اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۹ شهريور ۱٣٨۷ -  ۹ سپتامبر ۲۰۰٨

سید احمد موسوی عضو سابق شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دموکراسی خواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران و زهرا حسنی دبیر تشکیلات دانشکده زبان های خارجی دانشگاه تهران و از اعضای پایه گذار این تشکیلات که دو تن از امضا کنندگان اطلاعیه ی موسوم به اعضای سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران (طیف دموکراسی خواه) بودند ضمن ارائه ی توضیحاتی برای آگاه سازی افکار عمومی درباره ی این نامه امضای خود را پس گرفتند. متن نامه ی منتشره ی انان در این مورد بدین شرح است:

یاران دبستانی دموکراسی خواهمان در دانشگاه تهران و شورای عمومی دفتر تحکیم وحدت
با سلام و احترام
لازم دیدیم تا ضمن عذر خواهی از شما و باز پس گیری امضای خود از نامه ای که در روز۱۶/ ۶/ ۱٣٨۷ تحت عنوان اطلاعیه ی تعدادی از اعضای سابق انجمن اسلامی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران (طیف دموکراسی خواه) در مورد سوء استفاده از عنوان دموکراسی خواهان دانشگاه تهران در سایت سازمان دانش اموختگان و روزنامه کارگزاران و خبرگزاری ایلنا منتشر شد؛ توضیحاتی را در مورد مفاد این نامه و نحوه ی امضای آن جهت تلطیف فضا ارائه دهیم.
توضیح در مورد اینکه چه شد که اطلاعیه را امضا کردیم:
چند روز پیش از این یکی از گردآورندگان و جمع کنندگان امضا برای نامه ضمن تماس با ما با ابراز یک داستان دروغین و متفاوت بیان کردن حقیقتی که در نشست تحکیم اتفاق افتاده بود ، خواستار امضای یک نامه برای مقابله از سوء استفاده از عنوان دموکراسی خواه شد. وی با نام بردن از کسی که از نظر تشکیلاتی وابسته به انجمن اسلامی دموکراسی خواه نبود، ابراز کرد که وی به همراه تنی چند از اطرافیانش در نشست تحکیم حاضر شده است و با سوء استفاده از نام دموکراسی خواهان ضمن گرفتن حق رای دانشگاه تهران، کسی را نیز بعنوان نماینده به داخل شورای مرکزی تحکیم فرستاده است و ابراز کرد که تحکیم برای رسیدن به حد نصاب به این نفر و اطرافیانش حق رای داده است (در حالی که نشست دفتر تحکیم وحدت بدون احتساب رای دانشگاه تهران با ۱۲ رای بیش از حد نصاب به رسمیت رسیده بود)، تا جایی که ما مطلع شدیم به بسیاری از امضا کنندگان این نامه بخشی از واقعیت به صورت تحریف شده بازگو شده است. ما مطلع شدیم که برخی از آنان که در نشست تحکیم حاضر شده بودند کسانی بودند که از تدوین کنندگان بیانیه ی اعلام موجودیت فراکسیون دموکراسی خواه بوده اند و عضو تشکیلاتی این مجموعه در سال های اخیر که برای آن زحمت کشیده اند و حتی از کسانی که اطلاعیه را امضا کردند نیز در این مجموعه قدیمی تر هستند ولی با این وجود هنوز به فعالیت ادامه می دهند. کسانی که سال ها با ما دوست، همراه و هم رزم بوده اند ناگهان چگونه می شود که بعد از نشست انتخاباتی تحکیم تدوین کنندگان نامه بدین نتیجه می رسند که هیچگونه همکاری و ارتباط تشکیلاتی با مجموعه دمکراسی خواهان تهران نداشته اند؟ انجمن اسلامی دموکراسی خواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران هنوز زنده است و با شیوه ی دیگر هنوز به فعالیت خود در دانشگاه تهران و زیر مجموعه ی دفتر تحکیم وحدت ادامه می دهد، شیوه ای متفاوت از آنچه که در انجمن اسلامی سنتی دانشگاه تهران مرسوم بوده و متفاوت با شروع فعالیت انجمن اسلامی دانشجویان دموکراسی خواه در شروع فعالیتش. ما از تمامی دانشجویان امضا کننده ی بیانیه می خواهیم که همچون ما با پذیرش اشتباه بودن انتشار این بیانیه امضای خود را پس بگیرند و یاریگر یاران دبستانی دموکراسی خواه خویش در دانشگاه تهران که همچنان علی رغم سختی ها و مرارت های بسیار، ایستاده اند باشیم.

توضیحاتی در باره نامه:
۱. ما مجموعه ی دفتر تحکیم وحدت و انجمن های زیر مجموعه ی آن را همچنان بزرگترین و مهمترین نهاد مستقل دانشجویی می دانیم که در راستای دموکراسی، آزادی و حقوق بشر در کشور تلاش می کند و از این منظر هرگونه تلاش برای تضعیف آن را تلاشی در راستای تضعیف دموکراسی خواهی در کشور می دانیم و معتقدیم باید از تمامی دانشجویان فعال در این مجموعه که علی رغم فشار های بسیار همچنان محکم ایستاده اند تقدیر و تشکر کرد و از آنان حمایت بعمل اورد .
۲. باید پذیرفت که درست است که فراکسیون دموکراسی خواه انجمن اسلامی در داخل انجمن اسلامی سنتی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران اعلام موجودیت کرد ولی اختلاف نظر این فراکسیون با این مجموعه از همان ابتدا هم از منظر روشی وهم منشی در بیانیه ی اعلام موجودیت این فراکسیون نمود پیدا کرد. اختلافات با مجموعه ی انجمن اسلامی سنتی دانشگاه تهران باعث شد تا این مجموعه انجمن اسلامی های دانشکده ی عضو فراکسیون را بطور غیر قانونی و با همکاری دانشگاه در سال ٨۴ تعلیق فعالیت کند و شورای عمومی این انجمن را از وجود اعضای مدرن خود پاکسازی کند . اختلافات با این مجموعه هیچگاه کم نبوده و هیچگاه کم نشده ، مگر انجمن سنتی تهران از مرام خود در رد صلاحیت کاندیداها ، لغو عضویت اعضای فعال غیر مخالف و حمایت بدون پیش شرط و گفت و گو از اصلاح طلبان دست برداشت ؟ مگر انجمن تهران تغییر جهت داد و وجهه مستقل دانشجویی پیدا کرد ؟ آیا غیر از این است که هنوز انجمن اسلامی سنتی دانشگاه تهران حیات خلوت احزاب است ؟
٣. دموکراسی خواهان دانشگاه تهران زمانی که تصمیم گرفتند تا مستقل از انجمن اسلامی دانشگاه تهران و با تاسیس انجمن اسلامی دانشجویان دموکراسی خواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران فعالیت کنند همگامی و همکاری با دفتر تحکیم وحدت و آرمان های جنبش دانشجویی را انتخاب کرده بودند و در این مسیر نیز هزینه های زیادی پرداخت کردند که هزینه استقلال خواهی شان بود ، چگونه می شود که با این همه هزینه برای استقلال دم از « کمرنگ شدن اختلافات در اسفند ٨۵ » و «پایان یافتن فعالیت مستقل » بزنیم ؟ چگونه می شود که این تشکل وابسته را « تشکل اصیل » بنامیم و هرگونه تلاشی برای همراهی با دفتر تحکیم وحدت را تلاش برای تضعیف انجمن اسلامی سنتی دانشگاه تهران بدانیم و خواستار اتحاد دوباره با ان بشویم ؟
۴. درست است که امضا کنندگان اطلاعیه جزو کسانی هستند که زحمات زیادی برای تشکیلات دموکراسی خواهان و انجمن اسلامی دانشجویان دموکراسی خواه تهران کشیده اند و احترام زیادی نیز در مورد آنان قائل هستیم ولی چگونه می توانند عده ای دبیر سابق و عضو سابق که عمده ی انان اکنون دیگر دانشجو نیستند و برایند همه ی آنانی که در این سال ها برای فراکسیون دموکراسی خواه و انجمن اسلامی دموکراسی خواه نیز زحمت کشیده اند نیستند مرگ یک تشکیلات دانشجویی را ان هم با دو سال تاخیر اعلام کنند و برای دانشجویانی که هنوز در حال فعالیت می باشند تصمیم گیری نمایند؟ مگر ما همانان نبودیم که تا دیروز صحبت از سیالیت جریان دانشجویی می کردیم ؟ ما حداکثر می توانیم بازگویه کننده پایان فعالیت خود باشیم و نه دیگران . پایان فعالیت یک تشکیلات آداب و قواعدی دارد که باید رعایت شود و توسط اکثریت اعضای آن اعلام گردد ؛ آیا امضا کنندگان این اطلاعیه اکثریت اعضا بودند ؟ نتیجه ی این اعلام نسنجیده و نامربوط چنان می شود که انجمن اسلامی سنتی دانشگاه تهران از خوشحالی با کمترین فاصله بیانیه استقبال می دهد . آیا غیر از این است که این اطلاعیه بهر دلیلی که منتشر شده باشد تنها هزینه فعالیت را برای دانشجویانی که هنوز می خواهند و می توانند فعال باشند بالا می برد؟
۵. امروز جنبش دانشجویی در سخت ترین شرایط ضعیف ولی همچنان ایستاده است ، چرا کسانی که عمر فعالیت دانشجویی آنها پایان یافته باید با صحبت از اتحاد ، تقویت و انسجام ، تیشه بر ریشه اتحاد و انسجام بزنند آیا چنین کاری موجب تقویت است ؟!
۶. آیا مقایسه کردن انجمن اسلامی به اصطلاح مستقل و در عمل وابسته با انجمن اسلامی دانشجویان دموکراسی خواه که هزینه استقلال خویش را می دهد کار درستی بوده است ؟
ما از خود و دیگر امضا کنندگان می پرسیم آیا صدور چنین اطلاعیه ای درست بوده ؟
ما نیز از همه ی دانشجویان می خواهیم تا با « هشیاری کامل نسبت به اهداف تفرقه افکنانه نهادها بیرونی » و دانشجویان بیرونی و با حضور گسترده تر در عرصه ی فعالیت های مستقل موجب تقویت و انسجام جنبش دانشجویی در جهت اهداف و آرمان های راستینش یعنی همانا آزادی ، دموکراسی و حقوق بشر شوند و در این راه یاری رسان دفتر تحکیم وحدت و انجمن های اسلامی عضو آن در سراسر کشور و انجمن اسلامی دموکراسی خواه دانشجویان در دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران باشند .

والسلام من التبعی هدی
سید احمد موسوی
زهرا حسنی