اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۶ مرداد ۱٣٨۷ -  ۲۷ ژوئيه ۲۰۰٨

تابناک: پنجشنبه شب گذشته، «شبکه ورزشی دبی اسپورت»، گفت‌وگوی مفصلی درباره تیم ملی فوتبال ایران، چگونگی گزینش بازیکنان تیم ملی، علل دعوت نکردن از بازیکنانی همچون مهدوی کیا، علی کریمی، ایمان مبعلی و مهرزاد معدنچی با علی دایی، سرمربی تیم ملی ایران انجام داد.
در این مصاحبه، بی‌پرده و بسیار صریح به بخش‌های گوناگونی از جمله مسائل شخصی علی دایی و نحوه روابط او با رسانه‌های داخلی نیز پرداخته شد. آنچه در پی می‌آید، متن کامل این گفت‌وگوست.

سوال: آقای دایی، از دورانی که اداره فنی تیم ملی ایران را به عهده گرفتید تاکنون، چه دستاوردهایی داشته‌اید و چگونه اوضاع تیم را گذرانده‌اید؟

علی دایی: به نظر من، تاکنون روند رو به رشدی در تیم ملی داشتیم. در اوایل کار، روزهای سختی داشتیم و فدراسیون فوتبال، تازه هیأت مدیره‌اش تعیین شده بود و من خودم هم به آن صورت برای مربیگری تیم ملی آماده نبودم، اما رفته‌رفته به کار مسلط شدیم و من اکنون خدا را شکر می‌کنم که تیم ملی کشورمان موفق به راه یافتن به مرحله بعد شده است. ما در سه بازی نخست، نتایج خوبی نداشتیم، اما سه بازی بعدی را با برد بسیار حساس و خوب داشتیم و این نشانگر بازگشت تیم ما به روزهای خوبش است.

سوال: «‌کاپیتان علی دایی‌» خودش را به عنوان مربی در میان مربیان کنونی ایران در کجا قرار می‌دهد؟ با توجه به این که تجربه دایی در مربیگری به سال‌های بسیار کوتاهی در گذشته برمی‌گردد؟

علی دایی: من شاگرد همه مربیان ایرانی هستم و همه آنها بزرگان من هستند. کار مربیگری من در باشگاه سایپا و تیم ملی تنها خواست خدا بود. من در نظر داشتم که پس از پایان عمر بازی‌هایم در فوتبال، سه تا چهار سال استراحت کنم و بعد به مربیگری بیایم، اما با اتفاقاتی که در باشگاه سایپا افتاد، مربیگری این تیم را پذیرفتم و خدا کمک کرد که این تیم را قهرمان لیگ ایران کنم و الان هم خدا کمک کرده که در خدمت شما به عنوان سرمربی تیم ملی هستم.

سوال: آیا خود شما انتظار داشتید که در یک دوره کوتاه مربیگری به عنوان سرمربی تیم ملی ایران برگزیده شوید، به ویژه که قرار بود یک مربی اسپانیایی، مربی تیم ملی ایران شود و شما در آخرین لحظات به عنوان سرمربی انتخاب شدید. علاوه بر این، گفته می‌شود که مقامات عالی رتبه نظام با توجه به محبوبیت و پایگاه مردمی شما، در انتخاب شما به عنوان سرمربی تیم ملی ایران نقش اصلی را داشته‌اند؟

علی دایی: اول از همه باید بگویم که هیچ مقام عالی رتبه‌ای در ایران در انتخاب من به عنوان مربی تیم ملی نقش نداشته و تنها خواست خدا بوده است، حتی خود من هم توی این فکر نبودم و آماده نبودم که مربیگری تیم ملی را بپذیرم و تمام حواس من به تیم سایپا در جام باشگاه‌های آسیا بود. هنگامی که آقای خاویر کلمنته به ایران آمد، از من درخواست همکاری کرد، اما من نپذیرفتم و حتی فدراسیون فوتبال با من صحبت کرد، اما گفتم که اگر روزی بخواهم با فدراسیون همکاری کنم، تنها به عنوان مربی اول خواهد بود و نه مربی دوم و دستیار کسی نخواهم شد. برای همین، من موضوع مربیگری تیم ملی را فراموش کرده بودم که یک روز صبح که سر تمرین سایپا بودم، از فدراسیون تلفن زدند و پیشنهاد مربیگری را به من دادند.

سوال: در دو مسابقه رفت با سوریه و امارات، تیم ملی ایران در میان تماشاگران و در زمین خودش در استادیوم آزادی، بازی‌های خوبی نمایش نداد، آیا در آن هنگام، گمان نمی‌کردید با فشار و مطالبات مردمی و رسانه‌های گروهی، مجبور به ترک اداره فنی تیم ملی فوتبال ایران شوید؟

علی دایی: ببینید، گفتم که شرایط برای من بسیار سخت بود؛ فشار مطبوعات و رسانه‌های گروهی بر من و تیم ملی بسیار بالا بود، زیرا من از یکسری بازیکنان جوان استفاده و آنها را به تیم ملی وارد کردم و یک ریسک بزرگی نمودم. من هنگامی که این مسئولیت را پذیرفتم، در واقع، آبرو و حیثیت چندین ساله خود را گرو گذاشتم، اما چون به کارم و فوتبال ایران و بازیکنان مستعدش اعتقاد داشتم، مسئولیت تیم ملی را پذیرفتم. به رغم همه این فشارهای سنگین، چون به کارم و تیم ملی اعتقاد داشتم، به صعودمان از مرحله اول مطمئن بودم. اعضای تیم ملی با هم دوست و رفیق بودند و ما با همدلی و وحدت در تیم ملی به مرحله بعد رفتیم. با آن که مردم به دلیل سه مساوی اولمان بسیار نگران شده بودند و حتی تلویزیون کشورمان مسابقه «پیامک» گذاشته بود که آیا تیم ملی ایران می‌تواند به دور دوم صعود کند یا نه، اما به رغم همه این فشارهای روانی، بازیکنان تیم ملی خیلی خوب کار کردند و روحیه بالایی از خود نشان دادند و توانستند شرایط سختی را در مسابقات پشت سر گذرانند. ما دو بازی بسیار حساس و سخت را در خانه حریفان در برابر امارات و سوریه پشت سر گذاشتیم، اما بهترین نتایج را در همین جاها نیز به دست آوردیم.

سوال: پیش از بازی با امارات در تهران و در جریان تمرین تیم ملی امارات در این استادیوم، شما به همراه کادر فنی‌تان در تمرین تیم ملی امارات حاضر شدید و بر خلاف مقررات آن را از نزدیک دیدید. آیا این کار را اقدامی حرفه‌ای در فوتبال می‌دانید؟

علی دایی: نه این گونه نبود؛ داستان این بود که تیم ملی امارات قرار بود که ساعت ۷ تا ٨ عصر در زمین استادیوم آزادی باشد، اما آنها چون نیم ساعت دیرتر به زمین تمرین آزادی رسیده بودند، ما اجازه دادیم که نیم ساعت بیشتر در زمین باشند. قرار بود آنها تمرینشان را ساعت ٨ تمام کنند و سپس ما وارد زمین شویم، اما به دلیل تأخیر در رسیدن آنها به زمین تمرین، ما رأس ساعت ٨ رسیدیم و حضور ما نزدیک با تمرین آنها شد و ما اجازه حضور اضافی آنها را در زمین دادیم. به همین دلیل بود که ما در اواخر تمرین تیم امارات در زمین حضور داشتیم و دلیل دیگری نداشت. اگر ما درصدد تعقیب نحوه تمرین تیم ملی امارات بودیم، حتما فرد دیگری را می‌فرستادم و خودم در زمین حاضر نمی‌شدم، زیرا من همکارانی دارم که خیلی بهتر و دقیقتر از من این امور را زیر نظر دارند و آنها می‌توانستند به راحتی بازی‌ها و تمارین امارات را بررسی کنند، اما همه این داستان، تنها به خاطر دیرکرد نیم ساعته تیم ملی امارات در ورود به زمین تمرین بوده است.

سوال: در مجموعه خودتان، آیا راه یافتن تیم ملی ایران و تیم ملی امارات را عادلانه می‌بینید، یا آن که تیم‌های دیگر مستحق صعود بودند؟

علی دایی: به نظر من، امارات در این چند ساله، بسیار پیشرفت داشت. بازیکنان این تیم، چند سال است که در کنار یکدیگر بازی می‌کنند و همدیگر را خوب می‌شناسند. به همین دلیل، این تیم با تیم هفت یا هشت سال پیش قابل مقایسه نیست و در حال حاضر، بسیار هماهنگتر از گذشته شده است، اما در این گروه سوریه نیز می‌توانست شانس صعود داشته باشد و تیم خیلی خوبی داشتند، اما خواست خدا بود که ایران و امارات صعود بکنند.

سوال: شما بازی‌های امارات را دیدید. آیا این تیم با سال‌های گذشته تفاوتی کرده است؟ آیا در اندیشه بازیکنان و تاکتیک‌های فردی تغییراتی رخ داده است؟

علی دایی: به نظر من، تیم ملی کنونی امارات، از نظر تاکتیکی و هماهنگی بین بازیکنان بسیار تغییر کرده است. شناخت بازیکنان از یکدیگر بسیار خوب است و شنیده‌ام که بسیاری از این بازیکنان از زمان تیم ملی جوانان امارات در کنار هم بوده‌اند؛ بنابراین، می‌توان گفت که بازیکنان در این تیم، جایگاه مهمی در تغییر سطح فنی تیم ملی امارات دارند، اما تیم ملی ما تنها حدود دوازده روز کنار هم بودند که با این تیم در تهران بازی کردند. این نشان می‌دهد که ما اصلا وقت کافی نداشتیم. تیم امارات از بازیکنان خوبی بهره می‌برد و دولت امارات، امکانات بسیار خوبی برای تیم گذارده است و من می‌توانم بگویم که ما یک‌دهم امکانات تیم ملی امارات را هم نداریم، اما بچه‌های ما بسیار خوب بازی خود را نمایش داده و نشان دادند در فوتبال استعداد خوبی دارند. دو بازی ما مقابل امارات خیلی سخت بود و این نشان می‌دهد فوتبال امارات بهتر از پیش است.

سوال: گفته می‌شود، وقتی که تیم علی دایی با باخت یا مساوی یا داوری ضعیف روبه‌رو می‌شود، علی دایی با روشی در برابر رسانه‌ها ظاهر می‌شود که خبرنگاران آن را نمی‌پسندند. آیا این‌ها نشانه غرور علی دایی است؟ مثلا شما پس از مساوی در برابر تیم امارات در تهران با قاطعیت گفتید که این تیم را در امارات شکست می‌دهید.

علی دایی: اصلا و ابدا این ادعاها را قبول ندارم. من تنها کار خودم را انجام می‌دهم، اما همه امور باید دو طرفه باشد؛ احترام احترام می‌آورد. اگر شما به من احترام بگذارید، مطمئنا احترام می‌بینید. برخی از همکاران مطبوعاتی و رسانه‌ای شما در ایران یا جاهای دیگر، خواسته‌های نابجایی دارند. در ایران هستند بسیاری از خبرنگارانی که بسیار شریف و خوبند، اما برخی اقلیت هم هستند که شیطنت می‌کنند و خبرهای دروغ را در روزنامه‌های خود منتشر می‌کنند. من با این گروه از خبرنگاران و مطبوعاتی‌ها روابط خوبی ندارم، والا من به جامعه مطبوعاتی کشورم احترام خاصی قایلم و روابط خوبی هم با آنها دارم. اصلا بدون این جامعه مطبوعاتی، کار ما معنا پیدا نمی‌کند، آنها هستند که به کار ما زیبایی می‌دهند و مردم را به سوی فوتبال جذب می‌کنند و آنها کار بزرگی انجام می‌دهند، اما این ادعا که من کارم را با غرور ادامه می‌دهم، هرگز قبول ندارم.

سوال: گفته می‌شود که دوران کنونی علی دایی در تیم ملی، دوران تسویه حساب با برخی بازیکنان قدیمی تیم ملی همچون علی کریمی و رضا عنایتی است که در تیم ملی ایران پیشتر فیکس بوده‌اند و همچنین کاپیتان علی دایی، بازیکنان هم نسل خودش را از تیم ملی دور کرده است تا بتواند بر تیم ملی سیطره داشته باشد؛ تیمی که اکنون بیشتر از جوانان تازه وارد و کم تجربه تشکیل شده است. این ادعاها تا چه مقدار درست است؟

علی دایی: من این دیدگاه را هم اصلا نمی‌پذیرم. مثلا آقای رضا عنایتی را نگاه کنید که ما وی را به تیم ملی دعوت کردیم و دو بازی هم برای ما انجام داد، اما در پایان نتوانست انتظارات ما را برآورده کند و یا آن که علی کریمی مصدوم شدند و خیلی وقت است که بازی نکرده است، آیا شما می‌توانید بگویید که چند وقت است بازی‌های او را مشاهده نکرده اید و یا آن که خبری از او شنیده‌اید؟

سوال: اما علی کریمی و مهدوی کیا بازیکنان با تجربه‌ای هستند که تیم ملی ایران در لحظاتی به تجربه آنان نیاز دارد، برای همین، آیا نباید به تیم ملی دعوت شوند؟

علی دایی: در کار ما باید وجود ندارد، آنچه میزان حضور بازیکنان در تیم ملی ایران است، میزان آمادگی و انگیزه آنان در تیم ملی است و این‌که مفید برای تیم ملی باشند. مطمئنا اگر آقای مهدوی کیا و یا آقای کریمی آماده باشند و بتوانند دستورهای تاکتیکی ما را انجام دهند، ما خیلی از آمدن آنها به تیم ملی استقبال خواهیم کرد. هیچ مربی نیست که بهترین بازیکنانش را از تیمش کنار بگذارد. من آمده‌ام تا موفق شوم؛ بنابراین، از ابزاری که موفقیت من را می‌سازد، حتما استقبال خواهم کرد. تلاش کرده‌ایم حق را به حقدار بدهیم و کسانی را دعوت کرده‌ایم که آماده‌تر و شایسته‌ترند. شاید علی کریمی یک ماه دیگر یا دو ماه دیگر آماده شد، اما الان من نمی‌توانم هر کسی را همین طوری و بدون آمادگی به تیم دعوت کنم.

سوال: امسال بازیکنان ایرانی در لیگ امارات نظیر مهرزاد معدنچی به عنوان بهترین گلزن و ایمان مبعلی به عنوان بهترین بازی‌ساز، بسیار خوش درخشیدند. چرا این بازیکنان را به تیم ملی دعوت نکردید؟

علی دایی: من منکر توانایی این بازیکنان نیستم، همه آنها بازیکنان بزرگی هستند و فصل گذشته در امارات هم خوب کار کردند، اما ما در ایران هم بازیکنان خیلی بزرگ و خوبی داریم. شما اگر به تیم ملی ایران نگاه کنید در پستی که ایمان مبعلی بازی می‌کند، جواد نکونام، ‌اندرانیک تیموریان، ابراهیم صادقی و کسانی چون کیانوش رحمتی و حسین کاظمی را داریم، پس باید این اجازه را به من بدهید که از چه کسی در چه زمانی استفاده بکنم. در ضمن درباره پرسش قبلی شما باید یادآوری کنم که اکنون بازیکنانی در تیم ملی هستند که هم بازی‌های سابق من بودند؛ مثل ابراهیم میرزا پور، سید مهدی رحمتی، حسین کعبی، ستار زارع، جواد نکونام و ‌اندرانیک تیموریان. خیلی‌ها هستند که پیشتر با هم در تیم ملی بازی می‌کردیم، بنابراین، این ادعاهایی که مطرح می‌شود، اصلا درست نیست، ما تنها تلاش کردیم بازیکنانی که آمادگی و انگیزه دارند، به تیم ملی دعوت کنیم و به قول خودمان در ایران، دوست دارم که کسی را دعوت کنم که برای تیم ملی سرش را جلوی توپ بگذارد.

سوال: آیا احساس نمی‌کنید که برخی از بازیکنان از فوتبال سیراب شده‌اند و دیگر نمی‌توانند چیزی را در زمین ارایه دهند؟

علی دایی: ممکن است این گونه باشد. من نمی‌توانم از کسی نام ببرم، اما ممکن است این گونه هم باشد، ولی ما تنها بر پایه سبک و سنگین کردن بازیکنان و این که کدام‌ها بهترند، «‌ترکیب تیم ملی‌» را انتخاب می‌کنیم؛ کسانی که بیایند و مشکلات تیم را حل کنند. من در این مدت کوتاه در تیم ملی و نیز دو سال کار در تیم سایپا سیاستم این بوده که از آماده‌ها استفاده کنم و هیچ گاه به نام‌ها توجه نکرده‌ام. این نام‌ها نیستند که بازی می‌کنند بلکه بازیکن باید در زمین خودش را نشان بدهد، ما بازیکنان بسیار بزرگی داریم. شما نگاه کنید که مثلا امارات از بین ٣۰ تا ٣۵ بازیکن، می‌خواهد تیم ملی‌اش را تشکیل دهد، اما در ایران ما ناچاریم از بین بیش از شصت نفر یک مجموعه سی نفری را برگزینم و این برای من سخت است و ناچار می‌شوم که گاه بازیکنانی مثل ایمان مبعلی و مهرزاد معدنچی را دعوت نکنم، اما اگر شرایطی دیگر پیش بیاید شاید آنها را دعوت بکنم. از سوی دیگر، ممکن است اشتباهاتی نیز پیش بیاید، من مدعی نیستم هر کاری که می‌کنم درست است، هر انسانی ممکن است اشتباهاتی بکند اما من هیچ کاری را در تیم ملی درباره دعوت بازیکنان عمدی انجام نداده‌ام و اگر اشتباهی بوده، حتما سهوی بوده و تعمدی در کار نبوده است. باز هم می‌گویم که هیچ مربی در دنیا نیست که بهترین‌هایش را بیرون زمین بگذارد.

سوال: شما به خوبی می‌دانید که حضور در جام جهانی فوتبال، احتیاج به بازیکنان با تجربه دارد. آیا با این تیمی که بیشتر آنها جوانند، فکر می‌کنید که در صورت صعود به جام جهانی، می‌توانید بازی‌های قابل قبولی به نمایش بگذارید؛ در جام جهانی که حرفه‌ای ترین بازیکنان حضور دارند؟

علی دایی: من به این جوان‌ها اعتقاد دارم و نه تنها چیزی کم ندارند، بلکه چه بسا بیشتر از دیگران داشته باشند، من به ستاره اعتقادی ندارم، زیرا حرف اول در فوتبال را بازی گروهی می‌زند، نه تنها بازی یک ستاره، شما بازی‌های جام ملت‌های اروپا را دیدید که چگونه تیم‌هایی که به تک ستاره‌ها دلخوش کرده بودند، چه راحت حذف شدند، اما تیم‌هایی بالا آمدند و تیمی قهرمان شد که کار گروهی بهتری داشتند. بازیکنان بزرگ و کارساز، همیشه عصای دست من خواهند بود، بازیکنانی مثل جواد نکونام و‌اندرانیک تیموریان و به ویژه جواد نکونام که به عنوان کاپیتان تیم ملی، خیلی به من کمک کرد. مطمئنا من به بازیکنان بزرگ نیازمندم، اما این بازیکنانی که شما گفتید ستاره نیستند، اما من بر این باورم که بازیکنان بزرگی هستند و نشان دادند که می‌توانند بزرگ باشند. ستاره‌های امروزی هم یک روزی مثل آنها بودند، آنها فرصت پیدا کردند و ستاره شدند، اینها هم روزی ستاره می‌شوند، خود من تنها برای نخستین بار «‌بیست دقیقه‌» فرصت حضور جلوی تیم ملی عمان را پیدا کردم و پس از آن حدود دوازده سال فیکس در تیم ملی ایران بودم، اگر آن فرصت به من داده نمی‌شد، هرگز ستاره نمی‌شدم. پس ما باید به جوان‌ها و آماده‌ها فرصت دهیم تا خودشان را نشان بدهند.

سوال: گفته می‌شود که علی دایی تعداد زیادی از بازیکنان را از تیم سایپا برگزیده، چون در آن تیم مربی بوده است. آیا این نوع ترکیب می‌تواند به ترکیب تیم ملی ایران کمک کند؟

علی دایی: این قضاوت درستی نیست، زیرا من شناخت کافی از تیم سایپا داشته‌ام و معتقدم سایپا بازیکنان خیلی بزرگی دارد، اما این در حالی است که الان باشگاه‌هایی هستند که بازیکن بیشتری در تیم ملی دارند. ما در تیم ملی تنها از ابراهیم صادقی و سید جلال حسینی استفاده کردیم، اما آنچه تیم ملی را در نهایت باید شکل دهد نظر و سلیقه مربی است و شما باید این اجازه را به من بدهید که تیم خودم را خودم انتخاب کنم. من چون دو سال در سایپا بودم و بازیکنان قوی در این تیم دیدم، سه تا چهار بازیکن از این باشگاه را برای تیم ملی انتخاب کردم که از بین آنها، تنها جلال حسینی فیکس بوده است. از هر باشگاهی چه سایپا چه استقلال چه سپاهان و چه پرسپولیس بازیکن باشد، ما استفاده می‌کنیم. شما به بازی رفتمان در برابر کویت در این کشور که بازی با نتیجه ۲ به ۲ تمام شد نگاه کنید، من از حسین کعبی استفاده نکردم، اما وقتی خوب کار کرد و آماده شد او را در ترکیب اصلی گذاشتم.

سوال: اشراف شما به تیم سایپا و نیز همزمان بر تیم ملی ایران، وقت زیادی از شما می‌گیرد. آیا این حالت باعث نمی‌شود که از نظارت و اشراف بر بازیکنانی که در تیم‌های دیگر در ایران و خارج از ایران بازی می‌کنند، غفلت شما و در نتیجه در حق آنها و دعوت نکردنشان به تیم ملی اجحافی صورت گیرد؟

علی دایی: من حرف شما را قبول ندارم، زیرا ما همه بازی‌های لیگ امارات را از شبکه دبی اسپورت نگاه و اخبار و تحولات آن را پیگیری می‌کنیم. بقیه همکاران من نیز این موضوع را پیگیری می‌کنند. همان گونه که پیشتر گفتم، اگر قرار باشد همه بازیکنان خوب را در یک تیم جمع کنم باید دست کم شصت نفر را دعوت کنم و این عملی نیست. من در انتخاب تیم ملی، علاوه بر بازیکنان لیگ یک و بازیکنان شاغل در امارات واروپا، حتی بازیکنان لیگ ۲ را هم در برابر خود قرار دادم که مجموع آنها ۶٣ بازیکن بود. من ناچار شدم از این تعداد، ۲۵ نفر را انتخاب کنم، من که نمی‌توانم از همه استفاده کنم، این بازیکنانی را که شما نام بردید، من به جای کدام بازیکن استفاده کنم؟ ما بنا بر نیازها و توانایی‌ها، بازیکنان را انتخاب کرده‌ایم و همه تلاش خود را معطوف کرده‌ایم که بهترین‌ها باشند.

سوال: فدراسیون فوتبال ایران بین اشراف شما بر تیم سایپا و تیم ملی چگونه برخورد می‌کند؟ اگر شما مخیر بین تیم سایپا و تیم ملی ایران شوید، کدام را برمی‌گزینید؟

علی دایی: باید این توضیح را بدهم که من دیگر مربی تیم سایپا نیستم و قراردادم با این تیم به پایان رسیده است و هم‌اکنون تنها مسئولیت مربیگری تیم ملی را دارم و عضو هیأت مدیره باشگاه سایپا هستم و دیگر مسئولیت فنی در تیم فوتبال باشگاه سایپا ندارم. اکنون تمام وقت و حواسم معطوف به تیم ملی فوتبال ایران است.

سوال: از شما نقل شده که توصیه می‌کنید بازیکنان ایرانی که قرارداد حرفه‌ای دارند، به لیگ کشورهای عربی منطقه، از جمله امارات و یا قطر نروند، به این دلیل که این لیگ‌ها ضعیفند. آیا این سخنان را تأیید می‌کنید؟

علی دایی: موضوع به این شکل نیست. اکنون هر یک از بازیکنان خوب ایرانی و از جمله تیم ملی که پیشنهاد‌هایی از خارج دارند، با من مشورت می‌کنند و من چون خواهان پیشرفت آنها هستم، اگر مثلا پیشنهاد‌هایی از اروپا داشتند، مطمئنا می‌گفتم که به اروپا بروند، بهتر است تا امارات، و این یک حقیقت است. من از شما سوال می‌کنم که بازیکنان امارات دوست ندارند که در اروپا بازی بکنند؟

سوال: اما شروع علی دایی در لیگ قطر بوده است؟

علی دایی: ایرادی ندارد، چون من آن زمان پیشنهاد اروپایی نداشتم. من زمانی که به قطر رفتم، آنجا با آرامش کارم را دنبال کردم و سپس در بازی‌های جام ملت‌های آسیا در امارات، خوب بازی کردم و از آنجا بود که به آلمان رفتم. الان هم می‌گویم هر بازیکنی که از اروپا پیشنهاد داشته باشد، برای پیشرفت از هر جای دیگری بهتر است، برای همین همه بازیکنان آسیایی دوست دارند اروپا بروند، زیرا آنجا قلب فوتبال دنیاست، آن جا هست که بازیکنان چیزهای جدید یاد می‌گیرند ، الان لیگ اسپانیا و آلمان را همه کشورهای آسیایی نگاه می‌کنند، اما لیگی مثل ایران یا امارات را... .

سوال: اما علی دایی در قطر، علی کریمی در امارات، جواد نکونام در امارات، شجاعی در امارات بازی کردند و از لیگ امارات به اروپا رفتند. گمان نمی‌کنید صعود به اروپا به صورت مستقیم سخت باشد؟

علی دایی: کاملا حرف شما را قبول دارم، اما آن هنگام که علی دایی از اروپا پیشنهادی نداشت، جواد نکونام و علی کریمی و یا مسعود شجاعی که از اروپا پیشنهادی نداشتند. من به قطر رفتم و حاشیه‌های کاری در آنجا نداشتم و تمرین‌های خوبی کردم... الان اگر یکی از بازیکنانم به من بگوید که هم از قطر و هم از اسپانیا پیشنهاد دارد، حتما می‌گویم به اسپانیا برود و این یک امر طبیعی است، چرا که من خواستار تجربه و پیشرفت بازیکنانمان هستم، چرا که تجربه آنها بعدها به درد تیم ملی ایران خواهد خورد.

سوال: بر گردیم به بازی‌های مقدماتی مرحله نخست جام جهانی. تیم ملی ایران به دلیل نتایج ضعیف در بازی‌های رفت مورد فشار روانی شدید و نیز فشار رسانه‌ها بود. گمان نمی‌کنید در مرحله دوم نیز با همین فشارها روبه‌رو شوید و منجر به نتایج ضعیفی برای تیم ملی ایران شود؟

علی دایی: همیشه فشار بر تیم ملی وجود دارد، رسانه‌های گروهی و مردم همیشه خواهان پیروزی تیم ملی‌شان هستند. مثلا اگر الان بازی بین ایران و برزیل باشد، باز هم مردم دوست دارند که تیم ایران پیروز شود. ما در دور دوم بازی‌ها نیز با همین فشارها روبه‌رو خواهیم بود، اما من با آگاهی به تمام این امور آمده‌ام تا خدمت کنم و برای من یک افتخار است که سرمربی تیم ملی فوتبال ایران هستم و باعث افتخار من است که ۷۵ میلیون ایرانی را خوشحال کنم، هر کسی این لطف الهی شاملش نمی‌شود که بتواند به مردمش خدمت کند، اما این لطف امروز شامل حال من شده است، یک زمان به عنوان بازیکن در خدمت مردم بودم و الان به عنوان مربی تیم ملی. از خدا می‌خواهم که بتوانم آنها را باز هم خوشحال کنم، زیرا آنها همیشه حامی من بوده‌اند، من تنها برای همین آمده‌ام و شاید اگر کس دیگری جای من بود، این مسئولیت مهم را نمی‌پذیرفت، من دوست دارم با این تیم برای خوشحالی مردم در جام جهانی آینده نیز باشم.

سوال: شما اطمینان خیلی بالایی به بازیکنان جوان تیم ملی ایران دارید. آیا این اطمینان باعث ایجاد فشار روحی روی این بازیکنان نمی‌شود؟

علی دایی: ما در تیم ملی یک جمع متحد هستیم، اما همیشه تلاش کرده‌ایم تا فشار روانی را هرگز به بازیکنانمان انتقال ندهیم، باخت و مساوی در تیم ملی را همیشه من به عهده می‌گیرم، اما بردها همیشه مال آنهاست، چرا که این بازیکنان از همه وجود مایه می‌گذارند و تا کنون هم خیلی خوب کار کرده‌اند، اما ما هیچ‌گاه مسائل بیرون و اموری که منجر به فشار روحی می‌شود به تیم انتقال نمی‌دهیم تا تیم بتواند خوب نتیجه بگیرد.

سوال: رئیس‌جمهور ایران با فوتبال بسیار نزدیک است و از اردوی شما هم بازدید و از تیم شما حمایت کرد و خواستار بخشش علی کریمی و بازگشت او به تیم ملی شد. من از رئیس جمهور ایران به عنوان یک مقام بسیار بالا یاد می‌کنم که از تیم ملی حمایت می‌کند، اما به نظر می‌رسد به نظر وی برای بازگشت علی کریمی به تیم ملی توجهی نشده است؟

علی دایی: رئیس‌جمهور آدم بزرگی در این کشور است و کارهای بزرگی در پیش دارد که بزرگتر از مشکلاتی است که ما داریم. ایشان همیشه از ما حمایت کردند و به ما لطف و محبت کرده‌اند، آمدن ایشان به کمپ تیم ملی روحیه بچه‌ها را بسیار بالا برد. بله، ایشان از فدراسیون خواستند تا علی کریمی به خاطر انتقادی که کرده بود و تنبیه شده بود، مورد عفو قرار گیرد و مورد عفو هم قرار گرفت، اما من مسئولیت فنی تیم را به عهده دارم و بازیکنی را که آماده نباشد، نمی‌توانم به تیم ملی دعوت بکنم، رئیس جمهور آدم بزرگی است و کارهای خیلی بزرگی دارد و ماها باید کارهای کوچک را انجام دهیم.

سوال: بازیکنان تیم ملی بازی‌های رفت را خوب برگزار نکردند و در خانه به عنوان میزبان مشکل داشتند، اما در بازی‌های برگشت خوب ظاهر شدند. چه نقاط ضعفی در بین آنهاست که این‌گونه ظاهر می‌شوند؟

علی دایی: مشکل ما در بازی‌های پیش، تنها کمبود وقت بود. تیم ما خیلی کم کنار هم بودند. ما پیش از بازی با کویت فقط هشت روز کنار هم بودیم و پیش از بازی با امارات، لیگ ایران بسیار فشرده برگزار شد و در آن روزها هم تنها سیزده روز وقت برای بازی با امارات فرصت داشتیم، ما فقط یک بازی دوستانه با زامبیا داشتیم، اما ما نیاز به بازی‌های تدارکاتی بیشتری داشتیم، که این امر محقق نشد، اما پس از دو بازی اول با کویت و امارات، روز به روز بهتر شدیم، در تهران شناخت خوبی از امارات به دست آوردیم و توانستیم این تیم را در العین ببریم، سوریه را در سوریه بردیم و این روند رو به رشد تیم ما بود، اگر زودتر دور هم جمع می‌شدیم، حتما بهتر نتیجه می‌گرفتیم. در حقیقت بازی‌های اول ما در دور نخست، «‌حکم بازی‌های تدارکاتی‌» را برای ما داشت.

سوال: مجموعه خود را در بازی‌های مرحله دوم با حضور تیم‌هایی چون عربستان و کره جنوبی و شمالی و نیز امارات چگونه ارزیابی می‌کنید؛ آیا از این گروه صعود خواهید کرد؟

علی دایی: تیم‌های خیلی بزرگی در گروه ما هستند و همه بازی‌های ما بسیار سخت است و ما باید خود را برای بازی‌های سخت‌تری نیز آماده بکنیم، اما با همه احترامی که برای تیم‌های گروهمان قایلم، مطمئنم که به عنوان تیم نخست از گروهمان صعود می‌کنیم، زیرا توانایی بچه‌های ما بیشتر از بازیکنان تیم‌های دیگر است.

سوال: شما تجربه بازی حرفه‌ای در اروپا در تیم‌هایی مثل بایرن مونیخ را دارید. از اروپا که برگشتید هم دارای محبوبیت مردمی بودید و هم یک تاجر در زمینه مسائل اقتصادی بودید. آیا این دیدگاه درست است؟

علی دایی: من از اول تلاش کردم تا در زندگی‌ام برنامه داشته باشم. زندگی شخصی‌ام را در ورزش و امور تجاری‌ام را نیز در ورزش مخلوط نکردم و توانستم با یک برنامه‌ریزی درست و با کمک خدا به این مرحله برسم، شاید شما ندانید، اما من مدرک مهندسی‌ام را در یکی از بهترین دانشگاه‌های ایران (دانشگاه صنعتی شریف) گرفتم و الان نیز فوق لیسانس تربیت بدنی‌ام را گرفته‌ام و انشاء‌الله دکترایم را نیز خواهم گرفت و در کنار همه این‌ها فعالیت‌های تجاری‌ام را نیز ادامه می‌دهم، چون برنامه‌ریزی‌ام درست بوده است، توانسته ام تا حدودی در زندگی ام نیز موفق باشم. در کنار این موفقیت‌ها، افرادی بوده‌اند که همیشه به من کمک کرده‌اند مانند همسر خوبم که همیشه در کنارم بوده و همین طور خانواده‌ام و نیز دوستان خوبی که داشته‌ام و همیشه یار و یاورم بوده‌اند.

سوال: نقش خانواده شما و به ویژه پدرتان در موفقیت‌هایتان چگونه بوده است؟

علی دایی: من هر چیزی که دارم، از پدر و مادرم دارم و به ویژه پدرم که مشوق اصلی‌ام در ادامه تحصیلم بود. هنگامی هم که به دانشگاه راه یافتم، او نیز مشوقم برای ادامه ورزش فوتبال بود و همیشه تلاش کرد که بهترین‌ها را در اختیارم بگذارد، کسی بود که خانواده‌اش را خیلی دوست داشت و برای خانواده‌اش اصلا کم نگذاشت، من موفقیت‌هایم را مدیون پدر و مادرم هستم.

سوال: ما از علی دایی سخن می‌گوییم که در دنیای فوتبال پله پله موفقیت‌ها را پست سر گذاشته و اکنون مربی تیم ملی کشورش است. پس از تیم ملی به چه چیزی فکر می‌کنید؟ آیا به دنبال مسئولیت‌های اداری و ریاستی نیز هستید؟

علی دایی: من عاشق کار کردن در زمین فوتبال هستم، عاشق مربیگری هستم و کار در زمین را به مدیریت در پشت میز ترجیح می‌دهم. شاید روزی نیز برسد که به مدیریت روی آورم، اما در این صورت حتما در زمینه فوتبال خواهد بود، اما الان دوست دارم تنها به مربیگری‌ام در تیم ملی فکر کنم و به اطلاعات فنی‌ام بیفزایم و در کلاس‌های مربیگری نیز شرکت کنم.

سوال: حضور در اروپا برای هر بازیکن و مربی یک آرزوست. آیا به روزی فکر می‌کنید که به عنوان مربی در قراردادهای حرفه‌‌ایتان به اروپا نیز بروید؟

علی دایی: طبیعتا اکنون تمام افکارم متوجه تیم ملی است، اما هر مربی در دنیا به فکر ارتقای سطح کاری‌اش و فعالیت در مراحل بهتری است و انشاءالله تلاش می‌کنم و تلاش خواهم کرد تا روزی بتوانم در اروپا مربیگری بکنم.

سوال: آخرین سخنی که دوست دارید به بینندگان دبی اسپورت بگویید؟!

علی دایی: دوست دارم از همینجا از مردم خوب امارات تشکر کنم، من یک سال در امارات بازی کردم و همیشه نسبت به من لطف داشتند و الان نیز هر گاه به امارات می‌آیم، به من لطف و محبت دارند، من آرزوی موفقیت و سلامتی همه آنها را دارم و از شما و دبی اسپورت نیز تشکر می‌کنم.