است.
وی که در چهل و سومین جلسهی گروه ادبیات عصرکتاب ادارهیکل امور کتابخانههای عمومی استان زنجان در خصوص "آسیبشناسی نقد ادبی در ایران" در تالار اجتماعات کتابخانهی عمومی سهروردی سخن میگفت، افزود: نقد تقریب و تبدیل حس به معیار است. گام اول در نقد، تأثیری است که در خواننده ایجاد میشود و تا زمانی که این حس زیباشناختی به وجود نیاید قدمهای بعدی برداشته نمیشود.
بشردوست تصریح کرد: تأثیر از یک مطالعه موجب ادراک بیشتر از متن و در نتیجه احساس لذت بیشتر از آن میشود که متأسفانه در ایران این دو مقوله همزمان اتفاق نمیافتد.
استاد دانشگاه زنجان یادآور شد: نقد ادبی به دو قسمت داخلی و خارجی تقسیم میشود که در نقد ادبی داخلی به متن پرداخته شده و در نقد خارجی به مولفهها و عوامل روانشناختی، جامعهشناختی و تاریخی توجه بیشتری میشود.
وی گفت: در ایران نقد روانشناختی دچار بیشترین بحران گردیده و متن به مولفههای روانشناختی، جامعهشناختی و تاریخی تقلیل داده شده است که این امر فاجعه محسوب میشود.
بشردوست با اشاره به اینکه چند معیاری در نقد ادبی موجب تشتت میشود، ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات نقد در ایران، توجه نویسندگان به چند معیار در نوشتن کتاب است و زمانی این مشکلات بیشتر میگردد که جامعهشناس، روانشناس یا مورخی به نقد موضوعی بپردازد که ادبیات را به طور کامل نمیشناسد.
وی تصریح کرد: متأسفانه در دانشگاههای ایران به نقد بلاغی توجه بیشتری میگردد و این امر موجب صدمات جبرانناپذیری بر پیکرهی نقد ادبی میشود.
این منتقد ادبی ابراز داشت: تحمیل آراء و گرایشهای نویسندگان بر متن و عدم توجه به کلیت آن از دیگر آسیبهای جدی در نقد است.
گفتنی است در پایان حاضران به طرح پرسشهایی پیرامون وضعیت کتابهای نقد و منتقدان ادبی ایران و جهان پرداختند.
|