یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

آتش اعتراض


کمیته پیگیری ایجاد تشکل های آزاد کارگری


• دقیقا از همان نقطه ای که مامورین برای سرکوب وارد کارخانه شدند، کارگران آتشی برافروخته اند. آتش تقریبا به طور دائمی روشن است و در زمان های شدت اعتصاب و اعتراض شعله های آن بلندای بیشتری می گیرد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱ شهريور ۱٣٨۷ -  ۲۲ اوت ۲۰۰٨


کارخانه لاستیک البرز(کیان تایر )در چهاردانگه جاده ساوه تهران سه راهی بوتان قراردارد کارگران این کارخانه بیش از شش ماه است به دلیل عدم پرداخت حقوق دست به اعتراض و اعتصاب زده اند سه بار اعتصاب کردند که دو باررا به سرکار برگشتند و بار سوم هنوز ادامه دارد . چند ین بار جاده ساوه را بستند در اعتصاب دوم به شدت مورد هجوم و ضرب وشتم قرار گرفتند و تعدادی دستگیر شدند . ماموران انتظامی و لباس شخصی ها با تمامی تجهیزات سرکوب و لودر بخشی از دیوار جنوبی کارخانه را تخریب کرده، وارد کارخانه شده، کارگران را سرکوب و برخی را دستگیر کرده اند.در همان زمان به دلیل اینکه ماموران آتش نشانی که برای ضرب و شتم کارگران و متفرق کردن آن ها با وسایل و ادوات آتش نشانی از دستور نیروی سرکوب گر سرپیچی کرده بودند، تعداد ۱۰ نفرشان مدت ها بازداشت و زندانی شدند.با این وجود کاگران مقاومت کرده و توانستند بخشی از حقوق معوقه ی خود را دریافت و سپس به سر کار بازگردند.
کارگران و کارمندان لاستیک البرز دور سوم اعتصاب خود را حدود یک ماه پیش شروع کردند اما این بار کم برد ولی مداوم است، کارخانه تعطیل است ولی کارگران و کارمندان در کارخانه حضور دارند، در محوطه کارخانه به طور مداوم در رفت و آمد هستند و تعدادی به نوبت مسئول روشن نگه داشتند آتش اعتراضند.

آتش اعتراض چیست؟

پس از تعمییر دیوارجنوبی که برای سرکوب شدید در دوره ی دوم اعتصاب ماموران انتظامی با لودر قسمتی از آن را تخریب کرده و وارد کارخانه شده بودند، کارگران دیگر به بیرون از کارخانه نیامده اند اما دقیقا همان نقطه ای که دیوارش تخریب و سپس بازسازی شده است را برای روشن کردن و روشن نگه داشتن آتش انتحاب کردند. در این محل آتش تقریبا به طور دائمی روشن است و در زمان های شدت اعتصاب و اعتراض شعله های آن شدت بیشتری می گیرد. کارگران لاستیک های کهنه و ضایعات را در محل ورودی سرکوب گران دپو می کنند و آتش می زنند و هر چند دقیقه یک بار موادی که شعله را بیشتر کند در آن می ریزند و خودشان به صورت پراکنده در تمامی نقاط کارخانه چند نفر به چند نفر نشسته یا در حال قدم زدن هستند و بدین ترتیب خشم خود را با شعله های آتش و دود غلیظ که از نقاط دور نیز قابل مشاهده است نشان می دهند.در واقع از نقاط دور مردم به راحتی می توانند از میزان ارتفاع و غلظت دود فرود و صعود شدت اعتراض کارگران لاستیک البرز را دریافت کنند.
اینجا محل ثابت آتش است حتی اگر در زمان های شدت یابی اعتراضات نقاط دیگر هم آتش داشته باشد به میزان این محل نیست.
تقریبا روزی یک بار، یک ماشین آتش نشانی می آید و آتش را خاموش می کند ولی پس از ساعتی آتش دوباره شعله ور می شود. حتی زمان خاموش کردن آتش توسط آتش نشانان را نیز از دور می توان دید چون بر اثر شدت بخار آب رنگ دود از سیاه به سربی تغییر می کند.
محل آتش اعتراض ضلع جنوبی کارخانه در نقطه ورود لودر و ماشین های سرکوب که دقیقا روبه روی ساختمان های بخشداری و شهرداری چهاردانگه قرار دارد .
کارگران و کارمندان لاستیک البرز در دور سوم به عدم دریافت ۵ ماه حقوق و مزایا اعتراض کرده، دست به اعتصاب زدند واین بار ان ها خواهان برکناری مدیریت شرکت شرفی هستند.
یک نفر از ماشین پیاده شد و به طرف کارخانه راه افتاد.از او پرسیدم شما در این کارخانه کا ر می کنید گفت: آره .
گفتم:هنوز حقوق خود را دریافت نکرده اید؟
گفت:نه ، ۵ ماه است حقوق ندادند و من که سال قبل یک پیکان دست دوم قسطی خریده بودم تا با مسافرکشی بتوانم هزینه های زندگی را جبران کنم. حقوق که ندادند قسط هایش را نتوانستم پرداخت کنم. همین حالا فروختم تا قسط های عقب افتاده را بدهم و بقیه اش را خرج خانواده کنم.
به درب ورودی کارخانه رسیده بود وارد شد و از ما خداخافظی کرد.
کارگر دیگری را جلو درب ورودی دیدم پرسیدم: در مقابل اعتراض شما مدیریت چه جوابی می دهد.
گفت: ما بلا تکلیف هستیم هیچ جوابی نمی دهند آنها می خواهند ما را خسته کنند تا ول کنیم و بریم آنها که مشکل خرج خانواده ندارند مشکل مالی که ندارند پس اینقدر طولش می دهند تا ما مایوس شویم تازه مدیریت و ماموران کار خودشون را می کنند همیشه ماموران لباش شخصی در داخل و بیرون کارخانه حضور دارند وهر روز یکی از مقامات اداری یا نظامی محلی برای بررسی یا سخنرانی یا تهدید می آیند.
پرسیدم: شما برای روشن شدن تکلیف خود فکری نکردید؟
گفت: ما نمی دانیم چکار بکنیم یک ماه پیش هرچه که تولید کرده بودیم و هرچه در انبار ها بود فروختند و ما فکر کردیم حقوق های معوقه را پرداخت خواهند کرد ولی ندادند حتی یکی از انبارهای شرکت را که در تهران بود به هشتاد میلیار تومن فروختند باز هم به کارگران هیچ ندادند بدتر از همه مواد اولیه نمی خرند و حالا اصلا" مواد اولیه برای تولید نداریم.
پرسیدم: پس حالا انبار مواد و انبار لاستیک های تولید شده خالی هستند. اگر شما اعتصاب را تمام کنید باز هم نمی توانید تولید کنید درست است؟
گفت: نه مواد اولیه برای تولید نیست ولی انبارها خالی نیستند چون انبار هارا پر کردند با مکمل بنزین و مبل و میزهای چینی. حتی ضایعاتی که آتش می زنیم دارد تمام می شود.
پرسیدم: مواد اولیه که برای تولید ندارید و همین روزها با تمام شدن ضایعات آتش اعتراض هم خاموش خواهد شد؟
گفت: درسته که آنها می خواهند ما را از اعتراض مایوس کنند ولی ما تصمیم داریم به هر ترتیبی شده تا گرفتن حق خود مان ادامه بدیم . هنوز در کارخانه چیز های زیادی برای آتش زدن هست.
دوستش او را صدا زد از هم خداحافظی کردیم.
بر روی نرده ها و تابلو بزرگ بیلبورد، در اطراف محل آتش اعتراض ۶ پارچه نوشته با مضامین زیر به چشم می خورد:

دولت مردان ریشه ی ظلم شرفی را قطع کنید.
ما کارگران لاستیک البرز ۵ ماه است حقوق نگرفته ایم.
ما کارکنان لاستیک البرز خواهان برچیده شدن بساط مافیائی و فساد شرفی و احقاق حقوق چند ماهه خود هستیم.
ما کارگران لاستیک البرز خواهان برکناری مدیریت (شرفی) هستیم.
فریاد یا محمدا
در سال نوآوری و شکوفایی اقتصاد به دلیل بی لیاقتی مدیریت (شرفی) ۵ ماه حقوق و مزایا نگرفته ایم.

با حضور نامحسوس ماموران و بدنبال سرکوب شدیدی که کردند کارگران علی رغم ادامه اعتراض ابتکار عمل را از دست داده اند. کارفرما و دولت از این وضعیت استفاده کرده اعتراض کارگران را فرسایشی کرده است. ولی اعتراض کارگران هر لحظه احتمال شدت گیری دارد.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست