• یک فرد ایرانی به نام علی اشتری از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به جرم جاسوسی برای اسرائیل به اعدام محکوم شد. اشتری «همکاری آگاهانه» با موساد را رد کرده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۰ تير ۱٣٨۷ -  ٣۰ ژوئن ۲۰۰٨

دادگاه انقلاب با رسیدگی به پرونده علی اشتری که به جاسوسی برای رژیم اسرائیل متهم است، برای وی حکم اعدام صادرکرد.
به گزارش خبرنگار مهر، مدیر کل ضد جاسوسی وزارت اطلاعات در جمع خبرنگاران از صدور حکم اعدام برای علی اشتری که به جاسوسی برای اسرائیل متهم شده بود، خبر داد.
وی افزود: فرد متهم به جاسوسی برای اسرائیل که روز شنبه آخرین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهام او در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب برگزار شد، بر اساس رای دادگاه بدوی محارب شناخته و حکم اعدام برای او صادر شده است.
این مقام وزارت اطلاعات ادامه داد: مجموعه دادگاه انقلاب در خصوص حکم علی اشتری با شماره پرونده ۶/٨۶- ٨۶ د/ط ، بر این حکم متفق هستند و حجت الاسلام مبشری نیز با این حکم موافقت کرده است اما این فرد همچنان حق اعتراض در چارچوب طی فرآیند قضایی کشورمان را دارد.

اعترافات
به گزارش خبرنگار مهر، علی اشتری در آخرین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهام جاسوسی برای بیگانه و اقدام علیه امنیت ملی خود را چنین معرفی کرده است:
" علی اشتری هستم؛ فرزند محمود. ۴٣ سال سن دارم. به مدت ۱۷ سال مدیریت شرکتی تجاری در تهران را بر عهده داشتم و در این چارچوب اقداماتی را هم در دبی و یک کشور خارجی دیگر انجام داده ام."
او حوزه تخصصی کاری اش را چنین تشریح کرد: من فروشنده محصولات مخابراتی، حفاظتی و امنیتی بودم و به خاطر فروش این محصولات در داخل کشور نیز مشتریان خاص خودم را داشتم که البته همین مسئله باعث جلب توجه بیگانگان می شد. در واقع مقاصد فروش من (افراد و مراجع) موضوعی بود که برای برخی کشورها جذابیت هایی داشت.
اشتری که به گفته مقامات امنیتی جمهوری اسلامی از نظر هوشی در مراتب قابل توجهی قرار داشته، اختراعات و ابتکاراتی هم درعرصه سیستم‌های مخابراتی به ویژه دستگاه های بی‌سیم داشته است. آنگونه که اشتری در آخرین جلسه دادگاهش اعلام کرد: ابداعات و تخصص ویژه او در خصوص دستگاه "مودم اتو انسر" و "اتو ریموت"، باعث دعوت او به کنفرانس ها و سمینارهای خارجی و اغلب اروپایی شده است.
وی به روند کاری اش در فضای داخلی کشور نیز اشاره کرد و گفت: ما قبلا بیشتر به مشتریان داخلی مان فکر می کردیم و همواره بر یافتن مشتری هایی از سازمان های رسمی و دولتی تمرکز داشتیم؛ در واقع یافتن چنین مشتری هایی جزء نقاط مثبت کاری ما به حساب می آمد، چرا که در مراحل جذب مشتری های دیگر، وجود سازمان یا نهادهای رسمی یا دولتی یک مزیت نسبت به رقبا به حساب می آمد. با این مقدمه، ما با همین زمینه ذهنی وارد بازارهای خارجی شدیم و لذا در مواجهه با مشتری های خارجی نیز به بیان سوابق کاری مان در داخل ایران پرداختیم که طبعا مواردی که مورد اشاره ما قرار گرفت، جذابیت های فراوانی را برای آن ها ایجاد کرد.
وی نخستین مواجهه خود با ماموران سازمان جاسوسی اسرائیل (موساد) را چنین تشریح کرد: در جریان یکی از سفرهای خارجی که به دلیل ابداع سیستمی که با ماهواره ثریا کار می کرد، انجام شد، چند نفر با عنوان ماموران بانک به مذاکره با من پرداختند. آن ها سعی می کردند خود را برای شراکت با من متمایل نشان دهند و لذا پیشنهاد ارائه وامی به مبلغ ۵۰ هزار دلار را به من دادند. البته از همان آغاز نوع رفتار این افراد، پنهان کاری های آنها، جا به جا کردن مکان ملاقات، عدم اعلام نام حقیقی یا جاسازی کردن پولی که قرار بود به من بدهند، من را مشکوک کرده بود.
اشتری در پاسخ به سئوال قاضی پرونده اش درباره نام جاسوسان موساد که با او ارتباط داشتند، اظهار داشت: آن ها خود را با عناوین "ژاک"، "شارل" و "تونی" به من معرفی کردند؛ ملاقات های اولیه ما در تایلند انجام شد. چند بار هم در ترکیه دیدار داشتیم و گفتگوهایی هم در کشور سوئیس انجام دادیم. این افراد با پوشش کارمندان "بانک فورتیس" و با هدف سرمایه گذاری در پروژه های مخابراتی با من وارد مذاکره شده بودند.
اشتری درباره تجهیزاتی که از سوی سازمان جاسوسی اسرائیل دریافت کرده است نیز افزود: پس از چند دیدار این افراد، دستگاه لب تاپی را در اختیار من قرار دادند تا بتوانم از طریق آن ای - میل هایی را به صورت رمز شده به آن ها ارسال کنم و البته پیام های رمزی آنان را نیز دریافت نمایم. غیر از این دستگاه یارانه همراه، دو دستگاه ثریای DSL نیز در اختیار من قرار داده شد.
در حالی که مدیرکل ضد جاسوسی وزارت اطلاعات امروز از ورود برخی قطعات آلوده به مراکز خاص ایرانی از سوی اشتری خبر داد، وی این مسئله را انکار کرد و ادامه داد: من یک کالا فروش بودم و آن ها با عنایت به این واقعیت سعی داشتند به مشتریان خاص من در داخل ایران که بعضا نظامی هم بودند، مرتبط شوند. البته آن ها سعی داشتند تجهیزاتی را هم از طریق من به این افراد بفروشند اما چنین نشد!
اشتری در ادامه سخنانش در حضور قاضی این دادگاه، همکاری آگاهانه با سرویس جاسوسی اسرائیل را انکار کرد و گفت: من اصلا فکر نمی‌کردم که به همکاری با موساد مشغولم؛ من یک فروشنده بودم و طبعا به جلب مشتریان بیشتر فکر می کردم. در واقع من به طور ناخواسته و ناخودآگاه به این دام افتادم. افراد مذکور برای من در حکم ماموران یک بانک خارجی بودند نه یک سرویس جاسوسی.
در حالی که وزارت اطلاعات بر همکاری آگاهانه این فرد با مراکز جاسوسی غربی تاکید دارد، او به مشکلات مالی خود که می تواند اصلی ترین انگیزه ورودش به این مسیر و تداوم همکاری با موساد باشد نیز اشاره کرد. اشتری سخن قاضی پرونده اش مبنی بر وجود مشکلات مالی در طول زندگی شخصی خود را تائید کرد و در این باره اظهار داشت: من مشکلات مالی هم داشتم. به همین خاطر هم آن ها وامی در اختیار من قرار دادند تا اقدام مورد نظرشان در فروش قطعات مربوط به ثریا DSL به برخی مبادی خاص را انجام دهم.
بنا بر این گزارش اشتری سعی داشت رقم واقعی ارقام دریافتی اش از سرویس جاسوسی اسرائیل را در دادگاه بیان نکند، در واکنش به تاکید قاضی اذعان کرد: علاوه بر مبلغ مذکور، هزینه های مربوط به ایاب و ذهاب، اقامت، پول لازم برای تهیه سوغات و مخارج روزانه مورد نیازم نیز از سوی این افراد تامین می شد. البته برای پرداخت اقساط منزلم نیز به من کمک هایی کرده اند.
اشتری سخنان امروز مدیرکل ضد جاسوسی وزارت اطلاعات مبنی بر هراس از جاسوسی برای سرویس های بیگانه را نیز به طور تلویحی تائید کرد و افزود: آن ها به من وعده داده بودند که مشکل مالی نخواهی داشت تا بتوانی پروژه های بیشتری را هماهنگ کنی و محصولات دیگری را به مشتریانت در ایران معرفی نمایی؛ من هم البته تا مدتی به خاطر ترسی که داشتم به ایران نمی‌آمدم تا اینکه پس از سفری که به کشور داشتم، دستگیر شدم.
وی به روند آموزش هایی که از سوی ماموران موساد برای پنهان کاری اسناد و مدارک همکاری اش گذرانده اشاره کرد و ادامه داد: از آنجا که من فروشنده تجهیزات امنیتی و مخابراتی بودم، تا حدودی به نحوه کار این سیستم ها آشنا بودم اما همانطور که ذکر شد آنها تجهیزات خاصی از جمله نرم ‌افزار رمزگذاری ای میل ها را اختیارم قرار دادند که با آن می توان از هر کامپیوتری ایمیل های رمز شده را ارسال کرد.
اشتری در بخش دیگری از سخنانش در دادگاه انقلاب اسلامی به بیان مواضعی که به گفته ی این گزارش «به دور از واقعیات مندرج در پرونده اش» بود پرداخت و تعداد ملاقات‌هایش با نیروهای اطلاعاتی سرویس جاسوسی اسرائیل را تنها ۱۲- ۱٣ مورد اعلام کرد.
اشتری بدون ذکر مبالغی که دریافت کرده، مبلغ دریافتی اش از موساد را صرفا ۵۰ هزار دلار اعلام کرد و گفت: بخشی از این مبلغ به صورت نقدی به من تحویل داده شده و مقداری از آن را نیز به صورت جاسازی در کیف دریافت کردم.
وی همچنین گفت: از آنجا که من به بیماری قلبی مبتلا هستم، پس از چندین جلسه ملاقات، از من دعوت شد تا به بهانه تست پزشکی سفری به سوئیس داشته باشم که پس از انجام این سفر، با دستگاه دروغ سنج (پلی گراف) مواجه شدم. آن ها در این مرحله سعی داشتند دریابند که آیا من واقعا با سرویس اطلاعاتی ایرانی یا نهادهای نظامی این کشور رابطه دارم یا خیر! نهایتا قرار بود با نمایش دستگاه های پیشرفته برای نظامیان، ضمن جلب توجه آن ها به این محصولات، آن ها را به خرید این کالاها ترغیب کنم. البته آن ها از من خواسته بودند تا افراد مشخصی را هم برای سفر به خارج از کشور دعوت کنم که به عنوان مثال سه تن از کارشناسان خرید یک سازمان نظامی به طور مشخص مدنظرشان بود. به هر حال من در کنار این مسائل، هیچ خبری از آلودگی قطعات نداشتم.
اشتری در واکنش به درخواست رئیس دادگاه به توضیح درباره یکی دیگر از مدارک جرم اش پرداخت و در این باره گفت: آن ها یک جاسوئیچی به من داده بودند تا بتوانم کارت حافظه ای که در اختیار داشتم را در آن جاسازی کنم و به هنگام خروج از ایران به راحتی با خودم به کشور مقصد ببرم. من هیچ گاه بر لب تاپ شخصی ام اطلاعات محرمانه ای نداشتم اما آن ها از من می خواستند تا گاهی اوقات کارت حافظه ام را در جاسوئیچی جاسازی کنم.
اشتری به یکی دیگر از موارد اتهامی اشاره کرد و اظهار داشت: در یکی از جلساتی که با آنها داشتم، بخشی از نمونه کارهایم را بر یک تخته سپید تشریح کرده و به بخش هایی از یکی از پروژه‌هایم که به تامین امکانات یکی از مراکز موشکی ایران مربوط می شد، اشاره داشتم که آن ها از این مسئله خوشحال شده و گفتند مایلیم در این مورد با تو همکاری کنیم و اگر لازم است وامی هم در اختیارت بگذاریم. اما من به آنها گفتم پروژه‌های دیگری هم برای همکاری وجود دارد که با ابراز علاقه شدید آن ها مواجه شدم؛ در این چارچوب قرار ما چنین شد که این مراکز را به خرید دستگاه ثریاهای DSL آلوده ترغیب نمائیم.
وی یادآور شد: درخواست خریدی هم از یکی از مراکز نظامی ایران داشتم که این درخواست را با درخواست دیگری تلفیق کرده و پروژه ای دروغین ساختم و آن را به سازمان جاسوسی اسرائیل پیشنهاد کردم؛ در همین خصوص و در حضور آن ها تماسی با تهران گرفتم و طرف ایرانی طرح من را تائید کرد اما اعلام نمود که این تجهیزات را از شما نمی خریم اما اقدامی مشابه را در دست اقدام داریم!
اشتری به تمایل ویژه سرویس اطلاعاتی موساد برای عملی شدن این معامله خبر داد و گفت: آنها با اصرار از من خواستند که هر طور شده طرف ایرانی را به خرید این تجهیزات متقاعد کنم و در همین رابطه هم در جلسه بعدی که داشتیم مبلغ ٣۰ هزار دلار که در کیفی جاسازی شده بود را به من دادند. اما من در حالی که وعده عملیاتی کردن این معامله را به آن ها داده بودم به خاطر مشکلات مالی پول را در جای دیگری خرج کردم و آن کار را انجام ندادم؛ ماموران موساد هم وقتی پی به این مسئله بردند خیلی عصبانی شدند.
اشتری افزود: در ملاقات بعدی به دروغ از خرید دستگاهها صحبت کردم که آن ها شماره سریال دستگاهها را از من مطالبه کردند که نهایتا با انجام آزمایش دروغ سنجی متوجه دروغم شدند.
وی در بخش پایانی سخنانش تصریح کرد: من ناخواسته به این مسیر کشیده شدم. اصلا میل باطنی ام این نبود که چنین شود. من سال های سال به ارگان های مختلف نظام خدمت کرده ام و کارنامه ام کاملا مشخص است.
وی افزود: من حتی در آخرین نامه نگاری های الکترونیکی که با آن ها داشتم به آن ها گفتم که دیگر نمی خواهم با شما همکاری کنم. درخواست های شما احمقانه است و می خواهم لب تاپ تان را هم به شما برگردانم. به چند مورد نامه های آن ها هم پاسخی ندادم.
اشتری ادعا کرد: من تمام سعی ام را کردم تا خودم را از آنها دور کنم اما تنها بودم و نمی‌دانستم با چه کسی باید مشورت کنم. حتی یکبار با ایران تماس گرفتم اما گویا تماس من جدی گرفته نشد. به هر حال از مردم ایران، مقام قضاوت و هر سازمانی که در این جریان صدمه دیده اند عذرخواهی می کنم و تقاضای رافت اسلامی دارم.