• کانون نویسندگان ایران (در تبعید) در نامه ای سرگشاده ای از انجمن جهانی قلم خواهان همبستگی بین المللی با مبارزات مردم ایران شده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٣۰ مرداد ۱٣٨۷ -  ۲۰ اوت ۲۰۰٨

با تقدیم گرم ترین درودها!

یاران گرامی، شما به وضعیت غیرانسانی و نگران کننده ایران تحت حاکمیت اسلامی آگاهید. حکومت اسلامی ایران، از یک سو حقوق مدنی و آزادی های اساسی مندرج در کنوانسیون ها و قوانین و مقررات بین المللی را که خود یکی از متعهدان اجرای آن است زیر پا می نهد و بی اعتنا به فاجعه هولناکی که ایران را تهدید می کند، به سیاستی به غایت قهقرایی و واپسگرایانه ادامه می دهد و از سوی دیگر، به تشدید فضای رعب و وحشت در جامعه ایران می پردازد. این نگرانی های روز افزون ما را بر آن داشت که از شما همکاران نیز کمک خواسته و درخواست نماییم که با اقدام به سازمان دهی یک کمپین بین المللی مشترک برای دفاع از حقوق مدنی و اچتماعی از جمله آزادی بیان، قلم، تشکل و هم چنین لغو هرگونه شکنجه روحی و جسمی و اعدام و آزادی همه زندانیان سیاسی در ایران، هم صدا شویم.

زندان های آشکار و نهان حکومت اسلامی، مملو از زندانیان سیاسی زن و مرد، پیر و جوان، نویسنده و شاعر و هنرمند گرفته تا روزنامه نگار، وبلاگ نویس، معلم، فعال جنبش های دانشجویی، زنان، کارگران و اقلیت های ملی و حتی مذهبی است. علی رغم محکومیت های مکرر بین المللی، حکومت اسلامی ایران، هم چنان به سرکوب، شکنجه و اعدام های بی رحمانه با شدت هرچه بیش تری ادامه می دهد.

اکنون جامعه ایران، آبستن حوادث مختلفی است. علاوه بر تشدید محاصره اقتصادی این کشور توسط شورای امنیت سازمان ملل، احتمال حمله نظامی به مراکز اتمی و نظامی این کشور نیز می رود. سرکوب های روزانه مردم توسط نیروهای سرکوبگر حکومت اسلامی، وضعیت بسیار بحرانی و نگران کننده ای را در این کشور به وجود آوده است. آن هم در حالی که بنا به اقرار محمد عباسی، وزیر تعاون دولت احمدی نژاد در یک کنفرانس مطبوعاتی، - روز یک شنبه ۲۴ مرداد ۱٣٨۷ برابر با ۱۰ آگوست ۲۰۰٨-، جمعیت جویای کار در ایران را ۱۰ میلیون نفر اعلام کرد و اظهار داشت؛ نزدیک به ۱۰ میلیون نفر از جمعیت کشور متقاضی اشتغال هستند. دستمزد ده ها هزار مزدبگیر به تعویق افتاده است و گرانی و تورم کمرشکن است. در چنین شرایطی، حکومت اسلامی هرگونه اعتراض و اعتصاب زنان، دانشجویان، کارگران و روشنفکران را شدیدا سرکوب می کند.

دستگاه قضایی رعب و وحشت حکومت اسلامی ایران، در اقدامی جنایت کارانه - صبح روز یک شنبه ۶ مرداد ۱٣٨۷ - ۲۷ ژوئیه ۲۰۰٨-، ٣۰ نفر را فقط در تهران به دار آویخت. روز بعد نیز ۹ نفر دیگر اعدام شدند و این آدم کشی رسمی و نقشه مند دولتی هم چنان ادامه دارد.

این اولین بار نیست که حکومت اسلامی، به اعدام های گروهی زندانیان دست می زند. جوخه های مرگ حکومت اسلامی، در سال های اوایل انقلاب بهمن ۱٣۵۷، سال های ۶۰ تا ۶۲ و در سال ۱٣۶۷ با پایان جنگ ایران و عراق، زندانیان سیاسی را گروه گروه به جوخه های مرگ سپرده بودند. این حکومت، تنها از اوایل سال جاری تاکنون براساس آمارهای اعلام شده از سوی رسانه های رسمی همین حکومت، حدود ۲۵۰ نفر را اعدام کرده است که تجاوز و شکنجه و قتل بسیارانی توسط ماموران مخفی حکومت در این آمار ها ی رسمی اعلام نشده و بلکه تحت هیچ شرایطی امکان بازرسی یا پیگیری قضایی نبوده است.

سازمان عفو بین الملل در تازه ترین گزارش خود درباره اعدام در جهان، اعلام کرده است که ایران رتبه دوم را در تعداد اعدام ها در سال گذشته داشته است. در سال ۲۰۰۷ در ایران دست کم ۳۱۷ اعدام شده اند این در حالی است که در چین ۴۷۰ نفر اعدام شده اند. حداقل ۱۴۰ نفر به خاطر خطاهایی که ادعا می شود قبل از سن ۱۸ سالگی مرتکب شده اند، در انتظار اعدام به سر می برند که این امر نقض آشکار تعهدات این کشور در قبال پیمان حقوق کودک است.

گروه‌ های حقوق بشری اخیرا در گزارشی که چند هفته پیش درباره‌ ایران منتشر کرده اند از محکومیت هشت زن و یک مرد به سنگسار در ایران خبر داده ‌اند. در این نوع مجازات، مرد تا کمر و زن تا گردن در خاک قرار داده می شوند و با سنگ مورد حمله قرار می ‌گیرند تا کشته شوند.

اتحادیه‌ اروپا نیز در بیانیه ‌ای که روز پنج شنبه، ۲۴ ژوئیه در بروکسل انتشار داد، از ایران خواسته است که به تعهدات ناشی از امضای قراردادهای بین‌ المللی‌ پایبند بماند و از اعمال «مجازات های وحشیانه و نافی حرمت انسان، مانند سنگسار، چه به لحاظ قانونی و چه در عرصه‌ عملی» خودداری کند.

نگرانی دیگر ما، وضعیت خطیر سرنوشت کانون نویسندگان ایران است. اخیرا به دنبال انتخابات هیات دبیران کانون نویسندگان ایران، حکومت اسلامی، رسما این کانون را تهدید و «غیرقانونی» اعلام کرده است. محسن پرویز، معاون فرهنگی وزارت ارشاد، در گفتگو با خبرگزاری رسمی حکومت اسلامی ایران، «ایرنا»، اعلام کرد نهادی با عنوان «کانون نویسندگان» که از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز دریافت کرده باشد وجود خارجی ندارد. محسن پرویز، در توضیح درباره فعالیت کنونی تشکل کانون نویسندگان ایران گفت: «ممکن است (این افراد) همانند برخی افراد مختلف گردهم جمع شده اند و بیانیه سیاسی صادر می کنند و این فعالیت فرهنگی نیست.»

محسن پرویز، برخورد با کانون نویسندگان، به عنوان «یک نهاد غیرقانونی» را وظیفه «دستگاه های ذی ربط» دانست و گفت: «جایی که فعالیت فرهنگی و مجوز ندارد، قانون باید با آن برخورد کند. محسن پرویز، در حالی کانون نویسندگان را تهدید می کند که کم تر از دو هفته از انتخابات هیات دبیران جدید کانون نویسندگان ایران نمی گذرد. علاوه بر این، روزنامه کیهان، روزنامه رسمی حکومت اسلامی که مسئولین ان نیز مستقیما توسط خامنه ای، رهبر حکومت اسلامی انتخاب می شود نیز فراخوان برخورد با کانون نویسندگان را داده است و در رسانه دیگری به نام «ادوارد نیوز» که نویسنده ای آن از طرفداران شناخته شده حکومت است نیز کانون نویسندگان را غیرقانونی نامیده و اتهاماتی نیز بر علیه برخی از اعضای هیات دبیران کانون نویسندگان نسبت داده است.

این موضع گیری خصمانه معاون فرهنگی وزارت ارشاد حکومت اسلامی بر علیه کانون نویسندگان این کشور و فضای حاکم سانسور و اختناق بر جامعه ایران، ما را بیش از پیش نگران کرده است.

اکنون وکیل مدافع یوسف عزیزی بنی طرف، عضو علی البدل هیات دبیران کانون نویسندگان، روز ۲۱ مرداد ۱٣٨۷ برابر با ۱۱ آگوست ۲۰۰٨، از محکومیت موکلش به پنج سال حبس از سوی شعبه‌ ۱۵ دادگاه انقلاب تهران خبر داده است. وکیل مدافع یوسف عزیزی بنی طرف، به رسانه ها گفته است: «هم چنین موکل من به عنوان یک نویسنده‌ ایرانی که حدود ۲۵ کتاب داستانی، تاریخی و اجتماعی به زبان فارسی نوشته است.»

در چنین موقعیتی مشکلات و خطرات عدیده رسمی و غیررسمی بر سر راه اعضای هیات دبیران و اعضای علی البدل و بازرسان و دیگر دست اندرکاران کانون نویسندگان قرار گرفته است. به خصوص ما تجربه تلخ و ناگواری از گذشته داریم. حکومت اسلامی ایران، نه تنها چندین دهه است که از فعالیت کانون نویسندگان ایران جلوگیری کرده است، بلکه همواره هیات دبیران کانون را تهدید و دستگیر و زندانی کرده است. محمد مختاری، محمدجعفر پوینده و غفار حسینی، از اعضای هیات دبیران وقت کانون بودند که در سال ۱٣۷٨، نخست توسط ماموران وزارت اطلاعات حکومت اسلامی ربوده شدند و سپس جنازه مثله شده آن ها را در حاشیه شهر رها کردند.

اخیرا وزارت ارشاد حکومت اسلامی، به برخی از نویسندگان سرشناس ایران هشدار داده و گفته است که کانون حق برگزاری هیچ جلسه ای را ندارد.

علاوه بر این، حکومت اسلامی ایران تاکنون ده ها نویسنده و ده ها هزار انسان مبارز و آزادی خواه را در داخل و خارج کشور ترور و یا در زندان ها اعدام کرده است. هم چنین سران حکومت اسلامی ایران در جهان، به عنوان دشمن درجه اول آزادی بیان و قلم و تشکل معرفی شده اند.

در قوانین جدیدی که در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده است از جمله قوانین علیه وبلاگ نویسان بسیار سخت تر و حتی حکم اعدام در نظر گرفته شده است.

همه این وقایع ما را به شدت نگران کرده است. از این رو، باید افکار عمومی جهانی را نسبت به توطئه جدید حکومت اسلامی علیه کانون نویسندگان ایران، و هم چنین علیه تشدید رعب و وحشت و شکنجه و اعدام در این کشور، آگاه کرد و خواست که از هر طریق ممکن این اعمال حکومت اسلامی ایران را محکوم کنند و به حمایت و پشتیبانی از فعالیت های کانون نویسندگان ایران و هم چنین مبارزات بر حق عدالت خواهانه و آزادی خواهانه مردم ایران برخیزند. ما در این راستا به همکاری و حمایت فعال انجمن جهانی قلم نیاز عاجل داریم.

همکاران محترم!
بیست و هفت سال از شکنجه و اعدام سعید سلطان ¬پور، عضو برجسته و فعال کانون نویسندگان ایران، و از نخستین قربانیان دهه¬ شصت و بیست سال از قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱٣۶۷ می ¬گذرد، اما هم چنان امواج سرکوب، دستگیری، صدور احکام زندان، شکنجه و اعدام برای فعالان عرصه¬ های مختلف اجتماعی و سیاسی از نویسندگان و دانشجویان تا کارگران، زنان و دیگر فعالان اجتماعی ادامه دارد.

مقامات حکومت اسلامی ایران، هم چنین انتشار صدها کتاب از جمله کتاب هایی را که یک یا چندین بار منتشر شده اند نیز اکنون ممنوع کرده است. اعمال فشار بر ناشران مستقل شدیدتر شده است. برخی از فیلم ها ممنوع شده و چندین سازمان فرهنگی و هنری را تعطیل کرده اند.

با توجه به این که ایران دارای بیش ترین تعداد روزنامه نگاران زندانی در خاورمیانه است، محاکمه آن ها غیرعادلانه و حتی بدون حضور وکیل مدافع «متهم» در پشت درهای بسته صورت می گیرد. آن ها زندانیان سیاسی را مدت طولانی در حبس انفرادی و بدون دسترسی به مراقبت پزشکی کافی نگهداری می کنند.

از زمان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد در سال ۱۳۸۴، مطبوعات و نویسندگان و روزنامه نگاران با فشارها و محدودیت های زیادی روبرو شده و روزنامه نگاران با سانسور گسترده و مجازات زندان به دلیل نوشته های خود دست به گریبان اند. بیش از ۵۰ روزنامه نگار در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد روانه زندانی شده اند.
احمدی نژاد، رییس جمهوری و سردار صفار هرندی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، روزنامه ها و مجله ها را یکی پس از دیگر می بندند و روزنامه نگاران را تحت تعقیب قرار می دهند.

در چنین شرایطی، هر گاه نویسندگان، زنان، دانشجویان، کارگران و مردم آزادی خواه و تحت ستم در مقابل این همه فشارهای اقتصادی، صنفی، سیاسی و اجتماعی دست به اعتراض و مقاومت می زنند از سوی نیروهای سرکوبگر حکومت اسلامی مورد هجوم، ضرب و شتم، دستگیری، زندان و شکنجه قرار می گیرند. اکنون زندانی های حکومت اسلامی مملو از زندانیان سیاسی و یا کسانی که به دلیل فقر و فلاکت اقتصادی دست به بزهکاری زده اند، است. از جمله می توان به دستگیری های زیر به عنوان نمونه اشاره کرد:

- «افشین شمس قهفرخی»، دبیر و عضو انجمن کاریکاتور اصفهان، از سوی ماموران امنیتی حکومت اسلامی در اصفهان، به دلیل فعالیت های کارگری و دفاع از حقوق کارگران در محل کار خود در شهرستان الیگودرز در تاریخ سیزدهم تیر ماه ۱٣٨۷ دستگیر و روانه زندان دستگرد اصفهان شده است. در این رابطه روز شنبه پانزدهم تیر ماه، منزل پدر وی در اصفهان، مورد بازرسی قرار گرفته و کلیه دست نوشته های وی که در رابطه با مسائل کارگری بود توسط مامورین اداره اطلاعات اصفهان ضبط شده است.

- هانا عبدی، فعال حقوق زنان، دانشجوی ۲۱ ساله دانشگاه پیام نور بیجار و از اعضای انجمن زنان آذرمهر کردستان که از یازدهم مهر ماه سال گذشته توسط نیروهای امنیتی در شهر سنندج بازداشت شده بود در یک حکم بی سابقه به ۵ سال حبس محکوم شد. در این رابطه محمد شریف، وکیل هانا عبدی، این حکم را به شدت غیرمتناسب نامیده است.

- مامورین امنیتی حکومت اسلامی، در مقطع ۱۶ آذر سال گذشته و هم چنین در آستانه سالروز ۱٨ تیر (شبیخون به کوی دانشگاه در تیر ماه ۱٣۷٨)، ده ها تن از فعالین جنبش دانشجویی را در شهرهای مختلف ایران دستگیر و زندانی کردند.

- در پی اعتراضات دانشجویان دانشگاه تبریز نسبت به مسائل دانشجویان ستاره دار و اقدامات غیرقانونی حراست، ٣۷ تن از دانشجویان به کمیته انضباطی دانشگاه احضار شدند.

- روز سیزدهم تیر ماه ۱٣٨۷، حکم نهایی و قطعی هشت ماه حبس تعزیری عابد توانچه، از سوی دادگاه تجدید نظر تایید شد. در هیچ یک از مراحل دادرسی و بررسی پرونده عابد توانچه به ایشان و وکیل حقوقی وی دکتر حاجی مشهدی امکان حضور و ارائه دفاع داده نشد و لایحه دفاع هم با اصرار و فشار وکیل پرونده از سوی دادگاه پذیرفته شد. وی هم اکنون در زندان بسر می برد. تنها «جرم» عابد و همه دانشجویان دربند و تحت تعقیب، دفاع از حقوق و آزادی های دانشجویان و مردم محروم و ستم دیده است.

- منصور اسانلو، رئیس هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، بدون هیچ دلیلی هم چنان در زندان بسر می برد.

- محمد صدیق کبودوند در ماه مه سال جاری در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ۱۱ سال زندان محکوم شد. محکومیت وی شامل ۱۰ سال زندان به خاطر «اقدام علیه امنیت کشور» به دلیل تاسیس سازمان حقوق بشر کردستان، و یک سال زندان به اتهام «تبلیغ علیه نظام» بوده است. وی به عنوان رییس سازمان حقوق بشر کردستان و به عنوان یک روزنامه ‌نگار فعالیت داشت.

- سامان رسول‌ پور، روزنامه ‌نگار و عضو سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان که روز یک شنبه ۶ مرداد ۱٣٨۷، از سوی ماموران امنیتی در مهاباد بازداشت شد، به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه منتقل شده است. اتهام و دلیل بازداشت سامان رسول پور، مشخص نیست، اما گفته می شود وی برای ادامه بازجویی به اداره اطلاعات ارومیه انتقال یافته است.

- صبح روز دوشنبه ۱۴ مرداد ماه ۱٣٨۷ برابر با ۴ آکوست ۲۰۰٨، یعقوب مهرنهاد نویسنده وبلاگ مهرنهاد و دبیر انجمن جوانان صدای عدالت در زندان مرکزی زاهدان اعدام شد. در بهمن ماه امسال پس از یک دادگاه غیرعلنی و مبهم حکم اعدام او صادر شده بود. پس از اعتراضات بین المللی ابراهیم، برادر ۱۶ ساله آقای مهرنهاد نیز دستگیر شد که هم اکنون در زندان زاهدان به سر می‌برد. مهرنهاد ۲٨ ساله و صاحب سه فرزند بود.

- شعبه ۱۰۱ دادگاه جزایی سنندج، روز ۱۵ مرداد ۱٣٨۷ - ۵ آگوست ۲۰۰٨، برای چهارتن از کارگران شرکت کننده در مراسم اول ماه مه (روز جهانی کارگر) امسال این شهر، احکام شلاق و زندان صادر کرد. بر اساس این حکم، سوسن رازانی به ۹ ماه حبس و ۷۰ ضربه شلاق، شیوا خیرآبادی به ۴ ماه زندان و ۱۵ ضربه شلاق، عبدالله خانی (عبه نجار) به ۹۱ روز زندان و ۴۰ ضربه شلاق و سید غالب حسینی به ۶ ماه زندان و ۵۰ ضربه شلاق محکوم شده ‌اند. احکام صادره به این چهارتن ابلاغ گردیده است.

- بنا به گزارش وبلاگ تبریز نیوز، شعبه دوم دادگاه تجدید نظر کیفری استان آذربایجان شرقی، ۱۵ مرداد ۱٣٨۷ - ۵ آکوست ۲۰۰٨، علی داداشی روزنامه نگار در تبریز را به ۵۰ ضربه شلاق تعزیری محکوم کرد.

- بنا به گزارش خبرنامه دانشجویی امیرکبیر، ۱۶ مرداد ۱٣٨۷ - ۶ آکوست ۲۰۰٨، نزدیک به ۴۰ نفر از دانشجویان تربیت معلم در تابستان به کمیته انضباطی احضار شدند. برای ۷ نفر دیگر نیز حکم محرومیت از تحصیل صادر شده است. محمد شریفی، فاروق معروفی، امیر سالاری، سیوان فرخزاد، مصلح فتاح پور، امین آریا، عباس رشیدی و خانم صداقتی به دو ترم محرومیت از تحصیل محکوم شده اند.
- بنا به گزارش روزنامه اعتماد ملی، روزنامه مهدی کروبی رییس سابق مجلس شورای اسلامی، روز ۱۷ مرداد ۱٣٨۷ - ۷ آکوست ۲۰۰٨، در سال گذشته برای بیش از ٣۵ نشریه دادگاه تشکیل شد. در کنار این دادگاه ‌ها هیات نظارت بر مطبوعات ۲۱ نشریه و روزنامه را لغو امتیاز کرده است.

آن چه که ملاحظه کردید فقط نمونه ها و گوشه هایی از انبوه جنایت، سانسور و جنگ حکومت اسلامی علیه آزادی اندیشه، بیان، قلم و تشکل است.

- با صدور حکم اعدام برای حبیب الله لطیفی دانشجوی کرد سنندجی در تاریخ ۲٣ مرداد ۱٣٨۷ برابر با ۱٣ آگوست ۲۰۰٨، به ٨ نفر رسید. حبیب الله لطیفی، ۲۶ ساله، اهل سنندج و دانشجوی حقوق دانشگاه ایلام، از مهر ماه سال گذشته در بازداشت به سر می برد. در زمان بازداشت حبیب الله لطیفی در بازداشتگاه اطلاعات سنندج، چندین بار در اثر شکنجه های اعمال شده دچار خونریزی های داخلی شده و در بعضی موارد موجب بی هوشی وی و انتقال نامبرده به بیمارستان گردید، طوری که در چند مرحله در بیمارستان توحید و بیمارستان تامین اجتماعی سنندج بستری شد.

قبل از این نیز عدنان حسن پور(روزنامه نگار)، هیوا بوتیمار(فعال مدنی و روزنامه نگار)، فرزاد کمانگر(معلم و فعال مدنی)، انور حسین پناهی(معلم و فعال مدنی)، فرهاد وکیلی(فعال مدنی)، علی حیدریان(فعال مدنی)، ارسلان اولیایی(فعال مدنی)، به اعدام محکوم شده اند.

یاران!
کانون نویسندگان ایران (در تبعید)، در راستای اهداف و منشور کانون نویسندگان ایران، در دفاع از آزادی بیان، اندیشه و مبارزه با سانسور و اختناق، ضمن محکوم کردن این سرکوب ¬ها، دستگیری ¬ها و احکام زندان و شکنجه و اعدام از مبارزات نویسندگان، کارگران، دانش ¬جویان، زنان و فعالان اجتماعی دیگر پیگیرانه حمایت می کند.

کانون نویسندگان ایران (در تبعید)، که یک نهاد مستقل و دمکراتیک نویسندگان ایران به ویژه در کشورهای غربی است همواره مخالف هرگونه محاصره اقتصادی ایران و حمله نظامی به این کشور است. روشن است که تحولات داخل ایران بر علیه حکومت باید مستقیما توسط مردم آزادی خواه ایران و با حمایت و پشتیبانی مردم آزادی خواه و انسان دوست جهان صورت گیرد نه با دخالت نیروی خارجی.

جامعه ایران در حال حاضر، وضعیت بسیار حساسی را از سر می گذراند. اوضاع ایران بسیار خطرناک، از جمله ما عمیقا نگران گسترده تر شدن سرکوب های حکومت اسلامی و هم چنین توطئه های جدید این حکومت بر علیه اعضای کانون نویسندگان ایران هستیم.

از این رو، از شما تقاضا داریم از همه تشکل های عضو انجمن جهانی قلم در همه کشورهای جهان درخواست کنید تا با یک همبستگی بین المللی صدای اعتراض ما را به گوش افکار عمومی جهان و سازمان های ذیربط برسانند تا ضمن محکوم نمودن جنایات حکومت اسلامی علیه بشریت، از هر طریق ممکن به حمایت از تلاش ها و مبارزات بر حق، عادلانه و آزادی خواهانه روشنفکران، کانون نویسندگان، فعالین جنبش زنان، جنبش دانشجویی، جنبش کارگری و حقوق اقلیت های ملی و مذهبی در ایران برخیزند.

پیشاپیش از توجه و همبستگی و یاری رسانی تان در حمایت از مبارزات بر حق و عادلانه نویسندگان و مردم آزادی خواه و عدالت خواه جامعه ایران، سپاسگزاریم و بی صبرانه در انتظار پاسخ و اقدامات انسان دوستانه شما هستیم.

با احترام
هیات دبیران کانون نویسندگان ایران (در تبعید)
سی ام مرداد ۱٣٨۷ - بیستم آکوست ۲۰۰٨