پیرامون بازداشت های اخیر در سالروز ۱۸ تیر
بیانیه فراکسیون مدرن انجمنهای اسلامی دانشجویان دانشگاههای فردوسی و علوم پزشکی مشهد
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۲۱ تير ۱٣٨۷ -
۱۱ ژوئيه ۲۰۰٨
نه سال از آن واقعه ی دلخراش می گذرد، اما هنوز فریاد آزادیخواهی و حق طلبی از دانشگاه به گوش می رسد. ۱٨ تیر ۷٨ را هرگز از یاد نمی بریم. روزی که در آن ندای تظلم دانشجویان آزادیخواه، تبدیل به ضجه ی مدران داغدیده شد؛ روزی که در آن حنجره ی آزادمردان به تیر کینه ی نامردان دریده شد؛ روزی که دانشگاه جولانگاه گروه های فشار یا بهتر بگوییم مزدوران چکمه پوش زر، زور و تزویر شد؛ روزی که قرار بود درس عبرت دانشجوی آگاه شود؛ اما نشد!
نه سال از آن روزهای خونین و پر هول و هراس گذشت، و امروز نه نُه سال که گویی تنها نُه روز از آن لحظات خون و خروش و خیزش سپری شده است. هر لحظه خاطرات آن روزها پررنگ تر از گذشته در خاطر نقش می بندد، چنان که گویی گذشت هر ساعت و دقیقه ما را نه دورتر، که به آن لحظات نزدیک تر می کند.
نه سال گذشت و هر سال هجدهم تیر ماه را با یاد یاران دبستانی در بندمان سپری کردیم و هر سال در چنین روزی نه تنها از تعداد یاران در بندمان کاسته نشده که بر شمار آنان افزوده شده است.سال گذشته، اعضای شورای مرکزی تحکیم و ادوار تحکیم را به جوار سلول های انفرادی یاران پلی تکنیکی مان کشاندند، و امسال دوستانمان در شهر مشهد (و تهران و زنجان و...) و در کمیته ی «پیگیری بازداشت های خودسرانه» (که خود به منظور پیگیری وضعیت دانشجویان بازداشت شده در هفته های پیش تر گرد هم آمده بودند)، خود طعمه ی اقدامی ناگهانی و بازداشتی - البته نه خودسرانه!- شدند. که این بدان معنی است که هنوز زمان آن فرا نرسیده است که آواز «سینه سرخان سینه بر سیخ» را از لابه لای برگ های کتاب های تاریخ بجوییم و بشنویم.
نه سال پیش عزت ا... ابراهیم نژاد هدف گلوله ی ناجوانمردان قرار گرفت و ده ها دانشجوی معترض از بازداشتگاه ها و اتاق های بازجویی نهادهای امنیتی سر در آوردند و امروز چندین تن از دانشجویان و فعالان در شهر مشهد (و تهران و زنجان و...) و در آستانه ی این روز روانه ی بازداشتگاه ها و اتاق های بازجویی گردیده اند. گویا این قصه را پایانی نیست و کلاغ سیه بال قصه ی ما خیال بستن بال هایش را بر فراز شهر ندارد.
آری، نه سال گذشت، اما نه نه سال و نه نود سال از عظمت یاد و خاطره ی این روز در ضمیر دانشجویان آگاه و بیدار این سرزمین نخواهد کاست. آری، نه سال گذشت، اما دانشجویان دیروز و پدران امروز و فردا زنده و بیدارند و کودکان امروز، دانشجویان فردا و پاسبان آرمان پدران خویش. آری، نه سال گذشت، و سال ها خواهد گذشت و زمستان ها سپری خواهد شد، آن چه باقی می ماند رویی است سیاه برای آنان که در این زمستان دمی گرم به سرمای استخوان سوز این برهوت ندمیده اند.
و امروز، پس از گذشت نه سال از واقعه ی هجدهم تیر ماه ۱٣۷٨، فراکسیون مدرن انجمنهای اسلامی دانشجویان دانشگاههای فردوسی و علوم پزشکی مشهد، یاد و خاطره ی تمامی زخم خوردگان آن واقعه را گرامی داشته و بر تلاش های خویش در راستای احقاق حقوق دانشجویان این مرز و بوم و آزادی تمامی یاران در بند پای می فشرد، و همواره جمله ی مولای خویش، حسین(ع) را نه زیرلب، که از میان حنجره فریاد بر می آورد: «اگر دین ندارید، لااقل آزاده باشید!»
به امید ایرانی پاک، آزاد و آباد
۲۰/۴/۱٣٨۷
|