اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٨ مرداد ۱٣٨۷ -  ۲۹ ژوئيه ۲۰۰٨

به افکار عمومی جهان و خلق کرد!
در ادامه همپیمانی ایران و ترکیه علیه خلق کرد باری دیگر هواپیما های جنگنده ترکیه در شب ۲۷ ماه ژوئیه ۲۰۰٨ برابر با ۶ مرداد ۱٣٨۷ مناطق کوهستانی قندیل را بمباران کردند. حملات هواپیماهای ترکیه با جواب شدید نیروهای ضدهوایی و پدافند گریلایی مواجه شدند. نیروهای پدافند گریلا با قهرمانی و رشادت، مانع از دستیابی نیروهای هوایی ترکیه به اهداف خویش شدند. در این حملات نیروهای گریلا و مواضع ما آسیبی ندیدند اما خسارات مادی فراوانی به روستائیان و مناطق مسکونی منطقه وارد آمد. بسیاری از باغ‌ها و تاکستان‌ها و مزارع در آتش این کردستیزی سوخته و روستاهای شین‌ئاوی, سوره‌دی, مه‌ره‌دو و منطقه کورتک خسارات فراوانی را دیدند.
قندیل مختص به نیروهایPJAK است و این برای چندمین بار است که از طرف نیروهای هوائی ترکیه بمباران می شود و تاکنون هم بارها توسط توپخانه های ایران بمباران این منطقه انجام شده و در نتیجه‌ی آن تلفات بسیاری به روستائیان وارد می‌شود.
این حملات با اجازه و مجوز نیروهای ایالات متحده آمریکا که در عراق مستقر هستند انجام می‌شود. با وجود اختلافات تاریخی و استراتژیک میان ایران و ترکیه و تظاهر به مخالفت با ایران از طرف آمریکا، اعمال و عملیات‌هایی علیه ما صورت می‌گیرند که در تضاد و چالش با معادلات فوق هستند. PJAK فعال‌ترین و موفق‌ترین نیروی اپوزیسیون در برابر جمهوری اسلامی ایران است. وجود چنین اقداماتی، در جایی که باید تمامی نیروهای تحول‌خواه و دمکراسی‌طلب به همکاری با چنین نیرویی بپردازند، این نگرانی را به وجود می‌آورد که استفاده از الفاظ دمکراسی، حقوق بشر و مواردی از این دست تنها دستاویزی برای به دست آوردن منافعی معین باشد. غیر از این، تأیید این اقدامات و تسهیل آن‌ها و سکوت در برابر قانون‌شکنی و تجاوز به مرزها چه توجیهی می‌تواند داشته باشد. نیروهای مداخله‌گر در منطقه باید بدانند که بدون توجه به واقعیات تاریخی و اجتماعی منطقه و بدون در نظر گرفتن منافع خلق‌ها و با عملکردی پراگماتیستی، نتایجی را ببار خواهند آورد که انتظاراتشان را در هم خواهد شکست. کمک غیرمستقیم به ایران و سعی در تضعیف نیرویی که در عمل تنها مخالف جدی نظام جمهوری اسلامی است و نظام را به تنگ آورده است، آیا به سود نیروهایی است که جمهوری اسلامی را مانعی برای پیشرفت در منطقه محسوب می‌نمایند یا به ضرر آن‌ها. کمک به دست یافتن ترکیه به منافع خویش به بهای تضعیف یک جنبش آزادی‌خواه و دمکراسی‌طلب چه انگیزه و توجیهی می‌تواند داشته باشد؟
سکوت نیروهای کردی نیز جنبه‌ی تراژیک این بازی تراژیک‌ـ کمیک را تشکیل می‌دهد. خلق کرد در آستانه‌ی رسیدن به حقوق خویش و گشایش‌گر راه رسیدن کلیه‌ی خلق‌های تحت ستم منطقه به حقوق‌شان است. خلق کرد می‌رود تا به پیشاهنگ دمکراسی برای تمامی خلق‌های منطقه تبدیل شود. هر رفتاری که سبب تضعیف جنبش کردی شود، به تمامی نیروهای کردی و در نهایت به تمامی نیروهای دمکراسی‌طلب خسران وارد خواهد آورد. سکوت در برابر حمله به مواضع PJAK ، که یکی از مهم‌ترین حلقه‌های مبارزات خلق کرد را تشکیل می‌دهد، به نفع خلق کرد و در خور ادعای محافظت از دستاوردهای خلق نخواهد بود. کسی که امروز به مواضع PJAK یورش می‌آورد، فردا به دیگران نیز خواهد برد. امید به دوستی با دشمنان PJAK و سکوت در برابر اعمال وحشیانه‌شان، تنها می‌تواند نشانی از بی‌خردی سیاسی همخوان با عصر باشد. بنابراین هر نیرویی کردی و بویژه آن‌ها که مسئله از نزدیک به آن‌ها مربوط است، بایستی موضع خویش را در این مورد اعلام دارند.
خلق کرد و سایر خلق‌های منطقه و دوستان آن‌ها نیز بایستی از این مسائل آگاه باشد. از طرفی دشمنان ما متحد شده‌اند. با وجود داشتن اختلافات بزرگ با یکدیگر، در برابر ما به یک شیوه و با هم عمل می‌کنند. از طرف دیگر نیروهای جهانی با سوءاستفاده از مطالبات دمکراسی و آزادی‌خواهی خلق و دادن وعده در این راستا به آنها، در پی سوء استفاده از مسئله کرد در راستای منافع خویش هستند. از طرفی نیز بصورتی بسیار حزن‌انگیز نیروهای وابسته کرد، به این امر اجازه داده و همچنین برخی از نیروهای زمین‌گیر شده‌ی اردوگاه نشین از این امر شادمان می‌گردند. پیداست که این وضعیت نه در خور منطقه است و نه شایسته‌ی خلق‌ها و نه در شأن خلق کرد. در برابر این نیز خلق کرد باید هرچه بیشتر در توسعه‌ی همبستگی خویش، سازماندهی اقشار مختلف و ساماندهی سیاسی جامعه‌اش مشارکت نمایند. تنها مبارزه و متقاعد کردن خویش برای تلاش انقلابی و آمادگی برای تحمل رشادت‌ها در این راه می‌تواند وضعیت ما را تغییر دهد نه دل خوش کردن به جریانات سیاسی جهانی و همکاری و کمک مادی و نقشه‌های نیروهای حاکم جهانی در وطن‌مان. تا زمانی که مبارزه به حد کافی نرسد، دشمنان از پای نخواهند نشست.
سایر خلق‌های منطقه و بویژه خلق‌های ایران نیز باید بدانند که تنها خواسته و طلب کردها دمکراسی و آزادی برای تمام وطن‌مان است. پشتیبانی از این خواسته‌ی خلق کرد نیز به نفع تمامی خلق‌ها و روند دمکراسی در کل ایران است. لذا آگاهی از حملات دشمنان دمکراسی به نیروهای ما و موضع‌گیری در برابر آن، موردی است که به مثابه یک همبستگی انتظار آن را داریم.
جوانان کرد و زنان غیوری که پیداست به همت آن‌ها از نظام ظلم و ستم گذار خواهیم نمود، بایستی در این مرحله خویش بدون تعلل در انجام وظایف و مسئولیت‌هایشان برای جوابگویی به این دمکراسی ستیزی و آزادی ستیزی اقدام نمایند. آینده از آن ما خواهد بود!

زنده باد جنبش ملی‌دمکراتیک خلق کرد در شرق کردستان به پیشاهنگی PJAK !
زنده باد رهبر آپو!
بژی سه‌روک ئاپو!
۲۷-۰۷-۲۰۰٨

کوردیناسیون حزب حیات آزاد کردستان PJAK