•
جنگ در قفقاز میان روسیه و گرجستان در منطقه جدایی طلب اوستیای جنوبی جریان دارد. مقام های گرجستان می گویند هواپیماهای جنگی به سه پایگاه نظامی این کشور حمله کرده و شهر بندری پوتی در دریای سیاه نیز بمباران شده است. ارتش روسیه مدعی کنترل بر پایتخت اوستینای جنوبی شده و آمریکا گفته است ارتش روسیه باید از این منطقه بیرون برود
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
شنبه
۱۹ مرداد ۱٣٨۷ -
۹ اوت ۲۰۰٨
بی بی سی: درگیری های شدید میان نیروهای روسیه و گرجستان برای دومین شب متوالی در منطقه جدایی طلب اوستیای جنوبی ادامه یافته است.
مقام های گرجستان می گویند که هواپیماهای جنگی به سه پایگاه نظامی این کشور حمله کرده و شهر بندری پوتی در دریای سیاه نیز بمباران شده است.
پیشتر، روسیه که از جدایی طلبان حمایت می کند گفت که نیروهایش به مواضع نیروهای گرجستان در شهر چخینوالی و حومه آن حمله کرده اند. چخینوالی پایتخت اوستیای جنوبی است.
گرجستان می گوید که کنترل این شهر را در دست دارد اما رسانه های روسی از ورود نیروهای این کشور به داخل این شهر گزارش می دهند.
روسیه صدها نفر از نیروهای مسلح خود را به اوستیای جنوبی اعزام کرده است. این اقدام پس از آن صورت گرفت که گرجستان که متحد نزدیک آمریکا در قفقاز به شمار می رود، حمله غافلگیرانه ای علیه جدایی طلبان آغاز کرد.
میخائیل ساکاشویلی، رئیس جمهور گرجستان گفته است که سی گرجی در درگیری های دو روز اخیر کشته شده اند. روسیه نیز تعداد کشته های خود را پانزده نفر اعلام کرده است.
مقام های گرجستان گفته اند که انتظار دارند روسیه به تفلیس، پایتخت گرجستان حمله کند و به همین خاطر برخی ادارات دولتی را تخلیه کرده اند.
اقدامات دیپلماتیک
با گسترش بخران میان روسیه و گرجستان، تلاش های دیپلماتیک برای فروکش دادن بحران آغاز شده است.
ایالات متحده خواهان آتش بس فوری میان طرفین شده و از روسیه خواسته تا به تمامیت ارضی گرجستان احترام بگذارد و نیروهای خود را از خاک گرجستان خارج کند.
نمایندگان آمریکا، اتحادیه اروپا و سازمان امنیت و همکاری اروپا قرار است به گرجستان سفر کنند تا مقدمات آتش بس را فراهم کنند.
برنار کوشنر، وزیر امور خارجه فرانسه که کشورش ریاست دوره ای اتحادیه اروپا را به عهده دارد گفته است که جدیت اوضاع، اقدام سریعی را می طلبد.
شورای امنیت سازمان ملل جلسه ای اضطراری درباره اوضاع گرجستان تشکیل داده اما تصمیمی اتخاذ نکرده است.
جدایی طلبان گرجستان
از زمان فروپاشی شوروی سابق و استقلال گرجستان، این کشور درگیر بحران هایی با مناطق جدایی طلب خود بوده است.
آبخاز و اوستیای جنوبی دو منطقه ای هستند که اعلام استقلال کرده و روابط نزدیکی با روسیه برقرار کرده اند.
از اوائل سال های دهه نود میلادی، نیروهای صلحبان روسی در این دو منطقه مستقر شده اند. این نیروها همواره از سوی گرجستان با این اتهام روبرو می شوند که از جدایی طلبان حمایت می کنند.
تمایل گرجستان برای عضویت در ناتو با خشم روسیه روبرو شده و روابط دو کشور را با تنش بیشتری همراه ساخته است. آبخاز و اوستیای جنوبی، روسیه را تضمین کننده بقا و ادامه موجودیت خود می دانند و به این کشور متکی هستند.
دویچه وله: واحدهای ارتش روسیه وارد اوستیای جنوبی شدهاند و در شینوالی، مرکز استان اوستیای جنوبی، درگیری شدیدی میان ارتش گرجستان و جداییطلبان در جریان است. مقامهای محلی از کشته شدن بیش از هزار نفر خبر میدهند. این خبرها هنوز از سوی منابع بیطرف مورد تایید قرار نگرفته است.
ادوارد کوکایتی، رئیسجمهور خودخواندهی اوستیای جنوبی، دولت گرجستان را مسئول آغاز درگیریها اعلام کرد و یک وزیر محلی در اوستیا، از کشته شدن بیش از هزار نفر خبر داد. گفته میشود تعدادی سرباز روسی نیز در میان کشتهشدگان وجود دارد. وزارت کشور گرجستان اعلام کرد هواپیماهای روسی به یک پایگاه نظامی در ۲۵ کیلومتری تفلیس، پایتخت گرجستان حمله کردهاند.
کاروانی طولانی از تانکها و واحدهای نظامی روسیه در حال حرکت به سوی اوستیای جنوبی هستند. صبح امروز واحدهای روسی یک تونل استراتژیک را در این استان به کنترل خود درآوردند. این تونل مهمترین کانال رساندن اسلحه و تجهیزات به جداییطلبان مورد حمایت روسیه است.
دولت گرجستان میگوید برای بازپسگیری کنترل استان اوستیای جنوبی و اعادهی نظم و قانون به این منطقه هجوم آورده است. اما سرگئی لاروف، وزیر خارجه روسیه از "پاکسازی قومی در روستاهای اوستیای جنوبی" توسط ارتش گرجستان خبر میدهد. به گفتهی وزیر خارجه روسیه، شمار فراریان در حال افزایش است و "نشانههای فاجعه انسانی" در حال پدیدار شدن هستند.
دیمیتری مدودف، رئیس جمهورروسیه، دلیل ورود نظامیان روسیه به اوستیای جنوبی را "تقویت واحدهای صلح روسیه" در اوستیا و "دفاع از شهروندان روسی" اعلام کرد. مدودف گفت: «من به عنوان رییس جمهور باید از جان شهروندان روسیه در هرجایی که باشند، دفاع کنم.» در اوستیای جنوبی دهها هزار شهروند روستبار زندگی میکنند.
درخواست حمایت از آمریکا
برعکس مقامهای روسیه، میخائیل ساکاشویلی، رئیسجمهور گرجستان، جداییطلبان اوستیای جنوبی و روسیه را مسئول بالاگرفتن بحران و آغاز درگیریها معرفی کرد. رئیسجمهور گرجستان پیش از ظهر روز جمعه در یک سخنرانی تلویزیونی اعلام کرد، کشورش در برابر یک مداخلهی نظامی گسترده قرار گرفته است.
ساکاشویلی همچنین امروز در گفتوگویی با شبکهی خبری سی.ان.ان گفت، "روسیه در کشور خود ما با ما در حال جنگ است." ساکاشویلی در این گفتوگو از ایالات متحدهی آمریکا تقاضای پشتیبانی کرد. او گفت، به نفع آمریکاست که از گرجستان حمایت کند. رئیسجمهور گرجستان افزود: «بحث برسر تنها گرجستان نیست، بلکه مسئله آمریکا و ارزشهای این کشور است. ما کشوری دوستدار آزادی هستیم که در حال حاضر مورد تهاجم قرار گرفته است.»
با این حال وزارت دفاع آمریکا اعلام کرد، واشنگتن تاکنون از سوی گرجستان درخواست رسمی برای کمک دریافت نکرده است. یک سخنگوی وزارت دفاع آمریکا شامگاه روز جمعه اعلام کرد تنها یک تماس رسمی با دولت گرجستان وجود داشته است. بنابر این گزارش، صدها کادر آموزش نظامی آمریکا در گرجستان به هیچوجه در درگیری میان گرجستان و روسیه دخالتی ندارند.
درخواست جامعه جهانی از طرفین درگیری
جامعه جهانی سیاستمداران هر دو طرف درگیری را به خویشتنداری و انعطاف دعوت کرد. اتحادیه اورپا، ایالات متحدهی امریکا، پیمان ناتو و دولت آلمان خواهان قطع فوری جنگ شدند.
وزارت خارجهی ایالات متحدهی امریکا اعلام کرد که یک فرستاده به منطقه میفرستد تا طرفین را برای آرامسازی اوضاع زیرفشار بگذارد. سازمان امنیت و همکاری اروپا نیز درصدد است نمایندهای به منطقه گسیل دارد.
شورای امنیت نیز بعداز ظهر روز جمعه به درخواست روسیه نشستی اضطراری تشکیل داد تا درگیری در اوستیای جنوبی را بررسی کند. گزارش شده که شورای امنیت نتوانسته بر سر اعلامیهی پیشنهادی روسیه به توافق برسد. همچنین جورج بوش رئیسجمهور آمریکا و ولادیمیر پوتین، نخستوزیر روسیه که در مراسم گشایش بازیهای المپیک در پکن شرکت داشتند، حوادث اوستیای جنوبی را مورد بررسی قرار دادند.
ریشههای درگیری
درگیری در این منطقه پس از فروپاسی اتحاد جماهیر شوروی و استقلال گرجستان آغاز شد. اوستیایی جنوبی از نظر حقوق بینالملل جزئی از خاک گرجستان است اما ساکنان آن که اکثراً روستبارند، خواهان جدایی از گرجستان هستند. در سال ۲۰۰۶ ساکنان اوستیای جنوبی با برگزاری همه پرسی، استقلال خود را از گرجستان اعلام کردند اما این استقلال هنوز از سوی جامعه جهانی به رسیمت شناخته نشده است.
رادیو فردا: با شدت گرفتن درگیری ها درحالی که گرجستان ادعا کرده است که کنترل مرکز اوستیای جنوبی را در دست دارد، در مقابل جدایی طلبان اوستیا هم اعلام کرده اند که این منطقه تحت کنترل روسیه قرار گرفته است.
میخاییل ساکاشویلی رییس جمهوری گرجستان، اعلام کرده است که ارتش گرجستان، تسخینوالی مرکز اوستیای جنوبی و ارتفاعات اطراف این شهر را تحت کنترل گرفته است.
در همین حال، جدایی طلبان اوستیای جنوبی هم اعلام کرده اند که یگان های زرهی ارتش روسیه که وارد شهر تسخینوالی، مرکز این شده اند و ارتش گرجستان در حال ترک مواضع خود است.
از سوی دیگر مسکو درباره دخالت نیروهایش در درگیری های اوستای جنوبی اعلام کرده است که نیروهایش «به یورش گرجستان به اوستیای جنوبی، پاسخ داده اند» و میخاییل ساکاشویلی رییس جمهوری گرجستان اعلام کرده است که دو کشور (گرجستان و روسیه) در حال جنگ هستند.
او همچنین گفته است که آنچه روسیه انجام می دهد، را «به مبارزه طلبیدن جهان» است و گفت: «اگر جهان امروز نتواند جلوی روسیه را بگیرد، تانک های روسیه قادر خواهند بود به تمامی پایتخت های اروپا دستیابند.»
واکنش آمریکا
از سوی دیگر، کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه آمریکا هم از روسیه خواسته است که نیروهای خود را از گرجستان خارج کند و حملات هوایی به این کشور را متوقف کند.
او گفته است: «ما از روسیه می خواهیم، حملات هوایی و موشکی علیه گرجستان را متوقف کند، به حاکمیت ارضی گرجستان احترام بگذارد و نیروهایش را از خاک گرجستان خارج کند.»
در همین حال، ادوارد کوکوئیتی که خود را رییس جمهوری اوستیای جنوبی می خواند اعلام کرده است که در جریان «حمله گرجستان» یک هزار و ۴۰۰ نفر از مردم اوستیای جنوبی کشته شده اند. اما ادعای او را تا کنون هیچ منبع بی طرفی تایید نکرده است.
در تحولی دیگر، کاخال اومائیا، رییس شورای امنیت ملی گرجستان گفته است که گرجستان قصد دارد یک هزار سرباز گرجستان که برای کمک به ارتش آمریکا به عراق فرستاده است را از این کشور خارج تا به گفته او به کمک جنگ با روسیه بیایند.
جرج بوش، رییس جمهوری آمریکا، هم که برای شرکت در آیین گشایش المپیک پکن در چین به سر می برد، حمایت آمریکا از حق حاکمیت ارضی گرجستان را اعلام کرده است و خواستار آتش بس فوری شده است.
همچنین شورای امنیت سازمان ملل برای بحث در باره بحران اوستیای جنوبی تشکیل جلسه داده است اما هنوز خبری در باره نتیجه این جلسه منتشر نشده است.
شدت گرفتن درگیری و شمار تلفات دو طرف
با شدت گرفتن درگیری ها در اوست جنوبی، تلفات صلحبانان روسیه به ۱۲ نفر رسید، همچنین رییس جمهوری گرجستان گفته است که ۳۰ نظامی این کشور در بمباران های روسیه کشته شده اند.
میخاییل ساکاشویلی، رییس جمهوری گرجستان شامگاه جمعه ۱۸ مرداد ماه و کمتر از یک روز پس از شدت گرفتن درگیری میان ارتش گرجستان از یک سو و جدایی طلبان اوست و روسیه از طرف دیگر، اعلام کرد که در جریان بمباران هواپیماهای روسی ۳۰ نظامی گرجستان کشته شده اند.
از سوی دیگر، یک سخنگوی نیروهای صلح بان روسیه که از سال ۱۹۹۲ در این منطقه حضور دارند، اعلام کرده است که در جریان درگیری های امروز با ارتش گرجستان، تاکنون ۱۲ نفر از این نیروها کشته و ۱۵۰ نفر مجروح شده اند.
درگیری میان نیروهای گرجستان و جدایی طلبان اوست جنوبی روز جمعه در حالی شدت گرفت که ساعاتی پیش از آن گرجستان اعلام آتش بس کرده بود.
درو تازه درگیری ها میان جدایی طلبان اوست جنوبی و گرجستان، نیمه شب ۱۲ مرداد ماه آغاز شد و آتش بس روز گذشته، تلاشی برای پایان دادن به این درگیری ها بود.
به دنبال شدت گرفتن درگیری ها، ولادیمیر پوتین، نخست وزیر روسیه، اعلام کرد که توپخانه و تانک های ارتش گرجستان دست به گلوله باران شدید شهرها و روستاهای اوستیای جنوبی زده اند و افزود که «این وضعیت تاسف آور و نگران کننده است و قطعا واکنش تلافی جویانه ای را در پی می آورد.»
همزمان با اعلام سخنان ولادیمیر پوتین که برای شرکت در آیین گشایش المپیک پکن در چین به سر می برد، روسیه ستونی از یگان های زرهی خود را به سوی اوست جنوبی اعزام کرد.
این کشور علت اعزام نیروهای خود را دفاع از حدود هزار نیروی نظامی خود اعلام کرد که به عنوان نیروهای حافظ صلح در اوست جنوبی مستقرند.
ساعاتی پس از انتشار خبر اعزام نیروهای ارتش روسیه به اوست جنوبی، خبرگزاری روسی اینترفکس خبر داد که نیروهای روسیه و گرجستان در تسخینوالی، مرکز اوست جنوبی به روی یکدیگر آتش گشوده اند.
همچنین گزارش هایی که از سوی منابع بی طرف تایید نشده حاکی از آن است که روسیه دست به حملات هوایی به گرجستان زده است.
درگیری میان جدایی طلبان اوست جنوبی و گرجستان که از سال ۱۹۹۱ آغاز شده است، طی ماه های گذشته، با اعلام حمایت رسمی روسیه از جدایی طلبان اوست و سرنگونی یک هواپیمای گرجستان شدت یافت.
جدایی طلبان اوست جنوبی در سال ۲۰۰۶، با برگزاری یک رفراندوم، استقلال خود اوست جنوبی را از از گرجستان اعلام کردند اما هیچ یک از کشورهای جهان ااعلام موجودیت این کشور جدید را به رسمیت نشناخته اند.
گزارش های خبرگزاری روسی نووستی
"ایگور کوناشنکوف" دستیار فرمانده کل نیروهای زمینی فدراسیون روسیه اطلاع داد که یگان های ارتش ۵٨ وزارت دفاع فدراسیون روسیه که برای کمک به پاسداران صلح وارد تسخینوالی پایتخت جمهوری برسمیت شناخته نشده اوستیای جنوبی شدند، هم اکنون مراکزی که از آنجا نیروهای گرجی به مواضع پاسداران صلح و تسخینوالی شلیک می کردند را تحت کنترل خود گرفته اند.
وی هشدار داد که "از این پس هر شلیکی به منطقه تحت مسئولیت پاسداران صلح روسیه به شدت خنثی خواهد شد".
همچنین وزارت حوادث غیر مترقبه روسیه، بیمارستانی سیار و نیز پزشکان و امدادگران را برای کمک به پناهندگانی که از اوستیای جنوبی به اوستیای شمالی (واقع در روسیه) آمده اند، اعزام می کند.
هم اکنون در اوستیای جنوبی گروه هایی داوطلب به جستجوی افراد زخمی می پردازند. افراد بسیاری آواره شده اند، چرا که خانه های آنها ویران شده و جایی برای رفتن ندارند.
نیروهای گرجی شب گذشته وارد خاک جمهوری برسمیت شناخته نشده اوستیای جنوبی شده و شلیک به تسخینوالی پایتخت اوستیای جنوبی را آغاز کردند. مقامات اوستیای جنوبی اطلاع می دهند که تعداد زیادی از مردم بیگناه کشته شده اند. ۱۰ پاسدار صلح روسی کشته و ٣۰ نفر مجروح شده اند.
نقشه جنگ با اوستیای جنوبی را آمریکا طرح کرده است
خبرگزاری نووستی در تفسیری به قلم آناتولی پومورتسف، درباره ی جنگ چنین نوشته است:
آنچه که در اوستیای جنوبی رخ می دهد، نشان می دهد که عملیات متجاوزانه ارتش گرجستان طبق برنامه تنظیم شده دقیقی انجام می شود و تنها واکنشی قاطعانه از سوی روسیه می تواند مانع آن باشد. نقشه عملیات نظامی برای تحت کنترل گرفتن جمهوری برسمیت شناخته نشده اوستیای جنوبی را نه نظامیان گرجی و بلکه کارمندان پنتاگون ۱٣ سال قبل طرح کرده اند که برای اولین بار در مورد جمهوری برسمیت شناخته نشده صربی کرایینا بکار برده شد که از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۵ در کرواسی کنونی وجود داشت. نتیجه آن رویدادها نابودی هزاران فرد بیگناه و پاکسازی های قومی بود. اتباع روسیه که در اوستیای جنوبی زندگی می کنند، بدون دخالت قاطعانه مسکو همین در انتظارشان است.
رویدادها پیرامون اوستیای جنوبی حتی در جزئیات نیز شبیه به درهم شکستن کرایینا است، در آن زمان نیز کروات ها همانند رژیم کنونی تفلیس "همگرایی مجدد" را با بخش کوچکتر در منطقه مناقشه آغاز کردند. در سال ۱۹۹۵ اولین قربانی سربازان کرواسی، اسلاوونیای غربی بود که از سایر بخش های این جمهوری جدا بود و توان نظامی مردم آن کاملاً قابل مقایسه با اوستیای جنوبی بود. عملیات "حمله" روز ۱ ماه مه ۱۹۹۵ انجام شد: آنطور که ژنرال های کرواسی توضیح دادند، انتخاب تاریخ نیز اتقاقی نبود، محاسبه چنین بود که مسکو و باقی جهان که اول مه (روز کارگر) را جشن می گیرند و آماده جشن پنجاهمین سالگرد پیروزی در جنگ بزرگ وطنی (۱۹۴۱-۱۹۴۵) می شوند، واکنش شدیدی به رویدادها نخواهند داشت. گرجی ها نیز طبق همین منطق عمل می کنند: آغاز گسترده جنگ با اوستیای جنوبی همزمان با افتتاح بازی های المپیک است که "ولادیمیر پوتین" نخست وزیر روسیه نیز برای شرکت در مراسم افتتاحیه عازم پکن شد.
مقایسه های بالا اثبات می کنند که نیروهای گرجستان نیز همانند کروات ها در سال ۱۹۹۵ عمل می کنند. مشاورین امریکایی در ستاد کل نیروهای مسلح کرواسی در سال های ۱۹۹٣-۱۹۹۵ ژنرال بازنشسته "جان هلوین" (فرمانده سابق نیروهای آمریکایی در اروپا)، "کارل وونو" (رئیس سابق ستاد نیروهای زمینی آمریکا) و "جیمز لیندزی" (فرمانده سابق نیروهای ویژه ارتش آمریکا) بودند. همه انها کارمندان رسمی کمپانی Military Professional Resources Incorporates (MPRI) بودند که به ارائه خدمات در زمینه مشاوره های نظامی می پرداختند. اگر ساده تر بگوییم، آنها استراتژی پردازهایی بودند که در ارتباط با دولت آمریکا هستند.
اما نباید فکر کرد که اقدامات گفته شده بر خلاف قوانین آمریکا انجام شدند، نظامیان آمریکایی حق دارند که "کمک لازم را در زمینه دفاع داخلی به دولت متفق" ارائه دهند. پس آیا گفتن این لازم است که دقیقاً کارمندان همین MPRI که با دولت ساآکاشویلی قرارداد منعقد کرده اند، تمامی این سال ها به آماده سازی نفرات نیرهای مسلح گرجستان پرداخته اند؟
از این ها می توان نتیجه ای کاملاً مشخص گرفت و آن این که عملیات نیروهای گرجی که در برابر چشمان ما علیه اتباع روسیه که در اوستیای جنوبی زندگی می کنند انجام می شود، در واشنگتن و نه در تفلیس تنظیم شده است. تنها دخالت قاطعانه روسیه است که می تواند سبب جلوگیری از قربانیان جدید، پاکسازی قومی و بی ثبات سازی کامل منطقه قفقاز شمالی شود که بدون این نیز ثباتی شکننده دارد، در غیر این صورت در آینده نزدیک باید انتظار حمله گرجستان به آبخازی را داشت که پیامد آن می تواند فاجعه آمیز باشد.
|