• «چپ دموکرات»؛ به امید گره زدن اندیشه و عمل نیرو های جداافتاده و غیر متشکل از خیل اندیشه داران چپ اعلام موجودیت نمود تا بر مقتضا و ضرورت عینی و راستینی که «چپ دموکرات» را موجب شده است، به نهادینه کردن خود و الگویی بپردازد که با خوانش ها و روش های عمل سیاسی در قرن جدید ملازمت شکلی و ماهوی داشته باشد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٣۰ مرداد ۱٣٨۷ -  ۲۰ اوت ۲۰۰٨

«چپ دموکرات»؛ به امید گره زدن اندیشه و عمل نیرو های جداافتاده و غیر متشکل از خیل اندیشه داران چپ اعلام موجودیت نمود تا بر مقتضا و ضرورت عینی و راستینی که «چپ دموکرات» را موجب شده است، به نهادینه کردن خود و الگویی بپردازد که با خوانش ها و روش های عمل سیاسی در قرن جدید ملازمت شکلی و ماهوی داشته باشد.

خوانش ها و روش هایی که نه بواسطه ی اراده و دلالت لیبرالیسم که سعی در یکه تازی در این عرصه داشته است، که به دلیل قابل پذیرش بودن چارچوب تجلی و به علت اقبال انسانی مورد توجه قرار گرفته است.

بسیاری را باور بر این بوده است که بزرگان اندیشه ی چپ به مثابه ی آلترناتیو تئوریک و تاریخی لیبرالیسم و سرمایه داری نگاه و ضدیت خود را نسبت به الگوی سرمایه داری نه در اختلاف خود با یک رقیب که در ضدیت سرمایه داری با انسان به مفهوم کلی آن می دیدند. بنابراین افق نگاه چپ پیش از آنکه افق سیاسی و حزبی باشد، افق انسانی و انسان باور بوده است. هم از این روست اگر گزاره ی پیشنهادی «مارکس» و دیگران (کمونیسم) عرضه می شود، انسانی را ترسیم می کند که در مصداق نیز یکی می شود؛ برابر و رها!

بنابراین آنچه در چارچوب نظری و آرمانی چپ اصل قرار می گیرد، تکامل نوع انسان و دستیابی به برابری برای همه ی انسان ها فارغ از همه ی تمایزاتی که عصر و عرصه های مختلف تاریخی بر اساس مجعول به هویت انسان تحمیل کرده است، می باشد. در این میان به نظر می رسد بخش های گسترده ای از نیروها و فعالین تاریخی چپ میان اصول و آرمان های ترسیم شده با ابزارها، روش ها و متدولوژی مورد استفاده در جهت تحقق آرمان ها، نوعی این همانی ایجاد کرده اند که روش های خاص و تجربه شده را بمثابه اصول آرمانی خالی از تردید و تشکیک فرض نموده اند، چنانکه هرگونه تغییر در این روش ها را همردیف گذر، بلکه کنار گزاردن اصول اساسی مورد نظر اندیشه ی چپ تعریف کرده اند.

این نوشتار کوتاه بر آن است که بهره گیری از ظرف عملیاتی متناسب با تجربه های عینی، حساس ترین و مهمترین وظیفه و رسالت یک اندیشه دار چپ در اتمسفر سیاسی و اجتماعی عصر خویش است.بر پایه ی چنین درک دیالکتیکی از تاثیر متقابل ذهن و عین است که ورود به جایگاه شناخت روش ها و ابزار های جدید مبتنی بر واقعیات موجود ما را به درکی دموکرات از اندیشه ی چپ رهنمون می کند، چه به خوبی می دانیم، آنچه سابقه تاریخی چپ در عمل نمایش داده است، اگر چه با همین اصول، آرمان ها و اهداف تعریف شده در بالا (و مگر دیگرانی که امروز بر سرزمین ایران حکومت می کنند، اگر چه برای فرقه ای خاص از میان توده مردم، چیزی جز عدالت و رفاه تعریف شده خود را می خواهند، اما بر همان فرقه خاص نیز، جز نکبت و فلاکت حاکم نکرده اند) اما بواسطه نقص در روش و در پیشینه، غیر انسانی بودن ابزارها، جز مشتی سرکوب سرخ و خشن چیزی نبوده است.

پویش و شناخت دلایل و علت های چنان مظاهری از ادعای چپ بودن، رهیافتی است که به زعم ما «چپ دموکرات» ختم خواهد شد.

منبع: http://azizi۶۱.blogfa.com