سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

در حاشیه حادثه بزرگ سال در ایران, اعتصاب شرکت واحد
بچه ها متشکریم!


مجید تمجیدی


• حوادثی هستند که میمانند, جزیی از خاطرات تاریخی میشوند, جزیی از حال میشوند, به جزیی از پویایی و دینامیسم درونی جامعه تبدیل میشوند و در آینده جامعه جای میگیرند. حوادثی هستند که آموزگار جامعه اند. اعتصاب شرکت واحد در یکشنبه گذشته, تلاش و فداکاری فعالین سندیکای شرکت واحد و آقای منصور اسانلو به کاتگوری این نوع حوادث تعلق دارد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱٣ دی ۱٣٨۴ -  ٣ ژانويه ۲۰۰۶


حوادثی هستند که ميمانند و جزيی از خاطرات تاريخی ميشوند. پيروزی ايران در جام فوتبال آسيايی در دهه ۴۰ شمسی از نوع "خاطرات تاريخي" است که هيچگاه آن را فراموش نميکنيم. مزه و عصاره شيرين اين خاطره در ذهن من اما , بويژه وقتی ذهن تاب جزييات را ندارد, جمله "بچه ها متشکريم!" است که در تمام جامعه طنين انداخت.
حوادثی هستند که ميمانند, جزيی از خاطرات تاريخی ميشوند, جزيی از حال ميشوند, به جزيی از پويايی و ديناميسم درونی جامعه تبديل ميشوند.
اما حوادثی هستند که ...
به اين خبر توجه کنيد: "روز يکشنبه گذشته رانندگان و کارکنان شرکت شرکت واحد اتوبوسرانی در ... به فراخوان سنديکای اين شرکت دست به اعتصاب زدند."
گروه خون اين خبر به هر شهر و کشوری بخورد به گروه خون شهر تهران و کشور ايران نميخورد. اعتصاب, آن هم يک "اعتصاب فلج کننده" به فراخوان سنديکا ؟ ۲۵ سال است از اين مملکت خبر ضجه, خبر سياه, خبر مرگ ميايد. ۲۵ سال است از اين مملکت خبر چپاول و رشوه ميآيد. خبر ميآيد که "همه به فکر پر کردن جيب هايشان هستند". کسی به فکر کسی نيست! "کسی به فکر ماهيها نيست!" کسی حتی به فکر بچه ماهی ها هم نيست! بر سفره کودک خردسال کارگری که يک سال است نيروی کارش را پيش فروش کرده نان نيست و حقوق معوقه اش را ملا خور کرده اند. که رفاقت, نوع دوستي, مهربانی و همبستگی مرده است. کشور, کشور فساد و رشوه و معامله است! تهران پايتخت همان کشوری است که قيچی تيزبر ليبرالها و اصلاح طلبانش گلوی مردم را نشانه گرفت. اينجا کشوری است که مدعيان رنگارنگ دموکرسی و عدالت حاضر شدند در قبال ارزان ترين وعده ها و تحفه ها به بارگاه "عاليجناب سرخ پوش" دخيل ببندند. خبر آمد که دانشجويانش بر خلاف تمام دانشجويان آزاديخواه جهان برای جرج بوش شمع نذر ميکنند و آرزوی تکرار "فيلم عراق" در ايران را دارند. خبر آمد که ...
اما از همين مملکت خبر آمد که روز يکشنبه گذشته رانندگان و کارکنان شرکت واحد در پاسخ به فراخوان سنديکای اين شرکت دست به اعتصاب زدند و خبر آن مثل رعد و برق بخش شد. آنقدر سريع, مثل خود برق, که به آنطرف دنيا هم رسيد. يک حرکت متشکل و همبسته در آن جامعه خلاف جريان است. خلاف تمام مکانيزمهای حاکم و بيست و پنج سال باز توليد شده در آن جامعه.
از اين اعتصاب همه حمايت کردند. در داخل کشور, دانشجويان, شخصيتهای فرهنگي, سياسي, اجتماعي, نهادهای کارگری و ... و مهمتر از آن مردم تهران.
از اين اعتصاب, با وجود تعطيلات کريسمس, روزهای دلخواه قاضی مرتضوي, اتحاديه ها و سازمانهای کارگری بين المللی حمايت کردند.
 
اين اعتصاب باعث شد تا شوراهای اسلامی کار هم بفهمند که " با اجرای طرح طبقه بندی مشاغل ۱۴ درصد به دستمزدهای شركت واحد اضافه می شود ". اين همان شورای اسلامی است که بيست و پنج سال است چشم و گوش و شلاق کارفرما و دولت بوده است.
شهردار تهران هم يک شب به فکر "راه‌اندازی صندوق قرض الحسنه شهرداری در آينده‌ای نزديك و حل مشكلات معيشتی كاركنان اتوبوسراني" و "حل برخی مشكلات معيشتی كاركنان از طريق اعطای وام" افتاد. اين همان شهرداری است که بيشتر پروژه هايش را با کارگران موقت ارزانتر از حداقل دستمزد ماهانه به پيش ميبرد.
اين اعتصاب کسانی را به حمايت واداشت که تا همين چندی پيش استدلال "تقدم اصلاحات سياسی بر اقتصادي" از دهانشان نميافتاد و تئوريسينهايشان تجربه صنعتی شدن از گذر
"زبان بريدنها" را نشان فعالين کارگری ميدادند.
در اين بيست و پنج سال بکرات زدند و بردند, خوردند و کشتند و به احدی نيز پاسخگو نبوده اند. نه تنها اين, بلکه عاملين و آمرين اين حوادث را بر مسند قدرت و وزارت نشاندند. اما در مقابل اعتراض و خواست کارگران شرکت واحد برای برکناری نوريان مدير عامل شرکت واحد, با شعار "قاليباف يادت نره نوريان بايد بره", يکروزه ايشان از سمت خود برکنار شد.
تا همينجا جا دارد, همانطور که با حمايت شايسته و سراسری خود در داخل و خارج ابراز کرده ايم, يکبار با صدای يکپارچه و متحد بگوييم: "بچه ها متشکريم!", فعالين سنديکای شرکت واحد متشکريم و همصدا با شما سر ميدهيم: آزادی اسانلو خواسته اول ما است.
حوادثی هستند که ميمانند, جزيی از خاطرات تاريخی ميشوند, جزيی از حال ميشوند, به جزيی از پويايی و ديناميسم درونی جامعه تبديل ميشوند و در آينده جامعه جای ميگيرند. حوادثی هستند که آموزگار جامعه اند. اعتصاب شرکت واحد در يکشنبه گذشته, تلاش و فداکاری فعالين سنديکای شرکت واحد و آقای منصور اسانلو, به کاتگوری اين نوع حوادث تعلق دارد.
 
[email protected]


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست