اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲ مهر ۱٣٨۷ -  ۲٣ سپتامبر ۲۰۰٨

آزادی نقطه ی تقابل سیستم های دمکراتیک و توتالیترو حقوق بشر حوزه ی تضاد عمل آن دو است.آن جا که تمامیت خواهی و استبداد وجود داشته باشد حقوق بشر که مبنای آزادی است از محتوی تهی می گردد.در طول تاریخ نیز تمامیت خواهان و دشمنان آزادی هیچ گاه حاضر به پذیرش دیگری و حقوق وی نبوده اند.از همین رو است که جریان های تمامیت خواه درصدد حذف و سرکوب نیروهای آزادی خواه بر می آیند.
به جرات می توان گفت که انکار و نادیده گرفتن حقوق دگراندیشان و منتقدان و پایمال نمودن این حقوق با استفاده از ابزار قانون و به صورت غیر قانونی از آغاز شکل گیری دولت مدرن در ایران تا زمان حاضر جاری و متداول بوده و می باشد.در حالی که این امر در تضاد کامل با میثاق حقوق بشر است.منشوری که امضاکنندگان آن موظف به رعایت بوده و عملاٌ جزوحقوق داخلی ایشان است. جالب آن است که ایران جزو اولین امضاگنندگان آن است. در این میان نیز ملیت های ساکن این جغرافیا همواره از بدیهی ترین حقوق انسانی خویش محروم گشته اند و هرگاه نیز در پی اصلاح بی عدالتی موجود و حق تعیین سرنوشت خویش برآمده اند، با شدیدترین و غیرانسانی ترین نوع برخورد حتی در زمان حاضر و آن هم از جانب حاکمیتی که مدعی اصلاح جهان و دفاع از حقوق ستمدیدگان است روبرو گشته اند. به سیاهه این عملکرد باید نابسامانی اوضاع اقتصادی و گسترش روزافزون فقر، بیکاری و.... را افزود.
با روی کارآمدن دولت نهم موج سرکوب و ترعیب و زندانی کردن فعالین سیاسی، مدنی، دانشجویی، زنان و روزنامه نگاران تشدید گردیده است. بازداشت و زندانی کردن ایشان با تکیه بر اتهامات مبهم و فاقد وجاهت قانونی، عدم امکان برخورداری از حقوق زندانیان که به صورت مصرح در قانون اساسی ، کنوانسیون های بین المللی و میثاق حقوق بشر ذکر گردیده است، در کنار ابهامات فراوان در روند رسیدگی به پرونده ها و اتهامات ایشان نظیر، گرفتن اقرار در زیر شکنجه و مدت های مدید حبس های انفرادی که در آن شخص قدرت تصمیم گیری درست را از دست می دهد در عین حال دادن وعده های آزادی و کمک به متهم در جهت تشویق وی به اقرار به جرایم ناکرده، عدم امکان برخورداری از حق دفاع در دادگاه صالح و در حضور هیئت منصفه، صدور حکم نه بر مبنای اقرار متهم در برابر قاضی بلکه بر مبنای نوشته هایی که در زیر شدیدترین فشارهای روحی و جسمی از متهم گرفته شده است، دادگاه های چند دقیقه ای، احکام سنگین، عدم تناسب احکام صادره با جرم و بلاتکلیفی تعداد زیادی از زندانیان سیاسی، جمع وسیعی از زندانیان سیاسی کورد در زندان های جمهوری اسلامی را به اعتصاب غذای نامحدود در راستای بهبود اوضاع زندانیان سیاسی واداشته است.
اعتصاب غذا به عنوان یک تاکتیک مبارزاتی آشتی جویانه و با هدف اعلام اعتراض به وضع موجود و دستیابی به مطلوب در دنیای امروز مرسوم است.اعتصاب غذای اخیر زندانیان سیاسی کورد با مطالبات مشخص و با تاکید بر حقوق اساسی زندانیان سیاسی را نیز باید از این زاویه نگریست.متاسفانه در این مقطع نیز حاکمیت با نادیده گرفتن این اعتراض و مطالبات زندانیان، بر خط نقض حقوق بشر و استبداد گام بر می دارد.
ما نیز اتحادیه ی دمکراتیک دانشجویان کورد با اعلام حمایت قاطع و کامل خود از اعتصاب غذای زندانیان و همچنین مطالبات انسانی و قانونی ایشان، در کنار سایر نهادها و سازمان های بین المللی و داخلی حاکمیت را از پیامدهای این رفتار تحذیر نموده و خواهان توجه به مطالبات به حق اعتصاب کنندگان و بهبود وضع زندانیان سیاسی می باشیم.

اتحادیه ی دمکراتیک دانشجویان کورد
۱/مهر/ ۱٣٨۷